hamster campaign
hamster campaign

اعلان‌ها

آیا می‌خواهید همه‌ی اعلان‌ها را از لیست حذف کنید؟


پشتیبانی‌بیت 24

ارسال پیام به پشتیبانی

کاربر گرامی اگر پاسخ سوال خود را از طریق سوالات متداول پیدا نکردید میتوانید با استفاده فرم زیر با پشتیبانی در ارتباط باشید.

متن ارور

متن ارور

متن ارور

متن ارور

اولویت:

ورود و ثبت نام

رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست؟ ارز دیجیتال به زبان ساده

3.1
تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۱/۲۹
آخرین بروزرسانی : ۱۴۰۲/۰۵/۲۸
رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست؟ ارز دیجیتال به زبان ساده
حدود 13 دقیقه دانیال حجاری

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی چیست و چه کاربردی دارد؟ رمز ارز را چطور باید خرید؟ در این مقاله با مفهوم ارز دیجیتال رمزنگاری شده آشنا می‌شویم.

یک رمز ارز، یک نوع پول دیجیتالی است که به عنوان وسیله‌ای برای مبادله مالی طراحی شده است. در سیستم یک رمز ارز یا کریپتوکارنسی از تکنیک‌های رمزنگاری به منظور تامین امنیت، تایید تراکنش‌ها و کنترل فرآیند تولید سکه‌های جدید استفاده می‌شود و این تفاوت اصلی آن‌ها با ارزهای دیجیتال عادی است. در نظر داشته باشید پول عادی و رایجی که ما از طریق سیستم‌های پرداخت و کارت‌های اعتباری استفاده می‌کنیم نیز به نوعی دیجیتالی است، اما رمز ارزها که شروع آن‌ها با بیت کوین بود، تفاوتی اساسی دارند.

اگرچه رمز ارز نوعی ارز دیجیتال محسوب می‌شود، اما تفاوت‌هایی اساسی بین این دو وجود دارد. با این حال در مطلب کنونی، عبارت ارز دیجیتال را هم‌معنی و یکسان با کریپتوکارنسی تصور می‌کنیم. اکنون هم در جوامع آنلاین و نزد کاربران، عبارت «ارز دیجیتال» به طور گسترده به رمز ارزهای نوین و بلاک چینی نظیر بیت کوین، اتریوم، دوج کوین و دیگر موارد اشاره دارد. ما هم از همین اصطلاح استفاده می‌کنیم، هر چند یاد گرفتیم نام اصولی و صحیح‌تر بیت کوین و آلت کوین‌ها ارز دیجیتال رمزنگاری شده، رمز ارز یا کریپتوکارنسی است.

تاریخچه ارز دیجیتال رمزنگاری شده

طی دهه 1990 میلادی و همزمان با رشد چشمگیر فناوری، تلاش‌های زیادی برای خلق یک ارز دیجیتال صورت گرفت. سیستم‌هایی نظیر Flooz ،Beenz و DigiCash در نتیجه این تلاش‌ها ظهور کردند، اما تمام آن‌ها با شکست مواجه شدند. دلایل متعددی از جمله تقلب، مشکلات مالی و حتی اختلاف بین کارمندان و مدیران شرکت‌ها را می‌توان برای شکست این دسته پروژه‌ها نام برد.

همه سیستم‌های رمز ارزهای اولیه از روش توسعه یافته به دست شرکتی مشخص استفاده می‌کردند. به عبارتی یک مجموعه خاص، تراکنش‌ها را تایید می‌کرد. به خاطر شکست‌های شرکت‌های توسعه‌دهنده، تا مدت‌ها سیستم یک ارز دیجیتال مفهومی غیر قابل پیاده‌سازی و ناتوان در کسب موفقیت تصور می‌شد.

اوایل سال 2009، یک فرد یا گروه برنامه‌نویس ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) بیت کوین را معرفی کرد. به عقیده خالق این رمز ارز، «بیت کوین یک سیستم پولی الکترونیکی نظیر به نظیر است». یک ویژگی بسیار مهم در اینجا، خاصیت عدم تمرکز محسوب می‌شود؛ Bitcoin کاملا غیر متمرکز بوده و در شبکه آن خبری از یک مرجع کنترل‌کننده مرکزی نیست. ایده پشت ارز دیجیتال نام برده شبیه به شبکه‌های نظیر به نظیر مخصوص اشتراک‌گذاری فایل به نظر می‌رسد.

