ارزهای دیجیتال دیفای ۲

به ارزهای حوزه دیفای ۲ در صورت پایان زمستان کریپتو باید توجه ویژه‌ای داشت، چرا که با توجه به نوآوری و نحوه عملکرد برخی از آنها افق تازه‌ای روی صنعت ارز‌های دیجیتال گشوده خواهد شد. اما بهترین ارزهای دیجیتال و پروژه‌ های دیفای 2 کدامند؟ کدام ارزهای دیجیتال DeFi 2.0 برای سرمایه‌گذاری پیشنهاد می‌شوند؟

مقدمه‌ای بر نسل جدید امور مالی غیر متمرکز

از مدت‌ها قبل تأمین نقدینگی پایدار یکی از بزرگترین مشکلات پیش روی دیفای (Defi) بوده است. بسیاری از پروژه های این حوزه در ابتدا توانسته‌اند نقدینگی بسیار عظیمی را به سوی خود جذب کنند اما با گذر زمان و تمام شدن مدت آزادسازی توکن‌ها شاهد محو شدن تمام سرمایه‌های جذب شده از سوی این پلتفرم‌ها بوده‌ایم. ارز‌های دیجیتال و پروژه های مربوط به دیفای 2 در تلاش برای حل این مشکل هستند و برخی از آنها نیز توانسته‌اند به راه حل‌های بسیار خلاقانه و خوبی دست پیدا کنند.

یکی از اولین سوالاتی که در مواجه با حوزه‌ای جدید باید از خود بپرسیم، اصالت یا عدم اصالت پروژه های فعال در آن حوزه است، جواب مناسب به این سوال می‌تواند نقش سرنوشت سازی در سرمایه‌گذاری‌های ما داشته باشد. در این مقاله قصد داریم با چند مورد از بهترین و خلاقانه‌ترین ارز‌های حوزه دیفای ۲ آشنا شده و سپس آینده و اصالت این حوزه را بررسی کنیم.

دیفای ۲ چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

موج دوم سیستم‌های امور مالی غیر‌متمرکز یا دیفای (DeFi) چیست؟ آیا در DeFi 2 با یک جنجال جدید زودگذر روبرو هستیم یا با یک تغییر پارادایم؟ بهترین ارزهای دیفای 2 کدامند؟ تبعات این موج جدید برای پروژه های دیفای قدیمی‌تر چیست؟ پاسخ این سوالات را در این مقاله خواهید یافت.

فضای کریپتو عاشق روایت‌های جدید است. احتمال دارد عبارت‌هایی مثل تابستان دیفای (DeFi Summer)، تابستان لایه اول (Layer One Summer)، یا تب جی‌پگ (JPEG Mania) به گوشتان خورده‌ باشد. به نظر می‌رسد که دیفای ۲ بچه جدید این کوچه بوده و اخیراً جذابیت بیشتری پیدا کرده‌ است.

بیایید نکته اخیر را بیشتر باز کنیم. یکی از بزرگترین مشکلاتی که پروتکل‌های دیفای با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، جذب نقدینگی به روشی پایدار و طولانی مدت است. اکثر پروتکل‌ها تصمیم می‌گیرند که در زمان راه‌اندازی، بخش بزرگی از توکن‌های بومی خود را به مشوق‌های استخراج نقدینگی اختصاص دهند. این روش معمولاً سرمایه زیادی را جذب می‌کند و می‌تواند رشد یک پروتکل را شدیدا تسریع کند. اما مشکل اصلی این روش چیست؟

دیفای ۲

مشکل این است که اکثر قریب به اتفاق صاحبان نقدینگی به پروتکل خاصی وفادار نیستند و در صورت ارائه مشوق‌های بهتر به سمت پروژه دیگری حرکت می‌کنند. همچنین این روش فشار فروش زیادی را به توکن بومی پروتکل تحمیل می‌کند وگاهی اوقات می تواند آن را با خطر حیاتی روبرو کند. به همین منظور برخی از پروتکل‌ها سعی می‌کنند با قرار دادن وقفه‌هایی برای آزادسازی پاداش‌های استخراج نقدینگی (Vesting)، این مشکل را تا حدی کاهش دهند؛ اما این سیاست معمولا مشکل را به طور اساسی حل نمی‌کند؛ بلکه تنها زمان روبرو شدن با آن را به تعویق می‌اندازد.

