آنچه در این مقاله خواهید خواند
استیکینگ را می‌توان به نوعی جایگزین فرآیند استخراج دانست. به عنوان مثال با استیک ارز دیجیتال اتریوم (ETH) می‌توان ضمن مشارکت در شبکه از همین رمز ارز پاداش گرفت. در بلاک چین‌های نسل جدید برای تبدیل شدن به یک نود بررسی و تاییدکننده تراکنش‌ها، به جای استفاده از دستگاههای ماینر، کافی است مقداری از رمز ارز بومی شبکه را در یک آدرس قفل یا اصطلاحا استیک کنید. در این مقاله ضمن آشنایی بیشتر با این فرآیند به آموزش استیک کردن ارز اتریوم ۲ (2 Ethereum) خواهیم پرداخت.
منظور از استیک ارز دیجیتال چیست؟
به زبان ساده، استیک ارز دیجیتال به معنی قفل کردن مقداری از یک رمز ارز مشخص داخل یک آدرس است. این کار به شکل حضانتی (توسط شما با راه‌اندازی نود مستقل) یا غیر حضانتی (توسط استخرها، پلتفرم‌ها و صرافی‌ها) قابل انجام است.
در بیت کوین به عنوان نسل اول بلاک چین، که از الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند، برای ساخت بلاک‌های حاوی تراکنش‌ها (به منظور تایید و ثبت تراکنش‌ها) رقابتی بین ماینرها برقرار است. هر دستگاهی که قدرت بیشتری داشته باشد، سریع‌تر از بقیه قادر به انجام این کار و در نتیجه دریافت پاداش خواهد بود. اما در اتریوم 2 و در بلاک چین‌های مبتنی بر اثبات سهام (PoS) نحوه کار متفاوت است؛ در اینجا بر اساس میزان ارز اتریوم استیک شده، قدرت شما مشخص میشود. شبکه به طور تصادفی اقدام به انتخاب یک گره می‌کند، مسئولیت ساخت بلاک را به آن می‌سپارد و سپس پاداش می‌دهد. حال شانس انتخاب شدن با میزان اتریوم استیک شده ارتباط مستقیم دارد.
اتریوم ۲ چیست؟ آپگرید بزرگ زمینه‌ساز استیکینگ اتریوم
اتریوم 2.0 یک ارتقای چند مرحله‌ای است که با ایجاد تغییر‌های اساسی در زیرساخت تلاش می‌کند تا مقیاس پذیری و امنیت شبکه اتریوم را بهبود ببخشد. این شبکه‌ای مجزا نیست، اما به خاطر بنیادی بودن تغییرات مد نظر بنیاد Ethereum نظیر مهاجرت از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام و استفاده از تکنیک شاردینگ، پروژه وارد دوران کاملا جدیدی شده است، به طوری که آن را ورژن دوم اتریوم می‌شناسند. یکی از مهمترین دستاوردهای این دوره کنار رفتن ماینرهای پرمصرف و فراهم شدن امکان استیک ارز دیجیتال اتریوم (ETH) بوده است.
در ژانویه 2022 (دی 1400) بنیاد اتریوم ETH2 را لایه اجماع نام نهاد، چرا که این یک آپگرید برای شبکه‌ای موجود است و همانطور که گفتیم، قرار نیست یک نتورک جدید متولد شود. در ساختار جدید ETH1 لایه اجرا نام دارد، جایی که قراردادهای هوشمند و پروتکل‌های شبکه قرار دارند.
یکی از تغییرات مهم ورژن دوم Ethereum پیادهسازی تکنیک شاردینگ است؛ در این روش بلاک چین به شاردهای مجزا از یکدیگر تقسیم خواهد شد. در ادامه گره‌ها به منظور بررسی و اعتبارسنجی تراکنش‌ها، تنها بخش مشخصی از بلاک چین که مسئولیت آن بر دوششان قرار گرفته را مدیریت می‌کنند. به زبان ساده، شاردینگ تکنیک تقسیم‌بندی یا خرد کردن شبکه به صورت افقی است، به طوری که پایگاه داده‌ای بزرگ به گزینه‌های کوچکتر، با قابلیت مدیریت راحت‌تر و سریع‌تر، تقسیم میشود.
