عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست و چه تفاوتی با ICO دارد؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO روشی برای جمع‌آوری سرمایه به کمک یک صرافی رمز ارزی معتبر است. اما IEO چه تفاوتی با ICO (عرضه اولیه سکه) دارد؟ وقتی یک پروژه کریپتویی برای ارائه محصول مبتنی بر بلاک چین یا رمز ارز خود، با مشکل کمبود سرمایه رو به شود، یک عرضه اولیه صرافی راه‌اندازی می‌کند. IEO با ICO یا همان عرضه اولیه سکه دارای شباهت‌های بسیاری است. تفاوت اصلی در اینجا، کمک گرفتن تیم ایده‌پرداز و توسعه‌دهنده پروژه از یک صرافی به منظور پیش بردن فرآیند محسوب می‌شود. کاربران آن صرافی در عرضه شرکت کرده و امکان خرید و فروش توکن مدتی بعد از اتمام روند امکان‌پذیر خواهد شد.

بی‌شمار پروژه بلاک چین و رمز ارزی تا امروز شکل گرفته و تعداد بسیار زیادی نیز هم‌اکنون در دست توسعه هستند. بیشتر پروژه‌ها به منظور درگیر نگه داشتن توسعه‌دهندگان و مشارکت‌کنندگان، به نوعی انگیزه مالی نیاز دارند. از طرفی نمی‌توان همیشه به کمک‌های مالی یا مشارکت سخاوتمندانه سهام‌داران متکی ماند. به همین دلیلT برای پیش بردن پروژه یا مخصوصا توسعه و راه‌اندازی اولیه آن، دیر یا زود به دریافت بودجه از بیرون مجموعه احتیاج خواهد شد. یکی از بهترین‌ راه‌ها برای برطرف کردن این نیاز، ایجاد یک عرضه اولیه صرافی و عرضه زود هنگام برای فروش ارزهای دیجیتال خود به سرمایه گذاران اولیه است.

جذب سرمایه عرضه اولیه چیست؟

برای توسعه‌دهندگان، روش‌های متعددی به منظور کسب سرمایه وجود دارد. جمع‌آوری بودجه به واسطه سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC –> Venture Capital) اغلب زمان‌بر بوده و ممکن است در نهایت هیچ نتیجه‌ای نداشته باشد. ضرب سکه‌های یک پروژه قبل از راه‌اندازی (Pre-Mine) و نگهداری آن‌ها در یک خزانه راهکار دیگری است، اما احتمالا با انتقادات انجمن رو به رو خواهد شد. IEO مشکلات روش‌های قبل را نداشته و روشی بهتر محسوب می‌شود.

به خاطر بی‌قاعده بودن عرضه اولیه سکه و در نتیجه افزایش ریسک ورود به طرح‌های کلاهبرداری، نیاز به بهبود این روند حس و IEO در نتیجه متولد شد. ابتدا تصور می‌شد عرضه توکن اوراق بهادار (STO) مشکل را برطرف خواهد کرد، اما این روند فاقد یک سری ویژگی‌های کلیدی و کاملا منحصربه‌فرد عرضه اولیه سکه بوده و از طرفی به شدت درگیر قوانین سخت‌گیرانه و بوروکراسی اداری، نیازمند صرف هزینه‌های زیاد و انتظار فراوان استارتاپ‌ها است. عرضه اولیه صرافی بین این دو روند جمع‌آوری بودجه از بیرون یک مجموعه، تعادل ایجاد می‌کند.

عرضه اولیه صرافی (IEO) چیست؟

همانطور که از نام آن پیداست، در اینجا به کمک یک صرافی کریپتوکارنسی سرمایه مورد نیاز برای راه‌اندازی و توسعه یک پروژه جدید را جمع‌‌آوری می‌کنیم. در این پلتفرم‌ها ترید انواع دارایی دیجیتال کار متداولی است، اما پروژه مربوط به رمز ارزهای خرید و فروش شده در آن‌ها از قبل راه‌اندازی شده و اکنون عملیاتی و قابل استفاده به شمار می‌روند. در IEO برای به دست آوردن دارایی و ارزش مربوط به یک پلتفرم، در حالی که هنوز راه‌اندازی نشده و حتی ممکن است یک نمونه اولیه نیز نداشته باشد، وجه پرداخت می‌کنید.

از طریق عرضه اولیه صرافی یا IEO سرمایه‌گذاران بالقوه قادر خواهند بود این دارایی‌ها را قبل از موجود شدنشان در بازار خریداری کنند. به لطف همکاری و کمک یک صرافی برای فروش زود هنگام توکن، کاربران ثبت نام کرده و احراز هویت شده داخل پلتفرم می‌توانند Tokenهای مربوط به یک پروژه خاص را پیش از عرضه آن در بازار کریپتوکارنسی و فراهم شدن امکان ترید توسط عموم کاربران، به دست آورند.