ساتوشی ناکاموتو

رمز ارز چگونه کار می‌کند؟

یکی از مهمترین مشکلاتی که هر شبکه پولی باید چاره‌ای برای آن بیندیشد، دابل اسپندینگ یا خرج کردن مجدد است. این یک تکنیک کلاهبرداری، دو مرتبه خرج کردن یک مقدار مشخص پول است. روش سنتی برای جلوگیری از بروز این مشکل، استفاده از یک سرور مرکزی به منظور نگهداری سوابق موجودی و تراکنش‌ها بود. ایراد این راهکار، قرارگیری یک مجموعه یا شرکت مشخص در راس کار است که به کنترل دارایی کاربران و تمام اطلاعات شخصی آن‌ها توسط یک موجودیت واحد ختم می‌شود. اما در شبکه اغلب رمز ارزها مثل بیت کوین و اتریوم وضعیت متفاوت است و سیستم به صورت غیر متمرکز کار می‌کند.

در شبکه غیر متمرکزی نظیر ارز دیجیتال بیت کوین هر یک از شرکت‌کنندگان باید این کار (نگهداری سوابق موجودی و تراکنش‌ها) را انجام دهند. این فرآیند از طریق بلاک چین صورت می‌گیرد. بلاک چین یک دفتر کل محسوب شده و تمامی تراکنش‌های انجام شده بر بستر شبکه، درونش به ثبت رسیده است. Blockchain نوع خاصی از پایگاه داده است و همه می‌توانند آن را مشاهده کنند. بنابر این، هر کاربر شبکه قادر به دیدن موجودی حساب دیگران خواهد بود.

هر تراکنش در شبکه یک رمز ارز فایلی متشکل از کلید عمومی ارسال‌کننده و دریافت‌کننده (آدرس کیف پول ارز دیجیتال) علاوه بر مقدار کوین‌های مورد نظر برای جابه‌جایی است. هر معامله باید توسط ارسال‌کننده، به واسطه کلید خصوصی وی، امضا شود. تمامی این اعمال، رمزنگاری ابتدایی به شمار می‌روند. در نهایت، تراکنش مربوط به آن ارز دیجیتال در شبکه برادکست خواهد شد، اما قبل از آن باید به تایید برسد.

در شبکه یک رمز ارز فقط ماینرها می‌توانند از طریق حل یک پازل رمزنگاری، معاملات را به تایید برسانند. ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان تراکنش‌ها را دریافت کرده و بعد از علامت‌گذاری به عنوان «قانونی»، در شبکه پخش می‌کنند. بعد از آن، تمامی نودهای شبکه معامله تایید شده را به دیتابیس خود اضافه خواهد کرد. فرآیند برگشت ناپذیر است؛ وقتی یک تراکنش در شبکه ارز دیجیتال به تایید رسید، دیگر هرگز فراموش نخواهد شد! ماینرها به خاطر تلاش خود (صرف منابع پردازشی به منظور حل مسائل مرتبط با تایید تراکنش‌ها)، جایزه‌ای علاوه بر کارمزد معامله دریافت می‌کنند.

اساسا هر شبکه کریپتوکارنسی بر اجماع مطلق همه شرکت‌کنندگان در مورد مشروعیت موجودی‌ها و معاملات استوار است. اگر گره‌های شبکه با موجودی رمز ارز یک آدرس مخالفت کنند، سیستم عملا با شکست مواجه خواهد شد. با این حال، به لطف یک سری قوانین از پیش در نظر گرفته شده داخل کد منبع نتورک، از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری می‌شود.

دلیل خطاب کردن ارزهای دیجیتال نوین تحت عنوان «رمز ارز» استفاده از الگوریتم‌های بسیار پیچیده و قدرتمند رمزنگاری در روند حفظ اجماع است. رمزنگاری پیچیده در کنار سایر معیارهایی که تا اینجا اشاره کردیم، احتیاج به شرکت‌های ثالث را از بین خواهد برد.

ارز دیجیتال در قالب رمز ارز امروزی چه کاربردی دارد؟

چند کاربرد برای کریپتوکارنسی می‌توان در نظر گرفت. در ادامه به مهمترین موارد اشاره خواهیم کرد.

خرید کالا یا دریافت خدمات

در گذشته، به سختی می‌توانستید یک فروشنده پذیرنده ارزهای دیجیتال پیدا کنید. در حقیقت تا چند سال پیش، این کار تقریبا غیر ممکن بود، چرا که بسیاری، ارزش خاصی برای این نوع دارایی قائل نبودند. امروز وضعیت کاملا متفاوت است، به طوری که خرده‌فروشان آشنا با رمز ارزها، به خاطر پی بردن به ارزش بالای آن‌ها، تمایل بیشتری نشان می‌دهند.

اکنون سرویس‌دهندگان و فروشندگان آنلاین (وب سایت‌ها) و آفلاین (فروشگاه‌های فیزیکی) بیت کوین و چند رمز ارز معروف دیگر را به عنوان هزینه ارائه یک کالا یا خدمتی خاص، دریافت می‌کنند. از فروشگاه‌های بزرگ گرفته تا خرده‌فروشان، رستوران‌ها، بارها، هتل‌ها و حتی مغازه‌های محلی، این روزها بیت کوین را قبول می‌کنند.

