بسیاری از سرمایه‌گذاران با سقوط بازار به فکر استراتژی «فروش در ماه می و فرار از بازار» افتاده‌اند. اما این روش مناسبی برای سرمایه‌گذاری نیست. به گزارش بی این کریپتو و با توجه به آماری که از رویکرد ارزهای دیجیتال داریم، می‌توان دریافت که معمولا این استراتژی منطقی نیست و خیلی از مواقع منجر به نتایج نامطلوبی می‌شود.
استراتژی «فروش در ماه می و فرار از بازار» چیست؟
استراتژی «فروش در ماه می و فرار از بازار» یکی از روش‌های محبوب ترید فصلی در بازار سهام است که در آن تریدرها مدت کوتاهی بعد از روز اول ماه می دارایی‌های خود می‌فروشند و در ۳۱ ماه اکتبر مجددا آنها خریداری می‌کنند. ایده فروش دارایی‌ها در یکم ماه می هرسال ابتدا توسط یک تحلیل‌گر با نام آلفرد فیلدینگ (Alfred Fielding) در دهه ۷۰ میلادی مطرح شد. او این استراتژی را بعد از ورشکستگی شرکتش در سال ۱۹۷۴ پایه‌گذاری کرد.
در این روش، فرض این است که بهترین زمان برای سرمایه‌گذاری ماه‌های بین نوامبر و آوریل است. پس سرمایه‌گذارانی که از این استراتژی استفاده می‌کنند باید در پایان ماه آوریل دارایی‌های خود را به فروش برسانند و برای خریداری مجدد آنها تا ماه اکتبر صبر کنند. به زبان ساده‌تر استراتژی «فروش در ماه می و فرار از بازار» یک تکنیک فروش است که در آن سرمایه‌گذاران از نوسانات ماه می هر سال برای کسب سودهای سریع بهره می‌گیرند.
با این که این استراتژی برای بازارهای سهام طراحی شده است، اما نسخه‌ای از آن هم در بازار کریپتو به کار گرفته می‌شود. کاربرد مشترک این استراتژی در این دو بازار نشانه ارتباط هر چند ناچیز این راهکارهای متفاوت در سرمایه‌گذاری است.
آیا این استراتژی واقعا جواب می‌دهد؟
با نگاهی به مستندات و آمار تاریخی بازار متوجه می‌شویم که استراتژی فروش در ماه می و فرار از بازار چندان منطقی نیست. روش‌های بهتری هم برای این کار وجود دارند. با مطالعه داده‌های تاریخی بعد از معرفی این استراتژی متوجه می‌شویم که الگوی نوسانی آن تنها برای چند سال تکرار شده است و در سال‌های بعد خبری از آن نیست. این آمار باعث شد که کارشناسان نظرات متفاوت و متضادی در مورد میزان موفقیت این استراتژی داشته باشند.
بهترین مثالی که از این فرضیه پشتیبانی می‌کند شاخص S&P 500 است. بررسی عملکرد شاخص S&P 500 در دهه شصت میلادی حاکی از میانگین سود ۰.۱۸ درصدی آن در طول ماه می است. در این شاخص، عملکرد سه ماه فصل تابستان بدتر از بقیه ماه‌ها (غیر از ماه جولای) بوده است.
گزارش شرکت تحقیقاتی دیتا ترِک (DataTrek) هم بر این نکته تاکید دارد که عملکرد شاخص S&P 500 در پنج ماه بین ماه‌های می و اکتبر، ضعیف‌تر بوده است. اما این آمار نشان دهنده یک کاهش بسیار جزيی در عملکرد هستند و نه توقف کامل این شاخص.
مثال دیگری که این استراتژی را تایید می‌کند شاخص میانگین صنعتی داو جونز (Dow Jones Industrial Average) است که میانگین سود آن از دهه ۵۰ میلادی تاکنون برابر با ۱.۹ درصد بوده است. سود این شاخص در ماه‌های فصل تابستان حدودا ۰.۸ درصد و در ماه‌های نوامبر تا آوریل حدود ۷.۳ درصد بوده است.
آیا این استراتژی در بازار بیت کوین هم معتبر است؟
تاثیر روش «فروش در ماه می و فرار از بازار» در بازار کریپتو کمتر از بازار سهام است. بازار کریپتو تنها چند سال مطابق این فرضیه رفتار کرده است و در بقیه سال‌ها این الگو کاملا متفاوت با بازار سهام عمل کرده است.
بنابر آمار شرکت کریپتو وِرس (CryptoVerse)، قیمت بیت کوین تنها در سال‌های ۲۰۱۳، ۲۰۱۵، ۲۰۱۸، ۲۰۲۱، ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ از این الگو تبعیت کرده است. البته میزان کاهش سود در ماه می سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ بسیار شدیدتر از بقیه و به‌ترتیب ۳۵ و ۱۵ درصد بوده است. به غیر از سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، میزان ضررهای ماه می در بقیه موارد بسیار ناچیز و قابل‌چشم‌پوشی است.
در طی شش سال دیگر تاریخ بازار بیت کوین، همواره عملکرد بازار در ماه‌های بعد از ماه می، قوی‌تر و حتی بهتر از بقیه ماه‌های سال بوده است و از این نظر کاملا ایده فروش در ماه می را نفی کرده است. از آنجایی که بازار ارزهای دیجیتال تقریبا همیشه از رفتار بیت کوین تبعیت کرده است، این الگو در بازار کلی ارزهای دیجیتال هم قابل مشاهده است.
توصیه همیشگی تحلیل‌گران اقتصادی به سرمایه‌گذاران این است که به‌جای استفاده از این روش، روی استراتژی معاملاتی خودشان تمرکز کنند. دلیل آن هم این است که این استراتژی سال‌های خوب و بد زیادی داشته است و قرار نیست هر سال تکرار شود. با بررسی داده‌های تاریخی به این نتیجه می‌رسیم که گاهی سقوط‌های ماه می به صعود قیمت در ماه‌های ژوئن، جولای و حتی ماه‌های دورتر ختم شده است. پس احتمال این که امسال هم شاهد تکرار این الگو باشیم، حداکثر پنجاه پنجاه است.
