استاندارد BRC20 چیست؟ آشنایی با استاندارد ساخت توکن مثلی روی بیت کوین

استاندارد BRC20 برای ساخت توکن مثلی و قابل تعویض (Fungible) روی شبکه بلاک چین بیت کوین یکی از موضوعات مهم و داغ ماه‌های اخیر در دنیای کریپتو بوده است. پس از تغییرات مهم و گوناگون، در جدیدترین رویداد شاهد معرفی استاندارد شبکه BRC-20 بیت کوین هستیم که از پروتکل اوردینالز برای ساخت توکن‌های مثلی روی این شبکه استفاده می‌کند. اما این استاندارد چیست و چه تفاوتی با توکن‌های ERC-20 دارد؟ پروتکل BRC-20 چه کاربردها، معایب و مزایایی دارد و چه کسی آن را معرفی کرده است؟ اگر شما هم دوست دارید درباره استاندارد توکن BRC-20 بیشتر بدانید، پیشنهاد می‌کنیم خواندن این مقاله از بیت ۲۴ را از دست ندهید.

بیت کوین به عنوان اولین و محبوب‌ترین ارز دیجیتال مدت‌هاست که مورد توجه مردم قرار گرفته و پیدایش آن، موجی از تغییرات و رویدادهای مهم را رقم زده است. این رمز ارز ارزشمند که با هدف ایجاد یک سیستم انتقال پولی به شکلی غیر متمرکز و همتابه‌همتا پا به عرصه گذاشت، معادلات و چهارچوب‌های مالی را در جهان تغییر داد. تا آن زمان کسی تصور نمی‌کرد روزی یک واحد پولی تماما دیجیتالی و بدون دخالت دولت‌ها و نهادهای بزرگ مالی بتواند در برابر ارزهای فیات قد علم کند و دگرگونی فوق‌العاده‌ای را سبب شود.

با آنکه شبکه بیت کوین عمر چندانی طولانی در مقایسه با واحدهای پولی مرسوم دنیا ندارد، اما همین مدت کافی بود تا مردم درباره اهمیت و جایگاه این دارایی دیجیتال بیشتر بدانند و متوجه اهمیت هدفی که این ارز دیجیتال به دنبال آن است، شوند. دوران رشد بیت کوین با رویدادها و پستی و بلندی‌های مختلفی همراه بود، اما اکنون و پس از گشت حدود ۱۴ سال از زمان عرضه این واحد پولی، ساخته ساتوشی ناکاموتو همچنان پابرجا بوده و توسعه‌دهندگانی که در پیشرفت این شبکه نقش داشتند، به دنبال ارتقاء ویژگی‌ها و امکانات متنوع این بلاک چین هستند.

تاریخچه ساخت استاندارد BRC20 و ماجرای پروتکل اردینالز

برای درک بهتر تاریخچه استاندارد توکن BRC-20 بهتر است به ۲ سال پیش بازگردیم. در نوامبر ۲۰۲۱ (آبان ۱۴۰۰) و پس از مدت‌ها انتظار، بلاک چین بیت کوین به‌روزرسانی تپروت (Taproot) را انجام داد. در این آپدیت تغییرات مهمی در ارتباط با افزایش حریم خصوصی و تغییر داده‌های تراکنش‌ها انجام شد. همین دگرگونی‌های متنوع و مهم در نهایت موجب شد تا بعدها امکان توسعه قابلیت‌های جدیدی رو بیت کوین فراهم شود.

به طور خلاصه، ارتقاء تپروت در ادامه به تکمیل به‌روزرسانی جنجالی سگویت (SegWit) منجر شد. در این آپدیت مهم با تجمیع تراکنش‌ها، فضای موجود هر بلاک شرایط بهینه‌تری پیدا کرد. با این تغییر، امکان افزودن یا تعبیه داده‌های بیشتر از طریق داده‌های شاهد (Witness) تراکنش‌ها امکان‌پذیر شد. با آنکه تخمین افزایش سایز بلاک‌ها پس از به روز‌رسانی سگویت بین ۳ تا ۳.۵ مگابایت در نظر گرفته شده بود، اما این میزان هیچگاه به حداکثر خود که حدود ۴ مگابایت بود نزدیک نشد و تنها پس از معرفی پروتکل اردینالز شاهد افزایش حجم بلاک‌‌ها تا میزان ۳.۹ مگابایت بودیم. جالب است بدانید یکی از بزرگ‌ترین بلاک‌های بیت کوین که اردینال نام گرفت، حجمی معادل 3.9MB داشت. این بلاک حاوی ۶۳ تراکنش و نقاشی از یک جادوگر ریش‌دار بود.