میزان پذیرش سایر کریپتوکارنسی های معروف نظیر لایت کوین، ریپل، اتریوم و ترون به اندازه بیت کوین نیست، اما به مرور آن‌ها نیز مقبولیت بیشتری پیدا خواهند کرد. دلیل خوش‌بینی ما به این موضوع، تایید شدن 10 رمز ارز مختلف توسط اپل، ثروتمندترین شرکت دنیا، به منظور پرداخت در اپ استور (فروشگاه نرم افزاری اپل) است.

خودپرداز رمز ارز

البته دارندگان سایر گزینه‌ها همواره می‌توانند در بایننس یا دیگر صرافی‌های آنلاین، خیلی سریع دارایی خود را به بیت کوین تبدیل و سپس از آن برای پرداخت در فروشگاه‌های پذیرنده استفاده کنند. از طرفی می‌دانیم تعداد دستگاه‌های ATM کریپتویی در سال 2020 شدیدا افزایش یافت و روال توزیع آن‌ها در سراسر دنیا با سرعت زیادی در حال پیشروی است. بر اساس اعلام CoinATMRadar، تعداد دستگاه‌های خودپرداز کریپتویی در سراسر دنیا چیزی حدود 11,666 عدد است. از طریق این دستگاه‌ها می‌توان شبیه به خودپردازهای عادی، قسمتی از موجودی حساب را در قالب اسکناس دریافت کرد. سپس می‌توانید از این اسکناس، خیلی عادی برای پرداخت هزینه کالا یا سرویس مورد نظر استفاده کنید!

روش دیگر، خرید کارت هدیه به واسطه یک رمز ارز است. در وب سایتی نظیر Gift Off از حدود 20 ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی شده و می‌توانید به مبلغ دلخواه، کارت هدیه تهیه کنید. در ادامه با استفاده از این کارت‌ها، همانند همیشه قادر به خرید خواهید بود. راهکاری دیگر به لطف وجود صرافی‌های داخلی نظیر بیت 24، فروش بیت کوین، دریافت پول دارایی به تومان و سپس خرید عادی است.

سرمایه گذاری در رمز ارز

به عقیده بسیاری، ارزهای دیجیتال اکنون بهترین گزینه برای سرمایه گذاری محسوب می‌شوند. کافی است افزایش قیمت برخی رمز ارزها نظیر بیت کوین طی چند سال اخیر را در نظر گرفته و میزان افزایش سرمایه خود در صورت خرید آن‌ها را محاسبه کنید! افراد زیادی به واسطه کریپتوکارنسی مخصوصا Bitcoin، تبدیل به میلیونر شده‌اند. قیمت برترین رمز ارز بازار، BTC، طی ده سال از چند سنت به 68 هزار دلار رسید!

اتریوم دومین ارز دیجیتال ارزشمند بازار تلقی شده و از نظر کل سرمایه بازار نیز پشت سر بیت کوین در رده دوم قرار دارد. این ارز رکوردار بهترین نرخ رشد است؛ قیمت Ethereum طی دو سال نزدیک به 2700 درصد افزایش یافت! با در نظر گرفتن کل رمز ارزها متوجه خواهید شد مجموع ارزش کل بازار آن‌ها از نیمه 2013 نزدیک به 10,000 درصد رشد کرده است!

در نظر داشته باشید سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی با ریسک بالایی همراه است. به عنوان نمونه Bitcoin را در نظر بگیرید که قیمتش بعد از رد کردن 19,000 دلار در سال 2017، مجددا تا زیر 5 هزار دلار کاهش یافت. ارزش بازار ارزهای دیجیتال با نوسانی بسیار بالا، غیر مشابه با دیگر انواع دارایی، همراه است. علاوه بر آن، در برخی کشورها آن‌ها تا حدی غیر قانونی به شمار می‌روند. در بسیاری از نقاط دنیا، بیت کوین اکنون نه قانونی و نه غیر قانونی است و وضعیت مشخصی ندارد! به همین دلیل هر زمان غیر قانونی خطاب شدنش توسط یک نهاد قضایی محتمل است. یکی دیگر از مشکلات، احتمال هک شدن صرافی‌های ارز دیجیتال و به سرقت رفتن دارایی کاربران است.

اگر تصمیم به سرمایه گذاری در رمز ارزها دارید، در نظر داشته باشید بازار تحت سلطه بیت کوین است؛ نامبر وان کریپتوکارنسی‌ها، نزدیک به 40 درصد تراکنش‌های روزانه را در اختیار دارد. البته در سال 2017 و در پی رشد آلت کوین‌ها، سهم آن از کل بازار ارزهای دیجیتال از 90 درصد به مقدار کنونی کاهش پیدا کرد.

