دلار تتر و دای دو مورد از معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین استیبل کوین‌ها هستند که کاربران حوزه ارز دیجیتال برای خرید و فروش کریپتو و همچنین در امان ماندن از ریسک بازار در زمان‌های پرنوسان می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند. اما دو استیبل کوین دای (DAI) و تتر (USDT) چه تفاوت هایی با همدیگر دارند و در مقایسه این دو، کدام یک برای استفاده کاربران ایرانی مناسب‌تر است؟

استیبل کوین چیست و چه کاربردی دارد؟

استیبل کوین

استیبل کوین رمز ارزی است که در زمان طراحی از اساس به گونه‌ای ساخته شده است که هر چقدر از آن خرید و فروش شد، باز هم قیمتش ثابت بماند. این مکانیزم در حقیقت به شکلی است که عرضه و تقاضا تاثیری بر قیمت نداشته باشد. استیبل کوین‌هایی مانند دلار تتر (USDT)، دلار بایننس (BUSD)، دای (DAI)، و یو اس دی کوین (USDC) که البته هر کدام در مقام مقایسه با یکدیگر تفاوت هایی نیز دارند، می‌توانند نوعی ارز دیجیتال برای مقابله با نوسان شدیدی در نظر گرفته شوند که در دیگر رمز ارزهای معروف همچون بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، سولانا (SOL)، پولکادات (DOT) و کاردانو (ADA) دیده می‌شود.

برخی از استیبل کوین‌ها پروژه‌های متمرکز هستند و یک نهاد خاص و شناخته‌شده از ارزش دارایی مد نظر پشتیبانی می‌کنند. کاربران و سرمایه گذاران این استیبل کوین‌ها باید به این شرکت‌های متمرکز اعتماد داشته باشند که در ازای هر رمز ارز، با مقیاس 1:1 دارایی ذخیره در حساب‌های شرکت پشتیبان وجود داشته باشد.

انواع دیگری از استیبل کوین نیز غیر متمرکز هستند و با روش‌هایی مدرن‌تر ارزش آن‌ها نسبت به دارایی‌های مشخص پگ (Peg) یا متصل می‌ماند. این نوع از دارایی‌ها هیچ وابستگی ارزشی و عملکردی به شرکت‌های متمرکز ندارند و بدون دخالت آن‌ها می‌توانند ارزش خود را حفظ کنند.

بیشتر استیبل کوین‌ها یا ارزهای دیجیتال پایدار به دلار آمریکا پک شده‌اند و ارزشی همواره برابر با آن دارند. از این نظر میان استیبل کوین هایی همچون دای و تتر تفاوت خاصی وجود ندارد. اما با رشد بیشتر صنعت کریپتوکارنسی، امروزه استیبل کوین‌های دیگری نیز ساخته شده‌اند که با دارایی‌های دولتی یا انواع سهام‌های ارزشمند و شرکتی همچون طلا و نفت و سهام اپل یا نتفلیکس پگ هستند. موضوع بحث ما در این مطلب نه این نوع از استیبل کوین‌ها، بلکه رمز ارزهای پایدار دلاری همچون تتر (USDT) و دای (DAI) است که قصد داریم به مقایسه و بیان شباهت ها و تفاوت های آن‌ها بپردازیم.

آشنایی با ارز تتر ؛ یو اس دی تی (USDT) چیست؟

دلار تتر

بیشتر کاربران تازه‌وارد در زمان ورود به بازار ارز دیجیتال و خرید هر رمز ارزی، ابتدا به خرید تتر USDT تشویق می‌شوند و بعد طی مراحلی، تتر خود را به رمز ارز هدف تبدیل می‌کنند. اما به احتمال زیاد برای همه این افراد سوال پیش می‌آید که اصلا تتر چیست؟ و چرا کل بازار ارز دیجیتال وابستگی زیادی به آن دارد؟