هر پروتکلی که برنامه‌ استخراج نقدینگی را ارائه می‌کند، امیدوار است که پس از پایان استخراج نقدینگی، این پروتکل بتواند با ایجاد یک برند معتبر، متمایز کردن خود از رقبا و جذب نقدینگی طولانی ‌مدت، برای کاربران جذاب بماند.

اگر مورد بحث یک صرافی غیر متمرکز (DEX) باشد، هدف پروتکل، داشتن نقدینگی عمیق است تا کاربران بتوانند معاملات خود را با بهترین قیمت‌ها انجام دهند. اگر مورد بحث یک پروتکل وام دهی باشد، هدف ما داشتن بازار وام دهی جذاب و پایدار هم برای وام دهندگان و هم برای وام گیرندگان است.

مثالی از مشکلات یک پروتکل قدرتمند دیفای 1

پیش از آغاز صحبت در مورد ارزهای دیفای 2، یونی سواپ (Uniswap) را مثال میزنیم که یکی از موفق‌ترین پروتکل‌های دیفای 1 است. در زمان نگارش ورژن اولیه این مقاله، از میان تمامی صرافی‌های غیر متمرکز روی شبکه‌ اتریوم، یونی سواپ به تنهایی 67 درصد از سهم بازار را در اختیار دارد. با وجود اینکه این پروتکل تقریباً یک سال است که هیچ مشوق اضافه‌ای در قالب رمز ارز یونی سواپ ارائه نداده، همچنان از سهم بازار بسیار بالایی برخوردار است. دلیل آن داشتن یک نام تجاری قوی و حجم معاملات زیاد است که به ارائه دهندگان نقدینگی اجازه می‌دهد تا بازده خوبی را فقط از طریق کارمزدهای معاملاتی خود کسب کنند.

البته، یونی سواپ از اینکه یکی از اولین پروتکل‌ها در رده خودش بود، بهره برد، که تکرار آن با گذشت زمان سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود و دیگر پروژه‌ها از این مزیت ویژه بهره‌مند نیستند. این روزها می‌توانیم شاهد بسیاری از پروتکل‌ها باشیم که میلیون‌ها، اگر نگوییم میلیاردها دلار نقدینگی را جذب کرده، اما در درازمدت آن را از دست می‌دهند، زیرا سرمایه به سمت پروتکل‌های جدیدتر می‌رود که پرداخت بهتر و وسوسه‌انگیزتری دارند. همه پروتکل‌های جدید با این معضل بزرگ مواجه هستند که چگونه به جای جذب سرمایه‌های گذرا، کاربران و نقدینگی وفادار داشته باشند.

نکته دیگری که جای نگرانی دارد این است که برنامه‌های استخراج نقدینگی معمولاً به مقدار مشخصی از توکن‌ها محدود می‌شوند. بنابراین پروتکل‌ها یک بازه زمانی بسیار محدود در اختیار دارند و در مدتی که برنامه استخراج نقدینگی برقرار است باید حد قابل قبولی از شهرت و کاربران وفادار را کسب کنند، در غیر این صورت کل پروژه شکست می‌خورد و جذابیتش را به مرور زمان از دست می‌دهد.

برای حل این مشکل، گروه جدیدی از پروتکل‌های دیفای تصمیم گرفتند یک طرح پروتکل نوآورانه ارائه کنند که برنامه‌های معمول استخراج نقدینگی را به چیزی پایدارتر تغییر می‌دهد. برای درک بهتر نحوه عملکرد این طراحی جدید، اجازه دهید در مورد چند پروتکل و ارزهای این حوزه صحبت کنیم که این حرکت را آغاز کرده‌اند و اکنون بر موج دیفای 2 سوار شده‌اند.

یونی سواپ ورژن 3 (Uniswap v3) – ارز UNI

ایده تعیین‌کننده یونی سواپ 3 (Uniswap v3)، نقدینگی متمرکز است؛ یعنی نقدینگی که در یک محدوده قیمت خاص و قابل تنظیم تخصیص می‌یابد. در نسخه‌های قبلی، نقدینگی به طور یکسان در امتداد منحنی قیمت بین صفر تا بی نهایت توزیع می‌شد. توزیع یکنواخت قبلی امکان داد و ستد در کل بازه قیمت (0,∞) را بدون از دست دادن نقدینگی فراهم می‌کرد. با این حال، در بسیاری از استخرها، اکثریت نقدینگی هرگز استفاده نمی‌شد.

