لایت کوین چیست؟ با LiteCoin ورژن سبک اولین رمز ارز دنیا آشنا شوید

لایت کوین جزو نخستین رمز ارزها است و برای بهبود بیت کوین متولد شد. اکنون به بررسی تاریخچه و ویژگی‌های ارز دیجیتال LiteCoin می‌پردازیم.

آلت کوین‌ها با هدف اضافه کردن قابلیت‌هایی به بیت کوین یا برطرف کردن ایرادات آن متولد شدند. اگرچه اولین رمز ارز دنیا ایده و پروژه‌ای انقلابی بود، اما نمی‌توان آن را بدون عیب و نقص خطاب کرد. یکی از اولین رمز ارزهای دنیا که فرزند BitCoin به شمار رفته و دقیقا با هدف بهبود بخشیدن به این سیستم پولی خلق شد، LiteCoin است. اما لایت کوین با هدف ارائه چه ویژگی‌های اضافی یا کنار زدن کدام مشکلات ایجاد شد و چقدر در این مسیر موفق عمل کرد؟

چارلی لی (Charlie Lee) خالق ورژن لایت بیت کوین، نزدیک به یک دهه به عنوان مهندس کامپیوتر در شرکت گوگل فعالیت کرد. شبیه سایر علاقه‌مندان به بلاک چین و شبکه‌های رمز ارزی، او نیز معتقد به وجود ایرادات متعدد در سیستم اولین ارز رمزنگاری شده بود. مهمترین مشکلات بیت کوین، سرعت کند تایید تراکنش‌ها (به طور متوسط 4 تراکنش در ثانیه) و نحوه دشوار استخراج بلاک‌های جدید و اضافه کردن سکه‌های تازه به چرخه محسوب می‌شوند.

مقیاس‌پذیری برای تمام شبکه‌های رمز ارزی مبتنی بر بلاک چین دغدغه‌ای اساسی است. این مشکل در BitCoin یک معضل اساسی محسوب می‌شود. به طور ساده منظور از مقیاس‌پذیری، که به جد در لایت کوین مورد توجه قرار گرفته است، توانایی برای پاسخ دادن به نیازها در صورت بالا رفتن تقاضا است. یک شبکه مقیاس‌پذیر باید بتواند در صورت افزایش درخواست‌های کاربران، به سرویس‌دهی ادامه بدهد. برای پی بردن به عمق مشکل باید بدانید حداکثر تعداد تراکنش‌های انجام شده در هر ثانیه داخل شبکه بیت کوین حدود 4 عدد و در شبکه‌های بانکی متمرکز به متوسط 16 هزار عدد است!

ایده‌های چارلی لی برای افزایش توان عملیاتی بیت کوین به ایجاد یک فورک نیاز داشت، اما نظرات وی برخلاف عقیده بخش قابل توجهی از اعضای انجمن نخستین کریپتوکارنسی دنیا بود. در نظر داشته باشید بیت کوین و لایت کوین هر دو سیستمی غیر متمرکز محسوب می‌شوند، به این معنی که یک موجودیت منحصربه‌فرد مسئولیت اداره و کنترل شبکه آن‌ها را بر عهده نداشته و به دست مجموعه‌ای از کاربران (که در اصل دست به دست دادن آن‌ها شبکه را تشکیل داده است) مدیریت می‌شود. به همین دلیل اعمال هر تغییر نیازمند نظر مثبت بخش زیادی از اعضا است.

لایت کوین یک فورک بیت کوین است

منظور از فورک، اعمال تغییر در پروتکل است. برای یادآوری، پروتکل، مجموعه قوانینی است که نحوه کارکرد شبکه را مشخص می‌کند. در پروژه‌های متن باز ایجاد انشعاب‌هایی از نسخه اولیه به وفور رخ می‌دهد. به عبارتی این مفهوم قبل از زمان ظهور بلاک چین، بیت کوین و لایت کوین وجود داشته است. با این حال، تمایز بین هارد فورک و سافت فورک تقریبا مختص به حوزه بلاک چین است.

تغییر در سافت فورک، پیش – سازگار (Backward-Compatible) به شمار می‌رود. قوانین جدید در اینجا مغایرتی با نحوه کارکرد کنونی شبکه نداشته و گره‌های اجراکننده نسخه قدیمی نرم افزار اصلی سیستم، همچنان می‌توانند با نودهای آپدیت شده تعامل برقرار کنند. تا امروز سافت فورک‌های متعددی در BitCoin به منظور رفع مشکلات یا اضافه کردن قابلیت‌های جدید به آن ایجاد شده است.

به عنوان یک سافت فورک معروف باید به انشعاب SegWit اشاره کرد. این انشعاب که مدت‌ها بعد از ظهور لایت کوین به وقوع پیوست، فرمت بلاک‌ها و تراکنش‌ها را به شکلی هوشمندانه تغییر داد. از آن جایی که فرمت تازه قوانین قبلی را نقض نمی‌کرد، نودهای قدیمی همچنان می‌توانستند بلاک‌ها و تراکنش‌ها را اعتبارسنجی کنند، هر چند آن‌ها را درک نمی‌کردند! برخی فیلدها تنها در صورت دریافت آپدیت جدید قابل خواندن بودند.

اما تغییر در هارد فورک پیش – ناسازگار است (Backward-Incompatible) است. وقتی تعدادی از گره‌ها یک سری ویژگی‌‌ها و قوانینی ناسازگار با قوانین نودهای کنونی اضافه می‌کنند، چنین انشعابی ظهور می‌کند. گره‌های جدید بعد از هارد فورک فقط می‌توانند با نودهای اجراکننده ورژن تازه ارتباط برقرار کنند. این همان اتفاقی است که در لایت کوین به وقوع پیوست. خواسته‌های چارلی لی مغایر با عقیده بخش زیادی از گره‌ها بود و آن‌ها به دلایلی همچون کاهش امنیت، با تغییرات مورد نظر این مهندس مخالفت می‌کردند. او به همین دلیل مجبور شد انشعابی جدید از بیت کوین ایجاد کند. در نتیجه بلاک چین تقسیم و دو شبکه مجزا تشکیل شد.

تا زمان ایجاد فورک، همه گره‌ها بلاک چین یکسانی دارند (تاریخچه باقی می‌ماند)، اما بعد از Hard Fork، بلاک‌ها و تراکنش‌هایی جداگانه خواهند داشت. به عبارتی بلافاصله بعد از ایجاد انشعاب، بلاک چین تکثیر شده و از آن به بعد هر نسخه مسیر متفاوتی را در یک شبکه مجزا دنبال می‌کند. البته تاریخچه بلاک چین در هر دو نسخه، تا لحظه ایجاد هارد فورک، کاملا مشابه است. به خاطر تاریخچه یکسان دو قسمت، اگر قبل از انشعاب کوین‌هایی را در اختیار داشته باشید، آن‌ها در هر دو تکرار خواهند شد. به همین دلیل بعد از ظهور لایت کوین (LTC)، هر کاربری که از قبل مقداری BTC داشت، به همان تعداد LTC دریافت کرد.