دلار تتر (Tether) یا یو اس دی تی یک استیبل کوین صادر شده توسط کمپانی تتر لیمیتد است که در هنگ کنگ قرار دارد. این رمز ارز پایدار با توجه به سابقه طولانی خود در حوزه کریپتو نقدینگی بسیار بالایی در اکثر صرافی‌ها دارد و از مدت‌ها پیش تاکنون رتبه اول را میان تمام استیبل کوین‌ها از نظر ارزش کل بازار در اختیار دارد. در مقایسه با تتر (USDT)، یو اس دی کوین (USDC) رتبه دوم، دلار بایننس (BUSD) رتبه سوم و دای (DAI) رتبه چهارم را در فهرست استیبل کوین‌ها دارند.

ارزش کل بازار یک رمز ارز با ضرب تعداد در گردش و ارزش آن توکن یا کوین به دست می‌آید که برای دلار تتر در هنگام نوشتن این مقاله چیزی حدود 68 میلیارد دلار است. ارزش کل بازار دای که چهارمین استیبل کوین از نظر ارزش بازار به حساب می‌آید نیز چیزی حدود 6 میلیارد دلار است که این یعنی مارکت کپ دای (DAI) با تتر (USDT) تفاوت زیادی دارد.

استفاده اصلی استیبل کوین تتر (USDT) در حال حاضر در جفت ارزهای قابل معامله صرافی‌ها است که می‌تواند از سرمایه گذاران در برابر نوسانات بازار محافظت کند و همچنین به آن‌ها اجازه خرید رمز ارزهای مختلف را می‌دهد تا در گذر زمان ارزش دلاری دارایی‌های پرتفوی خود را زیاد کنند.

تتر چگونه کار می‌کند؟

دلار تتر اولین بار در پروتکل امنی (Omni Protocol) شبکه بیت کوین ساخته شد که یک راه حل لایه دوم برای این بلاک چین به حساب می‌آید و به کمک آن، کاربران می‌توانند دارایی‌های مستقل را بر بستر اولین شبکه رمز ارزی بسازند و معامله کنند. سپس این استیبل کوین در شبکه اتریوم با استاندارد ERC20 راه اندازی شد و استفاده از آن رونق بسیار بیشتری گرفت. اما هزینه گس بسیار بالای شبکه اتریوم در آن زمان موجب شد تتر لیمیتد به فکر گسترش استیبل کوین خود به دیگر شبکه‌ها بیفتد و کم کم پای USDT به بلاک چین‌هایی نظیر ترون (Tron)، سولانا (Solana)، بیت کوین کش (Bitcoin Cash)، ایاس (Eos) و الگوراند (Algorand) باز شد.

شرکت Tether Limited از مدت‌ها پیش این ادعا را داشته که ارزش USDT هرگز کمتر یا بیشتر از یک دلار نخواهد شد، چرا که به ازای هر یک توکن که ضرب می‌شود، یک دلار آمریکا دارایی در ذخایر شرکت انباشت می‌شود. اما گفتنی است که شک و تردید بسیاری درباره درستی ادعای تتر لیمیتد وجود داشته و دارد.

تتر (USDT) به کاربران خود اجازه تعامل مستقیم و دلاری با حوزه امور مالی غیر متمرکز یا دیفای (DeFi)، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز (DApp) و توکن‌های غیر مثلی (NFT) را می‌دهد. ممکن است تازه‌واردان به فضای کریپتو تمام ارزهای دیجیتال را نوعی دارایی پرنوسان و پرریسک بدانند، اما به کمک دلار تتر می‌توان بدون نوسانات رمز ارزهای معمول با فضای وب 3 تعامل داشت.

مزایای استیبل کوین تتر (USDT)

هر استیبل کوین مزایا و معایب خاص خود را دارد که در ادامه به بررسی برخی از این مزایا درباره تتر، پراستفاد‌ه ترین ارز دیجیتال دنیا، می‌پردازیم.

