ترون (TRX)ترون یک شبکه بلاک چین مقیاس‌پذیر با ارز دیجیتال TRX است. کارمزد پایین و سرعت بالای تراکنش‌های رمز ارز در ترون (Tron) آن را تبدیل به بستری ایده‌آل به منظور ساخت انواع اپلیکیشن غیر متمرکز و همچنین استیبل کوین کرده است. به عنوان مثال بیشترین حجم معاملات پراستفاده‌ترین ارزهای پایدار روی شبکه ترون است. از رمز ارز ترون (TRX) برای پرداخت کارمزد تراکنشها روی این بلاک چین و همچنین انتقال و ذخیره ارزش استفاده می‌شود....
ترون نام یک بستر مبتنی بر بلاک چین بسیار سریع با کارمزدهای فوق‌العاده مناسب است، به طوری که از نظر ارزش کل قفل شده جزو برترین زنجیره‌ها شناخته می‌شود. در این مقاله قصد داریم به بررسی دلایل موفقیت شبکه و ارز دیجیتال ترون (Tron) بپردازیم، و مزایا، معایب و کاربردهای آن را زیر ذره‌بین قرار بدهیم. مخصوصا می‌خواهیم نگاهی به رمز ارز بومی شبکه ترون یعنی TRX داشته باشیم که البته به طور دقیق با نام ترونیکس شناخته می‌شود. تا پایان، به دید بسیار خوبی از پروژه Tron و رمز ارز TRX خواهید رسید.
تا کنون نتورک‌های زیادی با هدف رقابت با برترین بستر ساخت و اجرای توکن‌های ارز دیجیتال، قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیر متمرکز یعنی اتریوم، ایجاد شده‌اند. هر کدام می‌خواهند سهمی از این فضا داشته باشند. برترین آن‌ها را با نام قاتل می‌شناسند، اما حتی بین این بلاک چین‌های قدرتمند نیز تعداد انگشت‌شماری قادر به رقابت نزدیک با قوی‌ترین مهره بازار هستند. ترون یکی از آن‌ها است. از سال‌ها قبل می‌بینیم که مقدار خرید و فروش ترون به دلایلی نظیر هجوم توسعه‌دهندگان برای ساخت دی‌اپ یا توکن روی آن و همچنین درخواست عرضهکنندگان استیبل کوینها برای مشارکت با شبکه Tron، رو به افزایش است. یکی از علل این است که کارمزد اعمال مختلف در نتورک ترون را باید با ارز دیجیتال TRX پرداخت کرد.
جاستین سان (Justin Sun) به عنوان یکی از نوابغ حوزه ارزهای دیجیتال، چهره اصلی ترون است. او در 2017 بنیادی با نام ترون (Tron Foundation) تاسیس و در همان سال عرضه اولیه سکه (ICO) ارز دیجیتال TRX به عنوان سکه بومی شبکه را برگزار کرد. این رویداد بین بی‌شمار رویداد مشابه در همان سال یکی از موفق‌ترین‌ها بود و چند ده میلیون دلار طی آن جمع‌آوری شد. اولیه سرمایه گذاران رمز ارز TRX به سود بسیار خوبی رسیدند، چرا که طی کمتر از 6 ماه قیمت ترون حدودا 120 برابر شد!
در 2018 شبکه رسما راه‌اندازی شد، اما ویژگی اصلی ترون چیست که سبب انفجار زودهنگام آن شد؟ به لطف داشتن مقیاس‌پذیری مناسب، که هنوز هم در فضای زنجیره بلوکی یک چالش اساسی است، Tron خیلی زود توجه توسعه‌دهندگان را به خود جلب کرد. رفته رفته برنامه‌های غیر متمرکز و توکن‌های رمزنگاری شده بیشتری روی آن پیاده‌سازی شدند. به عنوان عاملی فاندامنتال، این اتفاق با افزایش ارزش رمز ارز بومی ترون یعنی TRX همراه شد، چرا که سرمایه گذاران آن را پروژه‌ای بسیار آینده‌دار می‌دیدند.