هر سیستمی در طول زمان به تغییر و بهبود نیاز دارد و شبکه‌های رمز ارزی مبتنی بر بلاک چین نیز مستثنی نیستند. نکته مهم در نتورک ارزهای دیجیتال مدرن، غیر متمرکز بودن آن‌ها است، به همین دلیل اعمال هر تغییر یا اضافه و کم کردن هر قابلیت باید به رای گذاشته شود. اگر همه با به‌روزرسانی مورد نظر عده‌ای موافقت کنند، بعد از پیاده‌سازی، نسخه جدید را دانلود، نصب و اجرا خواهند کرد، در غیر این صورت با آن به مخالفت می‌پردازند. اگر تغییر چندان اساسی نبوده و با نحوه کارکرد کنونی سیستم مغایرت نداشته باشد، دو گروه با وجود مخالفت همچنان می‌توانند با یکدیگر تعامل برقرار کنند، بدون این که دسته مخالف مجبور به نصب نسخه جدید نرم افزار باشد. در غیر این صورت دو دسته باید مسیرشان را از یکدیگر جدا کنند. این تصمیمی بود که طرفداران لایت کوین اتخاذ کردند.

فراموش نکنید لایت کوین تنها هارد فورک بیت کوین نیست. به عنوان دو مورد از مهمترین انشعاب‌های سخت مهم آن باید به بیت کوین کش و بیت کوین گلد اشاره کنیم. پیشتر در مطالبی جداگانه به بررسی این دو رمز ارز پرداختیم:

• بیشتر بخوانید: بیت کوین کش (Bitcoin Cash) چیست؟
• بیشتر بخوانید: بیت کوین گلد (Bitcoin Gold) چیست؟

مبحث فورک‌های رمز ارزها گسترده و تشریح بیشتر آن از حوصله این مطلب خارج است. پیشنهاد می‌کنیم برای درک بهتر علت اجبار چارلی لی به ایجاد یک هارد فورک برای رسیدن به اهداف خود و همچنین پی بردن به تفاوت‌های هارد فورک / سافت فورک، مطلب زیر را مطالعه کنید:

• بیشتر بخوانید: هارد فورک و سافت فورک چیست و چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

لایت کوین چیست؟

LiteCoin یک رمز ارز به شمار می‌رود. ابتدا می‌خواهیم نگاهی به مفهوم کریپتوکارنسی داشته باشیم. فراموش نکنید اگرچه این روزها دو عبارت رمز ارز (CryptoCurrency) و ارز دیجیتال (DigitalCurrency) به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما این دو اشاره به یک مفهوم نداشته و کریپتوکارنسی، زیر مجموعه‌ای از دیجیتال کارنسی به شمار می‌رود.

رمز ارز (کریپتوکارنسی) چیست؟

در طول دهه 1990 میلادی و همزمان با رشد قابل توجه تکنولوژی، تلاش‌های زیادی برای خلق یک ارز دیجیتال انجام و پروژه‌هایی نظیر Flooz ،Beenz و DigiCash خلق شد. هر یک از آن‌ها به دلایلی با شکست مواجه شد و نتوانست به طور گستره مورد استفاده قرار بگیرد. این تلاش ادامه یافت و ایده‌های بیشتری ظهور کرد، تا این که نوبت به تولد بیت کوین رسید. به عقیده خالق آن، این یک سیستم پولی الکترونیکی نظیر به نظیر محسوب می‌شود. دقیقا همین تعریف درباره لایت کوین نیز صدق می‌کند. گفتنی است خالق واقعی BitCoin هنوز مشخص نیست و فقط می‌دانیم به دست فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو خلق شده است.

بیت کوین کریپتوکارنسی نام گرفت، چرا که در سیستم آن به طور گسترده از تکنیک‌های رمزنگاری استفاده می‌شود. نکته حائز اهمیت درباره آن، غیر متمرکز بودن است. این ویژگی‌ها جزو بنیاد مفهوم رمز ارز به شمار رفته و در لایت کوین نیز دنبال شده‌اند.

همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، BitCoin و LiteCoin غیر متمرکز خطاب می‌شوند، به این معنی که یک مجموعه یا شرکت مشخص در راس کار قرار ندارد و دست به دست دادن مجموعه‌ای از کاربران عادی شبکه را تشکیل می‌دهد؛ به خاطر نبود یک سرور مرکزی، دولت‌ها دیگر قادر به کنترل یا سانسور سیستم پولی نیستند و این ویژگی بسیار خوبی از دیدگاه کاربران به شمار می‌رود.

در نتورک رمز ارز غیر متمرکزی مثل لایت کوین هر یک از اعضا (نود یا گره) نسخه‌ای از پایگاه داده را نگهداری می‌کنند. پایگاه داده در اینجا از نوع بلاک چینی است. در قسمت بعدی مطلب در بخش بررسی تکنولوژی لایت کوین بیشتر درباره بلاک چین صحبت خواهیم کرد. اکنون کافی است بدانید بلاک چین صرفا نوعی پایگاه داده محسوب شده و تمامی تراکنش‌های انجام شده بر بستر شبکه درونش ثبت می‌شوند.

اساسا هر شبکه کریپتوکارنسی بر اجماع مطلق همه شرکت‌کنندگان در مورد مشروعیت موجودی‌ها و معاملات استوار است. در صورتی که نودها با موجودی یک آدرس مخالفت کنند، سیستم عملا با شکست رو به رو می‌شود. وجود قوانینی داخل کد منبع از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری خواهد کرد.

نگاهی به لایت کوین

تمام نکاتی که در بالا اشاره کردیم، درباره لایت کوین به عنوان یک رمز ارز صدق می‌کند. شباهت‌های زیادی بین LiteCoin و BitCoin وجود دارد؛ افرادی که بیت کوین را طلای دیجیتال خطاب می‌کنند، ورژن لایت آن را نقره دیحیتال می‌دانند!

هدف اصلی از توسعه آن تبدیل شدن به یک سیستم پرداخت و مبادله مالی جهانی بود. به این ترتیب افراد در سراسر دنیا می‌توانند بدون در نظر گرفتن موقعیت جغرافیایی یکدیگر، برای هم پول ارسال کنند. قطع شدن دست واسطه‌ها، نظیر بانک‌ها، مزیت بزرگی در اینجا محسوب می‌شود. اگر برای ارسال پول برای فردی واقع در کشوری دیگر از طریق سیستم بانکی عادی اقدام کنید، باید هزینه زیادی به عنوان کارمزد پرداخت کرده و چند روز تا انتقال انتظار بکشید. نیاز به پر کردن فرم‌های متعدد را نباید فراموش کرد.