جفت‌های استیبل کوین را در نظر بگیرید، جایی که قیمت نسبی دو دارایی نسبتاً ثابت می‌ماند. نقدینگی خارج از محدوده قیمت معمولی یک جفت استیبل کوین به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در نسخه قبلی یونی سواپ جفت DAI/USDC تنها از نیم درصد از کل سرمایه موجود برای مبادله بین 0.99 تا 1.01 دلار استفاده می‌کند، در حالیکه این محدوده همان محدوده قیمتی‌ است که ارائه‌کنندگان نقدینگی انتظار دارند بیشترین حجم معامله را در آن ببینند و در نتیجه بیشترین کارمزد را دریافت کنند.

در یونی سواپ 3 ارائه دهندگان نقدینگی می‌توانند سرمایه خود را در فواصل قیمتی کمتر از (0، ∞) متمرکز کنند. برای مثال، در یک جفتِ استیبل کوین/ استیبل کوین، یک تامین‌کننده نقدینگی می‌تواند انتخاب کند که سرمایه‌اش صرفاً به محدوده 0.99 – 1.01 دلار اختصاص پیدا کند. در نتیجه، نقدینگی عمیق‌تری در حدود قیمت متوسط ​​به معامله‌گران ارائه می‌شود و ارائه‌کنندگان نقدینگی با سرمایه خود کارمزد معاملاتی بیشتری کسب می‌کنند. نقدینگی متمرکز در یک بازه محدود را «موقعیت» می‌نامیم. ارائه‌کنندگان نقدینگی ممکن است موقعیت‌های مختلفی در هر استخر داشته باشند، که منحنی‌های قیمت شخصی (Individualized Price Curves) را ایجاد می‌کند که منعکس کننده ترجیحات هر ارائه‌دهنده است.

منحنی نقدینگی ورژن 3 یونی سواپ

بنابراین، با توجه به ساز و کار یونی سواپ نسخه 3، می‌توان توکن این پروتکل یعنی رمز ارز UNI را در جمع ارزهای دیفای 2 قرار داد.

پروژه اُلیمپوس (Olympus) – ارز OHM

اُلیمپوس (Olympus) یک پروتکل ارز ذخیره (Reserve Currency) غیرمتمرکز بوده که مبتنی بر توکن اُهم (OHM) است. هر توکن OHM که در دسته ارزهای دیفای 2 قرار می‌گیرد، توسط سبدی از دارایی‌های ذخیره‌شده در خزانه‌داری الیمپوس پشتیبانی می‌شود. این به نوبه خود، یک قیمت کف برای رمز ارز OHM ایجاد می‌کند.

به منظور شرکت در الیمپوس، کاربران می‌توانند توکن‌های OHM خود را به اشتراک بگذارند و از پاداش‌های تغییر مبنا (Rebase) توکن OHM جدید دریافت کنند یا دارایی‌های مختلف خود را با ارز OHM تخفیف دار، معامله کنند.

فرآیند دوم که «عرضه اوراق (Bonding)» نیز نامیده می‌شود، یکی از مفاهیم اصلی است که به پروتکل اجازه می‌دهد تا کنترل نقدینگی خود را در اختیار داشته‌باشد. فرآیند عرضه اوراق به روش زیر عمل می‌کند:

کاربران می‌توانند توکن‌های LP مانند OHM-DAI و OHM-FRAX را ایجاد کنند و OHM را با قیمتی تخفیف‌خورده برای مدت زمان مشخصی خریداری کنند (در حال حاضر، 5 روز سررسید، ~ 7٪ نرخ تخفیف). بنابراین وقتی ارز دیجیتال OHM را با تخفیف خریداری می‌کنید، توکن LP که ساخته‌شده توسط شما با پروتکل مبادله می‌شود.

توکن‌های LP پروژه الیمپوس

برخلاف روش‌های موجود که در آن ارائه‌کنندگان نقدینگی می‌توانند در هر زمان که می‌خواهند عرضه نقدینگیشان را متوقف کنند، ساختار سهام و عرضه اوراق الیمپوس می‌تواند با گره زدن توکن‌های LP به پروتکل به شکل اوراق قرضه، «نقدینگی تحت مالکیت پروتکل Protocol Owned Liquidity (POL))» ایجاد کند.