پایداری بالا به لطف ذخیره مالی انباشته

طبق ادعای تتر لیمیتد و همچنین گزارش‌هایی که این شرکت ارائه داده است، به ازای هر USDT یک دلار آمریکا دارایی نقدی یا سهام انباشته شده است و در صورت نیاز قابل ارائه به کاربران است. در صرافی‌های ایرانی نیز قیمت لحظه ای تتر همواره متناسب با ارزش ریال در برابر دلار آمریکا تعیین می‌گردد.

هزینه تراکنش پایین

اگر از یک حساب USDT به حساب دیگر واریز کنید، هیج هزینه‌ای به جز هزینه تراکنش بین کیف پول‌ها نخواهید داد. البته این موضوع در زمان تبدیل دلار تتر به دیگر رمز ارزها فرق می‌کند و بر اساس نرخ تبدیل و کارمزد صرافی مدنظر هزینه تبدیل پرداخت خواهد شد. همچنین کارمزد نهایی به شبکه مورد استفاده وابسته است، اما در بیشتر بلاک چین‌هایی که بخشی از عرضه تتر در آن‌ها وجود دارد، کارمزد تراکنش‌ها پایین است.

انعطاف و یکپارچگی بالا

دلار تتر به گونه‌ای طراحی شده است که به سادگی قابل استفاده در پلتفرم‌های مختلف باشد و توسعه دهندگان برای پروژه‌های خود بتوانند از آن استفاده کنند. به همین علت است که در اکثر صرافی‌ها بیشترین تعداد جفت ارز برای تبادل با USDT قابل خرید و فروش است.

معایب استیبل کوین دلار تتر (USDT)

در کنار تمام مزایایی که برای تتر بیان شد، این استیبل کوین معایب خاص خود را نیز دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

شهرت بد

مشکل از آنجا پدید آمد که چندین بار از استیبل کوین‌ها برای عملیات‌های به اصطلاح خاکستری در بازار ارز دیجیتال استفاده شد. از جمله این عملیات‌ها می‌توان به دستکاری قیمت دیگر رمز ارزها و همچنین کلاه‌برداری‌های متعدد در شبکه ترون اشاره کرد. آیا از استیبل کوین‌ها برای پولشویی استفاده می‌شود؟ نمی‌توان با قطعیت در این باره جواب منفی داد، اما در هر صورت رسیدن به این ارزش کل بسیار بالا در بازه زمانی کوتاه مشکوک و نگران‌کننده است.

شناسایی راحت کاربران

برای مینت کردن توکن USDT باید با حساب بانکی احراز هویت شده به این کار اقدام کنید. همچنین شرکت تتر لیمیتد هر زمان که اراده کند می‌تواند تمام USDTهای موجود در هر والتی را قفل و غیر قابل استفاده کند.

متمرکز بودن

تتر لیمیتد به طور کامل USDT را تحت کنترل خود دارد و به هیچ وجه نمی‌توان گفت دلار تتر غیر متمرکز است. این در حالی است که Tether بلاک چین مستقلی برای خود ندارد و توکن‌های USDT روی بلاک چین‌های غیر متمرکز عرضه شده‌اند.

آشنایی با ارز دای ؛ استیبل کوین دای (DAI) چیست؟

دلار دای

دای یک استیبل کوین است که شرکت MakerDAO پشتوانه آن را به کمک اتریوم و یو اس دی کوین به نسبت‌های مختلف تامین می‌کند. کاربران و سرمایه گذاران حوزه ارز دیجیتال می‌توانند به عنوان پشتیبان‌های استیبل کوین DAI اتریوم خود را استیک کنند (با نسبت حداقل 1.5 برابر) و به ازای آن DAI دریافت کنند و همزمان روی اتریوم استیک شده آن‌ها سود می‌آید.

