| توجه: این مقاله با بهره‌گیری از هوش مصنوعی ترجمه و تدوین شده، سپس تیم ما تمامی محتوا را به‌دقت بررسی، راستی‌آزمایی و ویرایش کرده است تا از صحت و کیفیت آن اطمینان حاصل کند. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و به‌روز به شماست. |
انتخاب بین بیت‌کوین و سهام ساده نیست. در این گزارش کوین تلگراف (Cointelegraph)، خواننده با تاثیرات فعلی هوش مصنوعی بر بازارها آشنا می‌شود تا درباره سرمایه‌گذاری تصمیم‌گیری بهتری داشته باشد.
سهام نماینده مالکیت در شرکت‌ها است و ارزش آن به عملکرد شرکت و تغییرات بازار بستگی دارد، از جمله توان تطبیق با فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی. شرکت‌هایی که هوش مصنوعی را در اتوماسیون، تحلیل داده و مدل‌های کسب‌وکار به کار می‌گیرند، شانس بیشتری برای ادامه حیات در دوره‌های تحول دارند. شاخص‌هایی مانند S&P 500 به‌طور تاریخی بازده سالانه تعدیل‌شده بین حدود ۷ تا ۱۰ درصد را در دهه‌های اخیر نشان داده‌اند.
بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو معرفی شد. طراحی غیرمتمرکز، سقف عرضه ۲۱ میلیون واحد و شفافیت زنجیره بلوکی از دلایل مطرح‌شدن آن به‌عنوان ذخیره ارزش‌اند. در مقایسه با S&P 500، عملکرد بیت‌کوین (BTC) در دوره‌هایی بسیار بالاتر بوده است. هدف اولیه بیت‌کوین تبدیل‌شدن به وسیله پرداخت هم بوده و سازگاری با فناوری‌های نوین می‌تواند مسیر رسیدن به این هدف را هموارتر کند.
هوش مصنوعی می‌تواند مقیاس‌پذیری، فرآیند تراکنش‌ها، امنیت و استراتژی‌های معاملاتی را برای بیت‌کوین بهبود بخشد. در استخراج نیز بهینه‌سازی زمان‌بندی فعالیت‌ها و تخصیص منابع ممکن است هزینه‌ها را کاهش دهد. با این حال بیت‌کوین با ریسک‌های نظارتی، نوسان شدید و مسائل مقیاس‌پذیری روبه‌رو است.
تحلیلگر جوردی ویسر درباره آینده سهام هشدار می‌دهد: «هوش مصنوعی با تسریع چرخه‌های نوآوری، شرکت‌های عمومی را به ابزارهای سرمایه‌گذاری ناکارا تبدیل می‌کند.» شرکت‌های بزرگ فناوری که در هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری می‌کنند هم باید با سرعت تغییر همراه باشند؛ در غیر این صورت احتمال عقب‌ماندن وجود دارد.
برای بیت کوین نیز مخاطرات تئوریک مانند رایانش کوانتومی مطرح شده است، اما بسیاری از کارشناسان آن را هنوز دوردست می‌دانند و تاکید دارند که جامعه بیت‌کوین با ارتقای مقاومت در برابر کوانتوم می‌تواند تاثیرات احتمالی آن را مدیریت کند. در عین حال، تنوع‌بخشی در پرتفوی و سرمایه‌گذاری در صندوق‌های شاخص یا در سهامی که در رده‌های رباتیک، زیست‌فناوری، فضا و هوش مصنوعی قرار دارند، راهکاری برای کاهش ریسک شرکت‌های منفرد است.
در مجموع، پیش‌گویی دقیق ۵۰ سال آینده ممکن نیست؛ هر دو دارایی نقاط قوت و ضعف خود را دارند. بقای آن‌ها وابسته به نحوه تطبیق با تحولات اقتصادی، فناوری و مقررات خواهد بود.