کمی صبر کنید! بیت کوین نیز هدف یکسانی را دنبال می‌کند، پس چه نیازی به لایت کوین بود؟ انجام تراکنش با لایت کوین در مقایسه با بیت کوین سریع‌تر و ارزان‌تر است؛ انتقال پول در اینجا حدود چند سنت کارمزد داشته و زمان انتظار برای تایید تراکنش حداقل یک چهارم کمتر است. در شبکه LiteCoin، در بهترین حالت ممکن است طی 2.5 دقیقه تراکنش با موفقیت انجام شود. محل زندگی فرد گیرنده هیچ اهمیتی در زمان انتقال ندارد. این کف زمان انتظار برای BitCoin حدود 10 دقیقه است.

در هر دو سیستم نیازی به پر کردن فرم نیست. کافی است یک کیف پول ارز دیجیتال را شبیه یک اپلیکیشن اندروید یا آی او اس عادی دانلود و نصب کرده و سپس از یک صرافی نظیر بیت 24 اقدام به خرید لایت کوین کنید. در ادامه قادر به ارسال آن برای هر فردی خواهید بود. غیر متمرکز بودن شبکه سبب قرارگیری کنترل و اختیار دارایی در دست خود کاربران شده است.

تکنولوژی لایت کوین

آن چه بیت کوین، لایت کوین و اغلب رمز ارزهای نوین را از سیستم‌های پولی الکترونیکی دیگر مجزا می‌کند، تکنولوژی بلاک چین است. درک نحوه کار بلاک چین کمی پیچیده است. با این حال در این مطلب تا جای ممکن آن را به زبان ساده تشریح خواهیم کرد.

بلاک چین چیست؟

این نوع متفاوتی از پایگاه داده است. در اینجا قوانینی درباره نحوه اضافه شدن داده وجود دارد. دیتا در دسته‌بندی‌هایی به نام بلاک به دیتابیس افزوده می‌شود.

هر فرد با نصب یک نرم افزار والت، صاحب یک حساب در شبکه لایت کوین خواهد شد. تصور کنید جان در پی ارسال ده LTC برای باب است. با ثبت درخواست وی، یک تراکنش ایجاد می‌شود. همزمان با او، افراد دیگری نیز اقدام به ایجاد تراکنش کرده‌اند. تمام آن‌ها در صف انتظار قرار دارند. تراکنش‌های در انتظار بررسی، به ترتیب داخل یک بلاک قرار می‌گیرند. بعد از پر شدن اولین بلاک، بقیه باید تا بعدی منتظر بمانند. به طور متوسط زمان ایجاد یا اصطلاحا استخراج یک بلاک جدید در شبکه LiteCoin برابر 2.5 دقیقه است.

می‌دانیم لایت کویت غیر متمرکز و فاقد یک سرور مرکزی است. در عوض، گروهی خاص از نودها به نام ماینرها (استخراج‌کنندگان) اقدام به بررسی و تایید معاملات می‌کنند. به دلایل امنیتی اعتبارسنجی، تایید و اضافه کردن بلاک‌های حاوی تراکنش‌ها به بلاک چین دشوار در نظر گرفته شده است. البته درجه این سختی در لایت کوین نسبت به بیت کوین به مراتب کمتر است.

نکته حائز اهمیت این است که هر بلاک سوار بر مورد قبلی بوده و حاوی اطلاعاتی برای لینک (متصل) شدن به بلاک قبلی است. برای درک بهتر نحوه کار فناوری زیربنایی لایت کوین، به مثال زیر توجه کنید.

صفحه‌ای حاوی دو ستون و پنج ردیف را در نظر بگیرید. در اولین ستون از اولین ردیف، داده‌ای دلخواه وجود دارد. این دیتا سپس به یک شناسه دو حرفی تبدیل شده و به عنوان بخشی از ورودی بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مثال ما شناسه دو حرفی KP باید برای پر کردن سلول بعدی در صف دوم (def) استفاده شود. شناسه مربوط به داده داخل سلول دوم (CD)، بر اساس محتویات آن ایجاد شده است. اگر داده در اولین سلول (abcAA) تغییر پیدا کند، شناسه متناظر آن نیز عوض شده و محتوای سلول دوم نیز تغییر خواهد کرد. این به متفاوت شدن شناسه دوم منجر می‌شود. این روند همینطور تا انتها ادامه پیدا می‌کند.

یک پایگاه داده که هر ورودی به آخرین آن پیوند دارد

یکی از منحصربه‌فردترین ویژگی‌های بلاک چین که آن را برای سیستم‌های مالی نظیر لایت کوین تبدیل به گزینه‌ای ایده‌آل می‌کند، تغییرناپذیری است. حال تغییرناپذیری به لطف وابستگی دیتای تمام سلو‌ل‌ها به یکدیگر حاصل می‌شود. دست بردن در محتوای فقط یک سلول، سبب می‌شود تغییر به صورت ویروسی در سرتاسر پایگاه داده پخش شده و کل ماهیت آن تغییر پیدا کند.

مثال بالا درباره تولید شناسه‌های دو حرفی، به درک استفاده بلاک چین از توابع هش کمک می‌کند. فرآیند هشینگ چسبی است که بلاک‌ها را در بلاک چین به یکدیگر متصل می‌کند.

هشینگ چیست؟

هشینگ به طور ساده، به معنی وارد کردن یک داده با هر اندازه داخل یک تابع ریاضی و تولید یک خروجی در قالب هگزادسیمال است. یک تابع هش خاص، همیشه خروجی با اندازه ثابت تولید می‌کند و طول خروجی به اندازه داده وارد شده وابسته نیست. هش‌های مورد استفاده در بلاک چین بسیار جالب هستند؛ شانس یافتن دو قطعه داده که دقیقا خروجی یکسانی تولید می‌کنند، بسیار پایین است. در داده‌ای متنی، حتی اگر بزرگی و کوچکی یک حرف را عوض کنید، هش کاملا متفاوتی تولید خواهد شد.

در نظر داشته باشید توابع Hash قطعی هستند، به این معنی است که تا زمان عدم تغییر ورودی، یک تابع مشخص همیشه خروجی یکسانی تولید خواهد کرد. در سیستم رمز ارزها نظیر لایت کوین از الگوریتم‌های یک طرفه استفاده می‌شود، به طوری که رسیدن به ورودی از خروجی امکان‌پذیر نیست. هر چه رسیدن به داده اولیه بر اساس هش دشوارتر باشد، الگوریتم مورد استفاده ایمن‌تر شناخته می‌شود.