چرا به سیستم اتریوم استیکینگ و ورژن دوم شبکه احتیاج داریم؟
شبکه اتریوم اکنون مملو از پروژه‌های مختلف در حوزه‌های گوناگون نظیر دیفای و ان اف تی شده و روز به روز حجم تراکنش‌ها بر بستر آن بیشتر میشود. از جمله دلایل این اتفاق موفقیت پروژه‌های دیفای، تعدد توکن‌های ارز دیجیتال محبوب ساخته شده روی Ethereum و علاقه شدید کاربران به توکن‌های NFT بوده است. با توجه به ضعف بلاک چین‌های نسل اول و دوم در مدیریت تعداد زیاد تراکنش، در زمان افزایش درخواست‌ها کارمزد شبکه سر به فلک می‌کشد، چرا که افراد در حال انجام تراکنش‌های حاوی مبالغ بالا، برای ترغیب ماینرها به سمت خود کارمزد بالاتری در نظر می‌گیرند. تا امروز حتی شاهد بالا رفتن کارمزد گس اتریوم به بالای 4 میلیون تومان نیز بوده‌ایم!
کارمزد تراکنش‌ها در Ethereum چه قبل از پیادهسازی سیستم استیک ارز اتریوم و چه بعد از آن، در قالب واحدی به نام گس (Gas) محاسبه می‌شوند. گس در واقع واحدی است که میزان تلاش محاسباتی مورد نیاز برای اجرای عملیات‌های خاص را اندازه‌گیری می‌کند؛ در شبکه اتریوم تراکنش‌ها صرفا مخصوص جابه‌جایی نوعی پول الکترونیکی نیستند و مسئولیت اجرای قراردادهای هوشمند نیز بر عهده آن‌ها است، به همین دلیل پیچیدگی‌های خاص خود را دارند.
بنیاد اتریوم از سال‌ها قبل در تلاش برای رفع این مشکلات به وسیله بهبود امنیت، سرعت و کارایی شبکه بوده است. تغییر الگوریتم اجماع به اثبات سهام و جایگزین شدن استخراج با استیک ارز اتریوم تنها یکی از تغییرات مهم در این راستا محسوب میشود. با بهبود مقیاس پذیری، گلوگاه Ethereum از بین رفته و قادر به پردازش تعداد بسیار بیشتری تراکنش خواهد بود. این پیشرفت زمینه را برای گسترش کاربرد آن، فراتر از امور مالی، فراهم می‌کند.
بلاک چین اتریوم اکنون به طور متوسط 30 تراکنش را در هر ثانیه پردازش می‌کند. با تغییر مکانیزم از استخراج به استیک ارز اتریوم و در ادامه پیادهسازی تکنیک شاردینگ، این تعداد در آینده‌ای نزدیک به 100 هزار عدد خواهد رسید. در نظر داشته باشید صرفا با تغییر الگوریتم اجماع شبکه از PoW به PoS در شهریور 1401 مقیاس‌پذیری بهبود پیدا نمی‌کند. به این منظور باید تا زمان اجرای شاردینگ منتظر بمانیم.
استیک ارز دیجیتال اتریوم (ETH 2) چیست؟
به عنوان بخشی از آپگرید بزرگ شبکه، مدل استیک ارز دیجیتال اتریوم اکنون با روند استخراج جایگزین شده است. در یک بلاک چین مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) مثل اتریوم استیکینگ فرآیند شرکت در عملیات محافظت از شبکه به وسیله بررسی و تایید تراکنش‌ها است. می‌توان آن را مشابه استخراج در شبکه‌های PoW دانست. شبیه ماینرها، استیک‌کننده هم بابت این تلاش، در قالب ارز دیجیتال بومی شبکه (در اینجا ETH) پاداش دریافت خواهند کرد.
