استخراج ارز دیجیتال چیست؟ آموزش جامع ماینینگ رمز ارز

استخراج یا ماینینگ ارز دیجیتال فرآیندی در بلاک چین است که افرادی به‌نام ماینر با ماین کردن موفق بلاک‌ها با استفاده از دستگاه‌های سخت افزاری نظیر CPU و GPU کامپیوتر یا اسیک ماینر (ASIC Miner)، رمز ارز محلی شبکه را پاداش می‌گیرند. در این مطلب، ضمن بررسی نحوه ماینینگ رمز ارزها، بهترین ارزهای دیجیتال برای استخراج را معرفی می‌کنیم.

ویدیوی معرفی خلاصه فرآیند استخراج

استخراج یا ماینینگ چیست؟

به زبان ساده، کریپتو ماینینگ (Crypto Mining) یا استخراج رمز ارز اصطلاحی است که به فرآیند جمع‌آوری ارز دیجیتال به‌عنوان پاداشی برای تکمیل وظایف و انجام کارهای خاص اطلاق می‌شود. در واقع ماینینگ ارزهای دیجیتال به معنای دریافت رمز ارزها از طریق حل معادلات رمزنگاری با استفاده از کامپیوترهاست. این فرآیند شامل اعتبارسنجی بلاک‌های داده و افزودن سابقه تراکنش به یک دفتر کل عمومی دیجیتال به‌نام بلاک چین است.

اما چرا افراد به‌دنبال استخراج رمز ارزها هستند؟ برای برخی این پروسه یک منبع درآمد محسوب می‌شود و برای برخی دیگر، آزادی مالی بیشتری بدون دخالت دولت‌ها یا بانک‌ها فراهم می‌کند. اما علت هر چه که باشد، ارزهای دیجیتال حوزه‌ای جذاب برای سرمایه گذاران، علاقه‌مندان به فناوری و مجرمان سایبری بوده و به رشد قیمت بیت کوین به‌عنوان پادشاه ارزهای دیجیتال کمک شایانی کرده‌اند.

مقایسه بانکداری سنتی با سیستم غیر متمرکز بلاک چینی

پیش از تشریح نحوه ماینینگ ارزهای دیجیتال، بهتر است کمی به مفهوم بلاکچین و سیستم بانکی سنتی و در کل، مقایسه سیستم های متمرکز و غیر متمرکز بپردازیم. در بانکداری سنتی، یک نهاد مرکزی وظیفه کنترل، حفظ و به‌روزرسانی یک سابقه (یا دفتر کل) متمرکز را بر عهده دارد. این یعنی هر تراکنش باید از یک سیستم بانکداری متمرکز عبور کند که ثبت و تایید در آن صورت می‌گیرد. علاوه بر این، تعداد کمی از سازمان‌ها اجازه اتصال مستقیم به سیستم بانکی متمرکز را دارند.

اما در حوزه استخراج و تبادلات ارزهای دیجیتال نه یک مقام مرکزی و نه یک دفتر کل متمرکز وجود دارد. علت آن است که رمز ارزها در یک سیستم غیرمتمرکز به همراه یک دفتر کل توزیع‌شده معروف به بلاک چین فعالیت می‌کنند. برخلاف سیستم بانکی سنتی، در سیستم رمز ارزی هر کسی قادر به اتصال مستقیم و مشارکت در آن است. شما همچنین می‌توانید پرداخت‌های خود را بدون استفاده از یک بانک متمرکز انجام دهید.

علاوه بر تمرکززدایی، ارزهای دیجیتال همچنین یک سیستم توزیع‌شده هستند. این یعنی سابقه (دفتر کل) تمام تراکنش‌ها برای عموم در دسترس است و در کامپیوترهای زیادی در سراسر دنیا ذخیره شده است. این ویژگی باعث تمایز بلاکچین از سیستم‌های متمرکز بانکی می‌شود. اما بدون یک بانک مرکزی، تراکنش‌ها چگونه پیش از اضافه شدن به دفتر کل اعتبارسنجی می‌شوند؟ در این شرایط به‌جای یک سیستم بانکی مرکزی برای تایید تراکنش‌ها، رمز ارزها از الگوریتم‌های رمزنگاری برای اعتبارسنجی استفاده می‌کند.

اینجا همان جایی که است که افرادی به‌نام ماینر وارد می‌شوند. در ادامه با بررسی نحوه ماینینگ ارز دیجیتال، بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.

اجزای کلیدی بلاک چین‌های مبتنی بر الگوریتم اثبات کار (PoW)

اکنون که با تفاوت سیستم غیر متمرکز و بانکداری سنتی آشنا شدید، بهتر است کمی به تشریح اجزای کلیدی در ساخت یک بلاک چین مبتنی بر الگوی اثبات کار (Proof of Work) بپردازیم تا درک مفهوم ماینینگ رمز ارز ساده‌تر شود. برای مثال، شبکه بیت کوین را در نظر بگیرید.