هنگامی که کاربران توکن‌های LP را با توکن‌های تخفیف‌دار OHM مبادله می‌کنند، توکن‌های LP اساسا توسط خود پروتکل کنترل می‌شوند. در مورد الیمپوس، پروتکل دارای توکن‌های LP از رایج‌ترین جفت‌های OHM، مانند OHM/DAI، OHM/ETH، OHM/FRAX یا OHM/LUSD است، که به نوبه خود به این معنی بوده که پروتکل دارای نقدینگی خاص خود است.

در زمان نگارش این مقاله، الیمپوس بیش از 99.5٪ از نقدینگی خود را در تمام بازارها و صرافی‌ها در اختیار دارد. مکانیسم عرضه اوراق الیمپوس نه تنها برای خود الیمپوس بلکه برای پروتکل‌های دیگر نیز از طریق الیمپوس‌پرو (Olympus Pro) فرصت‌های جدیدی ایجاد کرد. الیمپوس‌پرو که اخیرا توسط تیم الیمپوس راه اندازی شده، به پروتکل‌های دیگر اجازه می‌دهد تا از همان مکانیسم عرضه اوراقی که الیمپوس را موفق کرده است، استفاده کنند. برخی از پروتکل‌های شرکت کننده در الیمپوس‌پرو عبارتند از آلکمیکس (Alchemix)، فرکس (Frax)، استیک دائو (StakeDAO) و پندل (Pendle).

الیمپوس‌پرو همچنین بازاری اختصاصی برای فروش اوراق قرضه راه‌اندازی کرده است. سرمایه‌گذاران می‌توانند در این بازار توکن‌های تخفیف خورده پروتکل‌های مختلف را با سایر دارایی‌هایی که می‌توانند بخشی از خزانه‌ پروتکل شوند، مبادله کنند.

الیمپوس همچنین در شرف انتشار نسخه 2 پروتکل است که برخی از ویژگی‌های موجود را بهبود می‌بخشد. یکی از آنها بهینه سازی مکانیسم مرتبط با عرضه اوراق است که در آن امکان پرداخت سود به توکن OHM تحت bond، در طول مدت قرارداد، فراهم می‌شود.

پروژه توکمک (Tokemak) – ارز TOKE

پروتکل دیگری که برای بهبود روش استخراج نقدینگی تلاش می‌کند، پروتکل توکمک (Tokemak) است. توکمک بر ایجاد نقدینگی پایدار در دیفای از طریق یک پروتکل بازارسازی غیر‌متمرکز تمرکز دارد. در توکمک هر دارایی دارای استخر مخصوص به خود به نام راکتور است که در آن از توکن پروتکل به نام توکه (TOKE) برای هدایت نقدینگی استفاده می‌شود. ارائه‌کنندگان نقدینگی تنها یک توکن به یک راکتور اختصاصی عرضه می‌کنند و دارندگان رمز ارز TOKE به مدیران نقدینگی تبدیل می‌شوند که تصمیم می‌گیرند نقدینگی کجا جریان یابد.

محیط کاربری پروژه توکمک

این طرح می‌خواهد دسترسی به نقدینگی را دموکراتیک کند و مشوق‌هایی را هم برای ارائه‌کنندگان نقدینگی و هم برای مدیران نقدینگی در نظر گرفته است. پس از جمع‌آوری موفقیت‌آمیز نقدینگی در استخرهای اولیه ETH و USDC، جامعه توکمک اکنون در مورد اینکه برای چه پروژه هایی راکتور راه‌اندازی ‌شود، شروع به رأی‌گیری کرده است. در گام بعدی، دارایی‌های جمع شده در راکتورها با دارایی‌های استخرهای اولیه جفت می‌شوند و انجام مبادلات را ممکن می‌کنند. بنابراین، رمز ارز TOKE نیز در جمع بهترین ارزهای دیفای 2 قرار می‌گیرد.

پروژه آبراکادابرا (Abracadabra) – ارز SPELL

پروژه‌ی آبراکادابرا (Abracadabra Money) در کنار سایر اهدافش در دیفای، افزایش بهره‌وری سرمایه را هدف قرار داده است. آبراکادابرا یک پروتکل وام دهی مستقل است که توکن‌های بهره‌دار مانند yvWETH یا yvUSDC را به عنوان وثیقه پذیرفته و استیبل کوین خود به نام پول جادویی اینترنتی (Magic Internet Money (MIM)) را که به دلار متصل است، وام می‌دهد. ارز اسپل (SPELL) که از جمله ارزهای دیفای 2 محسوب می‌شود، نقش حاکمیتی در اکوسیستم ایفا می‌کند و در صورت استیک کردن آن در پروتکل سود چشمگیری پرداخت می‌کند.