اکنون گزینه‌های بیشتری برای سرمایه گذاری وجود دارند. برخی کمتر باز و غیر متمرکز بوده و یک سری دیگر با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی توسعه یافته‌اند. تعداد قابل توجهی از رمز ارزهای بازار، کپی مستقیم و واضح Bitcoin محسوب می‌شوند!

ارز دیجیتال بیت کوین

خرید و فروش بیت کوین در مقایسه با بقیه راحت‌تر است، چرا که به خاطر اهمیت بالای این ارز دیجیتال توسط تقریبا همه صرافی‌ها پشتیبانی می‌شود. البته صرافی‌ها روز به روز فهرست کوین‌ها و توکن‌های پشتیبانی شده را افزایش داده و خرید انواع رمز ارزها را راحت‌تر می‌کنند. به لطف توسعه دستگاه‌های خودپرداز (ATM) کریپتویی به صورت فیزیکی نیز قادر به خرید و فروش آن‌ها خواهید بود.

بعد از خرید، باید ارز دیجیتال خود را ذخیره کنید. بیشتر صرافی‌ها سرویس والت نیز ارائه کرده و امکان نگهداری کوین‌ها و توکن‌ها در حساب کاربری را میسر می‌کنند. با وجود راحت به نظر رسیدن این روش، راهکار ایمن‌تر، نگهداری دارایی در حافظه‌ای آفلاین نظیر هارد درایو سیستم کامپوتری خود یا حتی یک کیف پول سخت افزاری است. اگر تصمیم دارید بخش قابل توجهی از سرمایه‌تان را وارد بازار رمز ارز کنید، حتما یک والت سخت افزاری تهیه کنید. در غیر این صورت کیف پول‌های نرم افزاری در قالب اپلیکیشن‌های موبایل نیز کفایت می‌کنند.

بسته به قوانین محل سکونتتان، شاید مجبور به گزارش سود و زیان سرمایه گذاری‌تان در ارزهای دیجیتال به اداره مالیات باشید. هر کشور، به شکلی متفاوت با این موضوع برخورد می‌کند. به عنوان نمونه در ایالات متحده آمریکا، با بیت کوین و دیگر رمز ارزها مثل یک دارایی (نه پول) برخورد شده و آن‌ها مشمول پرداخت مالیات هستند. برای سرمایه گذاران این موضوع یعنی به سود و زیان‌های بلند مدت مربوط به ترید انواع رمز ارز ، بسته به نرخ سود سرمایه اجرا شدنی برای هر فرد، مالیات تعلق می‌گیرد. این مقدار حداکثر 15 درصد است.

اما در کدام ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنیم؟ مقاله زیر دقیقا برای راهنمایی در این رابطه تهیه شده است.

همچنین توصیه می‌کنیم از تجربه‌های سنگین و زیان‌بار دیگر تریدرها و سرمایه گذاران استفاده کنید و قبل از خرید، نکات مهم زیر را مد نظر داشته باشید.

استخراج (ماینینگ) ارز دیجیتال

ماینرها، مهمترین بخش شبکه هر رمز ارز محسوب می‌شوند. شبیه به تریدینگ، ماینینگ نیز نوعی سرمایه گذاری به شمار می‌رود. می‌توان استخراج‌کنندگان را دفتردار جامعه ارز دیجیتال فعال در آن خطاب کرد، به طوری که مسئولیت همه حسابرسی‌ها را بر عهده دارند. ماینرها قدرت پردازشی کامپیوترها یا دستگاه‌های اختصاصی مخصوص استخراج رمز ارز خود را صرف حل یک سری پازل دشوار مربوط به الگوریتم شبکه می‌کنند. این کار برای تایید تراکنش‌ها و ثبتشان در دفتر کل توزیع شده (بلاک چین) ضروری است. بلاک چین یا همان دفتر کل نوع خاصی از پایگاه است.

یکی از نکات جالب درباره استخراج رمز ارزها، افزایش مستمر دشواری پازل‌های شبکه است. دشواری در حل، ارتباط مستقیمی با تعداد کاربران حاضر در رقابت دارد. به همین دلیل هر چه یک رمز ارز محبوبیت بیشتری پیدا کند، کاربران بیشتری به ماین کردنش علاقه‌مند شده و رقابت افزایش پیدا خواهد کرد. نتیجه، دشوارتر شدن پازل‌های الگوریتم شبکه است.

افراد زیادی بدون خرید مستقیم بیت کوین و با ماین کردن آن، به سرمایه عظیمی دست پیدا کردند. سال‌ها قبل، با کامپیوترهای دسکتاپ و لپ تاپ خانگی نیز قادر به استخراج BTC بودید، اما امروز برای کسب سود از این کار، باید بودجه زیادی صرف خرید دستگاه‌های اختصاصی ماینینگ کنید. این دستگاه‌ها قیمت بالایی داشته و از طرفی برق بسیار زیادی مصرف می‌کنند. استخراج بیت کوین به یک صنعت تمام عیار تبدیل شده و دیگر نمی‌توان به راحتی از آن سود کسب کرد.