• نود (Node) یا گره: نودها افراد و دستگاه‌های درون یک بلاکچین (همانند کامپیوتر خودتان و کامپیوترهای دیگر ماینرها) هستند.
• ماینر (Miner): ماینرها نودهای خاصی هستند که وظیفه‌شان اعتبارسنجی (یا در واقع «حل») بلوک‌های تاییدنشده در یک بلاک چین از طریق اعتبارسنجی هش‌هاست. به محض اعتبارسنجی یک بلاک توسط یک ماینر، بلوک تاییدشده به بلاک چین اضافه خواهد شد. اولین ماینری هم که بتواند حل هش مربوطه و پیدا کردن بلاک را به دیگر ماینرها اطلاع دهد، از طرف شبک رمز ارز BTC پاداش می‌گیرد.
• تراکنش (Transaction): تراکنش عامل آغازکننده همه اتفاقات برای استخراج و ماینینگ یک رمز ارز است. در واقع تراکنش به معنی تبادل ارزهای دیجیتال بین دو نفر است. حال هر تراکنش مجزا با دیگر تراکنش‌ها دسته‌بندی‌شده تا به لیستی از بلاک‌های تاییدنشده افزوده و نهایتا، هر بلوک داده باید توسط نودهای ماینر اعتبارسنجی شود.
• هش (Hash): هش یک فرمول رمزنگاری یک‌طرفه است که تایید اعتبار تراکنش‌های ماینینگ یک ارز دیجیتال را ممکن می‌سازد. یک هش جزء جدانشدنی هر بلوک در بلاکچین است و با ترکیب داده بلاک قبلی به همراه نانس (Nonce) ساخته می‌شود.
• نانس (Nonce): نانس یک اصطلاح کریپتویی برای توصیف رقمی است که تنها یک بار استفاده می‌شود. بر اساس تعریف موسسه ملی استانداردها و فناوری (NIST)، نانس «یک مقدار تصادفی یا غیر تکرارشونده» است. در حوزه استخراج ارز دیجیتال، نانس رقمی است که به هش هر بلوک در بلاکچین اضافه می‌شود و در واقع همان چیزی است که ماینرها به دنبال حل آن هستند.
• الگوریتم اجماع (Consensus Algorithm): الگوریتم اجماع پروتکلی در بلاک چین است که به نودهای مختلف درون یک شبکه توزیع‌شده کمک می‌کند تا برای اعتبارسنجی داده‌ها با یکدیگر به توافق برسند. اولین نوع الگوریتم اجماعی که کار خود را آغاز کرد، اثبات کار (Proof of Work) نام دارد. با این وجود، امروزه الگوریتم‌های دیگری مانند اثبات سهام (Proof of Stake)، اثبات سهام نمایندگی‌شده (Delegated Proof of Stake)، اثبات اعتبار (Proof of Authority) و موارد دیگر برای کاهش مصرف برق و مقابله با محدودیت‌های الگوی اثبات کار وارد شبکه‌های بلاک چینی شده‌اند.
• بلاک (Block): بلاک‌ها بخش‌های جداگانه‌ای هستند که مجموع آن‌ها یک بلاکچین را می‌سازد. هر بلوک نیز حاوی لیستی از تراکنش‌های تاییدنشده است و پس از تایید بلاک‌ها، امکان دستکاری‌شان وجود ندارد. بنابراین تغییر یک بلاک قدیمی یعنی هش آن (و همچنین هش تمام بلاک‌هایی که بعد از آن به بلاکچین افزوده شده‌اند) باید توسط تمام نودهای شبکه همتابه‌همتای مربوطه دوباره تایید شوند. به زبان ساده، تغییر بلاک‌های قدیمی عملا غیر ممکن است.
• بلاک چین (Blockchain): خود بلاک چین دنباله‌ای از بلوک‌هایی است که به ترتیب زمانی پشت‌سر هم قرار گرفته‌اند. از آنجایی که امکان تغییر و دستکاری بلاک‌های منتشرشده قدیمی وجود ندارد، شفافیت زیادی در شبکه ایجاد خواهد شد و همه افراد قادر به مشاهده تراکنش‌ها هستند.

فرایند ماینینگ یا استخراج رمز ارزها به چه صورتی انجام می‌گیرد؟

اکنون که با اجزای یک شبکه بلاک چینی مبتنی بر الگوریتم اثبات کار آشنا شدید، وقت آن رسیده است که نگاهی به پروسه استخراج ارز دیجیتال بیندازیم. برای درک بهتر، استخراج بیت کوین را به‌عنوان مثال در نظر بگیرید.

