پرایوسی کوین چیست؟ معرفی بهترین پرایوسی کوین های ارز دیجیتال

پرایوسی کوین نام یک گروه از ارزهای دیجیتال است که بیشترین تمرکز را روی بحث حفاظت از حریم خصوصی (پرایوسی – Privacy) کاربران دارند. در این مقاله می‌خواهیم نحوه کار یک پرایوسی کوین را شرح داده و بهترین‌ها در این دسته از رمز ارزها را معرفی کنیم.

مقدمه‌ای بر پرایوسی کوین‌ها

بیت کوین اولین بار به عنوان یک سیستم مالی جایگزین برای ارزهای تحت کنترل دولت‌ها معرفی شد. اما متاسفانه ماهیت این ارز دیجیتال باعث شده تا بعضی افراد به این نتیجه برسند که BTC امکانات کافی برای حفاظت از حریم خصوصی کاربرانش (به ویژه در کشورهای اقتدارگرا که استفاده از کریپتوکارنسی‌ها را محدود یا ممنوع می‌کنند) ندارد. بیت کوین یک بلاک چین عمومی است و هر کسی که منابع کافی برای تحلیل داده‌های روی زنجیره‌ای داشته باشد، می‌تواند هویت واقعی مالک یک آدرس عمومی BTC و لیست تراکنش‌های انجام شده توسط آن را پیدا کند. بنابراین می‌توان گفت که امنیت حریم خصوصی کاربران این ارز دیجیتال به نوعی از ارزهای فیات هم کمتر است.

بعضی از پرایوسی کوین ها مانند مونرو (XMR) و (DASH) به خاطر فراهم کردن امکان ارسال و دریافت ناشناس دارایی به محبوبیت رسیده‌اند. در نتیجه امروزه شاهد عرضه شدن تعداد بیشتری از پروژه‌های رمز ارزی متمرکز روی حریم خصوصی هستیم. تعداد این پروژه‌ها به حدی زیاد شده که کاربران برای پیدا کردن یک ارز دیجیتال مناسب با نیازهایشان سردرگم می‌شوند. از طرف دیگر نباید فراموش کرد که پرایوسی کوین ها به دلیل پتانسیل به کار گرفته شدن برای پولشویی و تامین مالی تروریسم، مورد توجه سازمان‌های اعمال کننده قوانین ضد پولشویی (AML) قرار گرفته‌اند.

در ادامه برترین ارزهای متمرکز بر حریم خصوصی و امکانات خاص هر کدام را به شما معرفی خواهیم کرد؛ ولی قبل از آن باید از مفهوم پرایوسی کوین مطلع باشیم.

مفهوم پرایوسی کوین

پرایوسی کوین ها گروهی از ارزهای دیجیتال هستند که با مخفی کردن اطلاعات مبدا و مقصد،‌ امکان انجام تراکنش‌های بلاک چینی خصوصی و ناشناس را فراهم می‌کنند. بعضی از تکنیک‌هایی که در این پروژه‌های رمز ارزی مورد استفاده قرار می‌گیرد، عبارتند از:‌ مخفی کردن موجودی واقعی کیف پول کاربر، مخفی کردن آدرس والت و ترکیب تراکنش‌ها برای مقابله با ردیابی شدن از طریق تحلیل‌های روی زنجیره‌ای. بلاک چین بیت کوین و سایر ارزهایی که در دسته پرایوسی کوین قرار نمی‌گیرند، معمولا به همه افراد اجازه می‌دهند آدرس‌های عمومی و تراکنش‌های انجام در شبکه‌هایشان را مشاهده کنند. این نوع شفاف‌سازی مشاهده تاریخچه واریز و برداشت حساب یک فرد را به فرآیندی نسبتا آسان تبدیل کرده است.

ارزهای دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی دو جنبه مختلف دارند: گمنام‌سازی و غیر قابل ردیابی بودن. گمنام‌سازی هویت کاربران شرکت کننده در تراکنش‌ها را مخفی می‌کند؛ غیر قابل ردیابی بودن هم باعث می‌شود هیچ کس نتواند مبدا یا مقصد تراکنش‌ها را با استفاده سرویس‌هایی مانند تحلیل بلاک چین پیدا کند.