اما بد نیست کمی درباره ایده‌پرداز ترون بدانیم. جاستین سان متولد 1990 و فردی کم‌سن و سال اما باتجربه است. او قبل از تاسیس ترون فاندیشن، دستاوردهای دیگری نیز در دنیای فناوری داشته است. به عنوان مثال باید به نرم افزار Peiwo اشاره کرد که جزو بزرگترین جوامع اشتراک‌گذاری محتواهای صوتی در چین محسوب می‌شود. این اپلیکیشن چند میلیون مرتبه دانلود و نصب شده و بی‌شمار کاربر فعال دارد. بعد از ورود او به حوزه کریپتو با تاسیس ترون، تصمیم گرفت از کاربردها و پتانسیل بلاک چین برای ارتقا و بهبود Peiwo استفاده کند. خیلی زود این تبدیل به اولین اپلیکیشن لایو استریمینگ با پشتیبانی از رمز ارزها شد. جاستین سان چند پروژه قوی دیگر را نیز به اکوسیستم Tron آورد، و با این کار ارزش ارز دیجیتال TRX یا همان ترونیکس را چند برابر کرد؛ یکی از مهمترین‌ها بیت تورنت بوده است. این ادغام بهانه‌ای شد تا بیت تورنت، برترین بستر اشتراک‌گذاری غیر متمرکز فایل، به یک رمز ارز بومی مخصوص خود مجهز شود.
مجله فوربز یک مرتبه نام خالق ترون را در فهرست "30 Under 30 in Asia" خود آورد که لیستی برترین شامل کارآفرینان جوان است. یکی دیگر از دلایل جلب توجه سرمایه گذاران به Tron به واسطه گردآورنده با وجود این که تا آن زمان هنوز چندان شناخته نشده بود، حمایت جک ما (Jack Ma) موسس هلدینگ علی بابا (Ali Baba) از این فرد بوده است. این تنها چهره محبوب دارای ارتباط نزدیک با Justin Sun نیست. از جمله چهره‌های برتر دیگر باید به تیم برنرز لی (Tim Berners-Lee) مخترع بزرگ وب اشاره کنیم.
بلاک چین نام فناوری زیرساختی اغلب پروژه‌های کریپتویی است. هر کدام برای رسیدن به دستاوردی مشخص، به شیوه‌ای متفاوت از این تکنولوژی بهره می‌برند. این موضوع درباره ترون نیز صادق است، اما هدف اصلی با چشم‌انداز کل دنیای کریپتو همسو است؛ Tron می‌خواهد دست واسطه‌ها را قطع و اینترنت را تا جای ممکن غیر متمرکز کند.
اما تمرکز ترون چیست و می‌خواهد در کدام سکتور بهینه‌سازی انجام بدهد؟ این بستر در تلاش است تا دست واسطه‌ها را از فضای تولید محتوا قطع کند. به این ترتیب، با ارتباط مستقیم تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان محتوا، هر دو طرف سود خواهند برد؛ وقتی به واسطه ترون و ارز دیجیتال TRX چنین ارتباطی به شکل مستقیم برقرار شود، علاوه بر این که ایجادکنندگان به سود بیشتری می‌رسند، استفاده‌کنندگان هم پول کمتری بابت محصولات دریافتی پرداخت می‌کنند. این دستاورد کاملا برد - برد است.
اگر وضعیت حوزه مدیا در حال حاضر را ارزیابی کنید، متوجه خواهید شد که تعدادی کمپانی عظیم با قدرت فراوان، کنترل بخش قابل توجهی از صنعت را در مشت خود گرفته‌اند، و البته بیشتر سود ناشی از تولید و مصرف محتواهای دیجیتال به جیب آن‌ها می‌رود. این تنها مشکل نیست. به خاطر بحث تمرکزگرایی که ترون می‌خواهد مشابه سایر پروژه‌های ارز دیجیتال با آن مقابله کند، این شرکت‌ها روی خود محتواها نیز کنترل دارند، و آن‌ها را به خواست خود یا به درخواست نهادهای نظارتی سانسور یا دست‌کاری می‌کنند. با این کار مصرف‌کننده به آن چه تمایل دارد دست پیدا نمی‌کند، در حالی که بخش زیادی از زحمت و تلاش تولیدکننده نابود می‌شود. Tron آمده تا با این باگ‌ها مبارزه کند.
