بلاک چین تزوس بستری قوی برای ساخت اپلیکیشن غیر متمرکز است. اکنون به معرفی و بررسی آینده پروژه Tezos و ارز دیجیتال تزوس (XTZ) می‌پردازیم.
تزوس یک شبکه بلاک چینی پرسرعت است که به منظور ارائه زیربنایی سازگار با اجرای کم‌هزینه قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیر متمرکز ساخته شده است. به علاوه، این شبکه در بلاک چینی فعالیت می‌کند که قادر به تکامل در گذر زمان بدون نیاز به هارد فورک است. این ویژگی بسیار مهم و ارزشمندی برای بلاک چین تزوس و ارز دیجیتال آن (XTZ) است، چرا که انجام هارد فورک معمولا یکپارچگی و امنیت شبکه را به خطر می‌اندازد.
تزوس (Tezos) یک شبکه بلاک چین است که به منظور ارائه قابلیت ساخت و اجرای قرارداد هوشمند (اسمارت کانترکت) با مقیاس پذیری (Scalability) بالاتر و گزینه‌های برنامه‌نویسی پیشرفته‌تر از قراردادهای هوشمند به کار رفته در شبکه اتریوم، ساخته شده است.
پروژه بلاک چین و ارز دیجیتال تزوس به لطف طراحی ماژولار خود، الگوریتم اجماع اثبات سهام لیکویید (LPoS) مورد استفاده برای کارایی بیشتر و همچنین ارتقاپذیر بودنش (راحت و بدون نیاز به هارد فورک)، توانسته به رقابت با غول دنیای بلاک چین یعنی اتریوم بپردازد. به علاوه، قراردادهای هوشمند را در اینجا می‌توان با زبان برنامه‌نویسی بومی شبکه و همچنین سایر زبان‌های برنامه‌نویسی نوشت که این موضوع انعطاف بسیار زیادی به توسعه‌دهندگان می‌دهد.
تاریخچه بلاک چین و ارز دیجیتال تزوس
ریشه بلاک چین تزوس به انتشار اولین گزارش وضعیت درباره این پروژه در تاریخ 3 آگوست 2014 (۱۲ مرداد ۱۳۹۳) برمی‌گردد. اسم کامل مقاله «تزوس: یک دفتر کل رمزنگاری‌شده خودتغییردهنده» بود. این مقاله را شخصیتی به نام «ل.م گودمن» (LM Goodman) منتشر کرد که در واقع نام مستعار آرتور بریتمن (Arthur Breitman) بود. در این مقاله اهداف چهارگانه شبکه و ارز دیجیتال بومی تزوس یعنی XTZ مشخص شده بودند:
- در مرحله اول، پروژه قصد داشت مسئله هارد فورک را حل کند که از آپدیت پویای بلاک چین جلوگیری می‌کند، آن را به تاخیر می‌اندازد و خلاقیت و نوآوری را در شبکه محدود می‌کند.
- مسئله هزینه و تمرکزگرایی که الگوریتم اجماع اثبات کار شبکه بیت کوین ایجاد می‌کرد باید برطرف شوند.
- شفافیت پایین زبان تراکنش‌های بیت کوین (Bitcoin Script) یک مشکل است که موجب شده توسعه‌دهندگان برای ساخت قراردادهای هوشمند به بلاک چین‌های دیگر بروند.
- در زمان ایجاد یک رمز ارز یک سری مشکلات امنیتی وجود دارند.
بریتمن با انتشار این مقاله، تک تک این مشکلات را به دقت بررسی کرد و در بطن پروژه تزوس برای همه‌شان راه حل‌هایی ارائه داد. هر چند تا 2 سپتامبر 2014 (۱۱ شهریور ۱۳۹۳) طول کشید تا سرانجام وایت پیپر (مقاله سفید) تزوس منتشر شد که آغازی برای توسعه بلاک چین تزوس و ارز دیجیتال XTZ بود.
