تحلیل رمزارز OP (۲۶م اردیبهشت)

در تحلیل قبلی، ساختار قیمتی رمزارز اپتیمیزم (OP) در تایم‌فریم ماهانه به صورت جامع بررسی شد. در این تحلیل، الگوی کلاسیک و شناخته شده 3Drive در فاز پایانی و تسویه قرار داشت که نشان‌دهنده احتمال تغییر فاز بازار از حالت نزولی به صعودی بود. قیمت پس از شکست یک خط روند نزولی بسیار مهم و معتبر، مجدداً به آن خط روند پولبک زد تا اعتبار شکست را آزمایش کند و واکنش بازار نسبت به این سطح کلیدی سنجیده شود. در کنار این موضوع، نواحی کلیدی فیبوناچی با درصدهای ۳۳٪ و ۵۰٪ به عنوان نقاط حمایتی و مقاومتی بالقوه و مهم شناسایی شدند که در چارت با رنگ‌های قرمز و سبز به طور مشخص علامت‌گذاری شده‌اند. این نواحی فیبوناچی نقش گره‌های قیمتی حیاتی را ایفا می‌کنند که می‌توانند به عنوان محدوده‌های تصمیم‌گیری برای ورود یا خروج از معاملات مد نظر قرار گیرند.

بر اساس واکنش‌های قیمتی به این نواحی مشخص شده، استراتژی ورود به معامله پیشنهاد شد که مبتنی بر استفاده از تریگرلاین (Triggerline) در تایم‌فریم‌های پایین‌تر مانند یک ساعته (H1) باشد. این رویکرد به معامله‌گر این امکان را می‌دهد تا با دقت بیشتری نقطه‌ی ورود مناسب را تشخیص داده و ریسک معاملات خود را بهینه کند. تحلیل نشان می‌دهد که بازار در تلاش است تا روند نزولی قبلی را تغییر داده و به سمت فاز صعودی حرکت کند، اما تاکید شد که برای تایید این سناریو، تثبیت کندل‌های بازگشتی و همچنین شکست‌های معتبر سطوح مقاومت مهم، ضروری و حیاتی است.

در ادامه، این تحلیل با رویکردی بر مبنای پرایس اکشن و سبک رفتارشناسی قیمت به بررسی عمیق‌تری از رمزارز OP می‌پردازد. در تحلیل پیشین که بر تایم‌فریم ماهانه و تریگر آن که تایم‌فریم روزانه است تمرکز داشتیم، به محدوده‌های مهمی رسیدیم که با رنگ‌های قرمز و سبز در چارت مشخص شده‌اند. خط عمودی در تصویر نمایانگر زمان دقیق تحلیل زنده بوده است. همانطور که مشاهده می‌کنید، پس از انجام تحلیل، قیمت مجدداً به ناحیه سبزرنگ نزدیک شده است، ولی هنوز به منطقه قرمز رنگ که محل گره یک‌سوم اصلاحی قیمت است، نرسیده است.

قیمت در انتهای لگ ماهانه هنوز نتوانسته است کندلی با رنگ مخالف (مثلاً کندل صعودی اگر روند نزولی بود) ثبت کند، به همین دلیل برای اطمینان بیشتر، باید به تایم‌فریم‌های پایین‌تر مراجعه کنیم تا از شکل‌گیری پیوت قطعی اطمینان حاصل کنیم. در تایم‌فریم هفتگی نیز پیوتی که در انتهای لگ قیمتی تشکیل شده باشد، مشاهده نمی‌شود. این نکته نشان می‌دهد که شاخص ATR (میانگین دامنه واقعی) اندازه‌گیری شده مربوط به تایم‌فریم روزانه است و این امر بیانگر نیاز به بررسی دقیق‌تر و حساس‌تر در تایم‌فریم‌های پایین‌تر می‌باشد.

در نهایت، در تایم‌فریم روزانه، منطقه پیوتی حاصل از واکنش به ناحیه سبزرنگ شناسایی شده است. در این شرایط، دو گزینه وجود دارد: یا اینکه می‌توان با قرار دادن اردر خرید یا فروش در همان محدوده وارد معامله شد، یا با توجه به احتمال هانت شدن پیوت و نفوذ قیمت به فراتر از منطقه سبزرنگ، بهتر است منتظر تشکیل پیوت در تایم‌فریم یک ساعته (H1) یا شکست معتبر تریگرلاین همان تایم‌فریم باشیم تا با اطمینان بیشتر وارد معامله بای شویم. این استراتژی مبتنی بر حرکت قیمت در تایم‌فریم‌های پایین‌تر به معامله‌گر کمک می‌کند تا با کنترل بهتر ریسک و دریافت سیگنال‌های دقیق‌تر، تصمیمات بهتری در بازار اتخاذ کند.