مقایسه بیت کوین و بلاک چین ؛ چه تفاوتی بین بیت کوین و بلاک چین وجود دارد؟

بلاک چین و بیت کوین ارتباط بسیار نزدیکی با هم دارند، اما دو مفهوم کاملا مجزا هستند. با مقایسه تفاوت بلاک چین و بیت کوین این موضوع روشن می‌شود.

برای افراد تازه وارد در صنعت و بازار کریپتوکارنسی، واژه‌شناسی کمی دشوار و اغلب گیج‌کننده است. در برخی مواقع، عدم شناخت درست مفاهیم و عدم توانایی برای برقراری ارتباط بین آن‌ها، فرد را به طور کامل از مسیر دور خواهد کرد. برخی افراد هنگام صحبت در مورد فناوری بلاک چین به بیت کوین اشاره می‌کنند، در حالی که دیگران حین صحبت ددرباره رمز ارزها، از بلاک چین به طور کلی نام می‌برند. با این حال، این اصطلاحات واقعا قابل تعویض نیستند و به عنوان یک فعال در حوزه کریپتوکارنسی، باید به طور کامل تفاوت بلاک چین و بیت کوین را بدانید؛ این دو کلمه به مفاهیمی متمایز اما متصل و مرتبط با یکدیگر اشاره می‌کنند.

یک تشبیه بسیار ساده برای درک تفاوت بلاک چین و بیت کوین

وب سایت‌ها، فناوری خاصی هستند که برای اشتراک اطلاعات استفاده می‌شوند. موتورهای جستجو یکی از محبوب‌ترین و شناخته شده‌ترین روش‌های استفاده از فناوری وب سایت به شمار می‌روند. گوگل، پراستفاده‌ترین و بهترین موتور جستجو داخل وب است.

این مثال به درک ارتباط بین بیت کوین و بلاک چین و مقایسه تفاوت این دو کمک می‌کند. حال پاراگراف پایین را به دقت بخوانید.

بلاک چین، فناوری خاصی است که برای ثبت اطلاعات استفاده می‌شود. ارز رمزنگاری شده (رمز ارز یا کریپتوکارنسی)، یکی از محبوب‌ترین و شناخته شده‌ترین روش‌های استفاده از بلاک چین به شمار می‌رود. بیت کوین اولین و محبوب‌ترین رمز ارز دنیا است.

در ادامه بیشتر به بررسی تفاوت بلاک چین و بیت کوین خواهیم پرداخت.

مفهوم بلاک چین

بیشتر بلاک چین‌ها به عنوان یک دفتر کل دیجیتال توزیع شده و غیر متمرکز طراحی می‌شوند. به زبان ساده، BlockChain یک دفتر کل دیجیتالی (یک نسخه الکترونیکی از یک دفتر کل) به شمار می‌رود. منظور از دفتر کل یا لجر، نوع خاصی از پایگاه داده است که به منظور ذخیره‌سازی داده کاربرد دارد. از بلاک چین می‌توان در صنایع مختلف برای اهداف و کاربردهای گوناگون بهره برد،‌ اما عمده کاربرد آن صنعت رمز ارزها است. در اینجا، فناوری نام برده مسئول ثبت فهرستی از تراکنش‌ها است.

به طور خاص، بلاک چین یک زنجیره خطی از تعدادی بلاک است که به یکدیگر متصل بوده و با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری، ایمن نگه داشته می‌شوند. همانطور که گفتیم، فناوری مورد بحث ممکن است در فعالیت‌ها و حوزه‌های کاری دیگری که لزوما به عملیات مالی احتیاج ندارند، مورد استفاده قرار بگیرد، اما در دنیای کریپتوکارنسی، وظیفه‌ آن نگهداری یک پرونده دائمی از کلیه تراکنش‌ها تایید شده است.

خاصیت عدم تمرکز و توزیع شدگی

حین بررسی تفاوت بلاک چین و بیت کوین زیاد به واژه «توزیع شده» (Distributed) و «غیر متمرکز» (Decentralized) برخورد می‌کنیم. این دو کلمه، به ساختار و روش نگهداری از دفتر کل اشاره دارند. برای درک تفاوت، ابتدا اشکال رایج دیتابیس‌های متمرکز را در نظر بگیرید. به عنوان نمونه می‌توان به سوابق عمومی فروش خانه، سوابق برداشت از دستگاه‌های خودپرداز یک بانک و فهرستی از اقلام به فروش رسیده در eBay طی یک بازه زمانی مشخص، اشاره کرد. در هر حالت، فقط یک سازمان (یک موجودیت خاص، واحد و متمرکز) سیستم و پایگاه داده آن را کنترل می‌کند. این موجودیت می‌تواند یک آژانس دولتی، یک بانک یا شرکتی نظیر eBay باشد.