هدف ساخت تزوس به عنوان یک «دفتر کل رمزنگاری‌شده خودتغییردهنده» با مطالعه وایت پیپر آن کاملا مشخص بود، هدفی که با شرایط زیر محقق می‌شد:
- ساخت یک پروتکل شبکه که بلاک‌ها را می‌سازد، تایید و اعتبارسنجی می‌کند و همچنین تراکنش‌ها را مخابره می‌کند.
- طراحی یک پروتکل تراکنش برای تعیین این که چه چیزی تراکنش‌ها را معتبر می‌کند.
- طراحی یک پروتکل اجماع که در یک زنجیره خاص اجماع ایجاد می‌کند.
عرضه اولیه سکه (ICO) ارز دیجیتال تزوس
تا آن لحظه ساخت شبکه تزوس فقط یک ایده اولیه بود و به واقعیت رساندن آن نیازمند چیزی بیشتر از یک وایت پیپر بود که کلمه به کلمه شیوه کار آن را توضیح می‌داد. بنابراین در سال 2017 بنیاد تزوس به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی در کشور سوئیس تاسیس شد. این بنیاد برای رمز ارز خود عرضه اولیه‌ای ترتیب داد و در مجموع 232 میلیون دلار سرمایه جذب کرد.
حال که سرمایه کار جور شده بود، مراحل توسعه پروژه آغاز شد. اما در 22 فوریه یوهان گیورز (Johann Gevers) رئیس بنیاد تزوس به علت مشاجره‌ای که بر سر استفاده از سرمایه عرضه اولیه سکه تزوس پیش آمده بود، استعفا داد و جایگاه خود را ترک کرد و پروژه تزوس با اولین مانع سر راه خود روبه‌رو شد. پس از این اتفاقات، توسعه تزوس ادامه پیدا کرد و بالاخره در روز 30 ژوئن سال 2018، تاریخچه وجودی بلاک چین تزوس با خلق بلاک جنسیس آن آغاز شد.
مدیریت عملیات‌های تزوس توسط پروتکل سید
پروتکل سید (Seed Protocol) اسمی است که به پروتکل جنسیس تزوس داده شده است. به بیان ساده، یک سری قوانین است که از روز ابداع تزوس تا امروز بر عملیات‌های داخلی آن حاکمیت دارد. قوانین پروتکل سید نشان‌دهنده شیوه برخورد شبکه با مواردی همچون ساخت ارز دیجیتال تزوس (XTZ)، پروتکل اجماع آن، روابط میان اعتبارسنج‌ها، اجرای قراردادهای هوشمند و حتی حاکمیت شبکه است. از این منظر، پروتکل سید توانایی کنترل بیشتر عناصر مربوط بلاک چین را در اختیار دارد.
پروتکل اجماع تزوس با نام LPoS
مکانیزم اجماع اثبات سهام لیکویید (LPoS) الگوریتمی ریشه گرفته از الگوریتم اثبات سهام (PoS) است. این پروتکل به گونه‌ای طراحی شده است که اجازه می‌دهد اعتبارسنج‌ها یک بلاک را استخراج کنند و بعد برای اعتباربخشی به آن بلاک، به تعدادی امضا به صورت کاملا تصادفی احتیاج خواهند داشت.
به بیان دیگر، گروهی از اعتبارسنج‌ها هر کدام یک بلاک می‌سازند، اما فقط بلاکی که زودتر از بقیه به تعداد مشخصی امضا برسد برای متصل شدن به بلاک چین انتخاب می‌شود. بقیه بلاک‌های ساخته شده رد می‌شوند و فرآیند از ابتدا آغاز می‌شود. این فرآیند تولید بلاک همانی است که جایزه 40 XTZ دارد و امضاکنندگان بلاک هم مقدار کمی جایزه دریافت می‌کنند.
به علاوه، LPoS اقدامات امنیتی خاصی هم برای مقابله با دو امضایی (دابل سیگنچر) دارد که در آن یک اعتبارسنج سعی می‌کند همزمان دو بلاک مختلف را امضا و تضمین کند تا در هر صورت جایزه امضای بلاک را دریافت کند. در این شرایط، LPoS با از بین بردن سود بلاک‌های ذکرشده، اعتبارسنج را مجازات می‌کند.