استیک کردن ارز اتریوم در پلتفرم‌های غیر متمرکز نظیر لیدو دائو و صرافی‌های متمرکز نظیر بایننس، کوین بیس و کراکن امکان‌پذیر است. در این مقاله به آموزش استیک ETH در صرافی ارز دیجیتال بایننس و همچنین پلتفرم لیدو دائو از طریف کیف پول تراست والت خواهیم پرداخت.
ماینرها در شبکه‌های PoW باید در دستگاههای استخراج‌کننده گران قیمت سرمایه گذاری و پول زیادی بابت برق پرداخت کنند. استیک کننده‌ها در شبکه‌های PoS باید مقداری از ارز همان بلاک چین را خریداری و در یک آدرس قفل کنند که به معنی سرمایه گذاری در توکن بومی آن است. اما چرا؟ اعتبارسنج‌ها، استخراج‌کننده یا استیک‌کننده، باید دلیلی برای رفتار صادقانه و خودداری از دور زدن قوانین با اعمالی نظیر دابل اسپندینگ داشته باشند. دستگاه ماینر خریداری شده یا ارز قفل شده، آن‌ها را ملزم به رفتار درست می‌کند، در غیر این صورت سرمایه اولیه خود را در معرض ریسک قرار خواهند داد.
دارایی استیک شده سرمایه گذار را ملزم به رفتار صحیح می‌کند. استیک‌کنند‌ه‌ها در صورت خارج شدن از دسترس (آفلاین شدن) و عدم پاسخگویی در یک بازه زمانی مشخص، احتمالا بخشی از سرمایه خود را از دست خواهند داد. تلاش برای انجام اعمالی خلاف قانون نظیر دابل اسپندینگ ریسک از دست دادن کل اتریوم استیک شده را به همراه دارد.
حداقل و حداکثر اتریوم قابل استیک چقدر است؟
برای تبدیل شدن به یک نود استیک کننده در شبکه اتریوم به 32 واحد ETH نیاز دارید. ارزش این مقدار بر اساس قیمت ارز اتریوم در 1,500 دلار برابر 48,000 دلار (حدود 1 میلیارد و 500 میلیون تومان) است. به نظر نیاز به این مقدار سرمایه هنگفت امکان شرکت در اتریوم استیکینگ را از افراد زیادی سلب می‌کند، اما به لطف وجود استخرهای استیک ETH می‌توان با هر مقدار سرمایه در فرآیند محافظت از شبکه و دریافت پاداش شرکت داشت.
به طور عادی امکان استیک کمتر از این مقدار اتریوم (به عنوان یک نود مستقل) وجود ندارد. در صورت داشتن سرمایه اولیه کمتر از این مقدار، باید از طریق استخرهای استیکینگ اتریوم اقدام کنید. صرافی‌های ارز دیجیتال پشتیبانی‌کننده از ETH استیکینگ این کار را به طور خودکار برای شما انجام خواهند داد. گفتنی است برای نودهای مستقل، استیک کردن بیش از 32 واحد ETH سبب افزایش پاداش نخواهد شد.
مقایسه پاداش استیکینگ و استخراج اتریوم
برای محاسبه پاداش‌های استیک اتریوم نرخ بهره سالانه و یک تابع ریشه دوم معکوس مورد استفاده قرار می‌گیرند. بدیهی است جایزه دریافتی با میزان ETH استیک شده ارتباط مستقیم دارد. مدل‌های پاداش برای پیشنهادکنندگان و تاییدکنندگان بلاک متفاوت است.
پیشنهادکنندگان بلاک یک هشتم پاداش پایه را کسب می‌کنند. هفت هشتم باقی‌مانده نصیب تاییدکنندگان خواهد شد. مقدار جایزه بر اساس مدت زمان ثبت گواهی تایید توسط پیشنهادکننده بلاک تنظیم میشود. تاییدکننده به منظور دریافت کل هفت هشتم جایزه باید گواهی را در سریع‌ترین زمان ممکن ثبت کند. با گذر از هر اسلات بخشی از پاداش کم میشود. با گذشت دو و سه اسلات مقدار آن به ترتیب به هفت شانزدهم و هفت سی و دوم کاهش خواهد یافت.