اما در لایت کوین چطور از هشینگ استفاده می‌شود؟ شناسه‌ ثابتی که در مثال قسمت قبل بررسی کردیم، در عمل همان هش است. ماینرها باید برای بلاک‌های حاوی تراکنش‌ها یک هش ایجاد و سپس آن‌ها را به پایگاه داده اضافه کنند. هش بلاک استخراج شده، به عنوان بخشی از محتوای بلاک بعدی استفاده خواهد شد تا ارتباط بین آن‌ها برقرار شود. این کار به نظر ساده است. تولید یک Hash به زمان زیادی نیاز ندارد، پس چرا به طور متوسط استخراج یک بلاک در شبکه لایت کوین 2.5 دقیقه زمان طلب می‌کند؟

برای دشوار کردن فرآیند و اجبار استخراج‌کنندگان به عملکرد درست و صادقانه، محدودیتی در نظر گرفته می‌شود. Hash ایجاد شده باید پایین‌تر از یک مقدار تعیین شده توسط پروتکل قرار بگیرد (تعدادی صفر در ابتدایش وجود داشته باشد). از طرفی می‌دانیم تا زمان عدم تغییر ورودی، خروجی یک تابع Hash عوض نخواهد شد. به همین دلیل در هر مرتبه تلاش، استخراج‌کننده داده‌ای اضافی به نام نانس به محتوای بلاک اضافه کرده و مجددا آن را وارد تابع می‌کند. این کار تا زمان پیدا شدن یک جواب قابل قبول برای آن بلاک ادامه پیدا خواهد کرد.

رقابت و پاداش

امتحان کردن تعداد زیادی ورودی برای دستیابی به یک خروجی قابل قبول به قدرت پردازشی زیادی نیاز دارد. از طرفی فعالیت پرفشار مستمر دستگاه پردازش‌کننده به مصرف زیاد برق منجر می‌شود. اما چه چیزی گره‌های استخراج‌کننده را به تخصیص دادن قدرت پردازشی کامپیوتر خود و قبول هزینه بالای برق تشویق می‌کند؟ اصلا آن‌ها چرا باید فشار زیادی را متحمل شده و خیلی زود، با عجله، پاسخی مناسب پیدا کنند؟

هر ماینر با یافتن هش صحیح برای یک بلاک، جایزه دریافت خواهد کرد. این جایزه در حال حاضر داخل شبکه لایت کوین برابر 12.5 عدد LTC است. به همین دلیل رقابتی بین نودهای استخراج‌کننده وجود دارد.

یکی از انقادهای چارلی لی نسبت به بیت کوین، دشوار بودن بیش از اندازه فرآیند ماینینگ در آن بود. همین موضوع علت زمان‌بر بودن استخراج در آن‌جا محسوب می‌شود. او برای راحت‌تر کردن عملیات، الگوریتم SHA-256 در BitCoin را با Scrypt در LiteCoin جایگزین کرد.

مقایسه SHA-256 و Scrypt

سیستم رسیدن به اجماع و توافق در لایت کوین و بیت کوین اثبات کار (PoW) است. حال SHA-256 و Scrypt جزو پراستفاده‌ترین الگوریتم‌ها در رمز ارزهای مبتنی بر سیستم اثبات کار به شمار می‌روند. اثبات کار یا Proof Of Work سیستمی نیازمند مقداری تلاش با هدف جلوگیری از استفاده‌های ناعادلانه یا مخرب از قدرت محاسباتی نظیر ارسال ایمیل‌های اسپم یا ترتیب دادن یک حمله دیداس است. هال فینی (Hal Finney) در سال 2004 از این ایده در سیستم‌های مالی بهره برد. در ادامه نوبت به ساتوشی ناکاموتو رسید تا از کار وی الگوبرداری کند. این روند در لایت کوین به طور کلی ثابت ماند، اما آسان‌تر شد.

هدف در سیستم ارزهای دیجیتال، پرهزینه کردن فرآیند است. در نتیجه ماینرها فکر کلک زدن به شبکه را از سر بیرون می‌کنند. استخراج‌کنندگان هزینه بالای برق و مستهلک شدن سیستم کامپیوتری خود را با هدف دریافت LTC به عنوان جایزه به جان می‌خرند، اما اگر حین تقلب دستشان رو شود، همه زحماتشان بر باد خواهد رفت.

SHA-256 نسبت به Scrypt پیچیده‌تر و در نتیجه زمان برگشت تراکنش در بیت کوین پایین‌تر است. طرفداران BitCoin مدعی هستند پردازش بلاک داده توسط SHA-256 تقریبا عاری از خطا بوده و بهترین گزینه به منظور محافظت از داده محسوب می‌شود. ماینینگ موفق در SHA-256 نیازمند هش ریت در حد گیگاهش و بالاتر است. Scrypt در عوض پیچیدگی کمتری داشته و سرعت بالاتری ارائه می‌کند. فشار پایین‌تر روی دستگاه، به مصرف کمتر برق منجر شده است. استخراج موفقیت‌آمیز رمز ارزها در اینجا حتی با هش ریت در حد کیلوهش و مگاهش نیز انجام می‌شود.

طراحی Scrypt به گونه‌ای است که انطباق‌پذیری کمتری با راهکارهای سخت افزاری سفارشی نظیر اسیک ماینرها دارد، در نتیجه استفاده از دستگاه‌های ماینر اختصاصی برای ماین کردن لایت کوین چندان بهره‌وری را افزایش نمی‌دهد. البته این الگوریتم در مقابل راهکارهایی مثل اسیک ماینرها مصون نیست، به طوری که متخصصان عقیده دارنده به زودی، شاهد ظهور دستگاه‌های ماینر قدرتمند منطبق با Scrypt نیز خواهیم بود.

بلاک چین فناوری گستره‌ای است و نمی‌توان در این مطلب به طور کامل درباره آن صحبت کرد. از طرفی هشینگ مبحث پیچیده‌ای به شمار رفته و توضیح بیشتر درباره‌اش از حوصله این مطلب خارج است. برای کسب اطلاعات بیشتر حتما مطالب زیر را مطالعه کنید:

• بیشتر بخوانید: بلاک چین چیست و چگونه کار می‌کند ؛ 0 تا 100 بلاکچین به زبان ساده
• بیشتر بخوانید: هشینگ چیست؟ آشنایی با انواع الگوریتم، توابع و کاربرد هشینگ (Hashing)

مقیاس‌پذیری و سرعت پردازش تراکنش‌ها

بعد از گذشت 2.5 دقیقا، بلاک 1 تاییدیه خواهد داشت. این به معنی غیر قابل برگشت بودن آن است. این زمان در شبکه بیت کوین به 10 دقیقه افزایش پیدا می‌کند. به همین دلیل در چشم‌انداز تبدیل شدن به یک سیستم مبادله مالی جهانی، لایت کوین در مقایسه با بیت کوین عملکرد به مراتب موفق‌تری داشته است.