دنیا سال‌ها است در صنایع و حوزه‌های گوناگون، با معضل واسطه‌گری دست و پنجه نرم می‌کند. افراد یا شرکت‌هایی بدون این که در ایجاد یک کالا یا ارائه یک خدمت نقش داشته باشند، پول زیادی کسب می‌کنند، پولی که در عمل کل آن باید برای تولیدکننده یا سرویس‌دهنده باشد. وضعیت در برخی مواقع آنقدر وخیم می‌شود که حتی سازنده محتوا در مقایسه با واسطه‌گر سود پایین‌تری به دست می‌آورد. این موضوع مخصوصا درباره هنرمندان صدق می‌کند. ترون آن‌ها را مستقیما به استفاده‌کنندگان وصل می‌کند تا به حق واقعی خود برسند. وقتی به لطف ترون دیگر قرار نیست به نفر یا کمپانی دیگر پولی بابت میانجگری پرداخت شود، دریافت‌کننده مبلغ کمتری بابت همان محصول می‌دهد، در حالی که همچنان سود ارائه‌دهنده در مقایسه با قبل بیشتر شده است.
یک غول مدیا که توضیحات بالا درباره معایب شبکه‌های متمرکز درباره‌اش صدق می‌کند، نتفلیکس است. البته Tron و رمز ارز TRX تا رسیدن به مرحله‌ای برای رقابت شانه‌به‌شانه با چنین پروژه‌های عظیمی فاصله زیادی دارند، اما با افزایش پذیرش، مقبولیت و موارد کاربرد کریپتو، کم‌کم قدرت کافی به این منظور را کسب می‌کند.
نتفلیکس یک پلتفرم بزرگ مخصوص سرگرمی دیجیتال است و بر مبنای تقاضا یا به تشخیص تحلیلگران خود اقدام به عرضه محتوا می‌کند. تماشاگران باید حق اشتراکش را خریداری کنند تا بتوانند از محصولات قرار گرفته روی آن استفاده کنند، محصولاتی که اغلب توسط گروهی کاملا مستقل و مجزا از Netflix ایجاد شده‌اند. به خاطر این که این شرکت یک غول بازار است، و مخاطبان زیادی دارد، اغلب سازندگان با آن وارد همکاری می‌شوند، و در نهایت این موضوع تلخ را قبول می‌کنند که کمپانی نام برده گهگاه سود بیشتری نسبت به آن‌ها به جیب می‌زند! با حضور بسترهای غیر متمرکزی نظیر ترون قاعده بازی تغییر کرده است.
تصور کنید به جای آن، محتوای بصری سازنده روی ترون قرار بگیرد. از آن جایی که (در حالت ایده‌آل وقتی اینترنت غیر متمرکز گسترش پیدا کرد) کاربران Tron را به عنوان اکوسیستمی مملو از محتواهای ارزشمند می‌شناسند، به آن مراجعه و با محصول مورد نظر آشنا می‌شوند. سپس با ارز دیجیتال TRX یا سایر رمز ارزهای پشتیبانی شده توسط ترون حق مشاهده اثر را پرداخت می‌کنند.
اگر از بحث هزینه عبور کنیم، به مورد بسیار مهم دیگری می‌رسیم که دخل و تصرف در آثار است. ممکن است Netflix، به تشخیص خود یا به اصرار نهادهای نظارتی، در تولید نهایی یک هنرمند دست ببرد و آن را به شکلی خرابکارانه عوض کند! به این ترتیب تولیدکننده و مصرف‌کننده دیگر آن‌طور که باید آزادی عمل ندارند، و باید به صورت دیکته‌شده عمل کنند.