این پلتفرم وام دهی به کاربران اجازه می‌دهد تا نسبت وثیقه خود را آزادانه تنظیم کنند و کارایی سرمایه و بازدهی آن را افزایش دهند. علاوه بر این، توکن MIM می‌تواند به عنوان یک استیبل کوین غیر متمرکز عمل کند که از نظر کاربردی و سازگاری با زنجیره‌های مختلف بهتر از همتایان خود است.

مفهوم ییلد فارمینگ همراه با لورج، کاربران را در موقعیت خاصی قرار می‌دهد: کاربران می توانند با ایجاد سپرده‌ای از توکن‌های بهره‌دار، با نرخ بهره کم وام بگیرند و نزدیک به 90 درصد ارزش سپرده خود را پس از دریافت وام برداشت کنند. با این حال کاربران باید توان پذیرفتن خطر لیکویید شدن را داشته باشند. اما همانطور که یکی از بنیانگذاران آبراکادابرا گفت این روش جدیدی برای بازارسازی (Market-Making) در دنیای غیر متمرکز است.

پروژه کانوکس فایننس (Convex Finance) – ارز CVX

پروژه کانوکس (Convex) از زمان راه‌اندازی در ماه می ۲۰۲۱، توجه بسیاری را در جامعه دیفای به خود جلب کرده است. این پروتکل توانسته طی یک دوره 4 تا 5 ماهه، حدود 18 میلیارد دلار دارایی را به سیستم خود جذب کند. در زمان نگارش، این پروژه دارای سومین سرمایه قفل شده کل (TVL) بوده و یک پله پس از میکر دائو (MakerDAO) قرار دارد.

کانوکس فایننس برای بهبود رابطه ارائه‌کنندگان نقدینگی در کرو (Curve Finance) و سرمایه گذاران بازده محور توکن کرو (CRV) طراحی شده است. در این رابطه، ارائه‌کنندگان نقدینگی در کرو (Curve)، توکن‌های LP خود را از طریق کانوکس در سیستم گیج کرو (Curve gauge system) قرار می‌دهند و سود بیشتری دریافت می‌کنند. سرمایه گذاران بازده محور توکن کرو، veCRV لازم برای دریافت سود بیشتر را فراهم می‌کنند و در ازای آن، در سود اضافی تولید شده توسط ارائه‌کنندگان نقدینگی سهیم می‌شوند.

تقاضا برای توکن CRV در مرکز رقابت میان چندین پروتکل بهینه‌سازی بازده قرار دارد. یرن فایننس (Yearn Finance) قابل توجه‌ترین رقیب کانوکس است. جدای از رقابت برای داشتن استخرهای قویتر، کنترل توکن CRV به معنای حاکمیت بر پروتکل کرو (Curve) است. برنامه‌های کاربردی لایه بالاتر نیز فعالانه به دنبال به دست آوردن نفوذ بر پروتکل کرو (Curve) هستند؛ همان زیرساختی که برنامه آنها بر آن تکیه دارد. با این تفاسیر، ارز CVX در جمع بهترین و مهمترین ارزهای دیفای 2 قرار گرفته است.

پروژه پاپسیکل فایننس (Popsicle Finance) – ارز ICE

پاپسیکل فایننس (Popsicle Finance) پلتفرمی است که زنجیره متقابل نقدینگی را مدیریت کرده و به کاربران کمک می‌کند تا نقدینگی خود را به نحو احسن مدیریت کنند. توکن این پروتکل ICE نام دارد و در دسته ارزهای دیفای 2 قرار می‌گیرد. پاپسیکل فایننس تشخیص داده که در اکوسیستم فعلی کاربران نمی‌توانند وجوه خود را به راحتی در زنجیره‌های مختلف جابجا کنند و برای حل این مشکل چندین محصول جدید ایجاد کرده است: سوربتو (Sorbetto)، جلاتریا (Gelateria) و پلتفرم Frapped.io از جمله این محصولات هستد. این سه مورد مکمل یکدیگر برای ایجاد یک اکوسیستم مبتنی بر کارایی سرمایه هستند.