پرایوسی کوین ها چگونه کار می‌کنند؟

پرایوسی کوین ها برای گمنام‌سازی هویت کاربران و غیر قابل ردیابی بودن تراکنش‌ها، از استراتژی‌های مختلفی بهره می‌گیرند تا بیشترین سطح امینت را برای حریم خصوصی کاربران فراهم کنند. از میان این راهبردها می‌توان آدرس‌های شناساگریز (stealth addresses)، امضاهای حلقه‌ای (ring signatures)، کوین جوین (CoinJoin) و zk-SNARK اشاره کرد. آدرس‌های شناسگریز فرستنده را وادار می‌کنند برای هر تراکنش از یک آدرس جدید استفاده کند تا راهی برای تشخیص ارتباط بین او و گیرنده وجود نداشته باشد. مونرو یکی از برترین پرایوسی کوین های دنیای کریپتو است که از یک نسخه خاص از این راهبرد به نام «پروتکل آدرس‌های شناسگریز دو کلیدی» (DKSAP) استفاده می‌کند.

کوین جوین یک نوع ترکیب کننده یا میکسر است که تراکنش‌های افراد مختلف را در یک تراکنش ترکیب کرده و سپس مبالغ مربوطه را با استفاده از آدرس‌های جدید، به مقاصد از پیش تعیین شده ارسال می‌کند. Zk-SNARK هم مخفف عبارت Zero-Knowledge Succinct Non-Interactive Argument of Knowledge (=اثبات آگاهی مختصر غیر تعاملی از طریق دانایی صفر) است و به دارندگان ارزهای دیجیتال اجازه می‌دهد صحت یک تراکنش را بدون فاش کردن اطلاعاتی چون موجودی حساب و آدرس‌های ارسال کننده و دریافت کننده، اثبات کنند.

آیا ارزهای دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی قانونی هستند؟

پاسخ به این سوال با توجه به قوانین هر کشور و منطقه جغرافیایی متفاوت خواهد بود. برای مثال دولت کره جنوبی معاملات پرایوسی کوین در صرافی‌های داخلی را ممنوع کرده تا جلوی پولشویی را بگیرد. در سایر کشورهایی که معاملات ارزهای متمرکز بر حریم خصوصی را ممنوع نکرده‌اند، قانونی بودن یا نبودن این ارزهای دیجیتال چندان واضح نیست. برای نمونه می‌توان به دولت ایالات متحده اشاره کرد که برای برخورد با پرایوسی کوین ها روشی متفاوت را در نظر گرفته و به دنبال توسعه ابزاری است که بتواند پوشش تراکنش‌ها در این شبکه‌های متمرکز بر حریم خصوصی را از بین ببرد.

تراکنش‌های خصوصی که از طریق پرایوسی کوین ها انجام شوند، همیشه با فعالیت‌های غیر قانونی مانند پولشویی و تامین مالی تروریسم مرتبط نیستند. بعضی از کاربران صرفا برای حریم خصوصی خود ارزش قائل هستند که جزو حقوق اساسی آنان محسوب می‌شود. با این حال، برخورد سختگیرانه سازمان‌های دولتی با ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی روند افزایشی پیدا کرده است. در مقابل افرادی چون ناوال راویکانت، ایلان ماسک و ادوارد اسنودن را داریم که حامی پروژه‌های متمرکز بر حریم خصوصی کاربران هستند.

در نهایت تصمیمات و اقدامات قانون گذارانی چون «گروه ویژه اقدام مالی» (FATF) سرنوشت قانونی پرایوسی کوین ها را مشخص خواهد کرد. در حال حاضر استفاده از ارزهای متمرکز بر حریم خصوصی به طور کامل ممنوع نشده، ولی این دسته از ارزهای دیجیتال کار کشورها و صرافی‌هایی که به دلیل مقرراتی چون «قانون سفر FATF» موظف به اشتراک اطلاعات مالی هستند، را دشوار کرده‌اند.

پرایوسی کوین های موجود در لیست معاملاتی صرافی‌ها

خارج شدن یا نشدن پرایوسی کوین ها از لیست معاملاتی مستقیما به دیدگاه‌های یک کشور یا وظایف آن در مورد اعمال قوانین ضد پولشویی (AML) و مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) بستگی خواهد شد. در حال حاضر شاید قانون گذاران راهی برای پیگیری تراکنش‌های انجام شده با ارزهای متمرکز بر حریم خصوصی نداشته باشند، اما ناظران مالی می‌توانند سرنوشت این ارزها در صرافی های متمرکز را مشخص کنند.