1. نودها تراکنش‌ها را اعتبارسنجی می‌کنند:

تراکنش‌ها پایه و بنیان ساخت یک بلاکچین رمز ارزی هستند. فرض کنید شما یک ماینر هستید و دوستتان علی برای خرید یک کنسول بازی جدید، از دوست دیگر شما به‌نام محمد 5,000 دلار قرض می‌گیرد. این کنسول بازی جدید هم بسیار پیشرفته است و به‌روزترین تجهیزات، از کیبورد LED و موس گیمینگ گرفته تا مانیتور و هدست و میکروفون، روی آن نصب شده است. حالا علی برای پس دادن پول محمد، مقداری ارز BTC برای او می‌فرستد. با این حال، برای تکمیل این تراکنش، باید فرآیند اعتبارسنجی طی شود.

2. تراکنش‌های مجزا برای ساخت یک بلاک به لیستی از دیگر تراکنش‌ها اضافه می‌شوند:

قدم بعدی در ماینینگ یک رمز ارز مانند بیت کوین، تجمیع و دسته‌بندی تراکنش‌ها در لیستی است که به یک بلوکِ دادهِ جدیدِ تاییدنشده اضافه خواهند شد. در ادامه مثال قبل، فرض کنید پرداختی BTC علی به محمد یک تراکنش این چنینی باشد.

با اضافه شدن این تراکنش به بلاکچین (پس از تکمیل فرآیند اعتبارسنجی)، با ثبت و حفظ یک سابقه دائمی و عمومی، از دابل اسپندینگ (Double Spending) یا دوبار خرج کردن جلوگیری می‌شود. این سابقه غیر قابل تغییر است، به این معنا که دستکاری یا اصلاح آن دیگر وجود نخواهد داشت.

3. هش و دیگر انواع داده به بلاک تاییدنشده اضافه می‌شوند: 

در این مرحله از استخراج ارزهای دیجیتال، پس از اضافه شدن تراکنش‌ها به یک بلاک، اطلاعات اضافی از جمله داده عنوان یا همان هدر (Header Data) و هش بلاک قبلی روی زنجیره و هش بلاک جدید به آن افزوده خواهد شد. اتفاق بعدی این است که هدر جدیدترین بلوک و یک نانس برای ساخت یک هش جدید با یکدیگر ترکیب می‌شوند. سپس این هش به بلوک تاییدنشده اضافه شده و باید توسط یک نود ماینر اعتبارسنجی شود.

در این حالت، فرض کنید شما برنده رقابت و قادر به حل هش هستید. حالا باید خبر حل بلاک را به دیگر ماینرهای شبکه ارسال کرده و از آن‌ها نیز بخواهید که آن را اعتبارسنجی و تایید کنند.

4. ماینرها برای تایید درست بودن بلاک، هش آن را اعتبارسنجی می‌کنند:

در این قدم از ماینینگ رمز ارزها، دیگر ماینرهای شبکه با بررسی هش، صحت بلوک تاییدنشده را چک می‌کنند. اما این هش چقدر پیچیده است؟ به عنوان مثال، فرض کنید با استفاده از یک ماشین حساب هش SHA-256، یک هش با ساختار SHA-256 را به یک متن خام مانند “I love Cryptocurrency Mining” اضافه می‌کنید. با این کار، متن مذکور به “6a0aa6e5058089f590f9562b3a299326ea54dfad1add8f0a141b731580f558a7” تبدیل می‌شود. اکنون، امکان خواندن یا رمزگشایی این متن وجود ندارد.

5. بلوک تایید و در بلاک چین منتشر خواهد شد: 

از جبهه ماینرها، وقت گرفتن جشن پایان اثبات کار فرا رسیده است. مکانیزم PoW، فرآیندِ وقت‌گیرِ حل هش و اثبات صحت و درستی آن به گونه‌ای است که امکان اعتبارسنجی برای دیگر ماینرها وجود داشته باشد.

از جبهه کاربران، این یعنی انتقال بیت کوین از سوی علی به محمد اکنون تایید شده است و به‌عنوان بخشی از بلوک به بلاک چین افزوده خواهد شد. البته مشابه دیگر بلوک‌های تاییدشده، بلوک جدید در انتهای بلاکچین قرار خواهد گرفت. علت آن است که دفاتر بلاک چینی ذاتا به ترتیب زمانی هستند و به‌دنبال ورودی‌های منتشرشده پیشین ساخته می‌شوند.

ابزارهای مورد نیاز برای استخراج ارز دیجیتال چیست؟

روش‌های ماینینگ مختلف رمز ارزها نیازمند صرف زمان متفاوت هستند. مثلا در روزهای اول ظهور فناوری بلاک چین، استخراج از طریق CPU کامپیوتر اولین گزینه انتخابی برای اکثر ماینرها بود. با این حال، از آنجایی که با توجه به هزینه برق و دستگاه‌های خنک‌کننده و افزایش سختی ماینینگ، امروزه سودآوری ماین کردن ارز دیجیتال از طریق CPU ماه‌ها زمان می‌برد، بسیاری از افراد استفاده از این تجهیزات را شدیدا کند و عملا غیر ممکن می‌دانند.