ساخت بلاک بعدی در تزوس
فرآیند ساختن یک بلاک در تزوس پختن یا بیکینگ (Baking) نامیده می‌شود. علت این نامگ‌ذاری، بیکر (Baker) نام داشتن اعتبارسنج‌های این شبکه است. وظیفه بیکرها این است که هم قدرت پردازشی و هم مقداری ارز دیجیتال تزوس استیک شده داشته باشند تا بدین ترتیب بر اساس مشارکت‌شان در شبکه اجازه ساخت بلاک‌های جدید را به دست بیاورند. این فرآیند با قوانین و مقررات پروتکل اجماع اثبات سهام لیکویید که بالاتر ذکر شد، انجام می‌شود.
برای آنکه در شبکه تزوس یک بیکر شوید باید مقدار 8000 توکن XTZ داشته باشید، اما هر چه مشارکت‌تان در شبکه بیشتر باشد، احتمال اینکه یک بلاک بسازید هم بالاتر است. علاوه بر این، هر بیکر برای ساخت یک بلاک باید مبلغ 512 توکن XTZ را (که به نوعی اثبات سهام بیکر محسوب می‌شود) در شبکه به عنوان وثیقه قرار بدهد.
این وثیقه برای مدت 14 روز قفل می‌ماند و ضامنی برای مقابله با تقلب محسوب می‌شود. اگر بیکر دست به دو امضایی یا تولید دو بلاک همزمان بزند، یا یک قانون دیگر LPoS را زیر پا بگذارد، این شخص تمام وثیقه 512 ارز دیجیتال تزوس خود را از دست خواهد داد. بدون شک این اقدام امنیتی برای مقابله با تقلب‌های این مدلی بسیار موثر است، اما شاید تعجب کنید اگر بدانید که بسیاری از اعتبارسنج‌ها دست به تقلب می‌زنند و وثیقه خود را از دست می‌دهند.
قرض دادن برای بیکینگ
اگر کسی 8000 XTZ نداشته باشد یا نخواهد یک سیستم خاص به بیکینگ اختصاص بدهد، این امکان وجود دارد که شخص رمز ارزهایش را به یک بیکر قرض بدهد. قرض دادن توکن‌ها در اصل یک جور وام دادن سهامداران به بیکرهاست. بیکر با گرفتن این وام شانس بیشتری برای انتخاب شدن دارد و پس از این اتفاق، سود حاصله را با صاحب توکن‌ها به اشتراک می‌گذارد. لازم است بدانید که در این فرآیند مالکیت ارز های دیجیتال تزوس واقعا به وام‌گیرنده منتقل نمی‌شود. بیکر نمی‌تواند XTZهایی که به او محول شده است را خرج یا با پول مردم فرار کند.
گروه‌های متعددی ایجاد شده‌اند که با نرخ‌های خوب خدمات بیکینگ ارائه می‌دهند. بیشتر این افراد حدودا 10 تا 20 درصد از جوایز حاصل شده از بیکینگ را از مالکان توکن‌ها طلب می‌کنند.
قانون انتخاب شاخه
آخرین قدم برای درک شیوه کار الگوریتم اجماع تزوس، فهمیدن این است که پروتکل چطور تصمیم می‌گیرد کدام فورک یا شاخه زنجیره، درست است. قانون انتخاب فورک بیت کوین ساده است: طولانی‌ترین رشته همان رشته درست یا استاندارد است. تزوس زنجیره استاندارد را بر اساس تعداد بیکرهایی که بلاک را پشتیبانی کرده‌اند انتخاب می‌کند. بالاتر ذکر شد که بیکرها برای ساخت بلاک‌های جدید حق بیکینگ دارند، اما یک بیکر همچنین وظیفه دارد بلاک‌ها را پشتیبانی کند. در هر شماره یا ارتفاع بلاک، 32 رول (هر رول 8 هزار XTZ را شامل می‌شود) به صورت رندوم برای پشتیبانی یک بلاک انتخاب می‌شوند و بلاکی که بیشترین تعداد پشتیبانی را داشته باشد، جزو زنجیره استاندارد حساب می‌شود.