میکردائو با استفاده از توکن خود که نماد اختصاصی MKR را دارد، مدیریت استخر نقدینگی دای را انجام می‌دهد و هدف بلندمدت آن غیر متمرکز شدن تا جای ممکن است. همچنین DAO دای با تکیه بر یک بلاک چین پرمیشن‌لس مدیریت می‌شود و از این نظر دای (DAI) تفاوت بسیار زیادی با دلار تتر (USDT) دارد و اصلا قابل مقایسه نیستند.

دای به عنوان یکی از استیبل کوین‌های کاملا غیر متمرکز، از این نظر بسیار با تتر تفاوت و بر آن برتری دارد. برای درک بهتر شیوه کارکرد DAI، همچنین باید بدانید که پلتفرم میکردائو چگونه کار می‌کند. میکردائو اولین پلتفرم وام‌دهی غیر متمرکز ساخته شده بر بستر شبکه اتریوم و از پیشروان حوزه امور مالی غیر متمرکز بود.

دای چگونه کار می‌کند؟

بر خلاف تتر که شیوه ضرب شدنش تفاوت دارد، برای مینت کردن دای یک تریدر باید ابتدا پشتوانه مالی لازم را نزد میکردائو به امانت بگذارد. میکر انواع مختلفی از پشتوانه را قبول می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به اتریوم و بیت کوین رپد شده اشاره کرد.

پس از واریز شدن پشتوانه به میکر، تریدر می‌تواند مقدار مشخصی DAI مینت کند. فرآیند ضرب دای (DAI) را مقایسه کنید با ضرب دلار تتر (USDT) که در آن کمپانی Tether Limited پشتوانه مالی را تامین و به اندازه معادل ارزش آن استیبل کوین خود را مینت می‌کند. در پروسه مینت دای، هر چقدر تریدر پشتوانه بیشتری استیک کند، امکان ضرب دای بیشتری دارد. بیشتر سرمایه گذاران از این حقیقت برای هولد بلندمدت دارایی‌هایی که فاندمنتال خوبی دارند (مثل اتریوم) استفاده می‌کنند و همزمان DAI ضرب شده را در معاملات خود به کار می‌برند و از دو جهت سود می‌گیرند.

زمانی که اتریوم را برای ضرب دای استیک می‌کنید، باید حداقل ضریب 150 درصدی برا برای آن در نظر بگیرید. این یعنی برای مینت هر DAI، باید حداقل معادل 1.5 دلار کوین اتریوم داشته باشید. اما بیشتر سرمایه گذارها ترجیح می‌دهند ضریب 300 تا 400 درصد داشته باشند، چرا که بازار رمز ارز به شدت پرنوسان است و نمی‌توان از ثبات آن اطمینانی داشت.

وام استیبل کوین DAI در کد مدت زمان فعال بودن خود اندک اندک درصدی بهره انباشت می‌کند و سرمایه گذار برای بستن وام باید دوباره دای قرض گرفته شده را به حساب میکردائو واریز کند. مدت وام‌های این پلتفرم نامحدود است و میکردائو هیچ گونه نظارتی به روش مصرفی کاربران از DAI مینت شده ندارد.

دای در زمان عرضه شدن محصولی انقلابی و نوین بود و به همین خاطر در اوایل عمر خود مشکلات منحصر به فردی نیز داشت، اما جامعه کاربری میکر به سرعت این مسائل را رفع کردند و پگ دای در این مدت در مقایسه با تتر متعادل‌تر بوده و تفاوت قیمتی زیادی با 1 دلار در آن پدیدار نشده است.

استیبل کوین DAI استفاده‌های زیادی در اکوسیستم کریپتوکارنسی دارد و ابزاری ارزشمند برای ذخیره دارایی، تبادلات بین المللی و شفافیت مالی به حساب می‌آید که هیچ نهاد و کشوری هم نمی‌تواند آن را مسدود یا تحریم کند. به خاطر مجموع این ویژگی‌ها، به نظر می‌رسد دای از بهترین گزینه‌ها برای استفاده به عنوان استیبل کوین در آینده باشد.