اینسکریپشن 652 – تصویر جادوگر داخل بزرگترین بلاک اوردینال بیت کوین

احتمالا موضوعاتی که تا به اینجا مطرح کردیم، اندکی گیج‌کننده به نظر می‌رسند که طبیعی است، اما اگر بخواهیم به طور ساده این موضوع را بیان کنیم، بهتر است بگوییم به‌روزرسانی تپروت با ترکیب و تجمیع تراکنش‌ها و کاهش داده‌های مورد نیاز برای انجام تراکنش، فضایی را ایجاد کرد که در نهایت بستری برای توسعه پروتکل اردینالز و استاندارد BRC20 فراهم شد. در حقیقت، تغییرات صورت‌گرفته و فضای موجود این امکان را داد تا افراد بتوانند داده‌های قابل‌ردیابی روی هر ساتوشی در شبکه بیت کوین بیفزایند و همین موضوع سرآغاز فصل تازه‌ای از تکامل بیت کوین بود.

اشاره کردیم که تا زمان عرضه پروتکل اردینالز هیچگاه سایز بلاک‌ها به نزدیکی ماکزیمم خود نرسیده بودند، اما در ژانویه ۲۰۲۳ (دی ماه ۱۴۰۱)، کیسی رودرمور (Casey Rodarmor) پروتکل Ordinals را توسعه داد و تغییر مهمی را زمینه‌ساز شد. با این سازوکار کاملا جدید، بلاک چین بیت کوین برای اولین بار این فرصت را پیدا کرد تا بتواند چیزی مشابه به توکن‌های غیرمثلی را تولید و پشتیبانی کند. از آنجایی که هر ساتوشی به خودی خود خاص و ویژه است، بنابراین پروتکل اردینالز این امکان را فراهم کرد تا کاربران بتوانند علاوه بر تراکنش‌ها، داده‌های بیشتری را روی هر ساتوشی حکاکی یا به عبارتی اینسکرایب (Inscribe) کنند.

در چند هفته اول، پس از معرفی پروتکل اردینالز، این بستر عمدتا برای ایجاد NFTهای بیت کوین مورد استفاده قرار می‌گرفت. به عنوان مثال، غول‌های یوگا لبز (Yuga Labs) و دی‌گادز (DeGods) هر دو مجموعه‌هایی مبتنی بر اردینالز منتشر کردند که بلافاصله تمامی آیتم‌های آن‌ها به فروش رفتند. بسیاری از مجموعه‌های جدید مانند تپروت ویزارد (Taproot Wizards) و بیت کوین فراگ (BitcoinFrogs) نیز به شدت مورد استقبال کاربران قرار گرفتند.

همان‌طور که اشاره کردیم، یکی از دلایلی که Ordinals به شهرت رسید، این واقعیت ساده بود که ساتوشی‌ها اساسا یک سیستم کمیاب داخلی دارند، بدین معنا که هر ساتوشی تاریخچه‌ای منحصر به فرد دارد. به عنوان مثال ساتوشی‌های استخراج شده در ۱۰۰۰ بلاک اول، یا حتی آن‌هایی که توسط خود ساتوشی ناکاموتو، بنیان‌گذار بیت کوین، استخراج شده‌اند، از نظر خاص بودن ارزش و ماهیتی متفاوت دارند. در عین حال، از آنجایی که او مدت زیادی فعالیت خاصی نداشته و کسی درباره او چیز چندانی نمی‌داند، بنابراین ساتوشی‌ها او خاص و کمیاب تلقی می‌شوند.

این تغییر بزرگ موجب شد کلکسیونرها و افرادی که تا پیش از این چندان روی خوشی به ساخته ساتوشی ناکاموتو نشان نمی‌دادند نیز به جرگه طرفداران آن بپیوندند. البته این شور و اشتیاق چندان بی‌دردسر و مشکل نبود، چرا که موجب شد هزینه‌های شبکه بیت کوین افزایش یابد و همین مورد افزایش نگرانی و مخالفت‌های گوناگون در ارتباط با استفاده از پروتکل اردینالز را در پر داشت.

اما آنچه که تا بدینجا توضیح دادیم، به این دلیل بود که بگوییم ساخت استاندارد BRC20 که موضوع مقاله ماست، بر اساس یک سری اتفاقات زنجیروار و دنباله‌دار روی داده است. هر تغییر، زمینه‌ساز توسعه موضوعات جدید شده و پیاده‌سازی اوردینالز نیز مسیر ساخت استانداردی جدید و مبتنی بر شبکه بیت کوین را فراهم کرده است.