اما فرصت برای افراد تازه‌کار و عادی هنوز فراهم است. به عقیده بسیاری، لایت کوین، دوج کوین و فدر کوین از نظر صرفه اقتصادی، بهترین گزینه برای افراد عادی محسوب می‌شوند. به عنوان نمونه، با در نظر گرفتن قیمت کنونی لایت کوین، با یک کامپیوتر عادی نیز روزانه چیزی بین 50 سنت الی 10 دلار کسب خواهید کرد.

اما ماینرهای ارز دیجیتال چطور به سود می‌رسند؟ هر چه توان پردازشی یک استخراج‌کننده بیشتر باشد، شانس بیشتری برای حل یک پازل رمز نگاری شده خواهد داشت. وقتی حل مسئله به پایان رسید، انجام‌دهنده علاوه بر کارمزد تراکنش، یک جایزه جداگانه به عنوان پاداش دریافت می‌کند.

دستگاه استخراج بیت کوین

با افزایش تمایل نسبت به ارزهای دیجیتال، ماین کردن سخت‌تر شده و جایزه انجام فعالیتی یکسان، به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند. به عنوان نمونه وقتی بیت کوین به عنوان اولین رمز ارز متولد شد، پاداش استخراج موفق، 50 BTC بود. اکنون این دستمزد به 6.25 واحد کاهش یافته است. بعد از هر هاوینگ، مزد مجددا نصف می‌شود. دلیل در نظر گرفتن این روال، محدود شدن تعداد کوین‌های در چرخه Bitcoin به 21 میلیون واحد است. پیش‌بینی شده تا حدود سال 2140 میلادی، تمامی سکه‌ها ماین خواهند شد. البته باید یک نکات مهم را مد نظر داشت. در زمان تولد، اگرچه مزد استخراج هر BTC برابر 50 واحد از این ارز دیجیتال بود، اما بیت کوین قیمت کنونی را نداشت! با   گذر زمان، پاداش استخراج کاهش و در عین حال قیمت هر واحد افزایش پیدا خواهد کرد.

در یکی از مطالب قبلی وبلاگ بیت 24 به طور مفصل درباره استخراج بیت کوین صحبت کرده و این کار را از زوایای مختلف به طور کامل بررسی کردیم. برای کسب اطلاعات جامع می‌توانید از مطلب زیر استفاده کنید.

قبول به عنوان پرداخت (برای کسب و کارها)

اگر صاحب یک کسب و کار بوده و به دنبال جذب مشتریان جدید هستید، در حال حاضر، یکی از بهترین روش‌ها، قبول کردن رمز ارزها برای پرداخت هزینه دریافت کالاها یا خدمات است؛ علاقه به ارزهای دیجیتال هیچ وقت تا این اندازه بالا نبوده و در آینده باز هم افزایش پیدا خواهد کرد. این موضوع سبب پیدایش دستگاه‌های خودپرداز کریپتویی شد. بر اساس آخرین اعلام CoinATMRadar، تعداد دستگاه‌های ATM کریپتویی در سراسر دنیا چیزی حدود 11,666 عدد تخمین زده می‌شود! به لطف آن‌ها قادر به خرید سریع رمز ارزها و حتی دریافت پول نقد به ازای بخشی از موجودی والت خود خواهید بود. پس می‌توانید علاوه بر قبول ارزهای دیجیتال به عنوان روش پرداخت، در صورت داشتن تعداد زیادی مشتری فیزیکی، یک خودپرداز کریپتویی نیز تهیه کنید.

ابتدا باید مشتریانتان را از قبول رمز ارزها به عنوان روشی برای پرداخت مطلع کنید. سپس از طریق پایانه‌های فیزیکی، اپلیکیشن‌های لمسی یا ارائه QR کد، امکان پرداخت را برای آن‌ها میسر خواهید کرد.

سرویس‌های متعددی امکان دریافت ارز دیجیتال از مشتریان را برای شما میسر می‌کنند. به عنوان نمونه CoinPayments اکنون از دو هزار کریپتوکارنسی پشتیبانی کرده و تنها بخش کوچکی از تراکنش را به عنوان کارمزد کسر می‌کند. به عنوان سایر سرویس‌دهنده‌های مشابه باید به Cryptonator ،CoinGate و BitPay اشاره کرد.

چندی پیش پلتفرم بیت پی سند توسط BitPay برای پرداخت انبوه کریپتویی معرفی شد. به لطف این سرویس قادر خواهید بود بدون نیاز به خرید و فروش رمز ارزها، مشتریان و کاربران دوست‌دار ارزهای دیجیتال را خشنود نگه دارید! به عنوان نمونه قادر خواهید بود بدون داشتن والت و ذخیره کوین‌های الکترونیکی (و عدم ریسک سرمایه در این بازار)، پرداخت‌های انبوه کریپتویی نظیر پرداخت حقوق کارکنان یا واریز دستمزد شرکت‌های همکار را انجام دهید.