زمانی که یک قانون گذار معامله یک ارز خاص را ممنوع می‌کند، صرافی‌ها موظف خواهد بود که معاملات آن را کمترین زمان ممکن متوقف کنند، یا با خطر بسته شدن کسب و کارشان مواجه شوند. در چنین مواقعی، بعضی از بازارهای رمز ارزی معامله ارز مربوطه را متوقف کرده و برخی به کلی آن را از پلتفرم خود حذف می‌کنند. در حال حاضر افزایش روزافزون سختگیری‌های نهادهای مالی در برخورد با پرایوسی کوین ها باعث شده تا بعضی از صرافی‌ها این ارزهای غیر قابل ردیابی را از لیست معاملاتی خود خارج کنند، تا بعدا با مشکلات قانونی مواجه نشوند.

تاکنون صرافی‌هایی مانند بیترکس (Bittrex)، کوین چک (CoinCheck)، کوین بیس یوکی (Coinbase UK) و شیپ شیفت (ShapeShift) پرایوسی کوین های محبوبی مانند دش (DASH)، مونرو (XMR) و زی کش (ZEC) را از لیست معاملاتی خود حذف کرده‌اند. این در حالیست که صرافی جمنای (Gemini) زی کش در سپتامبر 2020 (شهریور 1399) را به لیست خود اضافه کرد. دلیل اصلی حذف شدن این ارزها، بند 16 قانون سفر FATF است که قانون گذاران کشورهای مختلف را واردار می‌کند تا اطمینان حاصل کنند که صرافی‌ها یا فراهم کنندگان خدمات دارایی‌های مجازی (VASP)، اطلاعات شناسایی کاربران خود را به هنگام انتقال دارایی به اشتراک می‌گذارند. بناراین زمانی که یک صرافی یا همان VASP به دنبال کسب مجوز از نهاد قانونی کشور خود باشد، به اجبار باید این قانون را بپذیرد.

علی‌رغم همه این اقدامات، بعضی گزارشات حاکی از آن است که تبهکاران همچنان بیت کوین را به پرایوسی کوین ها ترجیح می‌دهند.

معرفی بهترین پرایوسی کوین های ارز دیجیتال

در این بخش، بهترین ارزهای دیجیتالی که به خاطر ایجاد حریم خصوصی مناسب برای کاربران شناخته می‌شوند را به شما معرفی خواهیم کرد. خرید و فروش بیشتر آن‌ها در صرافی بیت 24 امکان‌پذیر است.

دش (Dash)

ارز دش یک ارز دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی است که از فورک شدن بلاک چین بیت کوین در سال 2014 به وجود آمد. این رمز ارز در ابتدا ایکس کوین (XCoin) نامیده می‌شد، اما پس از مدتی نام آن به دارک کوین (DarkCoin) و در نهایت به دش (Dash) تغییر پیدا کرد. شبکه دش از قابلیت گمنام‌سازی انتخابی پرایوت‌سند (PrivateSend) بهره می‌برد که در واقع از راهبرد کوین جوین برای مخفی کردن مبلغ واقعی تراکنش‌‌ها استفاده می‌کند.

تیم توسعه‌دهنده این ارز دیجیتال با نام دش کور گروپ (DCG) شناخته شده و کاربردی بودن و حفاظت از اطلاعات کاربر را به عنوان هداف اصلی Dash معرفی می‌کند. البته با توجه به این که دش یک فورک از بلاک چین بیت کوین است، گمنام‌سازی یکی از ویژگی بومی آن نیست. علاوه بر این، مدیر عامل دش‌پی (DashPay)، رایان تیلور (Ryan Taylor)، هم قبلا گفته بود که دش یک ارز دیجیتال بهبود دهنده گمنام‌سازی (AEC۹ نیست. در حال حاضر اطلاعات تمام تراکنش‌های DASH، شامل موجودی والت و آدرس‌های فرستنده و گیرنده، در بلاک چین قابل مشاهده هستند؛ البته به جز مواردی که کاربر به هنگام انجام تراکنش از قابلیت پرایوت‌سند استفاده کرده باشد.