یک عامل مشترک دیگر این است که فقط یک نسخه اصلی از دفتر کل وجود داشته و بقیه، صرفا یک بکاپ برای استفاده در مواقع ضروری محسوب می‌شوند. نسخه پشتیبان یا بکاپ روی کار نیست و تنها یک نسخه از پایگاه داده فعال است. به همین دلیل سیستم‌های سنتی را متمرکز خطاب می‌کنند؛ آن‌ها توسط یک موجودیت واحد نگهداری شده و اغلب، به یک پایگاه داده متکی هستند.

در مقابل، بلاک چین معمولا به صورت یک سیستم توزیع شده ساخته شده و به عنوان یک دفتر کل غیر متمرکز عمل می‌کند؛ یک کپی واحد از دفتر وجود نداشته و تعداد زیادی از آن در سرتاسر شبکه توزیع شده‌اند. هیچ مرجع واحدی کنترل سیستم را در اختیار نداشته و شبکه متشکل از تعداد زیادی کاربر است. منظور از «غیر متمرکز» قرارگیری اداره سیستم بر عهده مجموعه‌ اعضا به جای یک موجودیت متمرکز و منظور از «توزیع شده» وجود یک کپی از پایگاه داده داخل کامپیوتر هر یک از اعضا است.

به زبان ساده، هر کاربری که تصمیم می‌گیرد با عضویت در شبکه، در حفظ آن مشارکت کند، یک نسخه الکترونیکی از داده بلاک چین (کل پایگاه داده) را نگه خواهد داشت. این دیتابیس اغلب بر اساس آخرین تراکنش‌ها به‌روز می‌شود. در نتیجه اعضای شبکه بلاک چین، که آن‌ها را نود یا گره نام‌گذاری می‌کنند، با یکدیگر همگام مانده و تناقضی بین داده ذخیره شده در دفتر کل هر یک وجود نخواهد داشت. درک دو مفهوم توزیع شدگی و عدم تمرکز برای شناخت تفاوت بلاک چین و بیت کوین از اهمیت بالایی برخوردار است.

به عبارت دیگر، یک سیستم توزیع شده به واسطه کار جمعی و اشتراکی مجموعه‌ای از کاربران نگهداری می‌شود. این کاربران، همان نودها، اغلب در سراسر دنیا پخش شده‌اند. همه این گره‌ها در روند تایید و اعتبار‌سنجی معاملات، طبق قوانین سیستم، شرکت می‌کنند. از آن جایی که هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد، قدرت غیر متمرکز بوده و بین اعضا توزیع شده است.

کارکرد بلاک چین

نام بلاک چین بر اساس نحوه‌ای که سوابق در آن نگهداری می‌شوند، انتخاب شده است. در این نوع پایگاه داده، با زنجیره‌ای از بلاک‌های متصل به یکدیگر رو به رو هستیم. به طور ساده، یک بلوک، قطعه‌ای از داده است که فهرستی از تراکنش‌های اخیر (مانند یک صفحه چاپ شده از ورودی‌ها) در کنار یک سری موارد دیگر درونش گنجانده شده است.

بلوک‌ها و همچنین تراکنش‌ها، عمومی و قابل مشاهده هستند، اما امکان تغییر دادنشان وجود ندارد، انگار هر صفحه در یک جعبه شیشه‌ای مهر و موم شده قرار گرفته است و فقط می‌توان آن را مشاهده کرد. همینطور که بلاک‌های جدید به بلاک چین اضافه می‌شوند، یک رکورد متوالی از بلوک‌های پیوند داده شده (مانند یک دفتر کل فیزیکی و تمام صفحات آن، حاوی اطلاعات) ایجاد خواهد شد. این تشبیهی بسیار ساده برای درک بیشتر کارکرد و تفاوت بلاک چین و بیت کوین بود، اما در عمل، فرآیند بسیار پیچیده است.