در کشورهای زیادی نظیر آمریکا و ایران، به لطف وجود صرافی‌های کریپتوکارنسی متعدد نظیر بیت 24 قادر به تبدیل سریع انواع سکه‌ها به وجه رایج کشور خواهید بود. به همین دلیل دریافت بیت کوین، لایت کوین، اتریوم، ترون یا دیگر کوین‌ها، دقیقا مساوی با پول نقد است. در نتیجه بدون ضرر و زیان، مشتریان زیادی جلب خواهید کرد.

پیش از شروع به کار، قوانین مالیاتی مربوط به رمز ارزها در کشور خود را به دقت مطالعه کرده و از ثبت تراکنش‌ها برای حسابرسی‌های بعدی، اطمینان پیدا کنید.

ساخت قرارداد هوشمند و اپلیکیشن غیر متمرکز

تعداد قابل توجهی از سیستم‌های رمز ارزی که بعد از بیت کوین به وجود آمدند، برخلاف آن محدود به یک شبکه انتقال پول نیستند و یک بلاک چین کاربردی محسوب می‌شوند. پرچمدار آن‌ها اتریوم است. در اینجا شما قادر به ساخت قرارداد هوشمند و اپلیکیشن غیر متمرکز (دی اپ – DApp) هستید. قراردادهای هوشمند به ما اجازه می‌دهند پروتکل‌های تراست‌لس بسازیم، به طوری که افراد بدون داشتن شناخت و اعتماد به هم، در قبال یکدیگر اعمالی را انجام می‌دهند. اپلیکیشن‌های غیر متمرکز برنامه‌هایی با ساختار غیر متمرکز روی بلاک چین هستند.

بخش زیادی از این پروتکل‌ها و دی اپ‌ها دیفای (DeFi) را تشکیل می‌دهند که دنیایی عظیم متشکل از سیستم‌های غیر متمرکز ارائه خدمات مالی است. البته اپلیکیشن‌های غیر متمرکز به آن‌ها ختم نمی‌شوند و امروز شاهد ساخت انواع نرم افزارها اعم از بازی‌های آنلاین چند نفره و شبکه‌های اجتماعی روی بلاک چین‌های غیر متمرکز هستیم.

ارز دیجیتال از دیدگاه قانون

افزایش محبوبیت و مقبولیت ارزهای دیجیتال نزد مردم و شرکت‌های بزرگ سبب شده دولت‌ها، سازمان‌های اجرای قانون، مسئولان مالیاتی و تنظیم‌کنندگان قوانین به جای مخالفت محض با آن‌ها همانند قبل، در تلاش برای درک مفاهیم رمز ارزها و یافتن راهی برای گنجاندنشان در مجموعه قوانین کنونی باشند.

با معرفی بیت کوین به عنوان اولین رمز ارز دنیا، مفهومی کاملا متفاوت پا به عرصه وجود گذاشت. از دیدگاه دولت‌ها، ارزهای غیر متمرکز، خود پایدار، فاقد شکل و فرم فیزیکی و مخصوصا خارج از کنترل یک مجموعه مشخص (که بتوان بعدها آن را تحت قانون در آورد)، چالش برانگیز هستند.

یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های نهادهای نظارتی درباره ارزهای دیجیتال، خاصیت عدم تمرکز و امکان استفاده به صورت ناشناس است، به طوری که افرادی در سراسر دنیا بدون جا گذاشتن رد پایی از خود، اقدام به خرید و فروش کالاها و خدمات غیر قانونی کنند. نگرانی دیگر، به کار بردن بیت کوین و دیگر کریپتوکارنسی ها برای پولشویی و دور زدن سازمان‌های مالیاتی است.

بیت کوین ارز دیجیتال قانون

در ایران، ارزهای دیجیتال وضعیت مشخصی نداشته و نه «قانونی» نه «غیر قانونی» محسوب می‌شوند! با این حال میلیون‌ها نفر در کشورمان اقدام به خرید، فروش و نگهداری انواع رمز ارز بدون هر گونه مشکل می‌کنند. البته صرافی‌ها باید حتما با کاربران احراز هویت شده تعامل برقرار کنند.