در عرضه اولیه سکه (ICO) فرآیند توسط تیم طرح جلو برده می‌شود،‌ اما در عرضه اولیه صرافی از حمایت یک پلتفرم خرید و فروش کریپتوکارنسی برخوردار هستید. با توجه به همین موضوع، استارتاپ‌ها باید برنامه مشخصی داشته و برای اجرایی کردن اهداف، خیلی جدی فعالیت کنند. در بیشتر موارد، پروپوزال مربوط به IEO به دقت توسط صرافی همکار در عرضه اولیه بررسی می‌شود. هر چه باشد، یک اکوسیستم خرید و فروش رمز ارزها نامش را به یک توکن جدید و پروژه مربوط به آن برچسب زده و در حال حمایت است. پس باید به دقت به فکر حفظ آبروی خود باشد!

از بین رفتن محدودیت‌ها با IEO

از آن جایی که صرافی‌ها قرار است نام خود را به پروژه‌های در حال راه‌اندازی و جذب سرمایه برچسب بزنند، به شدت دربار‌ه آن‌ها تحقیق کرده و تنها با تیم‌های دارای اعتبار بالا همکاری می‌کنند. ممکن است یک ایده ارتباط داده شده به بلاک چین و کریپتوکارنسی، خیلی جذاب و خارق‌العاده به نظر رسیده و هوش و حواس سرمایه‌گذاران را ببرد، اما یک صرافی ارز دیجیتال از همه ایده‌ها حمایت نکرده و با موارد واقع‌بینانه و مخصوصا دارای نقشه راه روشن همکاری خواهد کرد.

اگرچه شبیه زمان عرضه توکن اوراق بهادار (STO) در اینجا نیز ریسک برای سرمایه‌گذاران به خاطر وجود قوانین محدود‌کننده کاهش یافته است، اما همچنان خبری از محدودیت‌های دست و پا گیر STO برای دو طرف نیست؛ تیم توسعه‌دهنده به خاطر احراز هویت اجباری صورت گرفته توسط صرافی همکار خود، کمتر درگیر رگولاتوری‌ها شده و افراد نیز از سراسر دنیا قادر به شرکت در عرضه اولیه صرافی و سرمایه‌گذاری خواهند بود.

جالب است بدانید چیزی تحت عنوان پیش عرضه اولیه سکه (Pre-ICO) نیز وجود دارد که به معنی تامین بودجه مورد نیاز برای برگزاری خود ICO است. حتی اگر یک پروژه دارای ایده‌ای بی‌نظیر و آینده‌دار باشد، در صورتی عدم تبلیغات کافی برای معرفی آن، قادر به جذب سرمایه نخواهد بود. به لطف عرضه اولیه صرافی طرح به سمع و نظر بی‌شمار فعال حوزه کریپتوکارنسی رسیده و زبان به زبان تبلیغ می‌شود.

چرا پروژه‌های بلاک چینی عرضه اولیه صرافی انجام می‌دهند؟

کسب بودجه برای راه‌اندازی و اجرایی کردن یک پروژه کار راحتی نیست. اگر این طرح مرتبط با فناوری بلاک چین و مربوط به رمز ارزها باشد، به خاطر نوظهور بودن آن‌ها، کار دشوارتر خواهد شد. همیشه رقبای زیادی وجود داشته و با ایده‌های خلاقانه خود، در تلاش برای جلب توجه سرمایه‌گذاران بالقوه هستند. هر کسی قادر نیست از طریق روش‌های سنتی، بودجه مورد نیازش را تامین کند.

در یک عرضه اولیه صرافی به خاطر ارائه یک دارایی دیجیتال جدید به کاربران کنونی بازار کریپتوکارنسی، شانس موفقیت افزایش پیدا می‌کند. از طرفی برخلاف ICO، که یکی از مشکلاتش را عدم اطمینان سرمایه‌گذاران بالقوه به تیم پروژه و آینده آن بیان کردیم، در اینجا طرح، نام صرافی برگزارکننده عرضه اولیه IEO را یدک می‌کشد. به خاطر اعتبار نام صرافی، حس اعتماد و آسودگی خاطر شدیدا افزایش پیدا می‌کند. با این حال، شدیدا توصیه می‌کنیم قبل از سرمایه‌گذاری در یک عرضه اولیه صرافی تحقیقات خود را انجام داده و لزوما به خاطر پشتیبانی یک صرافی، حتی بزرگترین‌ها نام‌ها در دنیای کریپتوکارنسی، در کمپین شرکت نکنید.