یکی از دلایلی که سبب شده پایگاه داده از نوع بلاک چین در برابر تغییرات بسیار مقاوم باشد، لینک شدن و ایمن نگه داشتن بلاک‌ها از طریق اثبات‌های رمزنگاری شده است. به منظور ایجاد یک بلاک جدید، گره‌های شبکه باید در عملی بسیار پرهزینه، که به فعالیت محاسباتی و پردازشی سنگینی نیازمند است، شرکت کنند. این عمل ماینینگ یا استخراج نام دارد.

اصولا وظیفه ماینرها، بررسی تراکنش‌ها و گروه‌بندی آن‌ها در بلاک‌های تازه ایجاد شده است. این بلوک‌ها سپس (در صورت تحقق یک سری شرایط) به بلاک چین اضافه خواهند شد. آن‌ها همچنین مسئول معرفی سکه‌های جدید داخل سیستم هستند. این کوین‌ها به عنوان پاداش فعالیت بسیار سخت و پر هزینه ماینرها صادر می‌شوند.

هر بلوک تایید شده جدید، به بلاکی که بلافاصله قبل از آن آمده است، لینک خواهد شد. زیبایی پایگاه داده بلاک چینی همین است؛ تغییر داده درون یک بلاک، به محض اضافه شدنش به بلاک چین عملا غیر ممکن است، چرا که آن‌ها با اثبات‌های رمزنگاری شده ایمن نگه داشته می‌شوند. تولید این اثبات‌ها بسیار پرهزینه و بازگردانشان شدیدا دشوار است.

به طور خلاصه، یک BlockChain زنجیره‌ای از بلاک‌های داده متصل به هم است. آن‌ها بر اساس زمان ایجاد و به صورت پشت سر هم مرتب شده و با استفاده از اثبات‌های رمزنگاری شده، امن نگه داشته می‌شوند.

در اینجا تنها برای ایجاد پیش‌زمینه به منظور درک تفاوت بلاک چین و بیت کوین به بخشی از نحوه کار فناوری زیربنایی (بیشتر) رمز ارزها اشاره کردیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه پیشنهاد می‌کنیم به مطلب زیر مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: بلاک چین چگونه کار می‌کند؟ با نحوه کار بلاک چین آشنا شوید

رمز ارز (کریپتوکارنسی)

به زبان ساده، یک رمز ارز، یک فرم دیجیتال از پول است که به عنوان وسیله‌ای برای مبادله داخل شبکه‌ای توزیع شده از کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخلاف سیستم‌های بانکی سنتی، تراکنش‌های انجام شده در این شبکه از طریق یک دفتر کل دیجیتال (بلاک چین) عمومی ردیابی می‌شوند. در برخی مواقع تراکنش‌ها به صورت مستقیم بین کاربران انجام شده (نظیر به نظیر یا همان P2P) و نیازی به واسطه‌ها نیست.

منظور از کریپتوکارنسی یا رمز ارز برای خطاب کردن شکل جدید ارزهای دیجیتال، اشاره به کاربرد فنون رمزنگاری به منظور ایمن‌سازی سیستم اقتصادی است. به لطف رمزنگاری، از ایجاد واحدهای جدید رمز ارز و اعتبار‌سنجی راحت معاملات، اطمینان حاصل خواهد شد.

اگرچه تمام رمز ارزها شبیه بیت کوین قابل استخراج و ماین کردن نیستند، اما شبکه‌ی بخش قابل توجهی از آن‌ها متکی به فرآیند ماینینگ است. در اینجا، عرضه سکه‌های جدید به آهستگی و به صورت کنترل شده صورت می‌گیرد. هدف، جلوگیری از ریزش قیمت به خاطر افراط در صدور کوین‌های جدید است، همانطور که یک دولت نیز با چاپ بی‌رویه اسکناس، بسترساز کاهش ارزش آن می‌شود؛ استخراج تنها راه ایجاد سکه‌های دیجیتالی در این دسته شبکه‌ها است تا از تورم، چیزی که ارز فیات را تهدید می‌کند، جلوگیری شود. در رابطه با یک ارز فیات، یک دولت قادر به کنترل حجم پول است، اما این کار در یک سیستم پولی غیر متمرکز امکان‌پذیر نیست.