استیبل کوین دای (DAI) بسیاری از قابلیت‌های ارائه شده توسط دلار تتر (USDT) را دارد و در مقایسه آن‌ها از این نظر تفاوت چندانی دیده نمی‌شود. با این حال ویژگی‌های منحصر به فردی نیز دارد. پگ دای نسبت به دلار آمریکا اصطلاحات منعطف است و همچنین بیشتر تعاملات آن بر بستر شبکه اتریوم قرار دارد. دای همچنین توسط یک سازمان خودگردان غیر متمرکز یا دائو (DAO) مدیریت می‌شود که این موضوع آن را برای علاقه مندان به حوزه کریپتو و ارز دیجیتال بسیار جذاب‌تر از تتر می‌کند. اساس کریپتو بر پایه غیر متمرکز بودن بنا شده است و به همین خاطر یک استیبل کوین با پشتوانه دائو مثل دای (DAI) در مقایسه با تتر (USDT) شانس بیشتری برای ماندگار شدن در این اکوسیستم دارد و این از مهم‌ترین تفاوت های این دو رمز ارز پایدار است.

مزایای استیبل کوین دلار دای (DAI)

هر استیبل کوین مزایا و معایب خاص خود را دارد که در ادامه به بررسی برخی از این مزایا درباره دای، مهمترین رمز ارز پایدار غیر متمرکز، می‌پردازیم.

ثبات قیمت

رمز ارزها به نوسان و ریسک بالای خود شهره هستند. اما استیبل کوین‌هایی مثل دای قوانین صنعت کریپتو را متحول کرده‌اند. درست است که دای از نظر الگوی ثبات قیمت خود با تتر تفاوت دارد و مقایسه آن‌ها از این منظر اشتباه به نظر می‌رسد، اما به لطف همین فرآیند همواره کسانی وجود خواهند داشت که با آربیتراژگیری قیمت دای را به ثبات با دلار آمریکا برسانند. در حقیقت، تا زمانی که دلار آمریکا ثبات داشته باشد، دای نیز ثبات خواهد داشت.

آزادی مالی

یک بانک قبل از تایید فرم درخواست وام سنتی باید به دقت سابقه اعتباری و اسناد مالی شما را بررسی کند. اما برای قرض گرفتن دای آزادی مالی بیشتری دارید. فقط باید پشتوانه مالی لازم برای وام گرفتن را داشته باشید. به لطف این فرآیند پرمیشن‌لس (Permissionless) و شفاف، نقد کردن دارایی برای سرمایه گذاران و صاحبان کسب و کار راحت‌تر می‌شود. قابلیت Dai Savings نیز تجربه ذخیره دارایی را آسان‌تر و جذاب‌تر می‌کند.

تراکنش‌های مالی 24 ساعته در 7 روز هفته

در استفاده از استیبل کوین‌های غیر متمرکز ساعت کار اداری خاصی وجود ندارد و خبری از هزینه تراکنش بالا نیست. از آن مهم‌تر اینکه توسعه دهندگان میکردائو تلاش زیادی برای تامین امنیت بهتر میکر پروتکل دارند. به این منظور قراردادهای هوشمند، والت‌های ارز دیجیتال داخلی و تایید دو مرحله‌ای تعبیه شده‌اند.

اپلیکیشن‌های دیفای توسعه یافته

استیبل کوین دای تا این لحظه در بیش از 400 اپلیکیشن مالی غیر متمرکز استفاده شده است که از نمونه‌های آن می‌توان به اپ‌های دیفای، بازی‌ها و والت‌ها اشاره کرد. دای به اندازه‌ای مطمئن و باثبات است که سرمایه گذاران با خیال راحت می‌توانند وام بگیرند و از آن برای خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده کنند. همچنین کاربران می‌توانند بدون نیاز به وام گرفتن، به صورت مستقیم از صرافی‌ها اقدام به خرید دای کنند.