نرخ انتشار اتریوم بر اساس پاداش پایه مشخص میشود. هر چه جایزه پایه به ازای هر اعتبارسنج پایین‌تر باشد، تعداد اعتبارسنج‌ها بیشتر خواهد شد. دلیل این نحوه کار، داشتن نسبت معکوس پرداخت پایه با جذر کل موجودی استیک کننده‌های اتریوم (ETH) است.
بر اساس پلتفرم اتریوم استیکینگ لیدو دائو، نرخ درصدی سالانه (APR) استیک ارز ETH اکنون حدود 5.1 درصد است. حداکثر نرخ پاداش سالانه ممکن است بر اساس شرایط مختلف تا 18 درصد افزایش پیدا کند.
استخراج از سوی دیگر، در صورت دسترسی به برق ارزان قیمت، سود بالاتری در مقایسه با استیکینگ دارد. در محاسبه سود آن فاکتورهای متعددی از قبیل تعرفه برق، هش ریت و هزینه‌های جاری مربوط به نگهداری از ریگ استخراج دخیل هستند. در هر صورت، چه با سود بیشتر چه با سود کمتر، استخراج اتریوم دیگر امکان‌پذیر نیست و مقایسه سودآوری و درآمد آن با استیک اتریوم بی‌فایده است!
ریسک های استیک ارز ETH
قفل کردن مقداری رمز ارز در یک آدرس با هدف دریافت سود، نوعی سرمایه گذاری است. از طرفی می‌دانیم هیچ سرمایه گذاری بدون ریسک نیست و اتریوم استیکینگ را نیز نمی‌توان مستثنی کرد. از جمله ریسک‌های این کار شکست پروژه است. اگرچه اتریوم جایگاه خود را نه تنها در دنیای رمز ارزها بلکه در کل دنیای تکنولوژی به اثبات رسانده، اما همچنان احتمال شکست خوردن پروژه صفر نیست؛ ممکن است شبیه پروژه‌های کریپتویی قدرتمندی که با وجود داشتن روزگاری پرشکوه اکنون دیگر اسمی از آن‌ها شنیده نمی‌شود، Etherum نیز روزی به قعر جدول سقوط کند.
ریسک دیگر استیک اتریوم مربوط به عدم توانایی در برآورده کردن احتیاجات شبکه از شما به عنوان یک نود است. اگر کامپیوتری که به عنوان گره پیکربندی کرده‌اید هر از گاه از دسترس خارج شده و در زمان‌های انتخاب به عنوان نود تاییدکننده قادر به پاسخگویی نباشد، مشمول پرداخت جریمه خواهید شد. اگر اقدام به اعمالی برای دور زدن بلاک چین نظیر دابل اسپندینگ کنید، ممکن است کل سرمایه خود را از دست بدهید.
مشکل سوم عدم امکان برداشت اتریوم استیک شده تا زمان اجرای آپگرید شانگهای است؛ این آپگرید مهم بین 6 الی 12 ماه آینده انجام خواهد شد. از طرفی با توجه به بدقولی‌های بنیاد اتریوم در اجرای بروزرسانی مرج، احتمال به تعویق افتادن زمان اجرا و فراتر رفتن زمان انتظار از سقف این بازه (بیشتر از یک سال) وجود دارد. تا آن زمان، دیگر فرصت‌های سرمایه گذاری را از دست خواهید داد و قادر به برداشت و اصطلاحا آن-استیک کردن ارزهای اتریوم خود نخواهید بود.
چرا باید ارز اتر خود را در شبکه اتریوم انباشت (Stake) کنیم؟
اصلی‌ترین دلیل سرمایه گذاران برای استیک ارز دیجیتال اتریوم دریافت پاداش است، همان بهانه‌ای که ماینرها را به راه‌اندازی، مدیریت و نگهداری دستگاههای استخراج تشویق می‌کند. با در نظر گرفتن نرخ درصدی سالانه بین 5 تا 18 درصد که در بالا گفتیم، با استیک 32 واحد ETH، طی یک سال بین 2 الی 5 عدد از همین ارز به دست خواهید آورد.