جالب است بدانید اغلب، بودجه مورد انتظار پروژه‌ها خیلی سریع تامین شده و حتی مبالغ بالاتری نیز به دست می‌آیند. البته این موضوع ارتباط مستقیمی به چشم‌انداز طرح، کاربردها و میزان جذابیت آن دارد. بعد از به پایان رسیدن روند عرضه اولیه، توکن شبیه دیگر انواع رمز ارزها به عنوان یک دارایی قابل خرید و فروش در صرافی فهرست خواهد شد.

مقایسه IEO و ICO

روی کاغذ، مفهوم عرضه اولیه صرافی شبیه عرضه اولیه سکه به نظر می‌رسد. در یک بازه زمانی بین سال 2017 الی 2018، وقتی با حباب ICO و انفجار پروژه‌های بلاک چینی در پی جمع‌آوری سرمایه رو به رو شدیم، هر روز تعداد زیادی عرضه ایجاد و سازماندهی می‌شد. تعداد قابل توجهی از آن‌ها موفق به جذب میلیون‌ها دلار پول شدند، هر چند با انبوهی از پیشنهادات گمراه‌کننده و همچنین کلاهبرداری ارزهای دیجیتال نیز مواجه بودیم؛ به خاطر نبود قوانین نظارت‌کننده، که همچنان فقدانشان به شدت احساس می‌شود، در این دوره بسیاری اقدام به کلاهبرداری کردند.

ICO طی چند سال اخیر شکل بهتری به خود گرفت و در نهایت IEO یا عرضه اولیه صرافی متولد شد. به عقیده بسیاری، عرضه اولیه صرافی در مقایسه با روش دیگر از اعتبار بسیار بالاتری برخوردار بوده و حس اطمینان خاطر بیشتری به سرمایه‌گذاران می‌بخشد، چرا که معضل فقدان نظارت بر کمپین‌ها تا حد زیادی برطرف شد. بسیاری از عرضه‌های اولیه سکه، قوانین ارائه اوراق بهادار در ایالات متحده آمریکا را زیر پا گذاشتند، به همین دلیل در دوران حباب ICO دادخواست‌های متعددی ایجاد و پول برخی سرمایه‌گذاران به آن‌ها برگردانده شد.

شرکت در یک ICO با ریسک‌های فراوانی همراه است. سرمایه‌گذاران با امید به دریافت تعداد مشخصی توکن متعلق به پلتفرم در حال راه‌انداری، مقداری اتر، بیت کوین یا رمز ارزی دیگر به یک قرارداد هوشمند یا وب سایت ارسال می‌کنند. یک فرد حتی با داشتن اطلاعات فنی جزئی درباره توسعه قرارداد هوشمند و طراحی وب سایت، می‌تواند ایده‌ای شگفت‌انگیز سر هم کرده و با راه انداختن بوق و کرنا در سرتاسر اینترنت، اقدام به جمع‌آوری پول کند. این روش اگرچه برای برگزارکننده عرضه اولیه سکه دارای مزیت‌های فوق‌العاده‌ای است، اما از دیدگاه سرمایه‌گذاران، از یک محیط سرمایه‌گذاری ایده‌آل شدیدا دور بوده و ریسک از دست دادن پول را به واسطه کلاهبرداری‌های کریپتویی افزایش می‌دهد.

در عرضه اولیه صرافی این ریسک شدیدا کاهش پیدا می‌کند. در اینجا افراد مایل به همکاری در تامین بودجه یک پروژه، به جای واریز مستقیم به آدرس یک قرارداد هوشمند، از طریق والت ارز دیجیتال داخلی خود صرافی اقدام به ارسال وجه می‌کنند. با در نظر گرفتن الزامات سفت و سختی که صرافی‌ها برای برپایی یک IEO در نظر می‌گیرند، پروژه‌های متقلب و تیم‌های فاقد برنامه کاری شفاف، که هدشان نه ارائه محصولی خوب بلکه خالی کردن جیب بقیه از طریق طرحی فاقد ارزش است، قادر به برگزاری یک عرضه اولیه صرافی نخواهند بود.

در مقایسه با ICO، یک IEO ریسک کمتر و انعطاف‌پذیری بیشتری دارد. توکن‌ بعد از اتمام عرضه اولیه، در صرافی برگزارکننده این فرآیند لیست شده و قابل خرید و فروش خواهد بود. برای سرمایه‌گذاران، به خاطر فراهم بودن امکان خروج سریع از پوزیشن، IEO گزینه به مراتب بهتری به شمار می‌رود.