در ماه مارس ۲۰۲۳ (اسفند ۱۴۰۱) توسعه‌دهنده ناشناس اتریوم با نام مستعار Domo با بهره‌گیری از چهارچوب‌های پروتکل اردینالز، زمینه‌ای را برای استانداردی جدید به نام BRC-20 فراهم کرد. با آنکه او این استاندارد را به شکل آزمایشی عرضه کرد، اما تنها در مدت زمان کوتاهی موجی از توکن‌های جدید و مبتنی بر شبکه بیت کوین روانه بازار شدند.

استاندارد توکن BRC-20 چیست و چگونه کار می‌کند؟

استاندارد BRC-20 نوعی فریم ورک یا چهارچوبی آزمایشی است که از پروتکل Ordinals بیت‌کوین استفاده کرده و به کاربران اجازه می‌دهد تا توکن‌های مثلی یا تعویض‌پذیر یا قابل تعویض (Fungible) را روی شبکه بیت کوین ضرب کنند. توکن‌هایی که با استاندارد BRC20 توسعه پیدا می‌کنند، قابل تقسیم بوده و در عین حال، خاص و منحصربه‌فرد هم نیستند، بدین معنا که هر واحد از یک توکن BRC20، با توکن دیگر یکسان است و تفاوتی ارزشی مانند آنچه در توکن‌های NFT شاهدش هستیم، وجود ندارد. توکن‌های مبتنی بر استاندارد BRC-20 به جای استفاده از قراردادهای هوشمند، از پروتکل اردینالز استفاده می‌کنند.

توکن‌هایی که با این استاندارد توسعه پیدا می‌کنند هنوز در فاز آزمایشی و آزمون و خطا هستند و با توجه به ناشناختگی این چهارچوب و بخش‌های مختلف آن، کاربران نیز با دید احتیاط و یادگیری به آن نگاه می‌کنند. به نظر می‌رسد از آنجایی که توکن BRC-20 بیت کوین مانند استاندارد TRC-20 و استاندارد ERC-20 هنوز به بلوغ کامل نرسیده و در خصوص چند و چون و اجرای آن بحث‌های فراوانی وجود دارد، بنابراین برای توسعه‌دهندگان میم کوین گزینه جذاب‌تری باشد.

با آنکه از نقطه نظر فنی این توکن‌ها دارای ویژگی‌هایی خاص و متفاوت با همتایان خود هستند، بنابراین این احتمال وجود دارد که زمانی نه چندان دور، استاندارد BRC20 بتواند نقش مهمی را در اکوسیستم بیت کوین ایفا کند. اگر ایرادات و برخی موضوعات در خصوص این چهارچوب توکنی حل و فصل شود، می‌توان شاهد گسترش ریشه‌های بیت کوین به دیفای و برنامه‌های غیر متمرکز گوناگون نیز باشیم.

برای اینکه در خصوص نحوه سازوکار توکن‌های BRC-20 اطلاعات بیشتری داشته باشیم، بهتر است در خصوص سیستم Ordinals به‌عنوان بستری که این استاندارد روی آن اجرا می‌شود، مواردی را بدانیم.

به لطف قابلیت Inscriptions یا در اصطلاح عامیانه کتیبه‌نویسی در پروتکل اوردینال، افراد می‌توانند داده‌های مورد نظر خود را روی کوچک‌ترین واحد بیت کوین که ساتوشی نام دارد، اضافه کنند. با وجود امکان حکاکی یا همان افزودن داده روی هر ساتوشی، می‌توان داده‌های جاوا اسکریپت یا JSON را به هر ساتوشی به شکل جداگانه اضافه کرد.این داده‌ها می‌توانند شامل تصویر، متن یا حتی کد‌ باشند. هر ساتوشی با داده‌های JSON اضافه شده به آن Ordinal گفته می‌شود و اساسا می‌تواند به‌عنوان یک توکن غیر مثلی در شبکه بیت کوین عمل کند.