روش دیگر، استخراج با کارت گرافیک (GPU) است. این روش با استفاده از مجموعه‌ای از GPUها تحت عنوان یک ریگ ماینینگ به انجام محاسبات می‌پردازد. برای این کار به کارت گرافیک، مادربورد و سیستم خنک‌کننده نیاز داریم. بهترین کارت های گرافیک برای ساخت ریگ ماینینگ جزو قوی‌ترین و گران‌ترین مدل‌های بازار هستند.

در حالت مشابه، استخراج با اسیک ماینر متد دیگر استخراج ارزهای دیجیتال است. بر خلاف ماینرهای GPU، ماینرهای اسیک مختص استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده‌اند، بنابراین واحدهای تولیدی توسط آن‌ها نسبت به کارت‌های گرافیک بیشتر است. با این حال، این دستگاه‌ها گران بوده و با افزایش سختی استخراج، استفاده از مدل‌های قدیمی‌تر به مرور منسوخ خواهد شد.

با توجه به هزینه روز افزون کارت گرافیک و دستگاه‌های اسیک، کلاود ماینینگ (Cloud Mining) یا استخراج ابری محبوبیت یافته است. کلود ماینینگ به ماینرهای منفرد اجازه می‌دهد تا از قدرت شرکت‌های بزرگ و تسهیلات مختص استخراج رمز ارزها بهره ببرند.

سخت افزار مورد نیاز استخراج ارز دیجیتال چیست؟

بهترین روش ماینینگ ارزهای دیجیتال همچون ارز دیجیتال BTC، خرید یک سخت افزار مناسب نظیر دستگاه‌های اسیک است. امروزه شرکت‌های بزرگی به تولید دستگاه‌های تخصصی ماینر می‌پردازند، اما شناخته‌شده‌ترین شرکت، بیت‌مین (Bitmain) نام دارد. در تصویر زیر، به‌روزترین دستگاه‌های ماینر این شرکت را مشاهده می‌کنید:

از میان این دستگاه‌ها، اسیک ماینر S19 Pro از جمله تجهیزات محبوب کاربران برای استخراج ارزهای دیجیتال مبتنی بر تابع هش SHA-256 است. این دستگاه هش ریت متوسط اما مصرف برق پایینی دارد. این دستگاه با قدرت 29.7 ژول بر تراهش، با هزینه برق 0.1 دلار در هر کیلووات ساعت، سودآوری 12 دلاری برای شما ایجاد خواهد کرد. ویژگی‌های فنی این دستگاه ماینر به صورت زیر است:

• هش ریت: 110 تراهش بر ثانیه ± 3 درصد
• مصرف برق: 3250 وات ± 5 درصد
• میزان نویز: 75 دسی‌بل
• محدوده دما: 5 تا 40 درجه سانتی‌گراد
• وزن: 15,500 گرم
• قیمت: 5,940 دلار

برای آشنایی بیشتر با نحوه «خرید ماینر ارز دیجیتال» روی لینک قبل کلیک کنید.

استخر استخراج چیست؟

ماینینگ پول (Mining Pool) به ماینرها اجازه می‌دهد تا با ترکیب منابع محاسباتی‌شان، شانس خود برای پیدا کردن و استخراج بلوک‌ها و رمز ارزها را افزایش دهند. در صورت موفقیت یک استخر استخراج در پیدا کردن یک بلاک، پاداش دریافتی از شبکه بین اعضای شرکت‌کننده بسته به سهم منابع به‌اشتراک‌ گذاشته شده تقسیم می‌شود.

علت استفاده از استخرهای استخراج این است که امروزه به دلیل استفاده از تجهیزات سخت افزاری قوی‌تر و گران‌تر و حضور مزارع ماینینگ ارز دیجیتال، رقابت انفرادی دیگر سودآوری ندارد. به همین خاطر، ماینرها با ترکیب قدرت خود قادر به افزایش شانس‌شان برای یافتن بلاک‌های معتبر هستند. در تصویر زیر، سهم ماینینگ پول‌ها از هش ریت بیت کوین را مشاهده می‌کنید:

سهم اسخرهای استخراج ارز دیجیتال از قدرت هش شبکه بیت کوین

مزرعه استخراج ارز دیجیتال چیست؟

مزرعه یا فارم ماینینگ ارز دیجیتال (Crypto Mining Farm) مجموعه‌ای از چندین ماینر در یک مکان، غالبا انبار یا مرکز داده بزرگ است که به استخراج رمز ارزها تخصیص داده شده است. بنابراین برای ارزهای دیجیتال در مقیاس بزرگ، از تجهیزات و دستگاه‌های تخصصی جهت انجام محاسبات داده در سطح کامپیوتر استفاده می‌شود. البته شایان ذکر است که هیچ تعداد تجهیزات ثابت و مشخصی برای تعریف یک مزرعه ماینینگ ارزهای دیجیتال وجود ندارد.