یک IEO چطور سازماندهی می‌شود؟

اگرچه فناوری بلاک چین تقریبا جدید است، اما طی گذشت حدود دوازده سال ظهور آن به واسطه تولد بیت کوین، استارتاپ‌ها و شرکت‌های کریپتویی زیادی شکل گرفته‌اند. بسیاری از آن‌ها برای جذب کردن سرمایه‌گذاران به واسطه رویدادهای عرضه اولیه سکه یا عرضه اولیه صرافی با یکدیگر در رقابت هستند.

وقتی تیم توسعه یک پروژه مرتبط با بلاک چین تصمیم به راه‌اندازی IEO گرفت، تا قبل از دریافت اولین دلار بودجه، باید روند نسبتا پیچیده‌ای را طی کند. اگرچه در مقایسه با زمان حضور در بازارهای بورس و تلاش برای فروش سهم خود در آن‌ها، محدودیت‌ها و دردسرها کمتر هستند، اما مسئولان پروژه همچنان باید موارد متعددی را برآورده کنند. داشتن یک مدل بیزینسی مستحکم، اعضای باتجربه، یک مورد استفاده مناسب برای این فناوری و مخصوصا ارائه یک وایت پیپر قوی کاملا ضروری هستند.

مورد بعدی مشخص کردن هارد کپ یا سافت کپ است. منظور از هارد کپ این است که برگزارکننده عرضه اولیه صرافی سقف مشخصی را در نظر گرفته و سرمایه‌ای بیشتر از آن انباشت نکند. در سافت کپ، اجرا‌کننده IEO با وجود در نظر گرفتن یک هدف مشخص (حداقل بودجه مورد نیاز)، تا پایان یک بازه زمانی مشخص سرمایه بیشتر از حد نیاز اولیه را نیز پذیرا است.

بعد از گرفتن این تصمیمات، اگر به جای ICO تصمیم برگزاری یک عرضه اولیه صرافی است، باید یک پلتفرم به این منظور انتخاب کرد. به عنوان نمونه صرافی بایننس به عنوان بزرگترین صرافی رمز ارزی دنیا را در نظر بگیرید. اکسچنج نام برده سرویس ویژه‌ای به این منظور به نام بایننس لانچ‌پد (Binance Launchpad) راه‌اندازی کرده و تا امروز، تعداد بسیار زیادی به لطف آن سرمایه مورد نیاز اولیه‌شان را به دست آورده‌اند. به عنوان نمونه‌هایی موفق از این طرح‌ها می‌توان به بیت تورنت (BTT)، بند پروتکل (BAND)، اکسی اینفینیتی (AXS)، آلفا فایننس لب (ALPHA) و وازیر ایکس (WRX) اشاره کرد.

سایر صرافی‌ها نیز پلتفرم‌های IEO اختصاصی‌ خود را راه‌اندازی کرده‌اند و مزایا، معایب و شروط خاصی در مقایسه با بایننس لانچ‌پد دارند. جالب است بدانید با وجود متداول بودن این روند تامین بودجه از چند سال قبل، محبوبیت آن بعد از راه‌اندازی سرویس بایننس لانچ‌پد به شدت افزایش یافت. بر اساس اعلام وب سایت ICObench، در سال 2019 بالای پنجاه عرضه اولیه صرافی برگزار و طی آن‌ها بیش از 159 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری شد.

محدودیت‌های ICO دنیای کریپتوکارنسی را به سمت عرضه اولیه صرافی یا IEO سوق داد. این فرآیند جدید نیست، اما نخستین عرضه اولیه صرافی در مقیاس بزرگ در ژانویه سال 2019 شکل گرفت. در این تاریخ بنیاد ترون، اقدام به عرضه اولیه توکن‌های پلتفرم بیت تورنت کرد. در این اقدام، 60 میلیارد ارز بیت تورنت BTT طی تنها چند دقیقه فروخته و حدود 7.2 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری شد. صرافی‌های متعددی بعد از مشاهده این موفقیت، برای راه‌اندازی IEO اعلام آمادگی کردند.

ریسک‌ها و فرصت‌های عرضه اولیه صرافی

قانون بدون تغییری را هرگز فراموش نکنید؛ چیزی به اسم سرمایه‌گذاری بدون ریسک وجود ندارد. صحبت همیشه بر سر میزان ریسک (بالا، پایین یا متوسط) است. به همین دلیل حتی به خاطر پشتیبانی از یک پروژه توسط یک صرافی معتبر، نباید در انتظار کسب موفقیت 100 درصدی و قطعی باشید.