استیکینگ در مقایسه با استخراج سود کمتری دارد. به همین دلیل تعداد زیادی از ماینرهای Ethereum بعد از تغییر الگوریتم اجماع این بلاک چین به PoS به جای فروش دستگاههای خود به منظور خرید ارز ETH و استیک کردن آن، به دیگر شبکه‌های مبتنی بر مکانیزم PoW مخصوصا اتریوم کلاسیک مهاجرت کردند. سود سالانه 5 درصد، حتی حداکثر 18 درصد، برای بسیاری یک رقم جلب توجه‌کننده نیست. به وسیله سپرده‌گذاری سرمایه در پلتفرم‌های دیفای سود بالاتری به دست خواهد آمد، هر چند ریسک فعالیت در آن‌ها در مقایسه با اتریوم استیکینگ بالاتر است.
برای عده‌ای دیگر، همه چیز درآمد شخصی نیست؛ عاشقان تکنولوژی، مخصوصا شیفتگان وب 3 که از سیستم‌های متمرکز خسته شده‌اند، همواره برای حمایت از اکوسیستم‌ها و پلتفرم‌های غیر متمرکز تلاش می‌کنند. شبکه Ethereum به هیچ موجودیت خاصی وابسته نیست و سروری مرکزی برای آن وجود ندارد. تقویت این شبکه غیر متمرکز و به افزایش تعداد گره‌های توزیع شده آن وابسته است. قبل از این عضویت در شبکه برای بهبود عدم تمرکز آن به دستگاههای ماینر گران قیمت و پردردسر نیاز داشت، اما اکنون می‌توان به سادگی استیک ارز اتریوم در این فرآیند مشارکت کرد.
تفاوت استیکینگ فردی و استیکینگ خودکار اتریوم ۲ چیست؟
استیکینگ اتریوم در ورژن دوم این شبکه به اعتبارسنج‌ها اجازه می‌دهد بابت کمک به ایمن نگه داشتن بلاک چین پاداش دریافت کنند، اما این تنها راه کسب درآمد از اتریوم 2.0 نیست. یکی از محصولات شرکت MatrixPort به نام “ETH 2.0 Staking Earn” امکان کسب درآمد را به شیوه‌ای متفاوت برای سرمایه گذاران فراهم کرده است. این محصولی منحصربه‌فرد است و کسب درآمد از پلتفرم‌های دیفای را امکان‌پذیر می‌کند.
در شبکه اتریوم، بلاک چین 32 بلاک حاوی تراکنش‌ها را در هر دور اعتبارسنجی در قالب یک Epoch بسته‌بندی می‌کند. می‌توان هر Epoch را مجموعه معاملات نهایی و ثبت شده در بلاک چین دانست. طی فرآیند اعتبارسنجی، زنجیره بیکن (بیکن چین – Beacon Chain) گروه‌هایی از استیک کننده‌های اتریوم را به دسته‌‌هایی 128 عددی اختصاص می‌دهد. سپس یک بلاک خرد داده (یک شارد) به آن‌ها داده خواهد شد. همانطور که گفتیم به ازای هر اعتبارسنج پاداش پایه مشخصی وجود دارد. این مقدار با افزایش تعداد گره‌های استیک کننده اتریوم کاهش پیدا خواهد کرد.
برای مقایسه، محصول “ETH 2.0 Staking Earn” شرکت MatrixPort به سرمایه گذاران اجازه می‌دهد ضمن مشارکت در فرآیند اتریوم استیکینگ با مقادیر پایین‌تر از حد مشخص پروتکل بلاک چین (کمتر از 32 واحد ETH) از پاداش‌های مرتبط با سایر پروژه‌های دیفای نیز بهره‌مند شوند. این محصول در تلاش است تا از طریق پروتکل‌های DeFi بازدهی سرمایه گذاری کاربران را افزایش بدهد.