یکی از ویژگی‌های فناوری بلاک چین شفافیت است، به طوری که هر کسی با دسترسی به اینترنت می‌تواند همه تراکنشها و اطلاعات ثبت شده روی پایگاه داده را مشاهده کند. این ویژگی امکان نقض قوانین مربوط به حق تکثیر را از بین خواهد برد. فراموش نکنید این دستاورد به لطف توکن‌های غیر مثلی، که می‌توان آن‌ها را روی بلاک چین ترون نیز به وجود آورد، حاصل شده است.
هر محتوا اعم از متنی، تصویری یا ویدیویی تبدیل به یک NFT روی ترون می‌شود. هیچ‌کس نمی‌تواند بدون اجازه خالق اثر از آن استفاده کند، و اگر چنین کاری انجام بدهد، موضوع خیلی زود لو خواهد رفت. بحث کپی رایت برای گردآورندگان محتواهای دیجیتال یک چالش اساسی است که خوشبختانه به کمک Tron و ارزهای دیجیتال تا حد زیادی برطرف شده است.
اینترنتی که امروز از آن استفاده می‌کنیم، از چشم‌انداز اولیه خود بسیار دور شده است. ویژن اولیه، وجود یک شبکه عظیم غیر متمرکز و متن باز بود، اما اکنون می‌بینیم که این فضا مملو از پروژه‌های بسته و کاملا متمرکز شده است. در این میان، برخی از این موارد متمرکز، قدرتی بیش از اندازه زیادی به دست آورده‌اند، و متاسفانه سیاست‌ها و خواسته‌های خود را به کاربران دیکته می‌کنند. در نسل سوم وب که ترون می‌تواند یکی از گزینه‌های پیشرو در آن باشد، این معضل حل شده است.
اپلیکیشن‌های و ارزهای دیجیتال ساده‌ای که بر بستر ترون یا سایر بلاک چین‌ها ساخته می‌شوند، ساختاری غیر متمرکز دارند و در قالب یک دائو (سازمان خودگردان غیر متمرکز) اداره می‌شوند. در اینجا، هر فردی که رمز ارز بومی برنامه را داشته باشد، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به آن دخالت داده می‌شود. البته، قدرت رای هر هولدر با میزان دارایی وی رابطه مستقیم دارد، اما برخی نرم افزارها حدی مشخص در نظر می‌گیرند تا یک سرمایه گذار درشت قادر نباشد با خرید مقداری زیاد از کوین یا توکن، کنترلی بیش از اندازه به دست آورد.
بد نیست بدانید اولین ایده‌ای که به تولد اتریوم به عنوان اولین بستر ساخت نرم افزارهای غیر متمرکز و در ادامه رقبای آن مثل ترون منجر شد، به خاطر همین چالش‌های مربوط به سیستم‌های متمرکز بوده است. فردی که نخستین بلاک چین دارای قابلیت ایجاد برنامه‌های این چنینی را به وجود آورد، یک گیمر حرفه‌ای بود که به خاطر تصمیم خودسرانه توسعه‌دهنده بازی مورد علاقه‌اش، کاراکتر محبوبش را از دست داد! این دسته سازندگان معمولا از کاربران خود نظرخواهی نمی‌کنند و آن‌ها را در عمل انجام شده قرار می‌دهند! Tron و در کل فضای ارز دیجیتال می‌خواهید با این موضوع مقابله کند.
بحث تمرکز مشکلات دیگری نیز به همراه دارد. به عنوان یکی از مهمترین‌ها باید به حریم خصوصی اشاره کرد. متاسفانه شرکت‌های تجاری عدم اهمیت آن برای خود را به طور علنی نشان دادهاند! نمونه‌ای مهم رسوایی شرکت فیس بوک در سال 1397 بود که در آن مشخص شد مالک بزرگترین شبکه اجتماعی دنیا اطلاعات شخصی بیش از 87 میلیون کاربرش را در اختیار کمپانی‌های فعال در حوزه تبلیغات قرار می‌دهد! به همین سادگی! اما وقتی یک شبکه اجتماعی ساختاری غیر متمرکز دارد، هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. مزیت اصلی این دسته سیستم‌ها قرار داشتن کنترل همه چیز در اختیار خود کاربران است.