مشکل همیشه کلاهبرداری و تقلب تیم ایده‌پرداز نیست. اگر توسعه‌دهنده، با وجود تلاش فراوان و در اختیار داشتن بودجه، به هر دلیل نتواند به اهدافش دست پیدا کند، پروژه با شکست مواجه شده و سرمایه‌گذاران با ضرر مواجه خواهند شد. آن‌ها به امید افزایش چند برابری قیمت رمز ارزهای یک پلتفرم پول پای آن ریختند، اما بعد متوقف شدن روند توسعه یا توقف فعالیت بعد از مدتی کار، ارزش هر توکن صفر خواهد شد.

از طریق IEO ریسک‌های مربوط به مسئولان پروژه از بین رفته و به خاطر حمایت یک صرافی، احتمال موفقیت به میزان زیادی افزایش پیدا خواهد کرد. عرضه اولیه صرافی به همین دلیل فرصتی بی‌نظیر برای سرمایه‌گذاری است. از طرفی می‌دانید به خاطر لیست شدن سریع یک توکن بعد از اتمام عرضه، لیکوییدیتی خوبی داشته و در صورت تمایل خیلی سریع قادر به فروش آن خواهید بود. در نظر داشته باشید همه توکن‌های عرضه شده در یک IEO بلافاصله بعد از فهرست شدن، با افزایش قیمت مواجه نمی‌شوند.

ویژگی‌های IEO

• افزایش اطمینان خاطر سرمایه‌گذاران: افراد سرمایه‌گذار به طور مستقیم با تیم توسعه پروژه در ارتباط نبوده و صرافی واسطه بین آن‌ها است. در واقع ارتباط شما با صرافی است که در چشم اغلب کاربران، حتی حین برخورد با حرفه‌ای‌ترین و باتجربه‌ترین شرکت‌ها، از اعتبار بیشتری برخوردار است.
• تامین امنیت سرمایه‌گذار و توسعه‌دهنده: پلتفرم‌ برگزارکننده IEO همه مسائل مربوط به مقررات را مدیریت می‌کند. به عنوان نمونه می‌توان به احراز هویت اجباری برای تمامی شرکت‌کنندگان اشاره کرد.
• روان بودن فرآیند: صرافی اطمینان پیدا می‌کند همه کاربران، صرف نظر از تجربه‌شان در فضای کریپتوکارنسی، قادر به مشارکت ساده و سریع باشند.
• امکان خرید و فروش سریع توکن: به فاصله چند روز از اتمام عرضه اولیه صرافی توکن مربوط به آن در فهرست دارایی‌ها پشتیبانی شده قرار خواهد گرفت. این موضوع سبب می‌شود در مقایسه با زمان ارائه همین توکن در یک عرضه اولیه سکه، لیکوییدیتی به شدت افزایش پیدا کند.
• کوتاه شدن دست کلاهبرداران: دیگر خبری از تیم‌های توسعه‌دهنده ناشناس نیست و صرافی‌ احراز هویت کاملی انجام می‌دهد. به همین دلیل توسعه‌دهنده در پایان کار قادر به فرار با سرمایه نخواهد بود! به خاطر محدودیت‌هایی که پلتفرم‌ها برای پروژه‌های عرضه اولیه صرافی در نظر می‌گیرند، کلاهبرداران دردسر ورود به آن‌ها را به جان نخریده و برگزاری یک ICO گول‌زننده را ترجیح می‌دهند.
• بهره‌مندی توسعه‌دهنده از پلتفرمی بزرگ: یک صرافی، صرف نظر از میزان محبوبیت و بزرگی آن، محل فعالیت روزانه کاربران متعددی است. یک توکن IEO از اعتبار این سیستم بهره برده و به خاطر قرارگیری در معرض دید تعدادی کاربر آشنا با حوزه کریپتوکارنسی، خیلی سریع وایرال می‌شود.
• افزایش حجم کاربران و ترید در صرافی: خود صرافی نیز از عرضه اولیه بی‌نصیب نمی‌ماند. بسته به جذابیت پروژه، تعدادی کاربر ناآشنا با پلتفرم عرضه‌کننده توکن وارد آن شده و بعد از ثبت نام، اقدام به واریز سرمایه می‌کنند.