مقایسه دش با بیت کوین

تفاوت اصلی میان دش و بیت کوین به الگوریتم‌های اجماع آنان مربوط می‌شود. این دو شبکه به صورت بومی از روش اثبات کار (PoW) استفاده می‌کنند، اما Dash یک لایه اضافی برای مکانیزم اثبات سهام (PoS) دارد که میزبان مستر نودها (masternode) است. بنابراین می‌توان گفت که دش از لحاظ آسان بودن روش استفاده، سرعت بالا و کارمزد پایین تراکنش‌ها،‌ بهترین پرایوسی کوین دنیای کریپتو است. این شبکه رمز ارزی از قابلیتی به نام اینستنت‌سند (InstantSend) هم برخوردار است که باعث می‌شود تراکنش‌ها به صورت تقریبا آنی تکمیل شوند.

در زمینه حفاظت از حریم خصوصی، دش برتری بزرگی نسبت به بیت کوین دارد و به کاربرانش اجازه می‌دهد که اطلاعات تراکنش‌های خود را به صورت دلخواه پنهان کنند.

مقایسه دش با مونرو

این دو ارز دیجیتال از حریم خصوصی کاربران خود محافظت می‌کنند، اما از لحاظ طراحی کاملا متفاوت هستند. دش الگوریتم‌های PoW و PoS را در سیستم دو لایه‌ای به کار می‌گیرد و گمنام‌سازی هویت کاربر و اطلاعات تراکنش‌های آن هم یک قابلیت اختیاری است.

از طرف دیگر، در شبکه مونرو همه تراکنش‌ها به صورت پیش فرض ناشناس هستند. بر خلاف Dash که صرفا از کوین جوین استفاده می‌کند، این شبکه تعدادی از راهبردهای محافظت از حریم خصوصی مانند امضاهای حلقه‌ای، تراکنش‌های حلقه محرمانه (RingCT) و… بهره می‌گیرد و در نتیجه ردیابی تراکنش‌های آن دشوارتر است. بنابراین می‌توان گفت که حریم خصوصی ایجاد شده برای کاربران مونرو قوی‌تر است، اما دش سرعت خیلی بیشتری داشته و کارمزدهای کمتری هم دریافت می‌کند.

مقایسه دش با زی کش

دش از الگوریتم هشینگ X11 استفاده می‌کند و زی کش در کنار الگوریتم Equihash، از مکانیزم zk-SNARK هم بهره می‌گیرد. از میان شباهت‌های این دو ارز دیجیتال می‌توان به فورک شدن از بلاک چین بیت کوین، اندازه بلاک حداکثر 2 مگابایتی و تایید بلاک‌های جدید طی 2.5 دقیقه اشاره کرد. ولی در زمینه حریم خصوصی، زی کش نسبت به دش برتری دارد؛ زیرا اگر کسی به مسترنودهای Dash دسترسی پیدا کند، قادر به ردیابی تراکنش‌های این شبکه خواهد بود.

مونرو (Monero)

مونرو توسط افراد زیادی به عنوان برترین پرایوسی کوین بازار معرفی می‌شود و با وجود ویژگی‌هایی چون تراکنش‌های حلقه محرمانه، آدرس‌های شناسگریز و امضاهای حلقه‌ای، شرایط لازم برای گمنام‌سازی کامل و پنهان کردن اطلاعات را فراهم می‌کند. حریم خصوصی ایجاد شده برای کاربران XMR تا حدی قوی است که سازمان درآمد داخلی آمریکا (IRS) به هر کسی که بتواند فناوری گمنام‌سازی این ارز دیجیتال را هک کند، جایزه‌ای به ارزش 625 هزار دلار خواهد داد.

برای مشاهده اطلاعات یک تراکنش در شبکه مونرو باید علاوه بر شناسه تراکنش (TXID)، آدرس عمومی دریافت کننده و کلید خصوصی تراکنش (کلیدی یکبار مصرف که به صورت خودکار برای هر تراکنش تولید می‌شود) را هم در اختیار داشته باشید. تنها زمانی که همه این اطلاعات را در دست داشته باشید، می‌توانید از کیف پول Monero GUI برای مشاهده و تایید انجام شدن تراکنش استفاده کنید.