وضعیت در مقیاس بزرگتر هم همین است. خود اکوسیستم ترون را در نظر بگیرید. مشابه بقیه شبکه‌هایی که امکان ایجاد پلتفرم‌های غیر متمرکز را فراهم می‌کنند، پهنای گسترده Tron و ارز دیجیتال آن هم به دست کاربران و توسعه‌دهندگانش اداره می‌شود، و موجودیتی متمرکز قدرت مطلق ندارد. در اینجا قدرت بین نگهدارندگان ارز دیجیتال TRX که سکه بومی Tron محسوب می‌شود، توزیع شده است.
در 2018 بیت تورنت، بزرگترین بستر اشتراک‌گذاری فایل در اینترنت، به خانواده ترون اضافه شد. به این ترتیب ظرفیت Tron به منظور هاستینگ محتواهای میلیون‌ها کاربر نسبت به قبل بیشتر شد، تا ترون و رمز ارز آن بتواند قدرتمند از قبل با سایر اکوسیستم‌های بلاک چینی رقابت کند. اما این تنها دستاوردش تا امروز نبوده است. می‌دانید در حال حاضر مهمترین کاربرد ترون چیست؟
ترون را به عنوان مهمترین فضا برای ساخت و عرضه استیبل کوینها می‌شناسند. از طرفی می‌دانیم این نوع ارزهای دیجیتال، معروف به ارزهای پایدار، پراستفاده‌ترین‌ها در کل دنیای کریپتو محسوب می‌شوند. خرید و فروش تتر را در نظر بگیرید که بالاترین حجم آن بر اساس توکن TRC20 در ترون صورت می‌گیرد. در اینجا باید کارمزدها را با استفاده از ارز دیجیتال بومی شبکه یعنی TRX پرداخت کنید.
با گذشت زمان، توسعه‌دهندگان برترین استیبل کوینها یکی از پس دیگری وارد اکوسیستم ترون شدند و ارز دیجیتالشان را در آن عرضه کردند. در ادامه قابلیت‌ها و پتانسیل بی‌نظیر Tron آن‌ها را به افزایش سهم ترون و کاهش تعداد توکن‌ها در سایر نتورک‌ها تشویق کرد. بعد از تتر نوبت به یو اس دی کوین رسید تا شاهد حضورش در ترون باشیم. اواخر سال 2022، اتفاق هیجان‌انگیز دیگری در همین حوزه رخ داد!
بایننس به تاکید روی اکوسیستم خود و تحت فشار قرار دادن رقبا معروف است. قدرت آن به اندازه‌ای است که می‌تواند در اکوسیستم خودش همه نیازها را برطرف کند. به عنوان مثال بایننس اسمارت چین، یک بلاک چین اختصاصی متعلق به آن، از نظر مقیاس‌پذیری و کارمزد وضعیت بی‌نظیری دارد. با این حال، طی آخرین روزهای 2022 شرکت Binance از همکاری با Tron برای عرضه ارز دیجیتال BUSD خبر داد. با نگاهی به بازار متوجه خواهید شد اگر ملاک را حجم معاملات روزانه قرار بدهیم، بایننس دلار پشت سر تتر در رتبه دوم مهمترین استیبل کوینها قرار دارد.
در اولین سال‌‌های شروع به کار شبکه ترون که با افزایش بی‌نظیر استقبال، مخصوصا از سوی توسعه‌دهندگان، همراه بود، رفته رفته عده‌ای بحث کلاهبرداری بودن Tron و ارز دیجیتال TRX را مطرح کردند! اما علت این چنین خطاب کردن ترون چیست؟ تعدد پروژه‌های کلاهبرداری ساخته شده روی آن، عده‌ای را به داشتن چنین تصوری واداشته بود! اما واقعیت چیز دیگری است.