ایجاد یک فارم استخراج پروسه‌ای پیچیده‌تر از صرفا گردآوری و خرید چند کامپیوتر برای ماینینگ ارزهای دیجیتال است. این کار به سرمایه گذاری عظیم در تسهیلات خاص و نرم افزارهای تخصصی جهت کنترل فرآیندهای مختلف و حتی استخدام کارمند برای نظارت بر سخت افزارها و نگهداری آن‌ها نیاز دارد.

علاوه بر این، تیم‌های ماینینگ هیچ‌گاه استراحت ندارند و به محض راه‌اندازی یک فارم، باید به‌صورت 24 ساعته کار کرده و تجهیزات دائما روشن باشند. ‌بنابراین برای داشتن بیشترین خروجی از دستگاه‌ها، فعال بودن دائمی آن‌ها کلید کار است. علاوه بر این، نوسانات بازار و همچنین هزینه برق و سختی استخراج شبکه، بر سودآوری مزارع ماینینگ تاثیر می‌گذارد.

سودآوری ماینینگ ارزهای دیجیتال چقدر است؟

سودآوری استخراج برای هر ارز دیجیتال در درجه اول به قیمت هر واحد آن بستگی دارد. از دیگر عوامل تاثیرگذار بر سودآوری استخراج رمز ارزها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• هش ریت تولیدی دستگاه
• میزان مصرف برق دستگاه ماینر
• هزینه برق مصرفی
• کارمزد استخر ماینینگ
• سختی شبکه
• نوع دستگاه (ریگ اسیک، کامپیوتر خانگی، کارت گرافیک، CPU)
• پاداش بلوک

برای مثال، بیت کوین را در نظر بگیرید. تا امروز در سال 2022، پاداش استخراج هر بلاک 6.25 واحد رمز ارز BTC است. با فرض قیمت 20,000 دلاری هر واحد از ارزهای دیجیتال BTC، هزینه برق مصرفی در ایران، هزینه خرید دستگاه ماینر و کارمزد استخر ماینینگ می‌توان نقطه تخمینی سربه‌سری و سود استخراج بیت کوین را محاسبه کرد.

علاوه بر این، می‌توانید با استفاده از ماشین حساب‌های رمز ارزی آنلاین نظیر ماشین حساب سایت BuyBitcoinWorldWide، به محاسبه سودآوری BTC خود بپردازید. در این وبسایت کافی‌ست هش ریت تولیدی، قیمت کوین، میزان مصرف برق دستگاه و هزینه برق مصرفی در هر کیلو وات ساعت را وارد کرده و میزان ارزهای دیجیتال BTC قابل استخراج، هزینه و سود روزانه، ماهانه و سالانه خود را مشاهده نمایید.

محدودیت های ماینینگ ارز دیجیتال

قانونی بودن استخراج بیت کوین در ایران، سوال اصلی تریدرها و سرمایه گذاران داخل کشور بوده است. اما در خارج از ایران نظیر ایالات متحده، کانادا، استرالیا و بسیاری از دیگر کشورهای سراسر جهان، چارچوب قانونی نسبتا شفاف‌تری در خصوص عملیات استخراج و ماینینگ رمز ارزها تصویب و اجرایی شده است.

با افزایش استفاده از ارزهای دیجیتال، قوانین و مقررات مربوط به آن‌ها نیز از سوی دولت‌ها بیشتر شده است. برخی از کشورها نظیر چین به ممنوعیت معامله و استخراج آن‌ها پرداخته و برخی دیگر همچون السالوادور ارز دیجیتال BTC را به‌عنوان پول قانونی و رایج کشور خود پذیرفته‌اند. علاوه بر این‌ها، تاثیرات محیطی ماینینگ ارزهای دیجیتال بر محیط زیست و مصرف انرژی بالای آن، از جمله دلایل مخالفت منتقدین نسبت به ادامه کار این صنعت بوده است. در ادامه، از جنبه‌های مختلف به محدودیت‌ها و معایب استخراج ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

هزینه بالای خرید و نگهداری تجهیزات ماینینگ

همانطور که می‌دانید، قیمت خرید تجهیزات ماینینگ رمز ارز نظیر دستگاه‌های اسیک نسبتا بالاست و با توجه به ارزش دلاری آن‌ها، قیمت ریالی آن‌ها نیز بسیار قابل توجه خواهد بود. علاوه بر خود دستگاه، شما برای داشتن خروجی و سودآوری بیشتر نیازمند تهیه تجهیزات خنک‌کننده نیز هستید.