منظور از مقیاس‌پذیری را توانایی پاسخ دادن به درخواست‌ها در صورت بالا رفتن تقاضا خطاب کردیم. اگرچه بیت کوین مرزها را از بین برده و یک سیستم مالی بین‌المللی به شمار می‌رود، اما همچنان عملکرد کندی دارد؛ در مقایسه با قدرت پردازشی سیستم‌های بانکی متمرکز کنونی، پردازش حدود 4 الی 7 تراکنش در ثانیه بسیار پایین است. این رقم در نتورک اتریوم به عنوان دومین رمز ارز محبوب بازار به حدود 15 عدد افزایش پیدا می‌کند. لایت کوین قادر به پردازش حداکثر 56 معامله در هر ثانیه است.

لایت کوین به عنوان یک پرایوسی کوین

آپدیت اخیر پروتکل پرایوسی لایت کوین در روز 19 مه 2022 () که به نام آپگرید میمبل ویمبل (MimbleWimble یا MWEB) نیز شناخته می‌شود، اولین بار در نوامبر 2019 طراحی شد. به کمک این پروتکل، تراکنش‌های شبکه لایت کوین می‌توانند از حریم خصوصی و امنیتی مشابه ارز دیجیتال مونرو برخوردار شوند. تایید این آپگرید در ارتفاع بلاک 2,257,920 لایت کوین رخ داد و مشخصه پرایوسی را به آن اضافه کرد.

امنیت و حریم خصوصی یکی از مشخصه‌های اصلی و مهم فضای بلاک چین و رمز ارز محسوب می‌شوند. از سوی دیگر، قانون‌گذاران سراسر دنیا میانه خوبی با این مشخصه ندارند و همواره در پی سرکوب آن بوده‌اند، چرا که پرایوسی کوین‌ها به کاربران اجازه انجام معاملات غیر قانونی و پرریسک را می‌دهند. بنابراین تعجبی ندارد که این تصمیم جامعه کاربری لایت کوین با استقبال خوبی از سوی صرافی‌ها و قانون‌گذاران حوزه کریپتو روبه‌رو نشد.

البته گفتنی است که آپگرید میمبل ویمبل تنها مشخصه‌های پرایوسی را به لایت کوین اضافه نمی‌کند و خوبی‌های دیگری نیز دارد. از جمله تغییرات به وجود آمده می‌توان کاهش حجم داده‌های تراکنش اشاره کرد. این فرآیند در حقیقت تراکنش‌های طولانی را می‌شکند و به شکل یک تراکنش کلی در شبکه ثبت می‌کند. به بیان دیگر، تنها یک ورودی و یک خروجی به جای چندین ورودی و خروجی ثبت می‌شود.

استخراج و ذخیره‌سازی لایت کوین

ابتدا روش‌های این کار را بررسی کرده و سپس به معرفی بهترین سخت افزارها و نرم افزارها به منظور استخراج LiteCoin خواهیم پرداخت.

روش‌های لایت کوین ماینینگ

به سه روش می‌توان لایت کوین یا هر رمز ارز مبتنی بر سیستم PoW دیگر را استخراج کرد. ابتدا بودجه، زمان و دیگر نکات مهم را در نظر گرفته و سپس یکی از این گزینه‌ها را انتخاب کنید. پیشنهاد ما، عضویت در یک استخر استخراج یعنی روش دوم است.

سولو ماینینگ (استخراج انفرادی)

وقتی به تنهایی عملیات یافتن هش مناسب برای یک بلاک را بر عهده می‌گیرید، در حال سولو ماینینگ هستید. مزیت این روش، دریافت کل پاداش مربوط به حل یک بلوک یعنی 12.5 واحد LTC است و آن را با دیگران تقسیم نمی‌کنید. مشکل، نیاز به سرمایه‌گذاری زیاد، خرید چند دستگاه و متصل کردن آن‌ها به یکدیگر است. اکنون رقابت حتی در لایت کوین به اندازه‌ای بالا است که با یک دستگاه ماینر، حین استخراج انفرادی، قادر به کسب سود نخواهید بود.

افراد زیادی با مزارع ماینینگ قدرتمند به جان شبکه افتاده و خیلی سریع‌تر از شما بلاک‌ها را حل می‌کنند! به همین دلیل در این روش ممکن است روزها و حتی هفته‌ها هیچ پاداشی کسب نکنید.

ماینینگ پول (استخر استخراج)

سولو ماینینگ لایت کوین برای نودهای فاقد قدرت پردازشی بالا ریسک بزرگی است. پس بهتر است قدرت‌تان را با سایر گره‌های مشابه خود تجمیع کره و به رقابت با مزارع غول‌آسا بپردازید. مزیت این روش، دریافت قطعی پاداش (در صورت استفاده از دستگاهی با قدرت کافی) است، هر چند این پاداش بسیار کمتر از 12.5 واحد است. وقتی یک استخر با موفقیت یک بلاک جدید به بلاک چین لایت کوین اضافه کرد، به اعضای خود بسته به قدرت پردازشی که در اختیار مجموعه قرار داده‌اند، سهمی از جایزه پرداخت خواهد کرد.

یکی از نکات آزاردهنده درباره این روش علاوه بر تقسیم کردن پاداش با دیگران، نیاز به پرداخت کارمزد عضویت در استخر استخراج است. البته برخی پول‌ها کارمزدی دریافت نکرده و در تعدادی دیگر این مقدار بسیار پایین است.

تعداد زیادی استخر ماینینگ برای لایت کوین وجود دارند. در این مطلب به معرفی سه مورد از آن‌ها پرداخته و نحوه عضویت در یکی از آن‌ها را آموزش خواهیم داد.

litecoinpool.org یکی از قدیمی‌ترین‌ها به شمار رفته و از ابتدای ظهور لایت کوین در سال 2011 مشغول به کار بوده است. از جمله مهم‌ترین مزیت‌های این استخر LTC، عدم دریافت کارمزد از اعضا محسوب می‌شود. در اینجا از سیستمی به نام PPS استفاده شده و سهم هر گره از جایزه بلاک بر اساس قدرت پردازشی و برق مصرف شده توسط آن مشخص می‌شود. امکان برداشت سریع میسر بوده و می‌توان احراز هویت دو مرحله‌ای را روی حساب کاربری فعال کرد.

antpool.com در کشور چین واقع شده و یکی از محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین استخرهای استخراج برای رمز ارزهای مهمی نظیر بیت کوین، اتریوم، زد کش، دش، مونرو و لایت کوین به شمار می‌رود. هزینه‌ای بابت عضویت در پول پرداخت نخواهید کرد، با این حال سیستم کارمزدهای مربوط به تراکنش‌های داخل بلاک‌ها را برای خود برداشته و فقط پاداش‌های ماین موفق را به بین اعضای استخر تقسیم می‌کند. سهم هر نود از جایزه بر اساس قدرت پردازشی ارائه شده مشخص می‌شود. امکان برداشت روزانه مهیا است.

prohashing.com یکی دیگر از گزینه‌ها است. در این مطلب به استخراج لایت کوین با استفاده از آن خواهیم پرداخت. در قسمت بعد بیشتر در این رابطه توضیح می‌دهیم.