اما در این میان، استاندارد BRC20 چگونه کار می‌کند؟ این فریم ورک با استفاده از امکان افزوده شدن داده‌ها به هر ساتوشی، قابلیت تعویض‌پذیری یا مثلی شدن را به هر توکن می‌دهد. از آنجایی که از نظر فنی و ساختاری امکان استفاده از قراردادهای هوشمند در شبکه بیت کوین وجود ندارد، بنابراین برای اینکه بتوان یک استاندارد توکن بر بستر این شبکه پیاده‌سازی کرد، استانداردهای ساخت توکن و امکان مینت کردن و انتقال آن‌ها از طریق داده‌های JSON انجام می‌شود. بنابراین با اضافه شدن قواعد و چهارچوب‌هایی مشخص در قالب داده‌های JSON، این امکان وجود دارد که توکن‌هایی با ارزشی مشابه و یکسان تولید کرد؛ دقیقا همان کاری که استاندارد BRC-20 بیت کوین انجام می‌دهد.

اگر مطالب گفته شده در خصوص سازوکار BRC20 چندان برایتان واضح یا قابل درک نیست، آن را به شکلی کاملا ساده تعریف می‌کنیم. استاندارد BRC-20 را مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها در نظر بگیرید که توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از آ‌ن‌ها توکن‌های جدیدی بر بستر شبکه بیت کوین بسازند که هر کدام ارزش یکسانی دارند و به راحتی قابل مبادله هستند. این دستورات با استفاده از قابلیت‌های پروتکل اردینالز بیت کوین میسر شده است.

تفاوت توکن‌های ERC-20 با BRC-20

با آنکه از برخی جهات توکن‌های مبتنی بر بیت کوین با استانداردهایی مانند ERC-20 مشابه هستند و اهداف تقریبا یکسانی را دنبال می‌کنند، اما هر کدام از این چهارچوب‌ها تفاوت‌های مهم و کلیدی با یکدیگر دارند که بد نیست به آن‌ها اشاراتی داشته باشیم.

یکی از تفاوت‌های کلیدی میان این دو مفهوم، قابلیت برنامه‌ریزی (Programmability) و مدیریت است. توکن‌های ERC-20 از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند که امکان عملکرد پیچیده توکن و تعامل با دیگر برنامه‌های غیرمتمرکز در اکوسیستم اتریوم را فراهم می‌کند. در مقابل، توکن‌های BRC-20 به قراردادهای هوشمند متکی نیستند و در عوض، آن‌ها از اینسکرایب داده‌های JSON برای استقرار توکن، ضرب کردن و انتقال در بلاک چین بیت کوین استفاده می‌کنند. این تمایز در برنامه‌ریزی و عملکردها تأثیر به‌‌سزایی بر کاربردها و امکان استفاده از توکن‌های آن‌ها در اکوسیستم‌ها و برنامه‌های مختلف دارد.

مورد مهم دیگر این است که توکن های BRC-20 هنوز در فاز آزمایشی هستند و اکوسیستم پیرامون آن‌ها در مقایسه با توکن‌های ERC-20 نسبتا نوپا تلقی می‌شود. در نتیجه، ابزار، منابع توسعه‌دهنده و زیرساخت موجود برای توکن‌های BRC20 در مقایسه با اکوسیستم تثبیت‌شده ERC-20 محدودتر هستند. با این حال، این چهارچوب نوپا یک فرصت منحصربه‌فرد برای ساخت توکن‌ها در بلاک چین بیت کوین فراهم کرده است.

از آنجایی که شبکه بیت‌ کوین از اجماع اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند، برخی از فرآیندها در این زنجیره کندتر و گران‌تر از شبکه اتریومی هستند که از اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند. این بدان معناست که ایجاد توکن های BRC-20 به زمان، پول و بودجه بیشتری نسبت به انتشار یک توکن ERC-20 نیاز دارد. با این حال، همین مکانیسم PoW به این معنی است که توکن‌های بیت کوین بسیار امن‌تر و تغییر ناپذیرتر از توکن های ERC-20 هستند.

مزایا و معایب استاندارد BRC20

با آنکه هنوز به‌طور قطعی نمی‌توان درباره آینده و ادامه حیات استاندارد BRC20 صحبت کرد، اما در همین مدت زمان کوتاه برخی از ابعاد مثبت و منفی این فریم ورک مشخص شده است که در این قسمت، بخش‌هایی از آن را با هم مرور می‌کنیم.