مقایسه مونرو با بیت کوین

اعضای شبکه بیت کوین صرفا از هویت‌های مستعار استفاده می‌کنند، ولی در شبکه مونرو هویت و تقریبا تمام اطلاعات مربوط به تراکنش کاملا مخفی است. هر دو شبکه از الگوریتم PoW استفاده می‌کنند، ولی امروزه برای استخراج (سودآور) بیت کوین باید حتما از ASIC استفاده کنید. در مقابل مونرو همواره با استفاده از دستگاه‌های ASIC مخالف بوده و ماینرهای آن مجبور هستند فرآیند استخراج XMR را از طریق پرازنده مرکزی (CPU) و یا پردازنده گرافیکی (GPU) انجام دهند. الگوریتم هشینگ به کار گرفته شده توسط مونرو RandomX نام دارد و بیت کوین از SHA-256 استفاده می‌کند.

اندازه بلاک در شبکه بیت کوین ثابت است، اما شبکه مونرو از بلاک‌هایی با اندازه‌های منعطف استفاده می‌کند که در زمان افزایش حجم تراکنش‌ها یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود. علی‌رغم همه امکانات مونرو، نتایج یک مطالعه حاکی از آن است که مجرمین همچنان ترجیح می‌دهند از بیت کوین استفاده کنند؛ زیرا تبدیل BTC به ارز فیات آسان‌تر است.

زی کش (Zcash)

زی کش یک پرایوسی کوین محبوب است که در سال 2016 کار خود را با فورک شدن از بلاک چین بیت کوین آغاز کرد. این ارز دیجیتال تحت هدایت شرکت الکتریک کوین (Electric Coin Company) توسعه پیدا کرده و برای تایید تراکنش‌ها از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کند. زی کش با بهره‌گیری از مکانیزم‌هایی مانند تراکنش محافظت شده (shielded transactions) و zk-SNARKS قابلیت مخفی کردن اطلاعات تراکنش را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد.

مقایسه زی کش با مونرو

زی کش از مکانیزم zk-SNARKs استفاده می‌کند و مونرو ترکیبی از آدرس‌های شناسگریز و تراکنش‌های حلقه محرمانه (RingCT) را به کار می‌گیرد. پنهان‌سازی اطلاعات تراکنش زی  یک مورد اختیاری است که کاربر انتخاب می‌کند، ولی در مونرو تمام تراکنش‌ها به صورت پیش فرض ناشناس هستند. کاربران Zcash می‌توانند انتخاب کنند که کدام تراکنش به صورت عمومی نشان داده خواهد شد و کدام موارد از دید پنهان خواهند بود. در مقابل، توسعه دهندگان Monero بر این باورند که اگر محافظت از حریم خصوصی به یک امر اختیاری تبدیل شود، سطح حریم خصوصی کل شبکه تضعیف خواهد شد.

مقایسه زی کش با بیت کوین

شبکه زی کش شباهت زیادی به بیت کوین دارد، ولی کاربران آن می‌توانند به صورت اختیاری اطلاعات تراکنش‌هایشان را پنهان کنند. در ضمن روش توزیع پاداش استخراج زی کش هم با بیت کوین تفاوت دارد. ماینرهای BTC تمام پاداش را دریافت می‌کنند، اما در شبکه Zcash روش متفاوتی به کار گرفته می‌شود. در گذشته 10 درصد از پاداش استخراج به منظور تامین هزینه توسعه، در اختیار شرکت الکتریک کوین قرار می‌گرفت و بین سهامداران آن توزیع می‌شد. اما در نوامبر 2020 (آبان 1399) این 10 درصد طی فرآیند هاوینگ از بین رفت. در حال حاضر ماینرها 80 درصد از پاداش را دریافت می‌کنند و 20 درصد باقیمانده بین صندوق تامین سرمایه پروژه‌های زی کش، شرکت الکتریک کوین و بنیاد زی کش (Zcash Foundation) تقسیم می‌شود.