کلاد ماینینگ (استخراج ابری)

اگر با وجود عدم علاقه به خرید دستگاه ماینر، راه‌اندازی آن، تحمل سر و صدای دستگاه و درگیر شدن با مسائلی همچون هزینه بالای برق، دوست‌دار استخراج لایت کوین هستید، روش مناسب برای شما استخراج ابری است. در این روش شرکتی یک ریگ ماینینگ به شما اجاره می‌دهد. مخصوصا برای افراد تازه وارد این راهکار فوق‌العاده‌ای است، چرا که درگیر خرید، راه‌اندازی و مدیریت دستگاه ماینر نشده و فقط با چند کلیک، ماین کردن لایت کوین را شروع می‌کنند.

در صورت انتخاب این روش ماینینگ LiteCoin باید دقت زیادی داشته باشید، چرا که وب سایت‌های جعلی و کلاهبردار زیادی در این حوزه شکل گرفته است. آن‌ها بعد از فروش اشتراک به شما هیچ دستگاه ماینری برای کنترل از راه دور در اختیارتان قرار نداده یا در بهترین حالت، استخراج‌کننده‌ای با توان پردازشی بسیار پایین‌تر از مقدار وعده داده شده به حساب شما اختصاص می‌دهند.

یکی از شناخته شده‌ترین وب سایت‌ها برای استخراج ابری لایت کوین و بیت کوین hashflare.io است. این شرکت در استونی واقع شده و از سال 2014، اشتراک کلاد ماینینگ برای LTC را به فروش می‌رساند.

اگر بودجه کافی برای خرید دستگاه ماینر و پرداخت قبض برق نداشته و نمی‌خواهید ریسک‌های مربوط به این کار را قبول کنید، استخراج ابری لایت کوین راهکاری مناسب برای شما است. سودآوری در این روش به مراتب کمتر است، اما نباید فراموش کرد بدون سرمایه‌گذاری اولیه وارد عرصه شده و صرفا ماه به ماه، هزینه خرید اشتراک را پرداخت می‌کنید.

سخت افزار مورد نیاز برای ماین کردن LTC

اگر روش انتخابی شما سولو ماینینگ یا ماینینگ پول است، باید یک ریگ استخراج ایجاد کرده یا آن را به طور آماده خریداری کنید. پیش از صحبت در این رابطه، ابتدا باید به بهبود دموکراسی در لایت کوین در مقایسه با بیت کوین اشاره کنیم.

دموکراسی در لایت کوین رعایت شده است!

تاکید ساتوشی ناکاموتو، غیر متمرکز بودن سیستم تبادل مالی مورد نظرش بود تا به این وسیله قدرت تصمیم‌گیری از دولت‌ها و همچنین شرکت‌های سرمایه‌دار سلب شود. هدف، قرارگیری کامل کنترل در اختیار خود کاربران استفاده‌کننده از سیستم بوده است. متاسفانه نگاهی به وضعیت صنعت ماینینگ در حال حاضر نشان می‌دهد بیت کوین از مسیر اولیه‌اش دور شده و اکنون تا حدی متمرکز شده است! اما چگونه؟

اکنون استخراج بیت کوین با کامپیوترهای خانگی امکان‌پذیر نیست. حتی یک ریگ ماینینگ متشکل از چند پردازشگر گرافیکی (GPU) نیز دیگر به این منظور پاسخگو نیست و باید از دستگاه‌های ساخته شده به صورت سفارشی برای استخراج، مثل اسیک ماینرها، استفاده کنید. هش ریت به اندازه‌ای در شبکه BitCoin افزایش یافته که یک کاربر حتی با خرید چند دستگاه ASIC همچنان ریز دیده می‌شود؛ چند سالی است بیت کوین ماینینگ تبدیل به یک صنعت تمام عیار شده و در دست شرکت‌ها و افراد دارای سرمایه کافی برای راه‌اندازی مزارع بزرگ متشکل از چند صد اسیک ماینر، متمرکز است. این موضوع عرصه را برای ورود افراد عادی تنگ کرده است.

در لایت کوین وضعیت به گونه دیگری است. می‌توان حتی در حد تفریح و سرگرمی با دستگاه‌های متشکل از CPU و GPU عادی اقدام به استخراج LTC کرد. اگر برای ماین کردن حرفه‌ای یک اسیک ماینر مبتنی بر الگوریتم Scrypt خریداری کنید، بهره‌وری به اندازه زمان انجام این کار در شبکه بیت کوین به طور فضایی افزایش پیدا نمی‌کند، چرا که این الگوریتم چندان برای کار با دستگاه‌های سخت افزاری سفارشی مخصوص ماینینگ انعطاف‌پذیری ندارد. در اینجا افراد عادی بیشتری می‌توانند در فرآیند نگهداری از سیستم نقش داشته باشند.

با این حال، اگر هدف از استخراج سودآوری و بهره‌روی بالا به جای تفریح، سرگرمی یا کمک به نگهداری از شبکه لایت کوین است، حتما باید از دستگاه‌های اختصاصی استفاده کنید. متخصصان عقیده دارند به زودی، شرکت‌های سازنده دستگاه‌های اسیک ماینر راهی برای بهینه‌سازی آن‌ها بر اساس الگوریتم Scrypt پیدا خواهند کرد. در این صورت، دموکراسی باز هم خدشه‌دار خواهد شد.

ریگ ماینینگ لایت کوین

همانند اولین سال‌های ظهور BTC، در ابتدا ماین کردن سودآور LTC با کامپیوترهای عادی، صرفا بر اساس قدرت پردازنده اصلی (CPU)، امکان‌پذیر بود. ایده استفاده از پردازشگر گرافیکی (GPU) و مخصوصا ساخت دستگاه‌های حرفه‌ای مختص استخراج با قدرت پردازشی فراوان، عرصه را برای ورود افراد فاقد سرمایه برای خرید آن‌ها تنگ کرد.

واقعیت این است که اکنون با ریگ‌های متشکل از CPU و GPU، در رقابت استخراج لایت کوین جایی نخواهید داشت و ممکن است پول به دست آمده، حتی از هزینه‌ها کمتر باشد! در نتیجه برای کسب سود حتما باید یک اسیک ماینر خریداری کنید.

گزینه پیشنهادی ما +Antminer L3 است. این اسیک ماینر منطبق با الگوریتم Scrypt ساخته شده است. در حال حاضر انت‌ماینر ال 3 پلاس قدرتمندترین دستگاه برای استخراج لایت کوین محسوب می‌شود، هر چند محصول سال 2017 است. حین خرید از فروشنده اطمینان پیدا کنید. کاربران زیادی در سراسر دنیا، حتی حین خرید از فروشگاه آمازون، از دریافت نسخه‌هایی جعلی، کار کرده یا خراب گلایه کرده‌اند.