متداول‌ترین و معروف‌ترین رمز ارزها

  • بیت کوین: اولین رمز ارز دنیا که همه چیز با تولد آن آغاز شد.
  • اتریوم: یک ارز ماشین تورینگ قابل برنامه‌نویسی که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد فناوری‌ها و اپلیکیشن‌های توزیع شده مختلفی که با بیت کوین کار نمی‌کنند را ایجاد کنند. از نظر محبوبیت و سرمایه کل در گردش، اتریوم دومین ارز دیجیتال برتر بازار است.
  • ریپل: برخلاف بیشتر رمز ارزها، در اینجا به منظور رسیدن به اجماع برای تراکنش‌ها در سراسر شبکه، از فناوری بلاک چین استفاده نشده است. در Ripple یک روند اجماع تکراری پیاده‌سازی شده و به همین دلیل سرعت بالاتری در مقایسه با Bitcoin دارد. البته، در مقایسه با BTC ریپل بیشتر در معرض هک قرار دارد.
  • سولانا: آن را به عنوان مهمترین رقیب اتریوم می‌شناسند، به طوری که هزینه ساخت قرارداد هوشمند و اپلیکیشن غیر متمرکز و همچنین انجام تراکنش در آن به مراتب پایین‌تر است و اعمال مختلف در زمانی کوتاه‌تر انجام می‌شوند.
  • بیت کوین کش: یک هارد فورک بیت کوین بوده و توسط بزرگترین شرکت استخراج‌کننده رمز ارزها و سازنده چیپ‌ برای دستگاه‌های ماینر ASIC، پشتیبانی می‌شود. اختلاف جامعه کاربران BTC درباره روند پیشروی و آینده این ارز دیجیتال به تولد بیت کوین کش در سال 2017 منجر شد. اگرچه BCH رمز ارزی مستقل به شمار می‌رود، اما در زمره ده گزینه برتر با بالاترین سرمایه در گردش قرار دارد.
  • نم: برخلاف بیشتر رمز ارزها که از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می‌کنند، الگوریتم مورد استفاده در شبکه NEM اثبات اهمیت (PoI –> Proof of Importance) است. در اینجا برای گرفتن سکه‌های جدید، باید از قبل مقدار مشخصی از همان سکه داشته باشید. در شبکه ارز دیجیتال نم کاربران به خرج کردن پول خود و ردیابی تراکنش‌ها به منظور پی بردن به اهمیت یک کاربر مشخص برای کل شبکه، تشویق می‌شوند.
  • لایت کوین: هدف از توسعه لایت کوین، خلق نسخه دیجیتالی نقره بود (بیت کوین را طلای دیجیتال خطاب می‌کنند). جالب است بدانید Litecoin نیز یک فورک از Bitcoin به شمار می‌رود، اما برخلاف آن، قادر است چهار برابر سریعتر بلاک‌های جدید ایجاد کرده و سقف بیشتری برای حداکثر تعداد سکه‌های در گردش (84 میلیون) در نظر گرفته است.
  • آیوتا: در رمز ارز IOTA از تکنولوژی دفتر کل منحصربه‌فرد و نوآورانه‌ای به نام Tangle استفاده می‌شود. در اینجا ارسال‌کننده ارز دیجیتال در یک تراکنش می‌بایست یک PoW که دو تراکنش را تایید می‌کند، انجام بدهد. در نتیجه آیوتا نیاز به وجود ماینرهای اختصاصی در شبکه را از بین برده است.
  • نئو: NEO یک شبکه قرارداد هوشمند بوده و امکان توسعه همه نوع قراردادها و اپلیکیشن‌های توزیع شده را بر بستر خود فراهم کرده است. بسیاری از اهداف آن با اتریوم یکسان است، اما در کشور چین توسعه یافته است. با توجه به توجه ویژه کشور نام برده به رمز ارزها، استفاده از نئو مزایای خاص خود را دارد.
  • دش: شبکه Dash از دو لایه تشکیل می‌شود. اولین مورد ماینرها هستند که امنیت شبکه را تایید و تراکنش‌ها را ثبت می‌کنند. دومین لایه متشکل از مستر نودها است که تراکنش‌ها را رله کرده و معاملات از نوع InstantSend و PrivateSend را امکان‌پذیر می‌کنند. اولین گزینه از بیت کوین سریعتر بوده و دومین مورد، به طور کامل ناشناس است.
  • کوانتوم: ارز Qtum را می‌توان ترکیبی از تکنولوژی‌های بیت کوین و اتریوم دانست که برنامه‌های تجاری را هدف قرار داده است. شبکه آن از نظر قابلیت اطمینان با بیت کوین برابر بوده و از طرفی به کاربران اجازه می‌دهد همانند اتریوم، از قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های توزیع شده استفاده کنند.
  • مونرو: در توسعه آن حفظ حریم خصوصی در انجام تراکنش‌ها مورد توجه ویژه قرار گرفته است. Monero به خاطر تمرکز روی حریم خصوصی و باز بودن، جامعه بسیار فعالی دارد.
  • اتریوم کلاسیک: این ورژن اورجینال رمز ارز اتریوم است. بعد از این که یک سازمان خودمختار غیر متمرکز ساخته شده روی اولین نسخه Ethereum هک شد، جدایی به وقوع پیوست.
  • ترون: شبکه ترون با هدف حمایت از توسعه‌دهندگان و تولیدکنندگان انواع محتوا ساخته شد. هدف اصلی در اینجا، حذف کردن دست واسطه‌ها است، به طوری که روال کنونی سرازیر شدن بخش اعظم سود تولید محتوا به جیب واسطه‌ها از بین برود. فناوری پشت ترون به اندازه‌ای پیشرفته است که بسیاری آن را نسخه سوم وب (Web 3.0) خطاب می‌کنند.