مزایا

• سازگاری: BRC-20 به افراد امکان می‌دهد توکن‌هایی ایجاد کنند که به راحتی با بقیه بلاک چین مبتنی بر کد‌های بیت کوین سازگار باشند. از آنجایی که این زنجیره یکی از قابل اعتمادترین شبکه های جهاناست، طبیعتا ساخت دارایی‌های دیجیتال بر بستر بیت کوین می‌تواند از جنبه‌های مختلفی مورد اعتماد کاربران قرار گیرد. علاوه بر این، BRC-20 با کیف پول‌های بیت کوین و صرافی‌هایی که از این شبکه پشتیبانی می‌کنند سازگاری داشته و افراد در آغاز به کار با این استاندارد با پیچیدگی‌های کمتری مواجه هستند.
• امنیت: برخلاف توکن‌های تولیدشده توسط بلاک چین های مستقل، BRC-20 بسیار از نظر چهارچوب‌های امنیتی در جایگاه بالاتری قرار دارد. از آنجایی که این استاندارد توسط یکی از قوی‌ترین بلاک چین‌های جهان پشتیبانی می‌شود، بنابراین آسیب رساندن به سیستم‌های مبتنی بر استاندارد BRC20 برای بازیگران مخرب و هکرها چندان کار آسانی نخواهد بود. علاوه بر این، استاندارد توکن مثلی شبکه بیت کوین چهارچوبی غیرمتمرکز دارد و بر مکانیسم اثبات کار متکی است و از آنجایی که هک یا کنترل این بلاک چین تقریبا غیرممکن است، بنابراین می‌توان با اطمینان بیشتری به این استاندارد نگاه کرد.
• استفاده آسان: نبود قراردادهای هوشمند، استاندارد BRC-20 را به یک چهارچوب فوق‌العاده ساده تبدیل کرده است. برای استفاده از این فیرم ورک خاص، نیازی به پیکربندی قراردادهای هوشمند یا برآورده‌سازی برخی شرایط خاص وجود ندارد. برای کسانی که به این فناوری‌ها آشنایی ندارند، استفاده از BRC-20 می‌تواند ارسال تصاویر یا سایر داده‌ه از طریق شبکه بیت کوین را آسان‌تر کند. علاوه بر این، ضرب کردن توکن‌ها با استفاده از این استاندارد به مراتب راحت‌تر است، بنابراین می‌توانید توکن‌های جدیدی را بدون رایانه‌های پیچیده و مقدار قابل توجهی توان پردازشی ایجاد کرد.

محدودیت‌ها

اگرچه استاندارد BRC-20 می‌تواند در زمینه‌های مختلفی دارای برتری‌هایی باشد، اما ایرادات و نکات منفی در بطن این استاندارد وجود دارد که نباید از نظر دور بماند:

• معاملات پرهزینه و طولانی: علی‌رغم اینکه تعداد زیادی از Ordinalهای بیت کوین ایجاد شده‌اند، اما در چند ماه گذشته این رویداد برای جامعه بیت کوین به موضوعی مشکل‌ساز و چالش برانگیز تبدیل شده است. با حضور اردینالزها، نه تنها نهایی شدن تراکنش‌ها بیشتر طول می‌کشد، بلکه کارمزد آن‌ها نیز در حال افزایش است. این می‌تواند بدین معنا باشد که استفاده از استاندارد BRC20، پروژه‌های مبتنی بر بیت کوین را بسیار گران‌تر و زمان‌بر می‌کند.
• محدودیت در برخی قابلیت‌ها: اگرچه برخی از کاربران سادگی و راحتی BRC-20 را می‌پسندند، اما نباید فراموش کنیم که نبود قراردادهای هوشمند، عملکرد توکن را محدود می‌کند. افراد می‌توانند از قراردادهای هوشمند برای مدیریت دارایی‌ها، اتوماسیون، انتقال مشروط و شفافیت بیشتر شبکه استفاده کنند. باید توجه داشت که بدون قراردادهای هوشمند، عملکردهای این استاندارد توکن آزمایشی تنها به تراکنش‌های ساده محدود خواهد شد.
• فاز آزمایشی: این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که توکن‌های BRC-20 بسیار جدید هستند و به همین علت می‌تواند کاربران را با خطرات مختلفی روبه‌رو سازد. حتی کارشناسان ارزهای دیجیتال نیز در خصوص آینده و گسترش این استاندارد شک و شبه‌های فراوانی دارند. اگرچه استاندارد BRC20 پتانسیل رشد قابل توجهی دارد، اما احتمال شکست آن را نباید غیرممکن دانست. قدر مسلم اینکه هنوز پروژه‌های قابل اعتمادی که مبتنی بر استاندارد توکن BRC-20 بیت کوین باشد عرضه نشده‌اند، بنابراین توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال به دید تردید و پرریسک به این چهارچوب نوظهور نگاه می‌کنند.