هش ریت این دستگاه برابر 504 مگاهش بر ثانیه است. شاید این عدد در مقایسه با ماینرهای قدرتمند بیت کوین با هش ریت بالای 30 تراهش بسیار پایین‌تر باشد، اما فراموش نکنید در لایت کوین با الگوریتم ساده‌تر Scrypt سر و کار داریم. اگر بعد از پرس و جو و یافتن فروشگاهی معتبر، قیمت خرید انت‌ماینر ال 3 پلاس برای شما بالا بود، می‌توانید به سراغ مدل انت‌ماینر ال 3 بروید. این مدل با وجود داشتن هش ریت یکسان، سر و صدای بسیار بیشتری تولید می‌کند!

دریافت نرم افزار و راه‌اندازی ماینر

بعد از متصل کردن دستگاه به برق، شروع به کار خواهد کرد. از سر و صدای زیاد دستگاه متعجب نشوید! همه کابل‌ها را به درگاه مناسب وارد کنید. ماینر و کامپیوتر را با کابل لن به یک مودم متصل کنید.

قدم بعدی ورود به رابط کاربری ماینر برای پیکربندی آن است. به این منظور باید نرم افزار رایگان Angry IP Scanner را دانلود کنید. بعد از ورود به وب سایت، روی لینک مناسب با سیستم عامل خود کلیک و برنامه را دریافت کنید.

برنامه را اجرا کرده و روی دکمه Start کلیک کنید. نرم افزار جستجو برای یافتن دستگاه‌های واقع در شبکه محلی شما را آغاز خواهد کرد. بعد از اتمام اسکن، از نوار منوی بالایی روی گزینه Go To و سپس Next Alive Host کلیک کنید. این کار را تا زمان ظاهر شدن گزینه Antminer در ستون Hostname ادامه بدهید. در برخی موارد گزینه Hostname نمایش داده نشده و فقط آدرس IP قابل مشاهده خواهد بود. اگر چنین وضعیت برای شما بروز کرد، باید مرحله بعدی را روی چندین IP انجام بدهید تا آدرس انت‌ماینر یافت شود.

بعد از پیدا کردن آدرس، روی آن کلیک کرده و گزینه Copy It را برگزینید. اکنون باید آدرس IP دستگاه استخراج‌کننده لایت کوین را در مرورگر وب وارد کنید. به عنوان یوزرنیم و پسورد، کلمه root را قرار بدهید.

همانطور که در قسمت قبل مطلب اشاره کردیم، در این آموزش قصد داریم نحوه عضویت در استخر Prohashing را آموزش بدهیم. برای دادن حق انتخاب به شما، آموزش عضویت در استخر NiceHash به عنوان یک گزینه مناسب دیگر را نیز قرار خواهیم داد.

ثبت نام و ورود به استخر Prohashing

جالب اینجاست که prohashing.com، بر اساس الگوریتم‌های پشتیبانی شده نظیر Scrypt ،SHA-256 ،X11 و Equihash سودآورترین کوین را استخراج می‌کند. با این حال، بدون در نظر گرفتن رمز ارز استخراج شده با دستگاه ماینر شما، پاداش را در قالب کوین مورد نظر، مثلا LTC در اینجا، دریافت خواهید کرد. به لطف این نحوه کار، بیشتر از زمان عضویت در یک استخر عادی لایت کوین سودآوری دارید. سیستم قدرت پردازشی استخراج‌کننده شما را در نظر گرفته و آن را وارد بهترین استخر می‌کند.

بعد از عضویت در این وب سایت، وارد صفحه رابط کاربری پیکربندی انت‌ماینر شده و به قسمت Miner Configuration بروید. اکنون باید اطلاعات به دست آمده از وب سایت prohashing را در اینجا وارد کنید. این اطلاعات شامل موارد زیر است. مقادیر نوشته شده در مقابل هر گزینه مثال هستند و شما باید آن‌ها را بر اساس اطلاعات حساب کاربری خود تغییر بدهید:

• URL: prohashing.com:3333
• WORKER: Techman34
• PASSWORD: n=myL3, a=scrypt

ثبت نام و ورود به استخر NiceHash

وارد وب سایت nicehash.com/asic-mining شوید. در قسمت Select Algorithm گزینه Scrypt را انتخاب کرده و در بخش Select Location روی گزینه مناسب با خود، نزدیک‌ترین موقعیت فیزیکی، کلیک کنید. سپس روی دکمه Generate Stratum کلیک کنید. خروجی یک URL بلند است. آن را کپی کرده و در صفحه پیکربندی انت‌ماینر در قسمت 2nd Pool قرار بدهید. دو گزینه Worker و Password را نیز مناسب با اطلاعات حساب کاربری خود در وب سایت nicehash.com پر کنید.

یک استراتژی استخراج مناسب برای لایت کوین و دیگر رمز ارزها، عضویت در چند استخر است. به این ترتیب در صورت بروز هر مشکلی برای یکی از پول‌ها، ماینر شما بیهوده روشن نمانده و مشغول فعالیت در دیگری خواهد شد.

توجه توجه: استخراج رمز ارز برق زیادی مصرف می‌کند

مطلع باشید برق مصرفی توسط دستگاه‌های ماینر بالا است. اگرچه این وضعیت در Scrypt نسبت به SHA-256 بهبود یافته است، اما بعد از راه‌اندازی دستگاه ماینر، همچنان باید منتظر ارقامی به مراتب بالاتر در قبض برق باشید!

کیف پول‌های LiteCoin

برای سرمایه‌گذاری، خرید، فروش و استخراج لایت کوین به یک کیف پول ارز دیجیتال نیاز دارید. به لطف محبوبیت LTC، اغلب والت‌های چند ارزی از آن پشتیبانی می‌کنند. برخلاف تصور، نحوه کارکرد یک کیف پول کریپتوکارنسی شبیه کیف پول‌های عادی نیست؛ یک سری سکه دیجیتال داخل والت شما قرار نمی‌گیرند!

در عوض، والت نرم افزاری برای نگهداری و مدیریت کلیدهای عمومی و خصوصی شما است و در اصل ابزارهایی به منظور تعامل با بلاک چین در اختیارتان قرار می‌دهد. کلید عمومی (پابلیک کی) را می‌توان به آدرس ایمیل تشبیه کرد. برای دریافت نامه الکترونیکی، بدون نگرانی آن را در اختیار دیگران قرار می‌دهید. کلید خصوصی (پرایویت کی) شبیه رمز عبور آن آدرس ایمیل است و باید نزد خودتان محفوظ بماند.

از یک دیدگاه کلی، کیف پول‌های کریپتوکارنسی در دو دسته هات و کلد (گرم و سرد) قرار می‌گیرند. والت‌های لایت کوین Hot همواره به اینترنت متصل هستند. این ویژگی کار با آن‌ها را راحت کرده و در عین حال امنیت‌شان را کاهش می‌دهد. کیف پول‌های Cold آفلاین هستند. این ویژگی امنیت آن‌ها را افزایش و سهولت استفاده را کاهش می‌دهد.