مشکلات IEO

• مقررات و محدودیت های نامشخص: برخی کشورها محدودیت‌های زیادی برای برگزاری ICO در نظر گرفته یا آن را به طور کامل ممنوع کرده‌اند. به طور طبیعی این مشکل دامن‌گیر IEO نیز شده است. اگرچه این دو روند تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند، اما در هر صورت بر اصولی کاملا مشابه بنا شده‌اند.
• اجبار سرمایه‌گذاران برای احراز هویت: دنیای کریپتوکارنسی به تاکید بر حفظ حریم خصوصی و فراهم کردن امکان انجام تراکنش‌های ناشناس معروف است، اما روالی که سرمایه‌گذاران برای شرکت در یک عرضه اولیه صرافی طی می‌کنند، با این اصل در تضاد است.
• دست‌کاری بازار و تمرکز سکه‌ها: بیشتر توکن‌های عرضه شده در IEO از قبل ضرب شده‌اند، به همین دلیل باید قبل از سرمایه‌گذاری، پویایی تخصیص و توزیع را چک کنید. بدون شک تیم توسعه و صرافی بخش قابل توجهی از توکن‌ها را نزد خود نگه می‌دارند. پس بعید نیست برای افزایش ارزش دارایی خود، به طور مصنوعی قیمت‌ها را بالا ببرند.
• تعداد محدود سرمایه‌گذاران: گلایه‌هایی درباره نحوه برگزاری عرضه اولیه صرافی وجود دارد. برخی پلتفرم‌ها فروش را به تعدادی از کاربران سرمایه‌دار محدود کرده و امکان کسب سود را از افراد عادی سلب می‌کنند.
• وجود ربات‌ها: افرادی می‌توانند از طریق ربات‌ها در روند فروش عادلانه توکن‌ها مشکل ایجاد کرده و سهم زیادی را بدون فاش شدن موضوع برای خود خریداری کنند.
• فومو: هرگز بر اساس حرف و تحلیل‌های دیگران در یک عرضه اولیه صرافی شرکت نکرده و خودتان تحقیق جامع انجام بدهید. بعید نیست توسعه‌دهنده و همچنین صرافی همکار آن در IEO، برای افزایش حجم سرمایه جمع‌آوری شده در رابطه با پروژه اغراق کنند. از مطالعه وایت پیپر طرح اطمینان پیدا کرده و نیاز پلتفرمش به توکن در ابتدای فعالیت را بررسی کنید تا دچار فومو نشوید.

چطور در یک عرضه اولیه صرافی شرکت کنیم؟

در مقایسه با ICO، شرکت در IEO به مراتب راحت‌تر است. در ادامه روال کلی حضور در یک عرضه اولیه صرافی یا IEO و سرمایه‌گذاری در یک استارتاپ بلاک چینی و رمز ارزی را بررسی می‌کنیم.

1- ابتدا باید از وجود IEOها اطلاع پیدا کنید. به این منظور باید به طور مستمر وب سایت‌های خبری مربوط به صنعت بلاک چین را دنبال کرده و مخصوصا در خبرنامه آن‌ها عضو شوید. بررسی مستمر وبلاگ و بخش آموزشی صرافی‌ها را نیز فراموش نکنید.

2- درباره پروژه‌ها به اندازه کافی تحقیق کنید. همانطور که بارها اشاره کردیم، سرمایه‌گذاری 100 درصد بدون ریسک وجود ندارد، اما با ارزیابی دقیق و تخصصی، همراه مشورت گرفتن از افراد دارای تجربه، قادر به تشخیص طرح‌های دارای احتمال موفقیت بالا خواهید بود.

3- در صرافی برگزارکننده ثبت نام کنید. وقتی یک پروژه در حال راه‌اندازی توجهتان را جلب کرد، فهرست پلتفرم‌هایی که قرار است در عرضه اولیه صرافی آن همکاری کنند را به دست آورید. با توجه به زمان‌بر بودن ثبت نام و مخصوصا احراز هویت در برخی وب سایت‌ها که برای شرکت در IEO ضروری است، باید از قبل این فرآیند‌ها را انجام داده و به آخرین روزهای منتهی به عرضه موکول نکنید.

4- از کریپتوکارنسی قابل قبول مطلع شوید. با در نظر گرفتن راه‌اندازی بخش عظیمی از پروژه‌های بلاک چینی کنونی روی پلتفرم اتریوم، برای عرضه اولیه توکن‌های آن‌ها باید اتر پرداخت کنید. روی هم رفته قانون ثابتی وجود نداشته و تیم توسعه و صرافی برگزارکننده، ممکن است بسته به سیاست‌های خود، بیت کوین یا یک رمز ارز دیگر را به عنوان روش پرداخت مشخص کنند.

5- منتظر شروع رویداد بمانید. اگر یک ایده بسیار خلاقانه، به دست تیمی باتجربه و معروف توسعه پیدا کرده باشد، افراد زیادی تشنه سرمایه‌گذاری در آن خواهند بود. در طول تاریخچه دوازده ساله کریپتوکارنسی، شاهد اتمام عرضه‌های اولیه متعددی طی چند ساعت بوده‌ایم. به همین دلیل باید خیلی زود دست به کار شده و عملیات واریز را انجام بدهید.