سوربتو (Sorbetto) به دو محصول اشاره دارد. یکی فراگولا (Fragola) و دیگری لیمونه (Limone). فراگولا با استفاده از یونی سواپ 3، وجوه کاربران را در منطقه استفاده از بیشترین معامله قرار داده و به آنها پتانسیل درآمد بیشتری می‌دهد. محدوده قیمت سفارشی ارائه شده توسط پاپسیکل فایننس، ضرر ناپایدار (Impermanent Loss) کاربران را در نظر می‌گیرد و با در نظر گرفتن سابقه نوسانات آن دارایی خاص، بازده آنها را بهینه می‌کند. این برای ارائه‌کنندگان نقدینگی بسیار مفید است، چرا که جلوی اشباع استخرها را می‌گیرد و آنها دیگر مجبور نیستند بفهمند که چگونه سرمایه را به طور مؤثر توزیع کنند.

ویژگی دیگری که هنوز به کار گرفته نشده جلاتریا است. جلاتریا یک پروتکل وام‌دهی بوده که به ارائه‌کنندگان نقدینگی‌ها اجازه می‌دهد تا دارایی‌های مختلف را اهرم کرده و بازدهی بیشتری کسب کنند. این تیم همچنین در حال برنامه‌ریزی برای راه‌اندازی Frapped.io، اولین و تنها رپ رسمی غیرحضانتی تتر (USDT) است و سازگاری بلاک چین را برای استیبل کوین‌های استاندارد افزایش می‌دهد. از هم اکنون، توکن های رپ‌شده در بایننس اسمارت چین (BSC) و فانتوم اُپرا (Fantom Opera) در دسترس هستند.

پروژه جلاتو نتورک (Gelato Network) – ارز GEL

از دیگر پروژه هایی که هدف آن حل مشکلات مربوط به برنامه های غیر متمرکز است می‌توان به شبکه جلاتو (Gelato) اشاره کرد. جلاتو یک پروتکل اتوماسیون وب 3 است که قراردادهای هوشمند را خودکار می‌کند و عملیات جدید را امکان‌پذیر می‌سازد. نوآوری این پروژه در شبکه قدرنمند ربات‌های آن نهفته است. توسعه‌دهندگان نرم‌افزار می‌توانند از زیرساخت‌های این شبکه، برای اضافه کردن قابلیت‌های جدید به پروتکل‌های خود و اتوماسیون آن برای کاربران، استفاده کنند.

شبکه جلاتو که تنها یکی از پروژه های با این هدف است، تاکنون با پروتکل‌های متعددی در فضای کریپتو شریک شده و ماهانه هزاران دنباله اتوماسیون را اجرا می‌کند. اینستادپ (Instadapp) که یک پلتفرم مدیریت دارایی است، از ویژگی اتوماسیون قرارداد هوشمند جلاتو برای ایمن‌سازی معاملاتی که کمبود وثیقه دارند، استفاده می‌کند. در نتیجه، کاربران دیگر مجبور نیستند منتظر ارسال وجوه از یک پروتکل وام دهی به پروتکل دیگر باشند.

علاوه بر اینها، جلاتو به عنوان یکی از ارزهای دیفای 2، یکی از مشکلات مزمن یونی سواپ 3 را حل کرده است. سیستم مدیریت نقدینگی یونی سواپ، جی-یونی (G-UNI)، از شبکه جلاتو برای تشویق کاربران خود به ارائه نقدینگی (Liquidity Providing) استفاده می‌کند. پروژه جلاتو موارد استفاده بسیاری دارد؛ از جمله، می‌تواند به پروژه های ییلد فارمینگ (Yield Farming) در خودکارسازی فرآیند برداشت و سپرده‌گذاری مجدد سود به صورت خودکار (یا به عبارتی Auto-compounding) کمک کند. همچنین بازی‌های مبتنی بر توکن غیر‌مثلی (NFT) در به‌روزرسانی تابلوهای امتیازات و توزیع جوایز از جلاتو استفاده کنند. شبکه جلاتو، اگر به خوبی پیاده‌سازی شود، مکان مناسبی برای همه توسعه‌دهندگان مبتنی بر اتریوم و برنامه‌های مبتنی بر شبکه‌های لایه دو خواهد بود. با این تفاسیر می‌توان شبکه جلاتو را یکی از کارگشاترین ابداعات در موج ارزهای دیفای 2 دانست.