معایب استیبل کوین دلار دای (DAI)

در کنار تمام مزایایی که برای دای بیان شد، این استیبل کوین معایب خاص خود را نیز دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

نقدینگی کم و بازارهای معاملاتی محدود

استیبل کوین دای (DAI) در مقایسه با تتر (USDT) در صرافی‌های بزرگ کمتری فهرست شده است و از این نظر با آن تفاوت دارد. دقیقا به همین دلیل است که در صرافی‌ها جفت ارزهای متصل به دای کمتری نسبت به تتر دیده می‌شوند. در نتیجه تریدرها زیاد نمی‌توانند برای ترید روی آن حساب کنند.

وابستگی به اتریوم

پشتوانه مالی دای با ارز دیجیتال اتریوم تامین می‌شود که نسبت به دلار آمریکا بسیار پرنوسان‌تر است. این موضوع برای هولدرهای دای در مقایسه با استیبل کوین‌های متمرکز مثل تتر و بایننس دلار ریسک بیشتر محسوب می‌شود.

ثبات کم پگ

استیبل کوین دای معمولا نسبت به دیگر رمز ارزهای پایدار متمرکز نوسان بیشتری دارد، چرا که پشتوانه مالی آن به جای پول فیات توسط رمز ارز (اتریوم) تامین می‌شود.

مقایسه تفاوت های بین دای و تتر

تفاوت دای و تتر

بین دو استیبل کوین دای (DAI) و تتر (USDT) از منظرهای مختلف تفاوت های متعددی وجود دارد که در مقایسه آن‌ها می‌توان نام برد. اگر از منظر تمرکزگرایی آن‌ها را بررسی کنیم، تتر از متمرکزترین استیبل کوین‌ها محسوب می‌شود و در نقطه مقابل آن، دای تا جای ممکن غیر متمرکز است و مالکیت آن به سرمایه گذاران و استیک کنندگان میکردائو تعلق دارد. میکردائو به شکل یک سازمان خودگردان غیر متمرکز اداره می‌شود و کاربران در تمام تصمیمات مهم این پلتفرم نقشی اساسی دارند. در سوی دیگر، مدیریت تتر تفاوت بسیار زیادی با دای دارد و تنها توسط تیم تتر لیمیتد (که گفته می‌شود با صرافی بیتفینکس در ارتباط مستقیم هستند) اداره می‌گردد.

همچنین پشتوانه اصلی دای اتریوم است که این موضوع آن را غیر متمرکزتر می‌کند، اما پشتوانه اصلی تتر دلار آمریکا، یورو و ین است. از جمله موارد تفاوت دای و تتر می‌توان به پیچیدگی سیستم مینت و خودکار بودن آن اشاره کرد که در دای همه چیز نسبتا پیچیده‌تر است و به صورت خودکار و توسط قراردادهای هوشمند انجام می‌شود، اما ضرب تتر به صورت دستی و با پیچیدگی پایین انجام می‌شود.

در جدول زیر می‌توانید خلاصه‌ای از تفاوت های دای (DAI) و تتر (USDT) را ببینید و این دو را با یکدیگر مقایسه کنید.

مشخصهدای (DAI)تتر (USDT)
زمان راه اندازی20172014
فعال و عملیاتیبلهبله
نوع پشتوانهپشتوانه مالیپشتوانه مالی
ارز پشوانهاتریومدلار
انتظار رشدبله، وقتی وام بسته می‌شود با سوزاندن توکن MKR عرضه آن کمتر می‌شود و قیمتش را بالاتر می‌برد.خیر
ارز معادلدلار آمریکادلار آمریکا
شفافیتزیادمتوسط
جفت ارزهای فیات34
جفت ارزهای کریپتو67396
مالکیتمیکر (هولدرهای توکن MKR)چند صرافی بزرگ
غیر متمرکز بودنزیادمتوسط
خودکار بودنزیادکم
پیچیدگیزیادکم
متن باز بودنبلههیبرید (در امنی پروتکل)
استفاده عمومیجفت ارز در صرافی‌های غیر متمرکزدلار آمریکای مصنوعی