از طرفی هم با توجه به رقابت فعلی، داشتن یک دستگاه واحد هم کمک چندانی به موفقیت شما در یافتن بلاک‌های معتبر نخواهد کرد. بنابراین با افزایش تعداد دستگاه‌های لازم، هزینه خرید و نگهداری آن‌ها نیز بیشتر خواهد شد. سوای این‌ها، باید هزینه مصرف برق، مالیات و موارد دیگر را نیز در بگیرید.

کاهش طول عمر کارت گرافیک

اگر برای استخراج رمز ارز خود از کارت گرافیک استفاده می‌کنید، باید بدانید که به دلیل کارکرد شبانه‌روزی آن‌ها و نیاز به استفاده از پتانسیل حداکثری‌شان، قطعا طول عمر آن‌ها کاهش خواهد یافت.

مصرف برق بالا

دانشگاه کمبریج از سال 2015 تا کنون، برآوردگر انرژی شبکه بیت کوین اختصاصی خود (CCAF) را به‌صورت زنده اجرا و مدیریت کرده است. شفافیت بیت کوین اجازه مشاهده قدرت هش اعمالی در شبکه را به همگان می‌دهد که عموما بر اساس تعداد هش در ثانیه اندازه‌گیری می‌شود.

به استناد ردیاب مصرف انرژی BTC سایت Digiconomist، در حال حاضر ماینینگ این رمز ارز 131.89 تراوات ساعت در سال برق مصرف می‌کند که با مصرف کل کشور آرژانتین برابر است. به همین خاطر، بسیاری از افراد مخالف این شبکه و الگوریتم اثبات کار آن هستند. با این وجود، برخی از افراد با ادعای استفاده از منابع تجدیدپذیر برای ماینینگ این ارز دیجیتال، این نقدها را رد کرده‌اند.

معایب استخرها و مزارع استخراج ارزهای دیجیتال

همانطور که گفتیم، ماینینگ رمز ارزها از یک فرآیند توزیع‌شده در کامپیوترهای انفرادی افراد به سوی استخرهای استخراج متمرکز گرویده شده است. استخرهای استخراج ذاتا برای ارزهای مجازی بد نیستند، اما به‌خاطر مصرف انرژی بالایشان برای کنترل و تاثیرگذاری بر گروه‌های کوچک افراد سرمایه‌دار، به یکی از نقاط نگرانی کاربران تبدیل شده‌اند.

مصرف انرژی بالا باعث ترغیب پروژه‌ها به استفاده از الگوریتم‌های دوستدار محیط زیست نظیر اثبات سهام شده است. مثلا، اتریوم با آپدیت بزرگ خود در سپتامبر 2022 به این مکانیزم اجماع مهاجرت کرد. از جمله محدودیت‌های ماینینگ پول‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تمرکزگرایی و کنترل: استخرها و مزارع استخراج باعث متمرکز شدن فرآیند ساخت و اعتبارسنجی بلوک‌ها می‌شوند. کنترل نیز به‌خاطر نظارت این نهادها بر نحوه پاداش‌دهی به افراد مشکل بعدی است.
• کارمزدها و تقسیم سود: یکی از معایب پیوستن به یک استخر استخراج، نیاز به پرداخت کارمزد و تقسیم پاداش یافتن بلاک معتبر است.
• مصرف بالای انرژی: 75 درصد از هزینه‌های عملیاتی موسسات ماینینگ ارز دیجیتال بزرگ را هزینه مصرف برق تشکیل می‌دهد. با اینکه قیمت برق به کشور محل تاسیس مزارع استخراج بستگی دارد، اما متوسط هزینه پرداختی توسط ماینرها حدود 0.046 دلار در هر کیلووات ساعت برآورد شده است.

تاثیرات محیطی ماینینگ؛ ضایعات الکترونیکی و ردپای کربنی

از آنجایی که دستگاه‌های قدیمی‌تر دیگر جوابگوی نیازهای امروزی نیستند، استخراج رمز ارزها ضایعات الکترونیکی قابل توجهی تولید می‌کند. این امر خصوصا برای تجهیزات اسیک ماینر قابل توجه است. به استناد Digiconomist، تولید ضایعات الکترونیکی شبکه بیت کوین برابر 42.9 کیلوتن در سال و معادل ضایعات تجهیزات کوچک آی‌تی کشور هلند است.

مورد دیگر، ردپای کربی استخراج رمز ارز BTC است. مقدار کربن آزاد شده برای ماینینگ این رمز ارز در سال معادل 73.56 مگاتن است و با مقدار کربن دی‌اکسید تولیدی کشور ترکمنستان برابری می‌کند.

چه رمز ارزهایی قابل استخراج هستند؟

دارایی‌های مختلف در دنیای کریپتو غالبا بر اساس مکانیزم‌های اجماع دسته‌بندی می‌شوند که دو تا از محبوب‌ترین‌ها، اثبات کار و اثبات سهام هستند. از آنجایی که مفهوم ماینینگ ارزهای دیجیتال فقط در الگوی PoW و دیگر پروتکل‌های مشابه (نظیر فناوری Scrypt در دوج کوین) کاربرد دارد، بنابراین تنها ارزهای مبتنی بر این سیستم‌ها قابل استخراج هستند.