معروف‌ترین توکن‌های BRC-20

در بخش قبل اشاره کردیم که یکی از ویژگی‌های مهم استاندارد BRC20، بحث سهولت در ضرب کردن توکن‌های جدید و مبتنی بر شبکه بیت کوین است. به همین دلیل، از 9 مارس 2023 (18 اسفند 1401) پروژه‌های متعددی ظهور کرده‌اند. بر اساس داده‌های پلتفرم ordiscan.com، در حال حاضر بیش از 40 میلیون Ordinals اینسکرایب شده است و از زمان راه‌اندازی این استاندارد جدید، بیش از ۴۰ میلیون تراکنش در شبکه بیت کوین انجام شده و جالب است بدانید هزینه‌ این تراکنش‌ها تا نوامبر ۲۰۲۳ (آبان 1402) به بیش از ۱۳۰۰ بیت کوین می‌رسد!

علاقه روزافزون به توکن های BRC-20، شور و شوق قابل توجهی را به اکوسیستم بیت کوین تزریق کرده است. در ادامه، به ۱۰ توکن مثلی برتر مبتنی بر شبکه بیت کوین بر اساس ارزش بازار اشاره می‌کنیم:

• ستس (SATS): ارز ستس یک توکن BRC-20 است که هدف آن تسهیل ریز تراکنش‌ها و فعال‌کردن نمایش واحدهای کوچک‌تر بیت کوین در بلاک چین است.
• اوردی (ORDI): ارز اوردی یکی از اولین توکن‌های BRC-20 است و قرار است تجارت در بازار دارایی‌های دیجیتال غیرمتمرکز Ordinals را تسهیل کند.
• RATS: ارز رتس یک میم کوین با الهام از حیوانات است که روی بلاک چین بیت کوین پیاده‌سازی شده و از استاندارد توکن BRC-20 استفاده می‌کند. نام این توکن از فراوان‌ترین پستاندار روی زمین یعنی موش صحرایی گرفته شده است.
• بنک (BANK): یک توکن مبتنی بر استاندارد BRC-20 است که که هدف آن ارائه خدمات مالی غیرمتمرکز از جمله وام، استقراض، و کشاورزی سود در بلاک چین بیت کوین است.
• ترک (TRAC): یک توکن مبتنی بر استاندارد BRC20 است که هدف آن افزایش شفافیت و قابلیت ردیابی زنجیره‌های تامین با استفاده از فناوری بلاک چین است.
• ووجک کوین (Wojak Coin): یک توکن دیگر و مبتنی بر استاندارد BRC-20 است که از میم های اینترنتی الهام گرفته و کارکرد مشخصی برای آن تعریف نشده است.
• زیرو ایکس بی تی (0XBT): توکنی است که هدف آن ایجاد یک صرافی غیر متمرکز (DEX) در بلاک چین بیت کوین است و کاربران را قادر می‌سازد تا ارزهای دیجیتال مختلف را با یکدیگر معامله کنند.
• وی ام پی ایکس (Vmpx): یک بازار غیر متمرکز برای خرید و فروش دارایی‌های مجازی، از جمله آیتم‌های درون بازی و کلکسیون‌های دیجیتالی ارائه می‌دهد.
• چمچا (CHAX): یک توکن مبتنی بر شبکه بیت کوین که تاکنون هیچ کارکرد خاصی برای آن ذکر نشده است.
• بیو پی (BIOP): توکنی است که هدف آن استفاده از فناوری بلاکچین به منظور تشویق افراد برای انجام اقداماتی در راستای حفظ محیط زیست است.
• نیلز (NALS): یک توکن BRC-20 با الهام از میم‌های اینترنتی، اما متأسفانه هیچ سند جامعی در مورد سازوکار و اهداف این توکن در حال حاضر در دسترس نیست.

علاوه بر توکن‌های ذکر شده، پروژه‌های BRC-20 قابل‌توجه دیگری نیز وجود دارند که عبارت‌اند از:

• پپه اوردینالز (PEPE): توکن‌های په په مبتنی بر BRC-20 که در اواخر مارس راه‌اندازی شد، میم کوین‌هایی هستند که هیچ کاربرد خاصی ندارند، اما طرفداران این ارز دیجیتال به شدت در توییتر فعال هستند.
• میم (MEME): همان‌طور که از نام آن پیداست، ارز دیجیتال MEME یکی دیگر از میم کوین‌هایی است که بر اسای BRC20 نیز توسعه داده شده و کاربرد خاص و مهمی برای آن ذکر نشده است.
• پیزا (PIZA): در ساخت این توکن از خرید تاریخی دو پیتزا در سال ۲۰۱۰ با استفاده از ۱۰ هزار بیت کوین الهام گرفته شده است. جالب است بدانید سازندگان این ارز دیجیتال BRC-20 آن را به عنوان یک میم کوین و بدون ارزش ذاتی یا بازده مالی مورد انتظار و تنها برای اهداف سرگرمی توصیف کرده‌اند.