همانطور که در بالا متوجه شدیم، ترون نتورکی غیر متمرکز و متن باز است، و مشابه سایر بسترهای دارای ساختار این چنینی به همه اجازه می‌دهد بدون نیاز به احراز هویت در آن فعالیت داشته باشند و رمز ارز در قالب توکن مثلی، دی‌اپ، توکن غیر مثلی، بازی یا اسمارت کانترکت ساده ایجاد کنند؛ ترون پرمیشن‌لس (Permissionless) است، یعنی استفاده از آن نیازی به کسب اجازه ندارد و به صورت ناشناس، بدون نیاز به ثبت نام و احراز هویت، در دسترس هر فرد دارای اتصال اینترنت قرار دارد.
پس طبیعی است افرادی اقدام به ایجاد توکن یا برنامه‌هایی دارای اهداف سو روی آن کنند، اتفاقی که در سایر بلاک چین‌ها نیز رخ می‌دهد. اما هزینه پایین ساخت و اجرای قرارداد هوشمند یا عرضه یک ارز دیجیتال در ترون سبب شده تعداد بیشتری روی آن وجود داشته باشند. با توجه به ذات پروژه، و در نظر گرفتن این حقیقت که Tron Foundation یا اعتبارسنج‌ها و گره‌های ترون هیچ دخل و تصرفی در اپلیکیشن‌های ایجاد شده ندارند، به هیچ وجه نمی‌توان خود بلاک چین، توسعه‌دهندگان یا ناظرها را مقصر دانست.
قبل از خرید هر ارز دیجیتال باید درباره‌اش تحقیقات کافی انجام بدهید، و از اعتبار بلاک چینی مثل ترون که رمز ارز مورد نظر روی آن ساخته شده برای خود ارز چیزی قائل نشوید! فراموش نکنید با وجود بسترهایی نظیر Tron، درست کردن یک ارز دیجیتال در قالب یک توکن مثل آب خوردن است، و با هزینه‌ای در حد چند دلار انجام می‌شود! پس در دام تبلیغات سقوط نکنید.
برای ارزیابی قدرت یک پروژه، بد نیست نگاهی به همکارانش داشته باشید. بدون شک نام‌های بزرگ حوزه دیجیتال و فناوری، بدون انجام تحقیقات دقیق و کارشناسانه، و کسب اطمینان از پتانسیل ترون، با آن وارد همکاری نمی‌شوند. اگر بدانید غول کره‌ای عرصه دیجیتال یعنی Samsung جزو همکاران Tron شناخته می‌شود، شاید بیشتر به شناخت بقیه شرکای آن کنجکاو شوید!
رفریِم یک پلتفرم استریمینگ است که توانسته توجه گیمرهای زیادی را به خود جلب کند. به لطف آن، در زمان استریم کردن می‌توانید ارز دیجیتال TRX کسب کنید. حتی مشاهده‌کنندگان هم پاداشی در قالب ارز ترون به دست می‌آورند. این همکاری، با توجه به تمرکز ویژه Tron روی بحث حذف واسطه‌ها از دنیای محتوا و مدیا، دستاوردهای بی‌نظیری داشته است. اصلی‌ترین محرک آن‌ها بستر استریمینگ DLive است که مدتی قبل توسط بیت تورنت خریداری شد. با توجه به این که خود بیت تورنت بخشی از اکوسیستم ترون است، اکنون دی‌لایو هم به آن تعلق دارد.
متال پی به عنوان یک سرویس پرداخت آنلاین، مدت‌ها است با ترون همکاری می‌کند. یکی از قابلیت‌های ساده آن امکان خرید انواع ارزهای دیجیتال مثل ترونیکس با پرداخت ارزهای رایج است.
این برند هیچ نیازی به تعریف ندارد، و برای همه شناخته شده است. ترون از مدت‌ها قبل بخشی از بلاک چین کی‌استور (Blockchain Keystore) آن بوده است. از طریق این پلتفرم می‌توان به واسطه فروشگاه نرم افزاری سامسونگ (Samsung App Store) به اپلیکیشن‌های غیر متمرکز توسعه یافته روی ترون دست پیدا کرد. این همکاری سبب شده دپ‌های ساخته شده در Tron در معرض دید تعداد بسیار بیشتری از کاربران قرار بگیرند.