نگهداری ارزهای دیجیتال

برخلاف بیشتر ارزهای سنتی، کریپتوکارنسی فرم دیجیتالی پول است، به همین دلیل باید به روشی کاملا متفاوت از اسکناس نگهداری شود. در عمل، افراد خود کوین‌های الکترونیکی را در والت نگهداری نمی‌کنند. در عوض کیف پول ارز دیجیتال مخصوص ذخیره‌سازی کلید خصوصی است. از طریق کلید خصوصی مالکیت تعداد واحدی مشخص از یک رمز ارز را در شبکه نشان می‌دهید.

کیف پول‌ها از دیدگاه کلی، به دو دسته‌بندی نرم افزاری و سخت افزاری تقسیم می‌شوند. استفاده از والت‌های نرم افزاری در قالب اپلیکیشن‌های دسکتاپ، وب یا مخصوصا موبایل به مراتب راحت‌تر بوده و اغلب، کاملا رایگان در دسترس قرار دارند. کیف پول سخت افزاری امنیت بیشتری دارد، اما در عوض همیشه باید برای دسترسی به رمز ارزهای خود، یک قطعه فیزیکی هر چند کوچک همراه داشته باشید. از نیاز به پرداخت هزینه‌ای حداقل 70 الی 80 دلاری برای خرید یک والت ارز دیجیتال این چنینی نباید غافل شد.

خرید و فروش ارز دیجیتال

روش‌های متعددی به این منظور وجود دارد، اما بهترین راه مخصوصا با توجه به دریافت سرویس‌های جانبی و کاربردی در کنار خرید، مراجعه به یک صرافی ارز دیجیتال است. بیت 24 یکی از موفق‌ترین‌ها در این زمینه بوده و روزانه ده‌ها هزار کاربر به منظور خرید ارزهای دیجیتال به آن مراجعه می‌کنند.

برای خرید از یک صرافی رمز ارزی کافی است یک حساب کاربری ایجاد و سپس احراز هویت کنید. ساخت حساب کاربری به سادگی ثبت نام در هر وب سایت یا سرویس آنلاین دیگر است. در احراز هویت هم کافی است تصویری از خود همراه کارت ملی و کارت بانکی ارسال کنید. در نظر داشته باشید این کار به کمتر از پنج دقیقه زمان نیاز دارد و فقط یک مرتبه انجام می‌شود. فراموش نکنید احراز هویت برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال یک الزام قانونی است، پس یک صرافی کریپتوکارنسی معتبر از فعالیت کاربرانی که احراز هویت نکرده‌اند جلوگیری خواهد کرد. برای یادگیری نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال در صرافی بیت 24 می‌توانید از مقاله زیر استفاده کنید.

آموزش ارز دیجیتال

در این مقاله بیشتر به مرور مفهوم رمز ارز یا کریپتوکارنسی و موضوعات مربوط به آن پرداختیم. برای یادگیری نحوه استفاده از کیف پول‌ها، خرید و فروش شامل تحلیل تکنیکال و دیگر موارد، به مقاله «آموزش ارز دیجیتال» مراجعه کنید.

تهیه شده در بیت 24

از 1 تا 5 چه امتیازی به این مطلب میدهید؟

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

از امتیازدهی شما سپاسگزاریم. اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، با نوشتن نظر خود درباره آن یا اشتراک‌گذاری مقاله با دوستانتان، ما را همراهی کنید.

نظر خود را بنویسید

پیام شما ثبت شد و بعد از تایید مدیر منتشر خواهد شد

کپچا
نظرات کاربران( 5)

حسنیه اسگندری

2022-02-23 13:28:56

مطالعه کردم

ابراهیم دهقان

2021-02-08 23:24:35

خیلیم عالی .توضیحات کامل و مفید

سید جعفر هاشم نسب

2022-05-11 12:13:10

مطالعه کردم

بهمن ستوده

2022-10-27 06:58:17

سلام اموزنده بود تشكر

تینا

2023-08-23 00:00:00

مطالعه کردم و عالی بود ولی کاش منابع علمی و رفرنس ها رو هم لحاظ میکردید

اشتراک گذاری

share

رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست؟ ارز دیجیتال به زبان ساده

لینک کپی شد !

https://bit24.cash/blog/cryptocurrency/