کاربردهای توکن‌های مبتنی بر استاندارد BRC20

در آینده توکن‌های مبتنی بر استاندارد BRC20 می‌توانند به‌طور بالقوه برای انجام پرداخت‌ها در پلتفرم‌های تجاری و ارائه‌دهندگان خدماتی که به دنبال اتخاذ راه‌حل‌های انعطاف‌پذیرتر هستند، استفاده شوند. دیفای در بلاک چین بیت کوین هنوز در مراحل اولیه خود به سر می‌برد و تا رسیدن به دوران اوج مانند آنچه در شبکه‌ اتریوم شاهدش هستیم، فاصله زیادی دارد. با این حال، توکن‌های BRC-20 می‌توانند آغازگر یک سیستم مالی غیرمتمرکز در بلاک چین بیت کوین باشند. برخلاف ماهیت این ارز دیجیتال که بسیاری آن را غیر قابل انعطاف و خشک می‌دانند، اما استاندارد نوپای BRC20 می‌تواند انعطاف‌پذیری بیشتری به این شبکه بدهد و راه را برای پیاده‌سازی پروتکل‌های وام دهی دیفای، استقراض و ییلد فارمینگ باز کند.

اگر چه در حال حاضر شاهد توسعه و عرضه ارزهای دیجیتالی اغلب بی‌محتوا و میم محور بدون کاربردهای خاص با استفاده از استاندارد BRC-20 هستیم، اما در صورتی که این فریم ورک بتواند در آینده قابلیت‌های خود را به اثبات برساند و اعتماد توسعه‌دهندگان را به خود جلب کند، قطع به یقین شاهد توسعه پلتفرم‌ها و پروتکل‌های متنوع با کاربردی‌های بیشتری خواهیم بود.

علاوه بر موارد فوق، می‌توان از توکن‌های مثلی مبتنی بر شبکه بیت کوین برای کارها و ساخت توکن‌هایی با ماهیت‌های متفاوت نیز استفاده کرد از جمله:

• ساخت استیبل کوین‌ها: استاندارد BRC-20، علی‌رغم عملکرد محدود آن، می‌تواند برای ایجاد استیبل کوین‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد. همان‌طور که می‌دانیم، این دارایی‌های دیجیتال به یک دارایی باثبات مانند ارزهای فیات متصل هستند و برای سرمایه‌گذاران به‌عنوان پوششی در برابر نوسانات بازار کریپتو استفاده می‌شوند. از آنجایی که برای استیبل کوین‌ها، یکپارچه‌سازی قراردادهای هوشمند موضوعی اختیاری است و می‌توان از آن‌ها صرفا برای انتقال همتابه‌همتای یک دارایی دیجیتال با پشتوانه فیات استفاده کرد، بنابراین معرفی استیبل کوین‌های مبتنی بر BRC-20 می‌تواند کاربرد بیشتری را برای شبکه بیت‌کوین به ارمغان آورد و به‌عنوان یک واسطه تبادل پایدار عمل و کاربران بیشتری را به اکوسیستم بیت‌کوین جذب کند.
• نمایندگی دارایی دیجیتال یا فیزیکی: استاندارد BRC-20 می‌تواند برای توکنیزه کردن دارایی‌های دنیای واقعی مانند املاک و مستغلات، سهام شرکت‌ها و موارد گوناگون استفاده شود. در عین حال، کسانی که به‌دنبال تراکنش‌های ساده‌تر و امن‌تر هستند، می‌توانند از خدمات و امکاناتی که به واسطه این توکن ایجاد می‌شود، استفاده کنند. با پذیرش بیشتر این استاندارد و حل مشکلات آن، می‌توان شاهد پلتفرمی برای توکن‌سازی دارایی‌های فیزیکی و گسترش دامنه مدیریت دارایی‌های دیجیتال باشیم.
• توکن‌هایی برای تأیید هویت: از توکن‌های BRC-20 می‌توان به عنوان علائم یا نشانه‌هایی برای تأیید هویت استفاده کرد. با گره زدن هویت یک فرد به یک توکن خاص، کاربران به راحتی می‌توانند هویت خود را در چندین پلتفرم بدون نیاز به ارائه اطلاعات شخصی تأیید کنند. این می‌تواند تأیید هویت آنلاین را ساده‌تر کند و روشی ایمن و کارآمد را ارائه دهد که به حریم خصوصی کاربران احترام می‌گذارد.
• ساخت توکن‌های حاکمیتی: از توکن‌های مبتنی بر شبکه بیت کوین می‌توان در سیستم‌های رأی‌گیری غیرمتمرکز و در قالب یک توکن حاکمیتی استفاده کرد. هر توکن می‌تواند نشان‌دهنده یک رأی باشد و به دارندگان این امکان را بدهد تا در فرآیندهای تصمیم‌گیری در خصوص موضوعات مختلف شرکت کنند.