بیم (Beam)

بیم یک ارز دیجیتال خصوصی و ناشناس است که از یک بلاک چین متمرکز بر حریم خصوصی به نام میمبل ویمبل (Mimblewimble) استفاده می‌کند. این بلاک چین با ارائه اطلاعات در قالبی فشرده‌تر که زودتر دانلود می‌شود و تایید و هماهنگ شدن با آن آسان‌تر است، باعث بهبود کلی سطح مقیاس پذیری پروتکل‌های PoW شده است.

در شبکه بیم می‌توان از طریق آدرس‌های غیر قابل شناسایی، تراکنش‌های غیر قابل ردیابی انجام داد. علاوه بر این، Beam از طریق مکانیزمی به نام دندلاین (Dandelion) ترافیک شبکه خود را پنهان می‌کند. در نگاه اول، تراکنش‌هایی که یک بلاک بیم را تشکیل می‌دهند، به عنوان یک تراکنش واحد نمایش داده می‌شوند.

گرین (Grin)

ارز گرین در ژانویه 2019 (دی 1397) عرضه شد و همانند بیم از بلاک چین میمبل ویمبل استفاده می‌کند. این ارز دیجیتال در حال حاضر به عنوان یکی از برترین پرایوسی کوین های ضدسانسور و مقیاس پذیر شناخته می‌شود. گرین توسط یک فرد ناشناس تاسیس شده، ولی به او وابسته نیست و انگیزه سایر توسعه‌دهندگان این پروژه هم عمدتا به دلیل کمک‌های مالی کاربران به وجود آمده است. این شبکه قانون بحث بر انگیزی (و به عقیده بعضی افراد هیجان انگیزی) در مورد استخراج دارد: پاداش استخراج در تمام بازه‌های زمانی ثابت خواهد بود. این یعنی اگر ماینری در سال 2030 عضو این شبکه شود، پاداشی مشابه با ماینری که اولین بلاک را در ژانویه 2019 استخراج کرد، به دست خواهد آورد.

شبکه گرین از یک استاندارد تراکنش واحد به نام اسلیتپک (Slatepack) استفاده می‌کند تا در کنار بهبود تجربه کاربران و توسعه‌دهندگان، امکاناتی چون حریم خصوصی، امنیت، سازگاری و مدیریت فایل بهبودیافته را فراهم کند.

پیوکس (PIVX)

PIVX مخفف عبارت Protected Instant Verified Transactions (به معنای تراکنش‌های آنی تایید شده و محافظت شده) است. پیوکس در ژانویه 2016 (دی 1394) به عنوان یک بلاک چین اثبات کار عرضه شد، اما از آگوست 2016 (مرداد 1395) مکانیزم فعالیت خود را به اثبات سهام تغییر داد. PIVX یک رمز ارز متمرکز بر حریم خصوصی بوده که هدف اصلی آن محفاظت از اطلاعات کاربران است. پروتکل حریم خصوصی جدید این بلاک چین در سال 2020 پیاده سازی شد و تحت عنوان SHIELD شناخته می‌شود. این پروتکل محافظت از اطلاعات مالی، اولین پروتکل مبتنی بر zk-SNARK بود که در محیط یک بلاک چین اثبات سهام اجرا شد. پروتکل SHIELD به طور کامل از اطلاعات تراکنش‌ها و هویت فرستنده و گیرنده دارایی محافظت می‌کند.

کاربران این شبکه قادر به پنهان کردن مبدا ارسال، مقدار تراکنش و آدرس‌های دخیل در آن هستند. از میان مزایای دیگر پیوکس می‌توان به اثبات‌های کم‌حجم (که شاید حجم کوچک 144 بایتی داشته باشند)، تکمیل تراکنش طی نیم ثانیه، ایجاد کلید اختصاصی برای مشاهده اطلاعات تراکنش‌ها و کاربردوستانه بودن فرآیند انجام تراکنش اشاره کرد. به طور کلی کاربران پیوکس می‌توانند 4 نوع تراکنش متفاوت انجام دهند: شفاف (transparent)، شیلدینگ (shielding – مبدا شفاف و مقصد پنهان)، دی-شیلدینگ (de-shielding – مبدا پنهان و مقصد شفاف) و شیلد (shield – محافظت کامل).

پروژه بلاک چینی PIVX ساختاری غیر متمرکز و متن باز دارد و مدیریت آن بر عهده یک سازمان خودگردان غیر متمرکز (DAO) است. توکن بومی این بلاک چین نیز با نماد PIV شناخته می‌شود.