پروژه استریپس فایننس (Strips Finance) – ارز STRP

استریپس فایننس (Strips Finance) در حال مقابله با یکی از ناشناخته‌ترین خطرات مربوط به پروژه های ییلد فارمینگ، یعنی نوسان نرخ سود سپرده و وام است. اغلب می‌بینیم که پروژه‌ها نمی‌توانند محدوده ثابت یا پایداری را برای نرخ بهره ارائه کنند. استریپس فایننس در تلاش است تا با حل این مشکل به افزایش ضریب نفوذ دیفای در عموم مردم کمک کند.

استریپس فایننس اولین صرافی غیر متمرکز معامله نرخ بهره (Interest Rates Trading) است. این صرافی نرخ ثابتی را برای استقراض دریافت می‌کند و سود بالاتری را برای ییلد فارمینگ می‌پردازد. همچنین، می‌توان با قرار دادن تنها 10 درصد وثیقه، سود دریافتی از ییلد فارمینگ را افزایش چشمگیری داد. در نتیجه، کاربران می‌توانند با اهرم تقریباً 10 برابری روی نرخ بهره معامله انجام دهند. کاربران نه تنها کارمزد و پاداش معاملاتی را دریافت می‌کنند، بلکه از بیمه نیز سهمی به آنها تعلق می‌گیرد.

این پلتفرم از بابت نقدینگی نگرانی چندانی ندارد، زیرا توکن بومی آن یعنی رمز ارز STRP، یک منبع دیگر برای تامین مالی سایر عملیات شبکه فراهم کرده است. در سال آینده، ما انتظار داریم که شاهد محصولات اوراق قرضه ثابت و مدت دار به همراه اختیار معامله‌های نرخ بهره باشیم. بنابر این یکی از پروژه‌ها و ارزهای خلاقانه عرصه دیفای 2 را می‌توان پروژه استریپس فایننس دانست که توکن یا ارز بومی آن STRP است.

پروژه پلنت فایننس (Planet Finance) – ارز AQUA

یکی از پروتکل‌های برتر در ارائه سود بالا با ریسک کم، پروتکل پلنِت فایننس (Planet Finance) است. توکن بومی آن، AQUA که از ارزهای دیفای 2 است، در مرکز پلنِت فایننس قرار دارد و عملیات‌هایی مانند وام‌دهی، استقراض، مبادله و سپرده‌گذاری مجدد سود به صورت خودکار را تسهیل می‌کند. یکی دیگر از توکن‌‌های کاربردی پروتکل، توکن گاما (GAMMA) است. این توکن به کاربران اجازه می‌دهد که در شرط‌بندی GAMMA شرکت نمایند و سود بیشتری دریافت و کارمزد کمتری پرداخت کنند.

در پلنت فایننس با سیاره‌های مختلفی سر و کار داریم. سیاره‌های آبی و قرمز به ترتیب بر تولید سود بالاتر برای استیبل کوین‌ها و سایر ارزهای دیجیتال تمرکز دارند. آنها همچنین دارای یک ویژگی سپرده‌گذاری مجدد سود خودکار هستند که سود را به یک ارز دیجیتال تبدیل می‌کند. علاوه بر این، کاربران جوایزی در قالب رمز ارز دریافت می‌کنند.

سیاره سبز برای وام‌دهی و استقراض دارایی‌های مختلف است. در این سیاره با توجه به مقدار توکن GAMMAای که در اختیار دارید از سطوح تخفیف مختلف برخوردار می‌شوید. پروتکل وام‌دهی بدون مجوز به کاربران این امکان را می‌دهد که ریسک را توزیع کنند و در عین حال سود بالاتری را از طریق ییلد فارمینگ در سیاره‌های مختلف کسب کنند.

نکته جالب دیگری که این نوع پروتکل وام را متمایز می‌کند، سپرده‌های سود لحظه‌ای (Real-time Interest Deposits) است. در پلنت فایننس وام دهندگان مجبور نیستند برای دریافت سودشان منتظر تاریخ سر رسید خاصی بمانند. این نوع سپرده‌ها بهره گردشی را به صورت لحظه‌ای منعکس کرده و تجربه کاربر را بهبود می‌بخشند. ایده‌های نوآورانه‌ متنوعی که در پلنت فایننس در دست بررسی و اجرا هستند، چشم‌انداز روشنی را برای آینده این پروژه در دیفای 2 و سرمایه گذاری در ارزهای آن ترسیم می‌کنند.