سخن پایانی؛ آینده استاندارد BRC-20 چه خواهد شد؟

پیش‌بینی آینده BRC20 بسیار دشوار است. برخی افراد در جامعه بیت کوین به‌شدت درباره این قابلیت جدید نگاهی منفی و منتقدانه دارند. چندی پیش Domo، خالق این استاندارد، نیز در مورد نحوه استفاده مردم از این چهارچوب ابراز نگرانی کرده بود. او در ارتباط با این پدیده نوظهور بارها اعلام کرده است که استاندارد توکن بیت کوین صرفا آزمایشی بوده و کاربران نباید به‌ چشم یک معدن طلای بزرگ دیگر برای سرمایه‌گذاری به آن نگاه کنند.

از آنجایی که دنیای کریپتو به ما نشان داده هیچ اتفاقی نامحتمل و وقوع هر رویدادی دور از انتظار نیست، بنابراین احتمال شکست BRC-20 نیز موضوعی عجیب نخواهد بود. از آنجایی که این استاندارد مشکلات مختلفی را در پروتکل بیت کوین ایجاد کرده و بسیاری از طرفداران پروپاقرص این ارز دیجیتال از شرایط به‌وجود آمده ناراضی هستند، بنابراین عدم موفقیت این فریم ورک چندان بعید به نظر نمی‌رسد.

از سوی دیگر، تاکنون توکن‌های توسعه داده شده بیشتر فقط با محوریت میم کوین‌ها بوده‌اند و همین موضوع نگرانی‌های بیشتری ایجاده کرده است. از آنجایی که بسیاری از ارزهای ضرب‌شده روی شبکه بیت کوین بدون کاربرد و هدف خاصی عرضه شده‌اند، بنابراین این احتمال وجود دارد که بیشتر این دارایی‌ها در طول زمان ارزش خود را از دست بدهند و سرمایه‌گذاران با توکن‌های اساسا بی‌ارزش باقی بمانند.

با این حال، خطرات بالقوه در ارتباط با این ارزهای دیجیتال این واقعیت را نفی نمی‌کند که توکن‌های BRC-20 به شدت محبوب شده‌اند. آن‌ها هنوز هم برای بسیاری جالب و جدید هستند و می‌توانند فرصت‌های خوبی برای سرمایه‌گذاران ایجاد کنند. به عنوان مثال، PEPE در زمان نگارش این مطلب، ارزش بازاری در حدود 514 میلیون دلار دارد. تغییرات قیمت و هیجان پیرامون این دارایی نشان داد که می‌توان حتی از میم کوین‌ها نیز سود به‌دست آورد، اگرچه که این رویکرد بسیار پر خطر است.

همان‌گونه که به احتمال شکست استاندارد BRC20 پرداختیم، بد نیست روی دیگر سکه را نیز در نظر بگیریم؛ اینکه این استاندارد بتواند فراتر از وعده فعلی خود و به‌عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری فوق‌‌العاده عمل کند. توسعه پلتفرم‌های دیفای و گسترش مفاهیمی مانند استقراض، وام‌دهی، ییلد فارمینگ و بسیاری از موضوعات که امری پذیرفته‌شده و محبوب در شبکه‌هایی مانند اتریوم هستند، می‌توانند با استاندارد توکن مثلی BRC20 در شبکه بیت کوین نیز عملی شود. بسیار به دلیل نبود امکانات متنوع از تعامل با این شبکه بزرگ اجتناب می‌کنند، اما اگر یک پدیده جدید مانند توکن‌های BRC-20 بتوانند از پس فراز و نشیب‌های پیش‌رو برآیند و به خواسته‌های مختلف کاربران پاسخ مثبت دهند، بیت کوین به شبکه‌ای تبدیل خواهد شد که هیچ رقیبی نمی‌تواند به گرد پای آن برسد.

تهیه شده در بیت 24