فراموش نکنید این پلتفرمی مجزا از اکوسیستم اصلی اتریوم است و بنیاد اتریوم ورود به آن را تایید نمی‌کند. پس باید ریسک‌های سرمایه گذاری در آن، شبیه هر پروژه کریپتویی دیگر، را در نظر بگیرید.
بهترین پلتفرم برای استیک ارز اتریوم
با وجود پروژه‌های متعدد به این منظور، لیدو دائو (Lido DAO) اکنون با اختلاف از رقبا بهترین گزینه است. ارز دیجیتال این شبکه، توکن LDO، از وقتی زمان قطعی اجرای آپگرید مرج اتریوم 2 در اوایل تابستان 1401 اعلام شد، رشد زیادی را تجربه کرد.
لیدو دائو یک راهکار استیکینگ لیکویید اتریوم و همچنین سایر شبکه‌های مبتنی بر مکانیزم اثبات سهام است. به لطف آن، بدون نیاز به زیرساخت و ابزار مورد نیاز برای استیک کردن ارز اتریوم نظیر یک کامپیوتر همیشه روشن و دارای اتصال پایدار به اینترنت، می‌توان در این عملیات مشارکت کرد.
پلتفرم Lido DAO در دسامبر 2020 (آذر 1399)، مدتی کوتاه بعد از راه‌اندازی زنجیره بیکن چین اتریوم، شروع به کار کرد. هدف اصلی آن برطرف کردن موانع سر راه کاربران برای حضور در شبکه به عنوان یک نود است. این موانع شامل اجبار برای داشتن 32 ارز اتریوم، داشتن دستگاهی همیشه روشن و متصل به اینترنت و دانش فنی کافی برای پیکربندی، مانیتور و مدیریت مستمر گره است.
در قسمت بعدی همین مقاله به آموزش استیک کردن اتریوم در تراست والت از طریق پلتفرم لیدو دائو خواهیم پرداخت.
آموزش استیک کردن و سپرده گذاری اتریوم با نود مستقل
به چند روش می‌توان این کار را انجام داد. سیستم‌های حضانتی مدیریت کل فرآیند را از طرف شما انجام خواهند داد، اما باید به آن‌ها کاملا اعتماد کنید و سرمایه‌تان را در اختیارشان قرار بدهید. کافی است مقدار ETH مورد نظر را به آن‌ها انتقال بدهید تا یک نود برایتان راه‌اندازی یا شما را عضو یک استخر کنند. حتی در صورت داشتن 32 واحد ارز اتریوم برای استیک کردن آن‌ها تمام عملیات اجرا و مدیریت گره را بر عهده می‌گیرند.
این روش با وجود آسان بودن، دو مشکل دارد. مشکل اول نیاز به پرداخت مقداری کارمزد به پلتفرم اجراکننده نود از طرف شما است. همچنین به خاطر کارکرد حضانتی، باید سرمایه‌تان را کاملا در اختیارشان قرار بدهید، به طوری که دیگر کنترلی روی کلید خصوصی مربوط به آدرس نگهداری ارزهای اتریوم استیک شده نخواهید داشت.
اجرای یک نود استیک اتریوم به تنهایی، کار چندان دشواری نیست. ابتدا باید نرم افزارهای کلاینت مخصوص این کار را نصب و اجرا کنید. به عنوان نمونه‌ای از بهترین اپلیکیشن‌های موجود باید به موارد زیر اشاره کرد. با کلیک روی نام هر یک به وب سایت توسعه‌دهنده فرستاده خواهید شد.
به یک کامپیوتر با حافظه ثانویه کافی به منظور دانلود بلاک چین اتریوم نیاز دارید. حجم بلاک چین Ethereum اکنون حدود 930 گیگابایت است. یک گره مستقل باید همیشه به اینترنت متصل و با سایر گره‌ها در ارتباط باشد. در نتیجه برای راه‌اندازی نود اتریوم استیکینگ داشتن اتصال اینترنت پایدار از جمله واجبات است. فراموش نکنید در صورت عدم پاسخگویی به درخواست‌های شبکه به خاطر قطعی اتصال به اینترنت، علاوه بر عدم دریافت پاداش، مشمول پرداخت جریمه خواهید شد.
