مقایسه صرافی های OTC و P2P

یک صرافی ارز دیجیتال را می‌توان به صرافی های سنتی که برای خرید و فروش ارزهای فیات (نظیر دلار و یورو) می‌شناسیم، تشبیه کنیم. یک کاربر به آن‌ها مراجعه و اقدام به خرید و فروش رمز ارزها می‌کند. اگرچه برخی صرافی های ارز دیجیتال خدمات فروش حضوری نیز دارند، اما فعالیت کلی آن‌ها به صورت آنلاین است. آن‌ها را از یک دیدگاه کلی می‌توان به دو دسته‌بندی P2P و OTC تشبیه کرد.

از منظر ساز و کار، می‌توانیم صرافی های ارز دیجیتال را به دو مدل و ساختار P2P (نظیر به نظیر) و OTC (مستقیم) تقسیم کنیم. اما این دو نوع صرافی رمز ارزی چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ استفاده از کدام یک بهتر است و چرا باید یکی را نسبت به دیگری ترجیح بدهیم؟ صرافی های رمز ارزی مبادله این دسته دارایی‌های جدید را برای ما راحت کرده‌اند، اما هر مدل آن‌ها دارای یک سری مزایا و معایب است که برای داشتن توانایی انتخاب درست از بین آن‌ها، شناختشان ضروری است.

ویدیوی بررسی خلاصه تفاوت‌های صرافی OTC و P2P

صرافی OTC چیست و چگونه کار می‌کند؟

در یک صرافی ارز دیجیتال او تی سی، ارتباط بین یک شرکت و کاربران است. در اینجا خرید و فروش‌ها بین اشخاص و یک مرجع ثابت صورت می‌گیرند. یک صرافی رمز ارزی قیمتی برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال مختلف مشخص می‌کند و کاربران بر اساس همین قیمت اقدام به ثبت سفارش دریافت یا ارسال می‌کنند. می‌توان آن را به نحوه کار صرافی‌های عادی برای تهیه کردن ارزهای فیات (مثل دلار و یورو) تشبیه کرد.

بیشتر صرافی های رمز ارزی بین‌المللی که می‌شناسیم به صورت نظیر به نظیر کار می‌کنند. در قسمت بعد برخی از مهمترین نام‌ها را معرفی خواهیم کرد.

مزایای صرافی رمز ارز OTC

برای کاربران تازه وارد که با انواع سفارش‌ها مثل لیمیت اوردر آشنایی ندارند و نمی‌توانند با تحلیل درست، قیمتی مناسب برای خرید یا فروش یک ارز دیجیتال مشخص کنند، صرافی های او تی سی گزینه بهتری به شمار می‌روند. همچنین برای انجام سریع یک خرید، در صورت تسویه فوری توسط صرافی (بسته به بستر مورد استفاده) استفاده از آن‌ها برای کاربر بهتر است.

یک صرافی او تی سی به کاربر اجازه می‌دهد در محیطی ساده و صرفا با مشخص کردن مقدار خرید، اقدام به خرید ارز دیجیتال کند و دیگر با نمودارهای مختلف و انواع سفارشات کاری نداشته باشد. البته این در شرایطی است که از مناسب بودن قیمت ارائه شده توسط صرافی ارز دیجیتال OTC مورد نظرش اطمینان داشته باشد.

معایب صرافی ارز دیجیتال OTC

برخلاف یک صرافی ارز دیجیتال نظیر به نظیر یا همتا به همتا در اینجا ارتباط مستقیمی بین خریداران و فروشندگان وجود ندارد، به همین دلیل آن‌ها نمی‌توانند بر اساس قیمت‌های توافق شده با یکدیگر معامله کنند. در عوض باید قیمتی که یک صرافی مشخص کرده را قبول کنند. از طرفی به خاطر وجود یک واسطه، خریداران و فروشندگان کارمزد بیشتری پرداخت می‌کنند.

همانطور که در بالا گفتیم، حین کار با یک صرافی او تی سی کاربر باید از منصفانه بودن قیمت ارائه شده توسط آن اطمینان پیدا کند، در غیر این صورت ممکن است یک رمز ارز را به قیمتی بالاتر از ارزش واقعی آن خریداری کند. همچنین از آن جایی که در یک صرافی ارز دیجیتال OTC امکان تعیین قیمت به دست کاربر میسر نیست، برای افرادی که با تحلیل نقطه‌ای مناسب به منظور ورود و خروج مشخص می‌کنند، کاربردی ندارد.