بایت کوین (BCN)

بایت کوین (Bytecoin) به عنوان اولین ارز دیجیتال غیر قابل ردیابی جهان شناخته می‌شود. بایت کوین برای تضمین حریم خصوصی کاربر، از فناوری CryptoNote استفاده می‌کند. این پروتکل، از امضاهای حلقوی برای بستن معاملات و همچنین غیرقابل پیوند کردن آدرس‌ها استفاده کرده و این کار را نیز از طریق تولید آدرس‌های یکبار مصرف و غیر قابل تکرار انجام می‌دهد.

سوپر زیرو (SERO)

سوپر زیرو (Super Zero)، توکن اصلی پلتفرم SERO Dapp است. پرایوسی کوین سوپر زیرو برای حفظ حریم شخصی از Super-ZK استفاده می‌کند. طبق گزارشات، این پلتفرم 20 برابر سریع‌تر از ارتقای نوپای zk-SNARKs است. خالق این پرایوسی کوین ادعا می‌کند اولین پروتکل پشتیبانی‌کننده از قراردادهای استفاده‌کننده از اثبات‌ دانش صفر است.

کومودو (KMD)

ارز کومودو (Komodo) یکی پرایوسی کوین دیگر است. کومودو، یک فورک از زی کش است، که این پروژه را قادر به اجرای پروتکل zk-SNARKs می‌کند. اگر یک پروژه بخواهد حریم شخصی کومودو را به عنوان یک ویژگی اختیاری استفاده کند، این پلتفرم به راحتی این خواسته را امکان‌پذیر می‌سازد. این پلتفرم تنها با تبدیل کردن حریم خصوصی به یک گزینه برای هر شبکه‌ی بلاک چینی، به پروژه‌های شخص ثالث امکان استفاده از پروتکل‌ها را می‌دهد. کاربر همچنین می‌تواند انتخاب کند که این ویژگی را به صورت اختیاری و یا اجباری داشته باشد.

ورج (XVG)

ارز ورج، که نام اصلی آن DogecoinDark است، از یک لایه‌ شبکه‌ی ناشناس و ابزار ناشناس تور (Tor) استفاده می‌کند، تا آدرس‌های IP و مکان کاربر را پنهان کند. ارتقای پروتکل Wraith، قابلیت تطبیق آدرس‌های مخفی با شبکه‌ی ورج را به ارمغان آورده است. این ارتقا، به فرستندگان و گیرندگان این امکان را می‌دهد که گزینه ثبت خصوصی یا عمومی معاملات خود را داشته باشند. نه تنها مکان‌های فرستنده‌ها و گیرنده‌ها به صورت پیش‌فرض خصوصی است، بلکه این ارز همچنین قابلیت آدرس‌یابی مخفی را هم به شما ارائه می‌دهد.

آینده پرایوسی کوین ها

علم رمزنگاری در اصل مجموعه‌ای از روش‌ها و تکنیک‌هایی است که به منظور فراهم کردن امکان برقراری ارتباطات امن طراحی شده‌اند. بنابراین پرایوسی کوین‌ها علی‌رغم طبیعت غیر قابل ردیابی‌شان و پتانسیل به کار گرفته شدن برای فعالیت‌های غیر قانونی، یکی از بخش‌های اساسی دنیای کریپتو هستند.

متاسفانه حتی با وجود گزارش‌هایی که نشان می‌دهند تنها مقدار اندکی از ارزهای دیجیتال برای پولشویی، تامین مالی ترورسیم و سایر فعالیت‌های غیر قانونی به کار گرفته شده است، دولت‌های کشورهای مختلف همچنان در برخورد با ارزهای متمرکز بر حریم خصوصی و غیر قابل ردیابی سختگیرانه عمل می‌کنند.

در پایان باید گفت در حالی که مونرو قوی‌ترین سطح حریم خصوصی را فراهم می‌کند، زی کش و دش محافظت از اطلاعات تراکنش‌ها را به امری اختیاری تبدیل کرده‌اند. ارزهای بیم و گرین هم بیشتر برای کاربرانی مناسب خواهند بود که به اندازه حریم خصوصی، برای مقیاس پذیری هم ارزش قائل هستند.

تهیه شده در بیت 24