بعد از نصب یک نرم افزار کلاینت روی کامپیوتر، باید حداقل 32 ارز اتریوم به آدرس قرارداد اتریوم 2 ارسال کنید. به این منظور به دو کلید، یکی برای امضا و اعتبارسنجی تراکنش‌ها و دیگری برای برداشت ارزهای اتریوم استیک شده، نیاز دارید. البته، تا زمان اجرای آپگرید شانگهای، که بین شش ماه الی یک سال دیگر زمان خواهد برد، ایجاد کلید برداشت دارایی امکان‌پذیر نیست.
قبل از ارسال ETH به آدرس قرارداد اتریوم استیکینگ باید به لانچ‌پد وب سایت رسمی اتریوم به نشانی launchpad.ethereum.org مراجعه و روند آموزش داده شده را دنبال کنید. این پرداخت، واجد شرایط بودن شما برای فعالیت به عنوان اعتبارسنح را تایید می‌کند. همچنین روشی به منظور تنبیه اعتبارسنج‌های متخلف و در پی تقلب کردن، در اختیار شبکه قرار می‌گیرد.
آموزش گام به گام استیک اتریوم ۲ در صرافی بایننس
وارد حساب خود در صرافی بایننس شوید و از منوی “Finance” گزینه “Binance Earn” را انتخاب کنید.
تا مشاهده گزینه “ETH 2.0 Staking” اسکرول و سپس روی دکمه “View More” کلیک کنید.
در صفحه بعد روی “Stake Now” کلیک کنید.
بعد از وارد کردن مقدار ارز اتریوم مورد نظر برای استیک کردن “Confirm” را بزنید.
صفحه‌ای برای دریافت تاییدیه دوم از شما نمایش داده خواهد شد. از خواندن شرایط و قوانین اطمینان حاصل و دوباره روی “Confirm” کلیک کنید.
در زمانی که ارزهای اتریوم خود را در بایننس استیک کرده‌اید، جایزه خود را روزانه در قالب ارز BETH دریافت خواهید کرد. هر واحد BETH دقیقا معادل یک ETH ارزش دارد. مقدار ETH قابل برداشت در زمان باز شدن این قابلیت، بر اساس موجودی BETH شما تعیین میشود. به عنوان مثال، اگر 100 واحد ارز اتریوم (ETH) در بایننس استیک کنید، در روز باز شدن قابلیت برداشت دارایی به اندازه مجموع سرمایه اولیه و پاداش‌ها از BETH، ارز ETH به دست خواهید آورد. ممکن است مجموع جایزه و اصل پول شما به (مثلا) 110 واحد BETH رسیده باشد، پس اجازه برداشت 110 عدد ارز ETH به شما داده میشود.
آموزش کامل اتریوم استیکینگ در کیف پول تراست والت
امکان استیک ارز اتریوم داخل خود کیف پول تراست والت میسر نیست، اما به لطف مرورگر وب 3 این اپلیکیشن می‌توان با اتصال به بهترین پلتفرم اتریوم استیکینگ که در بالا معرفی کردیم، ارزهای ETH خود را استیک کرد؛ در حال حاضر لیدو دائو بهترین گزینه برای این کار است.
با استیک ETH در لیدو دائو به همان مقدار توکن stETH دریافت خواهید کرد. این توکن ارز دیجیتال دارای قدرت نقدشوندگی خوبی است و همیشه ارزشی برابر یک ETH دارد. می‌توان از آن در دیگر پروتکل‌ها نیز استفاده کرد. با پرداخت پاداش استیک کننده‌های اتریوم در قالب ارز بومی شبکه یعنی ETH توسط پروتکل بلاک چین آن، موجودی ETH آن‌ها افزایش پیدا می‌کند. حال لیدو دائو به صورت روزانه موجودی stETH کاربران را همراه با آن افزایش خواهد داد. این ویژگی ارتباطی به کیف پول مورد استفاده برای اتصال به پلتفرم ندارد و در صورت استیک اتریوم با تراست والت یا هر کیف پول دیگر، حساب شما با stETH شارژ میشود.