او بایک در حوزه اشتراک دوچرخه، در جنوب شرقی آسیا، فعالیت می‌کند و شرکتی سنگاپوری است. oBike تصمیم گرفت با هدف تسهیل پرداخت هزینه استفاده از دوچرخه‌های خود، توکنی به نام oCoin روی ترون ایجاد کند. از طرفی دیگر، کاربرانی که با استفاده مستمر از خدمات یک عضو وفادار شناخته شوند، با همین رمز ارز پاداش دریافت می‌کنند، و حسابشان برای استفاده در پرداخت‌های بعدی شارژ خواهد شد.
این غول، که بزرگترین تولیدکننده دستگاه‌های اسیک ماینر شناخته می‌شود، از جمله مشتریان Tron است. به عنوان شرکتی تجاری، بیت مین برای امور مختلفی که با استفاده از فناوری بلاک چین راحت‌تر قابل انجام هستند، به بلاک چین ترون تکیه می‌کند.
زگ - اس اند دبلیو یک شرکت حقوقی است که مشتریانی از سراسر دنیا دارد، و گستره فعالیتش پهنای کره زمین است. جالب است بدانید Zag - S&W عضوی از مجموعه Legal 500 است، به همین دلیل استفاده آن‌ها از شبکه Tron جذابیت بیشتری پیدا می‌کند.
هر پروژه کریپتویی، بدون توجه به داشتن یا نداشتن بلاک چین اختصاصی برای خود، یک ارز دیجیتال بومی دارد و ترون هم از این موضوع مستثنی نیست. اغلب اکوسیستم‌های بزرگی که امروز بستری اختصاصی برای خود دارند، ابتدا توکنشان را روی اتریوم ایجاد کرده‌اند. ترون هم همین وضعیت را داشت، به طوری که رمز ارز TRX اوایل کار یک توکن ERC20 بود، اما با راه‌اندازی نتورک اختصاصی آن‌ها در سال 2018 به اینجا منتقل شد. دو استاندارد ساخت توکن مثلی (رمز ارزهای متداول) TRC10 و TRC20 هستند که دومی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اولین و مهمترین کاربرد ترون چیست؟ پرداخت کارمزد تراکنشها و در کل امور مختلف در شبکه ترون با استفاده از آن انجام می‌شود. به عنوان مثال، وقتی می‌خواهید یک استیبل کوین نظیر USDT را بر بستر Tron جابه‌جا کنید، هزینه را با TRX می‌پردازید. پس همیشه باید موجودی کافی از آن در کیف پول خود داشته باشید. ساخت و اجرای قرارداد هوشمند و اپلیکیشن غیر متمرکز یا یک توکن ساده، همه اعمالی هستند که به کارمزد نیاز دارند، و این هزینه با ترونیکس پرداخت می‌شود. در نظر داشته باشید کارمزد ارائه شده توسط شما، با توجه به غیر متمرکز بودن ترون، نصیب یک شرکت تجاری خاص نمی‌شود، بلکه این دستمزد اعتبارسنج‌های نتورک است که با فعالیت شبانه‌روزی خود بلاک چین را سرپا نگه داشته‌اند.
از جمله سایر موارد استفاده ارز دیجیتال ترون دادن پول مربوط به محتواهایی است که تولیدکنندگان روی آن به اشتراک گذاشته‌اند. همانطور که گفتیم، اینجا اکوسیستمی بزرگ برای اشتراک‌گذاری مستقیم انواع محتوا و مدیا است. حال پول رسمی در این فضا TRX محسوب می‌شود، پس طبیعی است همه پرداخت‌ها با استفاده از آن صورت بگیرند.