وقتی بیکرها یک بلاک را تایید می‌کنند و در نهایت آن بلاک استاندارد می‌شود، جایزه‌ای در قالب ارز دیجیال تزوس به آن‌ها تعلق می‌گیرد. در نتیجه یک بیکر ترجیح می‌دهد از بلاک‌هایی با اولویت بالاتر پشتیبانی کند. بلاک با اولویت بالاتر یعنی بلاکی که بیکر حدس می‌زند بقیه بیکرها هم حمایتش خواهند کرد. درست مثل فرآیند بیکینگ، یک بیکر برای تایید هر بلاک هم باید 40 XTZ گرو بگذارد و بدین ترتیب، مشکل «هیچ در گرو نداشتن» حل می‌شود.
قراردادهای هوشمند شبکه تزوس
یکی دیگر از موضوعات مهم در عملکرد شبکه تزوس، قراردادهای هوشمند آن است. در حقیقت، قراردادهای هوشمند درون شبکه تزوس از این نظر تشابه بسیاری به قراردادهای هوشمند اتریوم دارند. به بیان دیگر، عملیات‌ها و برنامه‌نویسی‌شان مقدار گس مشخصی دارند که برای اجرایی شدن آن‌ها باید با توکن XTZ پرداخت شود.
اما اگر این تشابه را نادیده بگیریم، قراردادهای هوشمند شبکه ارز دیجیتال تزوس به زبان برنامه‌نویسی میکلسون (Michelson) نوشته می‌شوند و قراردادهای هوشمند اتریوم با سالیدیتی (Solidity). میکلسون زبان اختصاصی حوزه بلاک چین تزوس برای نوشتن قراردادهای هوشمند است. این زبان مبتنی بر استک است و هیچ متغیری ندارد. زبان‌های برنامه‌نویسی مبتنی بر استک بر اساس یک یا چند استک که هر کدام هدف متفاوتی دارند، عمل می‌کنند. این مشخصه موجب انعطاف بسیار بالای این زبان می‌شود، اما کار کردن با آن را سخت می‌کند.
اما علاوه بر این، می‌توان قراردادهای هوشمند تزوس را به کمک یک لایه انتزاعی به زبان‌های دیگر هم نوشت. لایه اول SmartPy است که اجازه می‌دهد قراردادهای هوشمند تزوس با زبان برنامه‌نویسی پایتون (Python) نوشته بشوند. لایه دوم LIGO نام دارد که اجازه نوشته شدن قراردادهای هوشمند را با زبان‌هایی مثل پاسکال (Pascal)، کمل (Camel) و ریزن (Reason) می‌دهد. در واقع زبان بومی که هسته تزوس با آن نوشته شد زبان برنامه‌نویسی OCaml است.
در اینجا ممکن است از خودتان بپرسید چرا باید از زبان برنامه‌نویسی دیگری استفاده کنیم؟ در بحث تزوس، زبان میکلسون بسیار کارآمدتر است. میکلسون به لطف قدرت و سرعت بسیار بیشترش نسبت به سالیدیتی، ساختارهای داده استاندارد داخلی، دقت رقمی بالاتر، و سینتکس بسیار شفاف‌تری که دارد، از نظر ساختاری زبان بسیار بهتری محسوب می‌شود. به علاوه، ایجاد چارچوبی که اجازه می‌دهد کاربران با زبان‌های دیگر از جمله پاسکال و پایتون شناخته‌شده قراردادهای هوشمند خود را بنویسند، به تزوس قدرتی می‌دهد که سالیدیتی در اتریوم هنوز به آن نرسیده است.