در الگوی ماینینگ اثبات سهام، مفهومی به‌نام استیکینگ (Staking) یا سهام‌گذاری مطرح می‌شود که در آن ماینرها به اعتبارسنج یا ولیدیتور تبدیل شده و در واقع با قفل کردن رمز ارزهای محلی خود در یک آدرس مخصوص، کار اعتبارسنجی و تایید تراکنش‌ها و بلاک‌ها را انجام می‌دهند. در ادامه، بهترین ارزهای دیجیتال برای ماین کردن را معرفی می‌کنیم.

بهترین ارزهای دیجیتال برای استخراج و ماینینگ

در تصویر زیر، محبوب‌ترین رمز ارزهای مبتنی بر مکانیزم PoW را به‌ترتیب ارزش بازار مشاهده می‌کنید. در این بین، پادشاه ارزهای دیجیتال با رتبه یک و ریون کوین با رتبه کلی 91 از نظر مارکت کپ، در جایگاه دهم ارزهای محبوب مبتنی بر اثبات کار قرار دارد.

بیت کوین: BTC یک رمز ارز غیر متمرکز است که با هدف فراهم‌آوری «پرداخت‌های آنلاین برای ارسال مستقیم از یک فرد به فرد دیگر بدون گذر درون یک موسسه مالی»، در سال 2008 توسط شخص یا اشخاص ناشناسی به‌نام ساتوشی ناکاموتو معرفی شد و در سال 2009 کار خود را آغاز کرد. BTC یک ارز همتابه‌همتاست که تمام تراکنش‌های آن بین اشخاص برابر، مستقل و بدون دخالت یک نهاد متمرکز به‌عنوان واسط و تسهیل‌گر انجام می‌شود.

دوج کوین: DOGE اولین و محبوب‌ترین میم کوین بازار است که از تصویر سگ نژاد شیبا اینو الهام گرفته شده و در سال 2013 به‌عنوان فورکی از شبکه لایت کوین آغاز به کار کرد. استخراج دوج کوین به‌خاطر استفاده از تکنولوژی Scrypt، با پروتکل اثبات کار بیت کوین کمی تفاوت دارد. زمان ماین کردن بلوک‌های این رمز ارز 1 دقیقه و عرضه کل آن نامحدود است. شما می‌توانید با استفاده از ماینر دوج روی ویندوز، مک یا لینوکس و GPU به ماینینگ این ارز دیجیتال بپردازید.

لایت کوین: LTC رمز ارزی است که با بهره‌گیری از ویژگی‌های محوری بلاک چین، برای ارائه پرداخت‌های سریع، امن و کم‌هزینه طراحی شده است. این شبکه و رمز ارز محلی آن از طریق یک کلاینت متن باز در گیت‌هاب در 7 اکتبر 2011 (15 مهر 90) عرضه شد و در 13ام همان ماه (21 مهر) کار خود را به‌طور رسمی آغاز کرد. لایت کوین نیز از اثبات کار برای تامین امنیت و ماینینگ ارزهای دیجیتال در شبکه خود استفاده می‌کند.

اتریوم کلاسیک: ETC که فورکی از اتریوم است، در ژوئیه 2016 (تیر 95) راه‌اندازی شد و از آن زمان تا کنون، در تلاش برای تمایز خود از اتریوم بوده است. توسعه‌دهندگان اتریوم کلاسیک به‌عنوان یک سازمان داوطلبانه هدف تبدیل این شبکه به یک نهاد انتفاعی را دنبال نمی‌کنند. این شبکه از الگوریتم PoW برای اعتبارسنجی و استخراج استفاده می‌کند و با یافتن هر بلاک موفق، ماینر مربوطه در حال حاضر 2.56 ارز دیجیتال ETC پاداش دریافت خواهد کرد. برخلاف اتریوم، شبکه ETC هیچ برنامه‌ای برای مهاجرت به الگوی اثبات سهام ندارند.

مونرو: XMR یک پرایوسی کوین یا ارز حریم خصوصی است که در سال 2014 آغاز به‌کار کرد و هدف آن، ارائه تراکنش‌های خصوصی و ناشناس است. با اینکه به‌نظر می‌رسد BTC قابلیت مخفی کردن هویت افراد را دارد، اما عموما به راحتی می‌توان یک تراکنش را به‌سوی منبع اصلی آن ردیابی کرد. اما XMR به گونه‌ای طراحی شده است تا فرستنده و گیرنده از طریق رمزنگاری‌های پیشرفته کاملا ناشناس بمانند. این ارز دیجیتال در برابر دستگاه‌های اسیک که عموما برای ماین کردن BTC استفاده می‌شود، مقاوم است و با آ‌ن‌ها سازگاری ندارد. الگوی استخراج این رمز ارز یک مکانیزم اثبات کار به‌نام کریپتونایت (CryptoNight) است.

