| توجه: این مقاله با بهره‌گیری از هوش مصنوعی ترجمه و تدوین شده، سپس تیم ما تمامی محتوا را به‌دقت بررسی، راستی‌آزمایی و ویرایش کرده است تا از صحت و کیفیت آن اطمینان حاصل کند. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و به‌روز به شماست. |
به گزارش بی‌این‌کریپتو (BeInCrypto)، مدیرعامل لیمیتلس لبز (Limitless Labs)، سی‌جی هدرینگتون (CJ Hetherington)، بازار رمز ارز را بار دیگر متلاطم کرد و علناً مدعی شد بایننس از پروژه‌ها برای فهرست شدن خواستار سهم توکن و ودیعه‌های سنگین می‌شود. این اتهام‌ها موجی از بحث و شایعات علیه بایننس را میان جامعه کریپتو برانگیخت.
هدرینگتون جزئیاتی از آن‌چه به‌گفته او شروط فهرست‌شدن در بایننس بوده منتشر کرد؛ از جمله تخصیص توکن و پیش‌پرداخت‌های بزرگ. او این شروط را با رویکرد کوین بیس مقایسه و تفاوت آشکاری میان دو بازیگر بزرگ بازار برجسته کرد.
بایننس بلافاصله همه ادعاها را نادرست و هتاکانه خواند و گفت از فهرست‌بندی سود نمی‌برد و از مؤسسین نمی‌خواهد توکن بفروشند. صرافی همچنین CJ را به نقض توافق عدم افشا (NDA) متهم و نسبت به پیامدهای حقوقی هشدار داد.
در واکنش‌ها، Mirror Tang انتشار این افشاگری‌ها را بی‌ساختار و خودستایانه شمرد و گفت نقض NDA بوده و اطلاعات مهمی فاش نکرده‌اند. برخی کاربران اما اتهامات حقوقی بایننس را ترفندی برای ترساندن قلمداد کردند و نوشتند که صرافی در حال از دست دادن کنترل است. یکی از کاربران اظهار داشت: «این شروع پایان برای آن‌هاست. دارند از کنترل خارج می‌شوند و همه این را می‌بینند.»
این نخستین بار نیست که بایننس متهم به دریافت هزینه‌های سنگین یا تخصیص توکن در ازای فهرست کردن توکن‌ها می‌شود. سرمایه‌گذار کریپتو Mike Dudas هم مدعی شد که بایننس از چند پروژه نزدیک به 10% از کل عرضه توکن را برای فهرست و رویداد تولید توکن خواسته است. کاربری دیگر ادعا کرد: «به من گفته شد ۱ میلیون دلار توکن برای ایردراپ و ۱ میلیون دلار برای مسابقه معاملاتی بخواهند و این حتی تضمین فهرست شدن نبود، فقط قدم اول برای ورود به برنامه داخلی بایننس بود.»
چند ادعای دیگر مربوط به بازه 2024 تا 2025 نیز در شبکه‌ها مطرح شده؛ هرچند بایننس همه را تکذیب کرده است. الگوهای مطرح‌شده و افت قیمت پس از فهرست شدن، احتمال تعارض منافع در مدل درآمدی صرافی‌ها را برجسته می‌کند.
دو مشکل کلیدی از این پرونده بیرون می‌آید: اول، روند فهرست کردن در صرافی‌های متمرکز می‌تواند تعارض منافع ایجاد کند و تخصیص توکن برای بازاریابی ریسک زیاد شدن عرضه و افزایش نوسان برای سرمایه‌گذاران خرد را به‌همراه دارد. دوم، نبود شفافیت در مذاکرات فهرست کردن مانع از ارزیابی برابر پروژه‌ها توسط سرمایه‌گذاران می‌شود.