در یکی از مطالب قبلی وبلاگ بیت 24 درباره نحوه کارکرد کیف پول ارز دیجیتال صحبت کردیم. در یکی دیگر از مقالات، به بررسی مفهوم کلید عمومی / خصوصی پرداختیم. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره چگونگی ذخیره شدن لایت کوین در والت، نحوه کارکرد، انواع کیف پول و همچنین مزایا و معایب هر یک به مطالب زیر مراجعه کنید:

• بیشتر بخوانید: والت یا کیف پول ارز دیجیتال (رمز ارز) چیست و چطور آن را بسازیم؟
• بیشتر بخوانید: کلید عمومی و خصوصی چه مفهوم و تفاوتی در بلاک چین و ارز دیجیتال دارند؟

در یکی دیگر از پست‌های وبلاگی، بهترین کیف پول‌های LTC را معرفی کردیم. اگر مایل به خرید، فروش یا سرمایه‌گذاری در لایت کوین بوده و اکنون در مرحله انتخاب یک والت مناسب قرار دارید، به مطلب زیر مراجعه کنید:

• بیشتر بخوانید: بهترین کیف پول های لایت کوین ؛ دانلود و آموزش والت های LiteCoin

مقایسه بیت کوین و لایت کوین

BTC در حال حاضر از مسیر اولیه‌اش دور شده و به جای سیستمی برای تبادل مالی سریع در سطح بین‌المللی به دور از قوانین محدودکننده، بیشتر تبدیل به یک نوع دارایی به عنوان ذخیره ارزش شده است. ذخیره‌ ارزش (Store Of Value)، نوعی دارایی است که ارزشش را بدون مستهلک شدن حفظ می‌کند، در نتیجه اکنون باارزش بوده و در آینده نیز این چنین خواهد ماند. در حال حاضر شناخته شده‌ترین ذخیره ارزش در سراسر دنیا طلا است.

البته رمز ارزها همچنان نوع جدیدی از دارایی محسوب شده و با وجود افزایش مقبولیت آن‌ها طی سال‌های اخیر، هنوز از نظر بخش قابل توجهی از مردم دنیا بی‌ارزش هستند! به همین دلیل حتی بین کوین را نیز نمی‌توان ذخیره ارزشی شبیه طلا دانست، اما این پتانسیل به شدت در آن دیده می‌شود.

در مقابل لایت کوین به خاطر فراهم کردن امکان ایجاد سریع و ارزان تراکنش، تا حد زیادی چشم‌انداز تبدیل شدن به یک سیستم مالی بین‌المللی را برآورده کرده است. نباید فراموش کرد رفتار بازار لایت کوین به عنوان یک آلت کوین به بیت کوین وابستگی دارد، به همین دلیل با رشد آن بهبود یافته و با سقوطش نزول پیدا می‌کند. از طرفی LiteCoin از همان ابتدای ظهور در زمره ده رمز ارز برتر بازار قرار داشته و این وضعیت را هنوز حفظ کرده است. به همین دلیل می‌توان به آن نیز به عنوان یک ذخیره ارزش نگاه کرد. با این حال بررسی روند رشد قیمت BTC و LTC نشان می‌دهد BitCoin به این منظور گزینه بسیار بهتری است.

بر اساس وضعیت بازار در روز 10 اسفند 1399، قیمت هر BTC و LTC به ترتیب حدود 45 هزار دلار و 162 دلار است. مارکت کپ این دو نیز به ترتیب حدود 840 میلیارد دلار و 11 میلیارد دلار است. نگاهی به تاریخچه قیمت این دو از زمان ظهور نشان می‌دهد اگرچه لایت کوین همواره، طبق انتظار، وابسته به بیت کوین بوده، اما طی سال‌های اخیر شبیه آن رشدی نجومی نداشته است.

در یکی از مطالب قبلی وبلاگ بیت 24 به طور مفصل و کامل به مقایسه اولین رمز ارز دنیا با نخستین هارد فورک آن پرداختیم. پیشنهاد می‌کنیم مطلب جامع زیر را از دست ندهید:

• بیشتر بخوانید: مقایسه تفاوت بیت کوین و لایت کوین ؛ BitCoin در برابر LiteCoin

خرید، فروش و سرمایه‌گذاری در لایت کوین

صرافی بیت 24 مکانی امن و مطمئن برای خرید و فروش لایت کوین است. سفارش‌های خرید و فروش در کوتاه‌ترین زمان ممکن صورت می‌گیرند. این موضوع با توجه به نوسانان شدید قیمت ارزهای دیجیتال مخصوصا LiteCoin از اهمیت بالایی برخوردار است. برای یادگیری نحوه خرید و فروش انوع رمز ارز از جمله LTC، به مطلب «آموزش خرید و فروش ارز دیجیتال از صرافی بیت 24 (دسکتاپ و موبایل)» مراجعه کنید.

امنیت LiteCoin

هر چه تعداد گره‌های شبکه یک رمز ارز غیر متمرکز بیشتر باشد، امنیت آن افزایش پیدا کرده و امکان ترتیب دادن حملات سایبری نظیر اتک 51 درصد کاهش پیدا می‌کند. اگر یک سرمایه‌گذار در لایت کوین بوده و به امنیت آن اهمیت می‌دهید، با مراجعه به وب سایت litecoin.org و دانلود و نصب نرم افزار آن روی کامپیوتر دسکتاپ یا لپ تاپ خود، به این مهم کمک کنید. در نظر داشته باشید نصب این برنامه به معنی تبدیل شدن به یک ماینر نیست و شما صرفا یک گره در نتورک خواهید بود.

در مجموع، شما به عنوان یک کاربر عادی نقش چندان زیادی در تامین امنیت کل سیستم نداشته و صرفا باید مراقب دارایی خود به وسیله محافظت از کیف پول رمز ارزی‌تان باشید. نیازی به نگرانی درباره هک احتمالی لایت کوین نیست. این رمز ارز دارای یکی از بزرگترین جوامع بوده و تا امروز، یک دهه بعد از ظهورش، هنوز هدف هک گسترده قرار نگرفته است.

برای افزایش امنیت دارایی LTC خود از یک کیف پول دارای امنیت بالا استفاده کنید. اگر هدفتان صرفا خرید و نگهداری LiteCoin به امید افزایش قیمت آن در آینده است، و از طرفی پول زیادی در این ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اید، حتما از یک کیف پول سخت افزاری استفاده کنید. در مطلب معرفی کیف پول ارز دیجیتال و بررسی انواع آن که لینکش کمی بالاتر قرار گرفته است، به طور مفصل درباره مزیت‌ها و معایب هر یک انواع والت‌ها صحبت کردیم.

منابع:

• bitdegree
• investopedia