اما مهم‌ترین نکته از تمام این موارد برای کاربران ایرانی، ویژگی غیر متمرکز بودن استیبل کوین ها است. اگر زمانی تحریم‌ها علیه کاربران ایرانی شدیدتر از قبل و شرکت‌های متمرکز همچون Tether Limited مجبور به مسدود کردن USDT های حساب ایرانیان شوند، ضرری هنگفت از این بابت به کاربران می‌رسد. اما رمز ارز پایدار به شکلی طراحی شده است که قابلیت مسدود کردن حساب کاربران یا ارزهای منحصر به فرد وجود ندارد و هر شخصی از هر جای دنیا می‌تواند به راحتی از آن‌ها استفاده کند.

چرا برای کاربران ایرانی دای بهترین جایگزین تتر است؟

استفاده از دای برای تریدرها، با توجه به محدودیت‌ها در جفت‌ ارزهای شامل این رمز ارز در صرافی‌ها، کمی دشوار است، اما هولدرها به راحتی می‌توانند تتر را با دای جایگزین کنند. اما اهمیت این کار برای کاربران ایرانی چیست؟ آیا ضرورتی به این منظور وجود دارد؟

تتر یک استیبل کوین متمرکز و تحت نظر شرکتی واقع در آمریکا است. تا امروز شاهد بسته شدن حسابی به خاطر تحریم‌‌های آمریکا علیه ایران نبوده‌ایم، اما این احتمال را هیچ‌وقت نمی‌توان دست کم گرفت، مخصوصا که شرکت Tether Limited سابقه‌ای طولانی در فریز کردن دارایی آدرس‌های مختلف به بهانه‌های گوناگون دارد. با توجه به تفاوت ساختار متمرکز و غیر متمرکز تتر و دای بهتر است مخصوصا برای هولد کردن طولانی مدت مقدار زیادی دلار رمز ارزی، به جای USDT از DAI استفاده کنید.

سخن پایانی ؛ بین تتر و دای کدام یک انتخاب بهتری است؟

اگر بخواهیم از نظر یک کاربر عادی شبکه‌های بلاک چینی کاربرد دو استیبل کوین دای (DAI) و تتر (USDT) را با همدیگر مقایسه کنیم، نمی‌توان تفاوت چندانی میان آن‌ها پیدا کرد، با این حال با توجه به شبکه‌ای که بر بستر آن فعالیت می‌کنند تفاوت‌هایی نیز دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به خودکار بودن و پیچیدگی فرآیند اشاره کرد.

تتر مزیت قدیمی‌ترین بودن را در مقایسه با دای دارد و به همین خاطر میان کاربران بسیار مقبول‌تر است، در مقایسه، دای متن باز و غیر متمرکز است و اعتماد کاربران به آن بیشتر به نظر می‌رسد. تتر ریسک اعتباری پشتوانه دارد، اما مشکل اصلی دای از پیچیدگی طراحی آن نشئت می‌گیرد. با در نظر گرفتن تمام این موارد، کاربر باید تصمیم بگیرد که کدام استیبل کوین بیشتر برای استفاده شخصی وی مناسب است. تتر برای تریدرهای معمول و کاربران عادی حوزه ارز دیجیتال در مقایسه با دای مناسب‌تر است، چرا که صرافی‌های بیشتری آن را پشتیبانی می‌کنند؛ اما اگر شخصی بخواهد از اپلیکیشن‌های غیر متمرکز استفاده کند دای برای وی مناسب‌تر است.

تهیه شده در بیت 24