همچنین، وجود قراردادهای هوشمند به این پلتفرم اجازه ساخت توکن‌های مثلی و غیرمثلی (NFT) را می‌دهد. در این لحظه توکن‌های مثلی تزوس با استاندارد ERC-20 اتریوم همخوانی دارند و در TZIP-7 مشخص شده‌اند. همین اتفاق برای توکن‌های غیرمثلی هم می‌افتد که از استاندارد ERC-721 و ERC-1155 اتریوم پیروی می‌کنند و در TZIP-12 تزوس مشخص شده‌اند. به این روش، تزوس به سادگی می‌تواند میان توکن‌های اتریوم و بلاک چین خودش پل‌های ارتباطی ایجاد کند.
حاکمیت پروژه
حاکمیت تزوس به ساختاری درون زنجیره‌ای متکی است که اجازه می‌دهد شرکت‌کنندگان در آن بدون نیاز به یک هارد فورک، آپدیت‌های پروتکل را پیشنهاد، انتخاب، آزمایش و بعد فعال کنند. به بیان ساده، این یعنی تزوس بلاک چینی است که می‌تواند با داشتن فرآیندی مشخص و از پیش تعیین شده برای آپدیت‌های پروتکل، در گذر زمان خودش را ارتقا بدهد و بهبود بپذیرد. در عمل این مفهوم به ساختار سازمانی شباهت دارد که سهامداران در آن می‌توانند برای تعیین سمت و سوی حرکت شرکت رای‌گیری کنند.
بسیاری از بلاک چین‌های دیگر چنین ساختار حاکمیتی رسمی ندارند، بنابراین جهت حرکت و اهداف پروژه‌هایشان معمولا توسط گروهی کوچک از توسعه‌دهندگان یا یک بنیاد تعیین می‌شود که ممکن است نماینده مناسبی برای تمام سهامداران باشند یا نباشند.
این موضوع به لطف فرآیند خوداصلاحی ممکن است که خود به چهار دوره تقسیم می‌شود. اولین دوره به نام دوره پیشنهادات شناخته می‌شود که در طول آن پیشنهادهایی برای اعمال تغییر در جامعه کاربری ارائه می‌شود. سپس به دوره رای‌گیری می‌رسیم که در آن بیکرها به پیشنهادهای برتر بالا آمده از دوره قبل (دوره پیشنهادات) رای مثبت، منفی، یا ممتنع می‌دهند.
دوره سوم دوره آزمون نام دارد که در طول آن، آزمایش بر بستر تست‌نت برای هر پیشنهاد آغاز می‌شود. اگر پیشنهادی از این مرحله هم بگذرد، به آخرین دوره می‌رسد. دوره آخر دوره رای‌گیری ترفیع یا ارتقا نام دارد که در طول آن یک بار دیگر رای‌گیری می‌کنند تا اطمینان حاصل بشود پیشنهاد برای ورود به پروتکل شبکه ارز دیجیتال تزوس مناسب است یا نه. این مهم تنها در صورتی ممکن است که پیشنهاد به حد نصاب کمینه تعداد رای (51 درصد تمام شرکت‌کنندگان) برسد و همچنین اکثریت بیکرها (80 درصد بیکرها) به آن رای مثبت بدهند.
این حقیقت که بهبود قوانین شبکه تزوس چنین مراحلی را شامل می‌شود، به این معنی است که درست مثل مخزن پیشنهادات بهبود بیت کوین (BIP)، بلاک چین تزوس هم مخزن پیشنهادات بهبود خود را دارد. برای مشاهده مخزن پیشنهادات بهبود تزوس می‌توانید به این پیوند مراجعه کنید.
ارز دیجیتال تزوس (XTZ) چیست؟
تزوس بلاک چینی است که برای عملیات‌های داخلی خود از یک توکن به نام ارز دیجیتال تزوس (XTZ) استفاده می‌کند. توکن مذکور سقف سرمایه کل 10 میلیارد عددی دارد. اما در بلاک جنسیس حدود 700 میلیون سکه با ارسال به مجموعا 32 هزار آدرس تزوس در اکوسیستم پخش شدند تا قوانین عرضه اولیه‌ای که سرمایه این رمز ارز را تامین کرده بود، اجرا شوند.