مزایای IEO برای صرافی‌های ارز دیجیتال

صرافی‌ها بی‌دلیل از اعتبارشان به منظور جمع‌آوری سرمایه برای یک پروژه استفاده نکرده و نامشان را به یک پروژه برچسب نمی‌زنند. در هر صورت این کار با ریسک‌هایی همراه است، اما چه مزایا و دستاوردهایی سبب ترغیب صرافی‌ها به برگزاری عرضه اولیه می‌شود؟

بازاریابی

بعد از نوشتن وایپ پیپر خوب، یکی از مهم‌ترین معیارهای تعیین‌کننده پیروزی یا شکست IEO بازاریابی مناسب عرضه اولیه صرافی است. بهترین ایده‌ها نیز در صورتی که به سمع و نظر سرمایه‌گذاران نرسند، حمایت نخواهند شد. به همین دلیل قبل از شروع عرضه، تیم بازاریابی استارتاپ و همچنین صرافی به این منظور دست به کار می‌شوند.

پلتفرم همکار استارتاپ در این جا می‌تواند از کمپین بازاریابی برای معرفی خود صرافی و همچنین خدمات آن استفاده کند. سرمایه‌گذاران زیادی به واسطه شرکت در یک IEO موفق با یک صرافی آشنا شده و خرید و فروش‌هایشان را به آن منتقل کرده‌اند.

کاربران جدید و افزایش حجم ترید

با در نظر گرفتن کارمزد تریدینگ، صرافی‌ها از افزایش حجم معاملات در پلتفرم خود سود زیادی می‌برند. وقتی یک توکن یا در کل یک دارایی جدید به فهرست اضافه می‌شود، حجم خرید و فروش نیز افزایش پیدا خواهد کرد که دستاورد آن برای صرافی واضح است؛ وب سایت حجم بالایی سرمایه به واسطه یک IEO جمع‌آوری کرده و کاربران زیادی به سمتش سرازیر می‌شوند. برخی از آن‌ها تبدیل به کاربر دائمی سیستم شده و حجم تریدینگ را حتی بعد از اتمام عرضه اولیه صرافی افزایش می‌دهد.

کارمزدها

راه‌اندازی یک عرضه اولیه صرافی رایگان نیست، اما صرافی‌های گوناگون، نیازمندی‌های مختلفی دارند. برخی از آن‌ها کارمزد افزودن توکن به فهرست رمز ارزهای پشتیبانی شده، کارمزد هزینه‌ها و عملیات، کارمزد IEO، درصدی از سود حاصل یا یک کارمزد در قالب توکن‌ها را درخواست می‌کنند. درخواست‌ها بسته به پلتفرم متفاوت است.

کدام صرافی‌ها از IEO پشتیبانی می‌کنند؟

در ادامه برخی اکسچنج‌های رمز ارزی که در همکاری با ایده‌پردازان، عرضه اولیه صرافی راه‌اندازی می‌کنند را فهرست می‌کنیم. در مقابل نام هر یک، نام سرویس اختصاصی صرافی نام برده برای IEO ذکر می شود.

• بایننس | بایننس لانچ‌پد (Binance Launchpad)
• اوکی اکس | اوکی جامپ‌استارت (OK Jumpstart)
• بیترکس | بیترکس اینترنشنال آی‌ای‌او (Bittrex International IEO)
• هیوبی | هیوبی پرایم (Huobi Prime)
• بیتمکس | بیتمکس لانچ‌پد (BitMax Launchpad)
• کوکوین | کوکوین اسپات‌لایت (KuCoin Spotlight)
• گیت آی‌او | گیت آی‌او استارتاپ (Gate.io Startup)
• بیتفینکس و اتفینکس | توکینکس (Tokinex)
• آیداکس | آیداکس لانچ‌پد (IDAX Launchpad)
• پروبیت | پروبیت لانچ‌پد (Probit Launchpad)
• کوینیل | کوینیل لانچ‌پد (Coineal Launchpad)
• کوینبینی | کوینبینی موین‌بیس (Coinbene MoonBase)
• بی‌گوگو | بی‌گوگو آپولو (Bgogo Apollo)
• لاتوکن | لاتوکن لانچ‌پد (LATOKEN)
• اکس‌مارکتس | اکس‌مارکتس لانچ‌پد (ExMarkets Launchpad)
• بیتفارکس | بیتفارکس لانچ‌پد (BitForex Launchpad)
• کوبین‌هود | کوبین‌هود کوین آفرینگ پلتفرم (COBINHOOD Coin Offering Platform)
• لیکوئید | لیکوئید آی‌سی‌او مارکت (Liquid ICO Market)
• ‌ای‌بی‌سی‌سی | ای‌بی‌سی‌سی لانچ‌پد (ABCC Launchpad)
• بای‌باکس | بای‌باکس اربیت (Bibox Orbit)