بیت کوین

بیت کوین نخستین کریپتوکارنسی است و به طور طبیعی، محبوب‌ترین مورد نیز به شمار می‌رود. این رمز ارز در سال 2009 توسط یک فرد یا گروهی از افراد تحت نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) عرضه شد. ایده اصلی، ایجاد یک سیستم پرداخت الکترونیکی مستقل و غیر متمرکز بر اساس اثبات ریاضی و رمزنگاری بود. اگرچه قرار بود Bitcoin با کنار زدن محدودیت‌های سیستم‌های پولی سنتی، به روشی متداول برای انتقال سریع ارزش تبدیل شود، اما امروز هدف بیشتر افراد از خرید بیت کوین ذخیره ارزش است. به عبارتی به جای پول، آن را شبیه طلا یا دیگر دارایی‌های ارزشمند برای ذخیره ارزش، تلقی می‌کنند.

بیت کوین بخش قابل توجهی از حجم معاملات روزانه در بازار کریپتوکارنسی را در اختیار دارد، با این حال، در این حوزه تنها نیست. نزدیک به 5 هزار ارز دیجیتال وجود داشته و بالای 3700 مورد آن‌ها در وب سایت coinmarketcap.com فهرست شده‌اند. برخی از آن‌ها کپی مستقیم بیت کوین بوده‌اند، اما تعدادی دیگر، از مکانیزم‌ها و ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود بهره می‌برند.

نکته‌ای بسیار مهم، عدم وجود یک بلاک چین اختصاصی برای تمام رمز ارزها است. برخی کریپتوکارنسی‌ها روی یک شبکه بلاک چین از قبل حاضر، ایجاد شده‌اند و تعدادی از آن‌ها، به طور کامل از ابتدا برنامه‌نویسی شده‌اند. برای درک بهتر این موضوع که به شناخت تفاوت بلاک چین و بیت کوین کمک می‌کند، پیشنهاد می‌کنیم مطلب زیر را مطالعه کنید.

بیشتر بخوانید: تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال چیست؟ مقایسه Coin و Token

شبیه بیشتر رمز ارزها، برای عرضه سکه‌های دیجیتالی بیت کوین محدودیتی در نظر گرفته شده است. بعد از رسیدن به حد تعیین شده توسط پروتکل، دیگر کوین جدیدی صادر نخواهد شد. حد و قانون مشخصی وجود نداشته و از پروژه‌ای به پروژه دیگر، مقدار متفاوت است. به عنوان مثال برای بیت کوین، 21 میلیون واحد در نظر گرفته شده است. اگرچه تا امروز، بالای 18.5 میلیون سکه BTC صادر شده است، اما به خاطر فرآیند هاوینگ و دشوار شدن کار استخراج به مرور زمان، آخرین بیت کوین حوالی سال 2140 میلادی ضرب خواهد شد!

پروتکل بیت کوین متن باز است، به این معنی که همه می‌توانند کد آن را بررسی کرده و پیشنهاداتشان را برای بهبود یا ایجاد تغییرات ضروری، به انجمن مربوط به این رمز ارز ارائه کنند. توسعه‌دهندگان زیادی در سراسر دنیا، در پیشبرد پروژه بیت کوین مشارکت دارند.

نتیجه‌گیری از بررسی تفاوت بلاک چین و بیت کوین

بلاک چین یک فناوری است. شبیه هر فناوری دیگر، کاربردهای متعددی می‌توان برای BlockChain در نظر گرفت، چنانچه پی بردن دنیا به ظرفیت و پتانسیل بالای آن سبب شده شرکت‌های زیادی به تحقیق درباره کارکردها و کاربردهای بلاک چین در صنایع گوناگون، بودجه‌های کلان اختصاص بدهند.

در حال حاضر، پراستفاده‌ترین و مهمترین کاربرد BlockChain، ایجاد شبکه‌‌های پولی رمزنگاری شده، توزیع شده و غیر متمرکز است. تاکنون رمز ارزهای متعددی با استفاده از بلاک چین ساخته شده‌اند که نخستین و محبوب‌ترین مورد، بیت کوین به شمار می‌رود. این تعریف، احتمالا به شفاف‌سازی تفاوت بلاک چین و بیت کوین برای شما کمک زیادی کرده است.

بد نیست بدانید بلاک چین تنها فناوری ساخت شبکه‌های کریپتوکارنسی نیست. به عنوان نمونه می‌توان به ریپل، سومین رمز ارز برتر بازار از نظر ارزش و سرمایه کل، اشاره کرد که از BlockChain استفاده نمی‌کند.

منبع: binance