بقیه توکن‌های ارز دیجیتال تزوس از طریق سیستم تنظیم صدور توکن درون پروتکل به اکوسیستم تزریق می‌شوند. در حال حاضر این نرخ صدور برای هر بلاک 40 توکن XTZ است. اما طبق مقررات پروتکل سید تزوس، در هیچ شرایطی این تورم نمی‌تواند از سالی 5 درصد بیشتر بشود.
یک نکته دیگر در ارتباط با کنترل ارز دیجیتال تزوس این است که توکن‌های درون یک حساب که برای مدتی بیشتر از یک سال ساکن بمانند، سوزانده می‌شوند. این اقدام به منظور پویا نگاه داشتن شبکه انجام می‌شود.
ارز دیجیتال بومی تزوس که نماد XTZ را بر خورد دارد یک توکن چندمنظوره است. می‌توانید این رمز ارز را بخرید و برای پرداخت‌های خود از آن استفاده کنید یا به کمک آن با سرویس‌های مختلف ارائه‌شده در بلاک چین تزوس و قراردادهای هوشمندش تعامل داشته باشید.
با این حال هدف اصلی این توکن در واقع تمرکز بر کنترل و تعامل با قراردادهای هوشمند، حاکمیت بلاک چین و فرآیند ایجاد بلاک‌های آن است. در حقیقت استفاده این توکن در بلاک چین تزوس شباهت بسیاری به استفاده اتر در شبکه اتریوم دارد. هر تعامل در شبکه تزوس هزینه‌ای به عنوان گس (Gas) ایجاد می‌کند که به مقداری توکن XTZ به عنوان هزینه عملیات مربوطه تبدیل می‌شود.
اما شباهت‌های گس تزوس و اتریوم در همینجا به پایان می‌رسند، چرا که در تزوس فرمول محاسبه هزینه تراکنش کاملا متفاوت است. این فرمول به شکل زیر است:
fees> = m_fees + (m_nanotez_per_byte * size) + (m_nanotez_per_gas_unit * gas)
معنی پارامترهای فرمول:
- m_fees کمترین هزینه ممکن در پلتفرم تزوس که معادل 0.0001 ꜩ است.
- m_nanotez_per_byte کمترین مقدار نانوتز پرداختی برای هر بایت که مقدار 1000 nꜩ بر بایت است. (0.000001ꜩ/b)
- size به حجم عملیات بر حسب بایت اشاره دارد.
- m_nanotez_per_gas_unit کمترین مقدار نانوتز پرداختی برای هر واحد گس که 100 nꜩ است. (0.0000001ꜩ/gu)
- gas مقدار گس کل عملیات.
در نتیجه، به عنوان مثال اگر عملیاتی داشته باشیم که 10000 گس مصرف می‌کند، و حجم عملیات 128 بایت باشد، کمترین هزینه برای این عملیات به شکل زیر خواهد بود:
Fee = 0,0001 ꜩ + (0,000001ꜩ / b * 125 bytes) + 0,0000001 ꜩ / gu * 10000 g
Fee = 0,001225 ꜩ (approx. $ 0,002)
این حقیقت به ما نشان می‌دهد که هزینه تراکنش‌ها در تزوس بسیار ارزان‌تر از اتریوم است و همچنین جایگاه بنیادی ارز دیجیتال تزوس را درون شبکه Tezos نمایانگر می‌شود. البته در این مثال فقط مقدار کمینه یا مینیموم را بررسی کردیم، و اگر مبلغ هزینه تراکنش‌تان بسیار کم باشد، ممکن است اعتبارسنج‌ها در بازه اوج تقاضا تراکنش شما را در اولویت قرار ندهند و مجبور باشید برای تایید شدن تراکنش، هزینه آن را بالاتر ببرید.
به منظور خرید تزوس (XTZ) می‌توانید از صرافی بیت 24 اقدام کنید. تسویه سریع، پشتیبانی از بالای 350 رمز ارز و داشتن کیف پول داخلی ارزی و ریالی، تنها گوشه‌ای از ویژگی‌های این صرافی به شمار می‌روند.