با در نظر گرفتن ویژگی‌هایی که تا اینجا برای عرضه اولیه صرافی یا IEO شمردیم، احتمالا دلیل محبوبیت بیشتر عرضه اولیه سکه برایتان سوال شده است. شبیه هر مفهوم یا محصول دیگر، IEO میز دارای مشکلات و معایبی است. مهمترین این مشکلات هنوز برطرف نشده و به همین دلیل مدیران عامل صرافی‌های برتر، اغلب از برگزاری عرضه اولیه خودداری می‌کنند.

هیچ پلتفرمی دوست‌دار تضعیف اعتبار خود نیست. شبیه سرمایه‌گذاران، صرافی‌ها نیز نمی‌توانند به طور دقیق موفقیت یک طرح را پیش‌بینی و تضمین کنند. در نتیجه IEO حتی برای آن‌ها نیز قطعیت نداشته و ریسک همیشه وجود دارد. پلتفرم همکار در اغلب مواقع هیچ کنترلی روی تیم توسعه ندارد، به همین دلیل شکست خوردن طرح به خاطر عدم فعالیت مناسب آن‌ها؛ به خاطر بازاریابی ناصحیح، عدم استقبال بازار یا دلایل غیر قابل کمترل دیگر همواره محتمل است.

یک تیم توسعه با وجود نیاز به پرداخت کارمزد و حتی تخصیص دادن بخش مشخصی از سود پروژه، به احتمال زیاد دوست‌دار همراهی یک صرافی معتبر و برچسب زدن نام آن روی طرح است. با این حال، سخت‌گیری اکسچنج‌ها سبب می‌شود اغلب تیم‌های ایده‌پرداز مجبور به راه‌اندازی ICO باشند.

عرضه اولیه صرافی در کدام کشورها ممنوع است؟

متاسفانه همه برای شرکت در عرضه‌های اولیه صرافی نمی‌توانند آزادانه عمل کنند. وجود یک سری مقررات، هنوز بسیاری از کشورها را محدود می‌کند. فقط کره جنوبی یک راهبرد شفاف در ارتباط با IEO تدوین کرده است. از آن جایی که دولت‌های زیادی ICO و IEO را به یک چشم نگاه می‌کنند، هنوز احتمال رفتار متفاوت کشورهای بزرگ با عرضه اولیه صرافی در آینده‌ای نزدیک مشخص نیست.

• افغانستان
• آلبانی
• بوسنی و هرزگوین
• بوروندی
• کانادا
• آفریقای مرکزی
• کنگو
• اتیوپی
• ساحل عاج
• گینه بیسائو
• ایران
• عراق
• لبنان
• لیبی
• لیبریا
• مقدونیه
• سرزمین اصلی چین (Mainland China)
• مالزی
• میانمار
• نیوزیلند
• کره شمالی
• صربستان
• سومالی
• سودان جنوبی
• سریلانکا
• سوریه
• تایلند
• بلاروس
• ترینیداد و توباگو
• تونس
• اوگاندا
• اوکراین
• ایالات متحده آمریکا
• ونزوئلا
• یمن
• زیمباوه

نتیجه‌گیری

به لطف تناوب کمتر IEOها (کمتر بودن تعداد در مقایسه با ICOها)، که از سخت‌گیری صرافی‌ها ریشه می‌گیرد، از شر تعداد زیادی پروژه بلاک چینی و رمز ارزی ضعیف و مخصوصا کلاهبرداری راحت شدیم. البته هیچ روشی مصون از مشکلات احتمالی نیست، اما آمار نشان‌دهنده کاهش شدید احتمال شکست و کلاهبرداری به واسطه برگزاری عرضه اولیه صرافی به جای عرضه اولیه سکه است.

البته نباید فراموش کرد صرفا وجود یک IEO، به معنی الزام همه سرمایه‌گذاران برای شرکت در آن نیست. حتی اگر صرافی بزرگی نظیر بایننس نیز از یک پروژه پشتیبانی می‌کند، همچنان باید شخصا به اندازه کافی تحقیق کرده و در کنار مطالعه وایت پیپر، درباره تیم توسعه‌دهنده و آینده ایده آن‌ها تحقیق انجام بدهید. پایین آمدن ریسک شکست به لطف IEO، هرگز به معنی صفر شدن آن نیست.

تهیه شده در بیت 24