پروژه آلکمیکس (Alchemix) – ارز ALCX

آلکمیکس (Alchemix) یک پلتفرم پرداخت وام پایدار با وثیقه با استفاده از گاوصندوق یِرن (Yearn Vault) است. با استفاده از این پلتفرم، بازپرداخت وام به طور خودکار انجام می‌شود و وثیقه وام در گاوصندوق یرن سپرده‌گذاری شده و تولید سود می‌کند. استیبل کوین این پلتفرم alUSD بوده و هر alUSD 1 متناظر با DAI 1 است.

توضیح نحوه عملکرد ارز آلکمیکس

سود تولید شده توسط گاوصندوق یرن و تابع الگوریتم ترنسمیوتر (Transmuter) قیمت alUSD را حفظ می‌کند. بی‌تردید یکی از جذاب‌ترین اتفاقات موج دیفای 2 را می‌توان آلکمیکس و ارز ALCX دانست.

نگاهی به آینده دیفای ۲

دیفای 2 و ارزهای آن ممکن است روایتی موقتی به نظر برسد، اما مفهوم اصلی پشت آن یقینا باقی خواهد ماند و استخراج نقدینگی را پایدارتر خواهد کرد. پروتکل‌های جدید دیفای راهی برای جذب نقدینگی طولانی‌ مدت خواهند داشت، بدون اینکه در چرخه بی‌پایان جذب کاربران با پاداش‌های استخراج نقدینگی و رقابت با فورک‌های جدید پروتکل خودشان که می‌توانند با یک توکن جدید در عرض چند روز راه‌اندازی شوند، گیر بیفتند.

این لزوما به این معنا نیست که استخراج نقدینگی به این زودی‌ها از بین می‌رود؛ بلکه پروژه‌ها از آن به عنوان ابزاری برای راه‌اندازی سریع و جذب سرمایه اولیه استفاده خواهند کرد اما تفاوت در اینجاست که در آینده، این روش، تنها یکی از انتخاب‌های پیش رو خواهد بود، و نه تنها انتخاب.

آیا واقعاً برای همه اینها به یک نام جدید نیاز داریم؟ شاید نه! اما نامش را هرچه بگذاریم، واقعیت غیر قابل تغییر این است که پروتکل‌هایی وجود دارند که در حال آزمایش طراحی‌های جدید بوده و در حال رفع نقاط ضعف دیفای هستند. یک نکته مثبت در مورد خلق یک روایت جدید و نامگذاری دیفای 2 روی برخی از پروتکل‌ها و ارزهای دیجیتال این است که مطمئناً می‌تواند هیجان تازه‌ای را به فضای دیفای تزریق کند و به افراد بیشتری اجازه دهد تا ظرفیت‌های DeFi را کشف کنند.

یکی از سوالاتی که اغلب هنگام بحث درباره دیفای 2 و ارزهای دیجیتال آن مطرح می شود این است که برای پروتکل‌های دیفای فعلی چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا به مرور زمان منسوخ می‌شوند؟ این اتفاق بعید به نظر می‌رسد. یکی از مزایای اصلی توسعه منبع باز (Open Source) این است که چیزهایی که ثابت شده خوب کار می‌کنند را می‎‌توانند به سادگی توسط پروتکل‌های موجود مورد استفاده قرار داد. علاوه بر این، این پروتکل‌های جدید می‌توانند ریسک بیشتری را متحمل شوند و طراحی‌های جدید را آزادانه مورد آزمایش قرار دهند، اما این امکان برای پروژه های جا افتاده‌تر سخت‌تر مهیا می‌شود.

سخن پایانی

دستاوردهای دیفای ۲ برای کل اکوسیستم امور مالی غیر متمرکز مفید خواهند بود و به هر دو دسته پروتکل‌های جدید و موجود اجازه می‌دهند با هم و در کنار هم تکامل یابند. نکته مهم این است که کل فضای دیفای حتی کسری از پتانسیل خود را به دست نیاورده و در این مرحله ما باید فقط روی بزرگتر شدن کل این حوزه تمرکز کنیم. ورود به دوران دیفای 2 قدمی بزرگ به سمت این هدف است.

تهیه شده در بیت 24