بیت کوین کش: BCH یک سیستم پول الکترونیک است که هدف آن، تبدیل شدن به پول جهانی دارای پرداخت‌های سریع، کم کارمزد و ظرفیت تراکنشی بالاست. در سال 2017، بیت کوین و جامعه آن بر سر مقیاس پذیری این شبکه به دو گروه تقسیم شدند. نتیجه این اتفاق، فورک شبکه و تولد BCH بود. برای این رمز ارزها نیز همانند BTC از الگوی ماینینگ اثبات کار برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و استخراج بلوک‌ها استفاده می‌شود.

بیت کوین اس وی: BSV همانند BCH فورکی از شبکه BTC است که در سال 2018 آغاز به کار کرد. همانند شبکه مادر، نهایتا 21 میلیون واحد Bitcoin SV در گردش وجود خواهد داشت. پاداش بلوک نیز در دوره‌های زمانی مشخص نصف شده و جریان ورود توکن‌های جدید را کاهش می‌دهد. این شبکه برای استخراج ارزهای دیجیتال لایت کوین، از سیستم PoW استفاده می‌کند.

زی کش: ZEC یک ارز دیجیتال با تمرکز بر حریم شخصی و ناشناسی است که بدون افشای هیچگونه اطلاعات حساسی درباره تراکنش‌ها، از فناوری اثبات دانش صفر zk-SNARK برای اعتبارسنجی آن‌ها استفاده می‌کند. در حالت کلی، زی کش نیز همانند BTC دارای هاردکپ 21 میلیون واحدی است و کوین‌های جدید در قالب «سوبسید بلاک» تولید می‌شوند. در این مدل، پس از استخراج موفق هر بلوک، مقدار مشخصی ZEC مینت و به نسبت 80 به 20 درصد به‌ترتیب بین «سوبسید ماینر» و «فاندرز» تقسیم می‌شود. سوبسید ماینر به آخرین فرد استخراج‌کننده بلاک تعلق گرفته و پاداش فاندرز میان بنیان‌گذاران شرکت Electronic Coin Company، بنیاد زی‌کش و کارمندان آن تقسیم خواهد شد.

اتریوم اثبات‌کار: ETHW هارد فورکی از بلاک چین اتریوم پس از آپگرید Merge است. در به‌روزرسانی مرج، اتریوم از اثبات کار به اثبات سهام مهاجرت کرد، اما نسخه فورک‌شده همچنان با الگوریتم قبلی به کار خود ادامه می‌دهد. ارز دیجیتال EthereumPoW خود را «اتریوم اثبات کار اصلی توسعه داده شده توسط جامعه» می‌داند، اما ورژن اصلی در واقع اتریوم کلاسیک است که این بلاک چین پس از هک DAO، راه خود را از آن جدا کرد. رمز ارز ETHPoW برای ماینینگ ارزهای دیجیتال جدید از همان الگوی اثبات کار شبکه اصلی اتریوم استفاده می‌کند.

ریون کوین: RVN یک شبکه همتابه‌همتای دیجیتال است که هدف پیاده‌سازی کاربردهای خاص بلاک چین را دنبال می‌کند. این ارز دیجیتال که فورکی از کد بیت کوین است، در 31 اکتبر 2017 (9 آبان 96) راه‌اندازی و ماینینگ آن از 3 ژانویه 2018 (13 دی 96) آغاز شد. این شبکه نیز از یک الگوی استخراج اثبات کار به‌نام KAWPOW استفاده می‌کند. این رمز ارز همانند مونرو در برابر دستگاه‌های اسیک مقاوم است و برای ماین کردن آن از GPU استفاده می‌شود.

جمع‌بندی

برای افراد مشتاق به حوزه ماینینگ، کنجکاوی و میل شدید به یادگیری درباره استخراج رمز ارزها یک الزام محسوب می‌شود. فضای ماینینگ و استخراج ارزهای دیجیتال به‌خاطر تازگی و نو بودن دائما در حال تغییر است. ماینرهای حرفه‌ای که سودآوری بالایی دارند، همیشه در حال مطالعه و تحقیق درباره حوزه استخراج ارز دیجیتال بوده و دستگاه‌های ماینینگ خود را برای داشتن بهترین خروجی بهینه می‌کنند. در طرف مقابل، تغییرات اقلیمی و استفاده فزاینده از سوخت‌های فسیلی که برای فعالیت‌های ماینینگ در الگوریتم اثبات کار به‌کار گرفته می‌شود، به یکی از نگرانی‌های ماینرهای حوزه رمز ارز تبدیل شده و افراد را به بلاک چین‌های مبتنی بر الگوی اثبات سهام هدیت کرده است.