مزایا و معایب پروژه تزوس
تزوس پروژه‌ای است که می‌خواهد نه فقط یک روش پرداخت همتا به همتا، بلکه راهکاری به منظور ارائه پلتفرمی کاربرپسندتر برای مدیریت قراردادهای هوشمند باشد. این حقیقت تا حدودی افق پیشرفت پروژه را محدود می‌کند، اما همچنین شرایطی بسیار بهتر برای کسانی ایجاد می‌کند که می‌خواهند اپلیکیشن‌های غیر متمرکز خود را بر بستر این پلتفرم بسازند.
در حقیقت همین قراردادهای هوشمند و پتانسیل شبکه است که موجب درخشش تزوس و رشد قیمت ارز دیجیتال تزوس یعنی توکن XTZ می‌شود. با اینکه میکلسون به خاطر مبتنی بر استک بودنش زبان سختی محسوب می‌شود، دقیقا به همین دلیل است که سرعت پردازش بسیار بالایی دارد. چرا که یک قرارداد هوشمند به زبان میکلسون عملا به زبان بومی نودهای تزوس با آن‌ها تعامل دارد و در نتیجه، سرعت اجرای این عملیات‌ها بسیار بیشتر است، به قدرت پردازشی کمتری احتیاج دارد و خواناتر است.
این دقیقا خلاف اتفاقی است که در سالیدیتی به عنوان یک زبان تفسیری می‌افتد. با اینکه می‌توان برنامه‌ای به زبان سالیدیتی را کامپایل کرد تا سرعتش بیشتر شود، پس از کامپایل شدن دیگر برای انسان‌ها قابل خواندن نیست. همچنین این حقیقت که می‌توان از زبان‌های دیگر برای نوشتن قراردادهای هوشمند در این چارچوب استفاده کرد، فرآیند نوشتن‌شان را ساده‌تر می‌کند.
یک نکته مثبت دیگر برای تزوس ساختار ماژولار آن است و همچنین این حقیقت که برای آپدیت کردن بلاک چین آن، نیازی به هارد فورک نیست و پیوستگی و تداوم تاریخچه بلاک چین حفظ می‌شود. اما همین نکته مثبت از منظری دیگر می‌تواند نکته منفی محسوب بشود، چون برخی بیکرها در شبکه بیش از حد قدرتمند می‌شوند و گویی در جامعه کاربری این بلاک چین بوی تمرکزگرایی به مشام می‌رسد.
نتیجه‌گیری
بلاک چین تزوس و ارز دیجیتال آن از صفر تا صد به گونه‌ای طراحی شده است که ساختاری قدرتمند، مقیاس پذیر و ایمن برای قراردادهای هوشمند در رده صنعتی و تجاری ارائه بدهد. به لطف زبان برنامه‌نویسی میکلسون، ساختار عملیات‌های تزوس و امنیت پروتکل LPoS رسیدن به این هدف ممکن شده است.
تزوس به کمک زیرساخت‌ها و توکن‌های مشابه ERC-20، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و همراستایی‌اش با فناوری‌هایی همچون سیستم تزیع فایل همتا به همتا و غیر متمرکز یا IPFS، تمام چیزهایی که برای راه‌اندازی این ابزارها نیاز دارید در اختیارتان قرار می‌دهد. نمونه خوبی از این موضوع پروژه کالامینت (Kalamint) است که توانایی کار کردن با توکن‌های غیر مثلی (NFT) را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. اما شاید بزرگترین نقطه ضعف این شبکه همین باشد که عمر زیادی ندارد و در نتیجه بسیاری از این فناوری‌ها پس از ارائه و موفقیت معادل‌شان در شبکه‌های دیگر، در شبکه تزوس ارائه شده‌اند.
با این وجود، تزوس جایگاه مهمی را در جامعه کریپتو از آن خود کرده است و یکی از 20 پروژه بلاک چینی برتر محسوب می‌شود که به لطف اهداف و جامعه کاربری قدرتمندی خود، پتانسیل رشد بسیاری دارد.
تهیه شده در بیت 24