به لطف این پلتفرم اتریوم استیکینگ می‌توان با هر مقدار سرمایه اولیه شروع به کار کرد؛ پیش نیاز 32 واحد ETH دیگر وجود ندارد. اما فراموش نکنید این کار بدون ریسک نیست. اگرچه قرارداد هوشمند لیدو دائو توسط شرکت‌های Quantstamp و Sigmaprime بررسی شده و همیشه زیر ذره‌بین آن‌ها است، اما همچنان احتمال وقوع هر حادثه ناگواری وجود دارد؛ موضوع فقط سرقت عمدی دارایی کاربران توسط توسعه‌دهنده نیست. همیشه ممکن است یک مشکل فنی پروژه را از مسیر خود خارج کند. پس این ریسک‌ها را در نظر داشته باشید.
بعد از ورود به اپلیکیشن تراست والت برای استیک ارز اتریوم وارد قسمت “DApps” از ردیف پایین شوید. در نوار جستجوی بالای صفحه آدرس وب سایت لیدو دائو به نشانی lido.fi را وارد کنید.
بعد از ورود به وب سایت، کمی به پایین اسکرول و سپس دکمه “Stake Now” را لمس کنید.
لیدو دائو برای استیک اتریوم دسترسی به کلید خصوصی آدرس ETH شما را درخواست می‌کند. با لمس گزینه “Connect” با این درخواست موافقیت کنید.
در مرحله بعد مقدار مورد نظر از ارز ETH برای استیک کردن در لیدو دائو را مشخص کنید. در نهایت “Submit” را بزنید.
فراموش نکنید تا زمان اجرای آپگرید شانگهای که ممکن است بین 6 الی 12 ماه زمان ببرد، برداشت ارزهای ETH امکان‌پذیر نیست و سر و کار شما با توکن‌های stETH خواهد بود.
نتیجه‌گیری؛ آیا استیک ارز اتریوم ایده خوبی است؟
پاداش اهدا شده بابت استیک ارز اتریوم به کل مقدار ETH استیک شده داخل قرارداد مخصوص آن و همچنین تعداد اعتبارسنج‌ها بستگی دارد. با افزایش این دو مقدار، جایزه اتریوم استیکینگ کاهش پیدا می‌کند. پس در نظر داشته باشید حتی سود کنونی استیک ارز ETH که احتمالا پایین به نظر می‌رسد، احتمالا در آینده کمتر از این هم خواهد شد.
اما به لطف فراهم شدن امکان استیک ارز دیجیتال اتریوم با تغییر الگوریتم اجماع شبکه به PoS، تبدیل شدن به یک نود و دریافت پاداش بابت کمک به محافظت از این شبکه غیر متمرکز، راحت‌تر از همیشه شده است. حتی اگر بخواهید یک نود مستقل راه‌اندازی کنید، دردسر بسیار کمتری در مقایسه با زمان راه‌اندازی یک ریگ ماینینگ ETH متحمل خواهید شد. با عضویت در یک استخر یا پلتفرم مخصوص استیکینگ اتریوم این کار به سادگی چند کلیک خواهد بود.
از دیدگاه دوست‌داران فناوری و عاشقان دنیای غیر متمرکز، فراهم شدن قابلیت استیک ارز دیجیتال ETH دستاورد بزرگی است، چرا که شبکه را غیر متمرکزتر از همیشه می‌کند. همانطور که گفتیم، تبدیل به یک نود در شبکه‌های بلاک چینی مبتنی بر PoS به مراتب راحت‌تر از شبکه‌های مبتنی بر PoW است. از طرفی میزان عدم تمرکز یک نتورک با تعداد گره‌های آن ارتباط مستقیم دارد.
تهیه شده در بیت 24