انتقال ارزش را هم می‌توان جزو کاربردهای ترونیکس برشمرد؛ در مقایسه با بیت کوین و اتریوم، سرعت انجام تراکنشها در ترون بسیار بالا و کارمزد بسیار پایین است، به همین دلیل افراد زیادی به منظور فرستادن پول به دیگر نقاط دنیا به TRX تکیه می‌کنند. البته برای جابه‌جایی پول استیبل کوینها گزینه مناسب‌تری هستند، رمز ارزهایی که برای منتقل کردنشان اغلب از خود شبکه Tron استفاده می‌شود!
با توجه به محبوبیت ارز دیجیتال ترون، و در نظر گرفتن این حقیقت که عده زیادی به خاطر نیاز به پرداخت کارمزد انتقال تتر و دیگر استیبل کوینها همیشه مقداری از آن را داخل والت خود نگهداری می‌کنند، وب سایت‌ها، اپلیکیشن‌ها و در کل سرویس‌های اینترنتی زیادی TRX را به عنوان روشی برای پرداخت قبول دارند. این ویژگی برای کاربران ایرانی که به ابزارهای پرداخت بین‌المللی نظیر پی‌پل و ویزا دسترسی ندارند، بی‌نظیر است.
رمز ارز TRX تا کنون نتوانسته خود را در حد و اندازه BTC و ETH به عنوان یک ذخیره ارزش یا مخصوصا پوششی در برابر تورم معرفی کند. با این حال عده زیادی با هدف کسب سود اقدام به سرمایه گذاری در آن می‌کنند. ترون یک ارز دیجیتال دارای مارکت کپ پایین‌تر از بیت کوین و اتریوم است، به همین دلیل پتانسیل رشد بیشتری دارد. در عوض، به خاطر همین موضوع، بیشتر در خطر افت‌های سنگین قرار دارد. به همین دلیل در صورت تصمیم برای خرید آن به عنوان یک دارایی ذخیره ارزش، باید محتاطانه عمل کنید و ریسک این کار را مد نظر داشته باشید.
در بلاک چین‌هایی که برای رسیدن به اجماع در شبکه غیر متمرکز خود از مکانیزم اثبات کار استفاده می‌کنند، این عملیات اصطلاحا استخراج نامیده می‌شوند. علت این است که به منظور ثبت گروهی از تراکنشها در پایگاه داده در قالب یک بلاک، باید از دستگاه‌هایی با توان پردازشی بالا استفاده کرد و با آزمون و خطای بی‌شمار پاسخ احتمالی، به جوابی درست رسید، انگار ماینر با کندن زمین به این جواب رسیده است! اما فرآیند در ترون و در کل نسل جدید نتورک‌های مبتنی بر بلاک چین به گونه دیگری است.
ترون از مکانیزم اثبات سهام نمایندگی شده استفاده می‌کنید که شاخه‌ای از اثبات سهام است. در اینجا دیگر به دستگاه‌های استخراج‌کننده دارای قدرت بسیار بالا نیازی نیست، بلکه برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج باید مقداری از ارز دیجیتال بومی یعنی TRX را استیک کنید. منظور از این کار، قفل کردن ترونیکس در یک آدرس است. پس عملا امکان استخراج ارز ترون وجود ندارد، اما به شیوه‌ای متفاوت و بسیار آسان‌تر می‌توان به وسیله فعالیت در نتورک پاداش به دست آورد، که همان هدف ماین کردن است.
نخست این که حین استیکینگ شما دیگر درگیر خرید، پیکربندی، راه‌اندازی و مراقبت از دستگاه‌های ماینر نمی‌شوید، و نیازی به پرداخت هزینه‌های سرسام‌آور برق ندارید. از طرفی با گذشت زمان، این دستگاه‌ها مستهلک می‌شوند، اما با نگه داشتن ترون به خاطر ارزش بالای این پروژه به احتمال زیاد قیمت هر واحد این رمز ارز بیشتر و بیشتر می‌شود. البته در مقایسه با ماینینگ، استیکینگ سود کمتری دارد، اما روی هم رفته، امکان کسب درآمد منفعل را برای افراد بیشتری میسر می‌کند.