صرافی P2P چیست و چگونه کار می‌کند؟

در یک صرافی رمز ارزی همتا به همتا، فروشنده حجم و قیمتی را که می‌خواهد به فروش برساند، مشخص می‌کند. این تصمیم به عنوان «سفارش» شناخته می‌شود و در یک دفتر کل به نام «دفتر سفارش» (Order Book) قرار می‌گیرد که شامل تمام سفارش‌های باز (تکمیل نشده) است.

وقتی که خریدار قیمت دلخواهش را در این فهرست یافت، آن را پر می‌کند تا تبادل صورت بگیرد، در غیر این صورت «سفارش خرید» خود را به وجود آورده و شرایط معامله را به دلخواهش مشخص می‌کند. پس یک صرافی ارز دیجیتال P2P تلاش می‌کند به عنوان یک واسطه سفارشات خرید و فروش را بر اساس قیمت و حجمشان تطبیق بدهد و تراکنش‌ها را به ثمر برساند.

از جمله بهترین صرافی های ارز دیجیتال P2P شناخته شده در سطح بین‌المللی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مزایای صرافی رمز ارز P2P

در اینجا کاربران به طور مستقیم با یکدیگر در ارتباط هستند. البته خود صرافی‌های P2P به دو دسته متمرکز و غیر متمرکز تقسیم می‌شوند، اما حتی در بسترهای متمرکز نیز کاربر در نهایت کارمزد کمتری حین خرید و فروش در مقایسه با صرافی های OTC پرداخت می‌کند. برای افراد دارای توانایی تحلیل بازار به منظور مشخص کردن بهترین نقطه ورود و خروج از بازار، استفاده از یک صرافی او تی سی بی‌معنی است، چرا که در نهایت نمی‌توانند قیمت دلخواهشان را برای خرید یا فروش مشخص کنند.

علاوه بر آن صرافی های رمز ارزی همتا به همتا قابلیت‌های بیشتری در اختیار کاربران قرار می‌دهند و بسترشان معمولا محدود به مبادله کوین‌ها و توکن‌ها با یکدیگر نیست. به عنوان مثال فقط صرافی های ارز دیجیتال P2P قابلیت ترید فیوچرز را دارند و چنین کاری در صرافی های OTC امکان‌پذیر نیست.

در مبادلات p2p صرفا توسط نرم افزار از پیش برنامه ریزی شده و هدایت می‌شود.

معایب صرافی ارز دیجیتال P2P

یکی از مشکلات آن‌ها احتمال لیکوئیدیتی یا نقدینگی پایین‌تر است، چرا که ممکن است برای یک خریدار یا فروشنده، در طرف دیگر فردی با سفارشی هم‌اندازه وجود نداشته باشد. به عبارتی ممکن است سفارش شما به اندازه‌ای بزرگ باشد که در سمت دیگر یک یا حتی چند سفارش خرید یا فروش نتوانند آن را تکمیل کنند. همچنین استفاده از آن‌ها برای افراد تازه وارد چندان راحت نیست و ممکن است در تعیین قیمت دچار مشکل شوند.

در بخش معاملات آتی صرافی های رمز ارزی نظیر به نظیر، شایعاتی درباره احتمال دست‌کاری شدن قیمت‌ها با هدف لیکوئید کردن پوزیشن‌های شورت و لانگ تریدرها وجود دارد. اگرچه نمی‌توان این موضوع را با قطعیت تایید کرد، اما مدارکی دال بر حقیقت داشتن این فرضیه نیز در دسترس هستند!

کلام آخر

حین انتخاب یکی از دو مدل صرافی های ارز دیجیتال برای شروع خرید، فروش و مبادله رمز ارزها، ابتدا باید نیاز خود را در نظر بگیرید. اگر خواسته شما صرفا ثبت یک سفارش خرید یا فروش بر اساس قیمتی مشخص است، یک بستر OTC گزینه‌ای مناسب برای شما است، در غیر این صورت برای داشتن توانایی تعیین قیمت خرید و فروش دلخواه، از بسترهای P2P استفاده کنید.

تهیه شده در بیت 24